Kraina lodu Wiki
Advertisement

Anna - druga córka Iduny i Agnarra, młodsza siostra Elsy, którą bardzo kocha pomimo rozstania na zawsze po przygodzie w Zaczarowanym Lesie.

Jest oficjalnie tytułowana miłościwie panująca jej Wysokość Anna Królowa Arendelle. Innym tytułem królewskim Anny jest Wasza Wysokość.

Zrobi wszystko by ocalić swój dom zwany Arendelle i swoich poddanych. Nowa Królowa Arendelle.

W oryginale mówi i śpiewa głosem Kristen Bell. Głosu w polskiej wersji użycza jej Anna Cieślak, natomiast za wykonanie partii wokalnych odpowiada Magdalena Wasylik. Małej Annie głosu użyczyła Malwina Jachowicz, a starszej Julia Siechowicz.

Jedna z głównych bohaterek filmu animowanego "Kraina Lodu", Kraina Lodu 2, Kraina Lodu 3 oraz krótkometrażowych: Gorączka Lodu i Przygoda Olafa.

Opis[]

Oficjalna Biografia[]

Anna przedkłada śmiałość nad elegancję i zdarza jej się najpierw działać, a dopiero potem myśleć. Jest pełna optymizmu i troskliwa, a jej największym pragnieniem jest odzyskanie swej starszej siostry Elsy, z którą żyła bardzo blisko w dzieciństwie. Pewnego dnia Elsa uwolniła swą tajemniczą moc i sprowadziła na królestwo Arendelle wieczną zimę, dlatego Anna postanawia wyruszyć w niebezpieczną podróż i przywrócić stary porządek. Obdarzona nieustępliwym charakterem i wielką wiarą w ludzi, gotowa jest ocalić zarówno swoją rodzinę, jak i całe królestwo.

—Oficjalna strona filmu

Osobowość i Cechy Charakteru[]

W przeciwieństwie do swojej starszej siostry, Anna była bardzo ekscentryczna, niezręczna i daleka od elegancji. Wolała najpierw działać, a dopiero potem myśleć, jest impulsywną osobą, ale posiadała również dziecięcą niewinność. Jest typem osoby, która jest nastawiona na spędzenia reszty życia przy otwartych pałacowych bramach królestwa po wielu latach ich zamknięcia, dla bezpieczeństwa królestwa z powodu narastających mocy Elsy. Anna jest również prawdziwą romantyczką, marzyła o romantycznych chwilach, gdy bramy wreszcie zostają otwarte na bal z okazji koronacji Elsy. Może w niej być także naiwność, gdyż wierzyła w bajkowy ślub z mężczyzną, którego zna zaledwie jeden dzień, bo tak mówiło jej serce. I choć okazjonalnie bywała naiwna, daleko jej do słabości. Dość biegle posługiwała się swoją siłą, jak to widać w walce z wilkami, gigantycznym bałwanem Elsy, bądź gdy uderzyła Hansa, przez co ten wypadł ze statku.

Choć bardzo ceni sobie romantyzm, oczywistym jest, że jej najcenniejszym skarbem są bliskie relacje ze starszą siostrą Elsą.

Nie zniosła by kolejnej straty swojej starszej siostry Elsy.

Od dzieciństwa, Anna była bardzo przywiązana do Elsy i zawsze była chętna do spędzania z nią czasu. Jednak od pewnego incydentu, przez który Anna zdobyła swój platynowy kosmyk włosów, postanowiono, że siostry będą dorastały osobno. Załamana Anna cały czas starała się złapać z Elsą dawny kontakt, z osobą, którą kochała najbardziej, ale ze względu na potężne moce Elsy uznano to za zbyt niebezpieczne. Zmieniło się to dopiero dzięki staraniom Anny, starsza z sióstr nauczyła się wreszcie kontrolować swoje mroźne moce, wspierana ogromną siłą ich siostrzanej miłości.

Anna odznaczała się też niezwykłą odwagą i bohaterstwem. Sama wyruszyła w podróż w poszukiwaniu Elsy, pomimo panującego wokół chłodu. Nie bała się skoczyć w wielką przepaść, nie wiedząc tak na prawdę, co czekałoby ją na dole. W "wielkiej scenie" stanęła między Hansem a swoją starszą siostrą, ratując tę drugą od śmierci.

Przez większość czasu, Anna jako jedyna wierzyła, że Elsa nie jest potworem. Szczególnie arcyksiążę von szwądękaunt był przeciwko Elsy z powodu tej właśnie teorii, a Kristoff obawiał się jej, tak jak większość obywateli, gdyż nie byli świadomi, jaka naprawdę jest Elsa. Nawet pomimo długoletniego rozdzielenia, Anna była pewna, że jej starsza siostra jest daleka od podłości i próbowała ją do tego przekonać, aby wróciła z nią do domu, nie tylko dla dobra królestwa, ale i w nadziei odnowienia łączącej je dawniej ścisłej siostrzanej więzi. Jest to przykład prawdziwego optymizmu Anny i jej potężnej nadziei, ale także ogromnej miłości do starszej siostry. Innym przykładem może być mocno odczuwalny fragment podczas jej chwil z Hansem w bibliotece, gdy ten wyjawia swoje plany zagłady Elsy, Anna w reakcji na jego słowa całkiem opadła z sił, ze względu na przypadkowo zamrożone serce. Powiedziała mu wtedy, iż nie ma on z jej starszą siostrą żadnych szans, dając jeden z najwyraźniejszych dowodów jej optymizmu, lojalności i prawdziwej miłości do starszej siostry, pomimo zranień, których doznawała po latach izolacji.

Jak wspomniano wcześniej, jedną z uderzających cech Anny jest jej ekscentryczna, ale kapryśna osobowość. Była szczególnie żartobliwa i bardzo aktywna, nieustannie biegając po zamku, podskakując i skacząc po meblach, rozmawiając z obrazami na ścianach, choć ostatni zwyczaj wynikał z faktu, że odkąd urwał się kontakt z starszą siostrą, nie miała częstej okazji z nikim rozmawiać. Ponadto, ze względu na jej impulsywną postawę, dziewczyna miała tendencję do sprawiania problemów. Przykładowo, gdy sprowokowała Puszka, kreaturę dwa razy większą od niej, bez myślenia o żadnych konsekwencjach.

Anna, pomimo jej wiecznego optymizmu, uważała siebie samą za nic więcej od zwyczajnej dziewczyny, zwłaszcza w porównaniu z jej starszą siostrą. Czuła, że nie ma nikogo na świecie, kto prawdziwie ją kocha. Również Elsa, która wydawała się, jakby nie chciała mieć nic wspólnego z Anną. Wyjaśnia to, dlaczego Anna bez ustanku marzyła o przeżyciu prawdziwej miłości, odnalezieniu kogoś do towarzystwa, nie chcąc dłużej żyć w samotności. Jej wypowiedzi typu to tylko ja oraz ja jestem zupełnie zwyczajna ukazały jej niską ocenę wobec samej siebie. Hans najwyraźniej świadom tego faktu, jak również i tego, że Anna mu ufała, manipulował ją. Podczas jego wypowiedzi powiedział: och, anno... Ale tak się składa, że nie kocha cię tu nikt, Anna po raz kolejny czuła się znowu tak, jakby nie miała na świecie nikogo bliskiego, kto by o nią dbał. Na szczęście ten pogląd okazał się fałszywy, ponieważ za Anną zawsze stoją Elsa, Kristoff, Olaf, Sven i Trolle, wszyscy oni wykazali wobec niej opiekuńczość, ostatecznie broniąc ją przed napotkanymi krzywdami.

Na koniec, pomimo kilku wad, Anna okazuje się być wyjątkowo słodką, bezinteresowną i kochaną osobą. Wiele razy przekładała bezpieczeństwo i dobro innych nad swoje własne, pokazując wielką lojalność i podziw dla jej przyjaciół oraz rodziny. Jest szczególnie widoczne przy jej relacji z Elsą. Widać to również podczas, gdy Anna w sklepie zakupiła przedmioty, na które Kristoff nie mógł sobie pozwolić i wręczyła mu je, bądź kiedy uniemożliwiła Kristoffowi zakłócenie Olafowi marzeń o lecie. Jednak największym i najbardziej spektakularnym momentem dowodzących o odwadze oraz bohaterstwie Anny i jej zdolności do przedkładania dobra innych nad swoje, jest kulminacyjna scena, gdy Anna, chcąc uratować swoją starszą siostrę od śmierci z rąk Hansa, stanęła pomiędzy nimi, nie wiedząc, że zaraz przemieni się w lód.

W drugiej części była bardzo dojrzała, chociaż nadal zachowała pewne aspekty swojej osobowości. Odnalazła szczęście w tym, że nie była już sama, miała z powrotem swoją starszą siostrę Elsę, a także Olafa, Svena, Kristoffa i otwarte bramy. Chociaż nie była już pochopna i impulsywna, pokazywała również, że chce więcej łączyć się z innymi Arendelczykami. Anna stała się również bardzo opiekuńcza w stosunku do Elsy, kochając swoje życie takim, jakie jest i nie chcąc ponownie stracić swojej starszej siostry. Nalegała na towarzyszenie Elsie w jej podróży i próbowała przekonać ją by nie narażała się na niebezpieczeństwo, pośrednio odpychając Kristoffa w trakcie, z czego zdała sobie sprawę i przeprosiła go za to później.

Po pozornych śmierciach Elsy i Olafa, Anna załamała się, ponieważ znów była praktycznie sama, ale udało jej się zebrać w sobie, aby spełnić życzenie Elsy i zniszczyć tamę ich dziadka Runarda, aby zdjąć klątwę z Zaczarowanego Lasu. Następnie wykazała wielkie zdolności przywódcze, prowadząc swoich żołnierzy w prowokowaniu skalnych kolosów do zniszczenia tamy, co Duchy Lasu rozpoznały i w konsekwencji dać Arendelle drugą szanse, ponieważ Anna zrobiła to, co było dobre dla wszystkich.

Duchy i Elsa uznały Annę za wielką i szlachetną przywódczynię, pozwalając również Elsie powiedzieć Annie, że Anna jest najlepszą osobą na nową królową Arendelle. Po powrocie Elsy, zmartwychwstaniu Olafa i zaręczynach z Kristoffem, Anna zaakceptowała to, że ona i jej starsza siostra musiały się rozstać na zawsze ponieważ wiedziała, że jej starsza siostra była potrzebna zarówno Duchom jak i Northuldrom, o tyle, że tym razem pozostały ze sobą w stałym kontakcie za pośrednictwem wiadomości dostarczanych po przez Orkanka. W ciągu trzech lat od pierwszego filmu Anna w pełni stała się dorosła, zostając odpowiedzialną i wesołą królową, która troszczy się o potrzeby mieszkańców Arendelle.

Wygląd[]

Anna jest przepiękną, młodą dziewczyną o szczupłej sylwetce i jasnej cerze. Ma błyszczące, jasnoniebieskie oczy i włosy koloru truskawkowego blondu, przypominający bardziej rudy, zazwyczaj związane w dwa warkocze oraz grzywkę po prawej stronie czoła. Na koronacji Elsy miała przepięknego koka. Na jej twarzy i ramionach można zauważyć wiele piegów. Jej twarz jest nieco okrąglejsza niż Elsy, ale wciąż tak samo piękna. Posiadała również platynowe pasemko, pasujące do koloru włosów Elsy, które znajdowało się po prawej stronie jej włosów, z powodu wypadku mającego miejsce w dzieciństwie. Po odwilży ono zniknęło.

Jej zimowy strój to była tradycyjna norweska odzież, nazywana bunad, która jest średniej długości. Górna jej część to czarny gorset, a pod nim jasnoniebieska koszula. Spódnica miała kolor granatowy, a w jej dolnej partii widnieją norweskie wzory. Anna posiadała także czarne buty i rękawiczki koloru morskiego. Nosiła również zdejmowaną, purpurową pelerynę i czapkę w tej samej barwie.

Jej suknia balowa składała się z czarnego gorsetu z oliwkowymi ramiączkami, czarnego satynowego naszyjnika ze złotym wisiorkiem przedstawiającym symbol Arendelle, oliwkowej spódnicy z ciemnozielonymi pasami i wzorami, białych rajstop i czarnych butów. Włosy spinała w kok, wpinała w niego ozdobny grzebień i trzy satynowe, oliwkowe wstążki.

Jej codzienny strój stanowił gorset w barwie brudnej zieleni, w norweskich wzorach, a pod nim beżowa koszula z podwijanymi rękawami. Spódnica była w kolorze ciemnej, brudnej zieleni. Nosiła także białe buty ze wzorami.

W gorączce lodu nosiła włosy upięte w kok, ale z tyłu ma żółty słonecznik i trzy wstążki (w kolorach ciemnej zieleni, jasnej zieleni i turkusu) zwisające z tyłu. Nosiła granatowy gorset z oliwkowymi, szkarłatnymi, zielonymi i pomarańczowymi nadrukami z przodu z miedzianymi podszewkami oraz jasnoszarą bluzkę z krótkimi rękawami, która miała różowo-złotą broszkę pośrodku, która później zmieniła kolor na fioletowy i złoty. Oprócz tego Anna miała na sobie jabłkowo-zieloną, skróconą kamizelkę bez rękawów z turkusowym, ciemnozielonym, brązowym, pomarańczowym i ciemnoszarym różem z przodu iż tyłu. Nosiła turkusową spódnicę z żółtymi, oliwkowymi i brązowymi nadrukami słonecznika z ciemniejszymi turkusowymi łodygami i liśćmi z mniejszymi oliwkowymi, ciemnoturkusowymi i fioletowymi wzorami między każdym słonecznikiem oraz małym ciemnoturkusowym wzorem liści po lewej stronie, w środkowej części spódnicy. Nad słonecznikiem znajdowała się falista żółta linia z jasnoturkusowymi kropkami nad każdą pętelką. Nosiła jasne oliwkowe pończochy, jasnożółte halki, czarne baletki, bransoletkę przyjaźni i ciemnoróżową szminkę. Elsa użyła swoich mocy, aby zmienić tę sukienkę, dodając słoneczniki do koka i spódnicy za pomocą krystalicznego lodu i tworząc ukrytą lodową halkę, aby spódnica była bardziej obszerna.

W Przygodzie Olafa nosiła włosy upięte w kok przez większość odcinka specjalnego, ale wraca do swoich standardowych warkoczy, gdy ona i Elsa prowadziły poszukiwania Olafa. Jej strój składał się z błękitnej sukni z motywem dzwonków i kóz wokół dołu, z tego samego materiału co obrusy w sali balowej.

W drugiej części nosiła na sobie beżową suknię z lawendowymi i złotymi detalami, dopasowaną kurtkę ze spinkami do mankietów, naszyjnik z brązu, lawendową szarfę ze złotymi detalami i kociaki na obcasie. Jej włosy były związane w kok z kawałkiem pszenicy z boku. Jej włosy były splecione w zwykłe warkocze, a gdy grała w kalambury z Elsą, Kristoffem, Olafem i Svenem, nosiła limonkową koszulę nocną. Podczas podróży do zaczarowanego lasu Anna nosiła fioletowo-purpurową długą kamizelkę i czarną sukienkę z długimi rękawami ze złotymi wykończeniami, brązowym paskiem wokół talii i złotymi spodniami pod spodem. Uzupełniała ją długimi czarnymi butami i złotą zawieszką w kształcie krzyża. Później zdjęła kamizelkę podczas podróży po jaskini i zwabiła skalne kolosy do zniszczenia tamy.

Jako królowa Arendelle, Anna nosi włosy upięte w kok podobny do tego, jaki miała jej matka i Elsa, kiedy została koronowana na królową w pierwszym filmie i nosi czarną koszulę zapinaną na guziki, sukienkę z tropikalnego lasu deszczowego z miętowozielonym wykończeniem, i turkusową pelerynę z fioletowym spodem. Nosi również koronę podobną do tej, którą nosiła jej starsza siostra.

Historia[]

Przeszłość[]

Anna urodziła się w maju jako druga córka Agnarra i Iduny, trzy lata po narodzinach Elsy. Dwie siostry były wówczas bardzo blisko siebie, nawet dzieliły razem sypialnię pomimo życia w dużym zamku.

W młodym wieku, Anna i Elsa cieszą się życiem jako księżniczki, spędzając większość czasu przy użyciu lodowych i śnieżnych mocy Elsy, zazwyczaj tworząc zimowy park rozrywki dla swoich dziecięcych zabaw, kiedy tylko zechcą.

Wypadek[]

KochamCięOlaf

Anna bawi się z Elsą, lepiąc bałwana

Pewnej nocy, pięcioletnia Anna weszła starszej siostrze do łóżka i błagała, żeby się z nią pobawiła, ponieważ była zbyt pobudzona, by zasnąć. Elsa żartobliwie odprawiała Annę do chwili, gdy ta zasugerowała budowę bałwana, którego Elsa uroczo zgodziła się ulepić. Siostry udały się do sali tronowej zamku, gdzie Elsa stworzyła śnieżny plac zabaw, na którym dziewczynki spędzały czas z ogromną dawką radości, aż nagle Elsa przypadkowo uderzyła Annę lodowym promieniem w głowę, sprawiając, że ta straciła przytomność. Przerażona Elsa natychmiast zawołała rodziców, Agnarra i Idunę, którzy bez namysłu podbiegli do córeczek. W końcu, Agnarr udał się do biblioteki i odnalazł mapę do doliny, która zamieszkiwana jest przez magiczne trolle, zdolne do ocalenia małej Anny.

Agnarr i Iduna wraz z dwiema córkami udali się do doliny, gdzie najstarszy z trolli – Bazaltar, poinformował ich, iż Anna może zostać uleczona, aczkolwiek mieli wielkie szczęście, ponieważ lodowy promień szczęśliwie nie trafił w serce, co mogłoby nieść za sobą śmiertelne skutki. Następnie, stary troll powiedział rodzinie królewskiej, że dar Elsy był piękny, ale powinna nauczyć się nim posługiwać, gdyż strach mógłby sprawić, że straciłaby nad nim kontrolę. Agnarr zapewnił, że wraz z Iduną pomoże starszej córce ukryć moce do chwili, kiedy ta nauczy się je w pełni kontrolować. Przed odejściem władców, Bazaltar wymazał wspomnienia Anny związane z jakąkolwiek magią, zamieniając je w zupełnie zwyczajne, zimowe zabawy.

Ulepimy dziś Bałwana?[]

W celu zapewnienia córkom bezpieczeństwa, Agnarr i Iduna odseparowali je od siebie i trzymali w zamkniętych murach zamku, aby nie narażać innych obywateli. Lata mijały, a wraz z nimi osłabła więź dwóch sióstr, którą kiedyś dzieliły.

AnnaMówiPrzezDrzwi

Młoda Anna próbująca odnowić więzi z siostrą

Przez lata, Anna spędzała większość swoich dni na figlarnym bieganiu po zamku, będąca praktycznie wciąż samotna bądź z rodzicami. Mimo to, cały czas starała się ponownie nawiązać więź z Elsą, ale była przez nią odtrącana za każdym razem. Stała odmowa sprawiła, że Anna zaczęła wierzyć w to, iż jej starsza siostra gardzi nią, co doprowadziło zaprzestania przez Annę prób odnowienia relacji, przelewając miłość do starszej siostry na rodziców.

Jednak pewnego dnia, podczas podróży statkiem przez morze, Agnarr i Iduna zginęli podczas potężnego sztormu, ponieważ w ich statek uderzyła monstrualna fala, powodując jego zatonięcie. Te straszne wieści zdruzgotały Annę. Anna znów poczęła starania, aby pogodzić się ze swoją starszą siostrą, która była jedyną bliską osobą, jaka jej została, potrzebując jej miłości i pocieszenia, by poradzić sobie z tą tragedią. Jednak, jak zazwyczaj, Elsa wciąż pozostawała w swoim pokoju, nawet podczas pogrzebu rodziców. Obie z królewskich sióstr opłakiwały śmierć swoich kochających rodziców samotnie.

Dzień Koronacji[]

AnnaLud

Anna obserwuje tętniące życiem miasto

Trzy lata później, Elsa w końcu osiągnęła wiek, kiedy to mogła otrzymać tytuł królowej Arendelle. Całe królestwo przygotowywało się do ceremonii, całkowicie zadowoleni z przyszłej królowej. Na tę okazję przybyli możni z różnych stron świata, reprezentujący honor swoich krajów, tacy jak Hans z Nasturii, czy Arcyksiążę von Szwądękaunt. W zamku, Anna nie mogła być już, ani odrobinę, bardziej podekscytowana, obserwowała pierwszy raz od lat otwierane w zamku drzwi i okna, służący oraz lokaje przygotowywali zamek do wieczornego balu, a wrota zostały w końcu otwarte, pierwszy raz od dzieciństwa królewskich sióstr. Anna nie tylko miała nadzieję, że w końcu znajdzie sobie jakiegoś towarzysza, żegnając się z wieczną samotnością, lecz także zaczęła robić sobie nadzieje na bajeczne romanse z jakimś nieznanym młodzieńcem, gdyż w końcu miała na to realne szanse. W swojej kwaterze, Elsa w przeciwieństwie do swojej młodszej siostry, była nerwowa na myśl o koronacji i balu z tej okazji, obawiając się ujawnienia jej mocy. Ukrywając w sobie strach, nakazała służbie otworzyć wrota. W chwili, gdy to się w końcu działo, uradowana Anna wyskoczyła na zewnątrz i zaczęła zwiedzać swoje królestwo, chodzić po ulicach, obserwować przybyłych gości, aż nagle, gdy przeszła obok portu, przypadkiem zderzyła się z pewnym koniem, wpadając do łódki. Okazało się, że jego właścicielem jest przystojny Hans z Nasturii, w którym Anna nagle się zakochała.

Choć pierwszym, co poczuła Anna było rozgniewanie niezdarnością Hansa, dziewczyna szybko pozbyła się tego uczucia, gdy tylko na niego spojrzała. Anna natychmiast została nim zauroczona. Po przedstawieniu się, Anna i Hans bardziej się zapoznali i najwyraźniej coś do siebie poczuli. Chwilę tą przerwały jednak dzwony informujące o rozpoczęciu koronacji Elsy, zmuszając Annę do szybkiego opuszczenia portu i pożegnania Hansa, co też uczyniła. W kościele, gdzie odbyła się ceremonia, Anna stała u boku swojej starszej siostry, zauważając obecność Hansa w tłumie, uroczo mu pomachała, potwierdzając tym samym swoją nowo zawartą przyjaźń. Po zakończeniu koronacji i oficjalnym ogłoszeniu Elsy królową, bal na jej cześć rozpoczął się tego samego wieczoru.

Anna43

Rozmowa sióstr

Na balu, Anna i Elsa stały obok siebie na specjalnym podeście w pobliżu tronu, obserwując tłum w sali. W pewnym momencie Elsa rozpoczęła konwersację, która przerodziła się w przyjazną rozmowę, pierwszą od bardzo wielu lat. Z początku speszona Anna zaczęła integrować się ze swoją starszą siostrą, co przyniosło dla niej wspaniałe i miłe odczucia. Widząc Elsę szczęśliwą, a nie poważną i skrytą, Anna postanowiła kontynuować rozmowę. Jednak została ona przerwana przez lokaja, kaja, który przedstawił Elsie i Annie Arcyksięcia von Szwądękaunta, który oferował Elsie jej pierwszy taniec, jako królowej. Elsa uprzejmie odmówiła mężczyźnie, a potem żartobliwie zgłosiła Annę na taneczną partnerkę dla arcyksięcia, niemniej zdawał się on być zadowolony. Odeszli więc od Elsy i udali się na środek sali, wdając się w komiczny taniec. W czasie, gdy Anna wydawała się być nieco speszona umiejętnościami tanecznymi arcyksięcia, Elsa nie mogła powstrzymać się od chichotu z pary, powodując zadowolenie Anny, gdyż od lat nie widziała jej w dobrym humorze. Następnie, Anna wróciła do starszej siostry, komentując jak dobrze potoczył się ten dzień i wyrażając, że chciałaby, aby cały czas było tak przyjemnie. Niestety, uśmiech Elsy od razu zniknął, a ona sama z niechęcią zaprzeczyła życzeniom Anny, bez wyjaśnień, dlaczego.

Ślepa Miłość[]

Romans 015

Zbliżenie się Anny i Hansa

Zasmucona Anna odeszła, na granicy łez. Szła przed siebie, wymijając szczęśliwych ludzi, aż w końcu ktoś ją popchnął. Mało brakowało, by dziewczyna upadła, ale w samą porę ktoś ją złapał. Okazało się, że był to Hans, który od razu zaproponował Annie walca. Anna bez zawahania zgodziła się, a romantyczny taniec wkrótce przerodził się w randkę wokół miasta. Anna i Hans spędzili razem cały wieczór, poznając się nawzajem. Okazuje się, że mieli ze sobą wiele wspólnego, od zainteresowań po relacje z rodzeństwem. Uszczęśliwiona tym, że w końcu ma kogoś, przed kim może się otworzyć i z kim może się związać, Anna zakochała się w Hansie, wierząc w to, że w końcu pozbędzie się bolesnego życia w samotności. Najwyraźniej Hans poczuł to samo i oboje pozwolili rozwijać się kwitnącemu uczuciu. Dwójka tak się do siebie zbliżyła, że na koniec ich randki, Hans oświadczył się, na co Anna bezzwłocznie się zgodziła. Para wróciła więc do sali, aby prosić Elsę o udzielenie im błogosławieństwa. Elsa natychmiast odmówiła, powodując, że Anna straciła nad sobą panowanie. Widząc, że emocje wyszły spod kontroli, Elsa oświadczyła, iż bal jest zakończony, a wrota mają zostać zamknięte, na co Anna zareagowała wielkim oburzeniem, bojąc się, że spędzi resztę życia zamknięta samotnie w zamku.

Klątwa Elsy[]

Konfrontacja pomiędzy siostrami bardziej narastała, aż w końcu z nerwów, Elsa przypadkowo strzeliła z ręki swą mocą, wytwarzając ogromne lodowe kolce, które prawie uderzyły w zgromadzonych gości, wliczając w nich Annę. Przerażona tym, co właśnie uczyniła, a także przez reakcję ludzi, Elsa wybiegła z zamku. Arcyksiążę von Szwądękaunt nakazał swoim ludziom ją schwytać, ale ta zdążyła uciec w góry, nie wiedząc, że skazała Arendelle na nieodwracalną zimę. Anna, czując się winna całej sytuacji, postanowiła wyruszyć na poszukiwanie starszej siostry, tymczasowo pozostawiając władzę nad Arendelle Hansowi.

AnnaKristoff8

Pierwsze spotkanie Anny z Kristoffem

Nie mając pojęcia, dokąd właściwie jedzie, Anna niedługo straciła konia, gałęzie drzew obrywają jej płaszcz, wpadła w zaspę i zsunęła się do lodowatego potoku, co spowodowało, że jej suknia zamarzła na kość. W końcu na swojej drodze zauważyła sklepik pod ciupagami, gdzie poznała uprzejmego właściciela dyskontu, Oakena, który szczęśliwie posiadał pozostałości zimowego asortymentu, między innymi odzież, którą Anna pragnęła zakupić. Jednak w tej chwili do sklepu wszedł cały ośnieżony, nieprzyjemny mężczyzna imieniem Kristoff, przychodzący z lodowego wierchu. Według niego, można tam było zauważyć jakieś magiczne zjawiska, co dało Annie wskazówkę, co do położenia Elsy. Dzięki tym informacjom, Anna wiedziała, że Kristoff mógłby pomóc jej dotrzeć do upragnionego celu, ale po znieważeniu przez niego Oakena, chłopak został wyrzucony ze sklepiku, uniemożliwiając mu nabycie kilofa, liny i marchwi, które wcześniej chciał zakupić. Anna jednakowoż zdecydowała się zakupić mężczyźnie te przedmioty, mając nadzieję, że zgodzi się zaprowadzić ją na lodowy wierch. Po otrzymaniu sprzętu górskiego i marchewek dla jego renifera, a także najlepszego przyjaciela, Kristoff niechętnie zgodził się na propozycję Anny i we troje ruszyli w środku nocy, by odnaleźć Elsę.

Niespodziewana Podróż[]

Podczas podróży, Kristoff zapytał, dlaczego Elsa zmieniła Arendelle w wieczną zimą, a Anna zaczęła wyjaśniać mu całą sytuację z Hansem. Spowodowało to, że zaskoczony Kristoff uznał za śmieszne, że dziewczyna zaręczyła się z mężczyzną, którego znała zaledwie jeden dzień, wątpiąc w to, że Hans rzeczywiście jest jej prawdziwą miłością. Jednak przed kontynuacją ich konwersacji, trójka została zaatakowana przez stado dzikich wilków. Na szczęście, zdołali uciec wilkom, ale przy tym sanie Kristoffa zostały doszczętnie zniszczone, a w tym także i większość towarów, które się w nich znajdowały. Czując się winna, Anna obiecała towarzyszowi zakupić nowe sanie, a także wszystkie przedmioty, które zostały zniszczone, a potem wyruszyła samotnie, rozumiejąc, że Kristoff nie będzie chciał już jej pomagać. Szczęśliwie dla niej, Sven był w stanie przekonać chłopaka do kontynuowania podróży, wiedząc, że Anna sama w górach zginie, tak więc Kristoff niechętnie zgodził się i wyruszyli u boku Anny na poszukiwania Elsy.

Spotkanie Olafa[]

AnnaOlafKristoffSven3

Anna rozmawia z Olafem

Następnego dnia Anna, Kristoff i Sven weszli na polanę z zamarzniętym wodospadem. Z tamtą widzieli straszny widok pięknego niegdyś Arendelle, które teraz spoczywał pod grubą warstwą lodu i śniegu. Anna wierzyła jednak, że jej starsza siostra odwróci zły czar i w królestwie na nowo zapanuje ciepło. Kristoff miał co do tego wątpliwość. Nagle za ich plecami pojawił się żyjący bałwan. Anna wpadła w panikę, ale po chwili okazało się, że bałwan jest nieszkodliwy. Dowiadujemy się, że Olaf został stworzony przez Elsę i fascynuje się latem. Za prośbą Anny, bałwan zaprowadził trójkę bohaterów do kryjówki Elsy.

Z Lodem w Sercu[]

Anna trafiona

Anna trafiona lodową drzazgą w serce

Gdy Olaf doprowadził ich do kryjówki, Kristoff był nim oszołomiony. Anna weszła do środka, nakazując reszcie zostać na zewnątrz, dla bezpieczeństwa. W środku spotkała swoją starszą siostrę, która cieszyła się na jej widok. Po chwili nakazała Annie odejść dla jej bezpieczeństwa. Anna zapewniła Elsę, że nie ma powodu, żeby się bać, ta jednak jej nie słuchała i chciała, żeby jej młodsza siostra wróciła do domu. Anna odmówiła ponownie. Elsa zaczęła się denerwować i straciła panowanie nad sobą. Młodsza siostra próbowała ją uspokoić, ale nie udaje jej się. Nagle Elsa zaczęła strzelać promieniami dookoła. Jeden z nich trafił w serce Anny. Przybiegł Kristoff i podtrzymał upadającą Annę. Elsa znowu nakazała swojej młodszej siostrze odejść, ta ponownie się nie zgodziła. Wtedy Elsa stworzyła wielkiego śniegowego potwora - puszka, który wyrzucił Annę, Kristoffa i Olafa z kryjówki. Anna rzuciła w niego śnieżką i Puszek zaczął ich gonić. Aby uciec przed niebezpieczeństwem, trójka bohaterów skoczyła w przepaść i wylądowała na miękkim śniegu. Nagle kolejny kosmyk Anny stał się biały.

Lekarstwo[]

Trole2

Bazaltar informuje Annę o jej stanie

Kristoff z Anną wybrali się do doliny żywej skały, którą zamieszkuje przyszywana rodzina chłopaka - trolle. Podczas podróży więzi pary umocniły się. Po przybyciu na miejsce przyszywana matka Kristoffa, Bulda, uznała Annę za jego nową dziewczynę. Trolle szybko zorganizowali ślub, przebierając przybyłą parę w specjalne stroje i wykonując ołtarz. Nagle Anna upadła i kolejne kosmyki jej włosów stały się białe. Kristoff złapał ją. Nagle zjawił się Bazaltar i poinformował co Annie dolegała. Powiedział, że cios lodową drzazgą był niezwykle niebezpieczny i Anna może umrzeć, jeżeli nie pomoże jej prawdziwa miłość. Bulda powiedziała, że najlepszy byłby pocałunek prawdziwej miłości. Anna, Kristoff i Olaf ruszyli na Svenie do zamku, gdzie poszkodowana miała pocałować swojego ukochanego - Hansa.

Powrót do Arendelle/Tyrania Hansa[]

Rozmowa Byłych 02

Hans ukazuje swoje prawdziwe, złe oblicze

W tym czasie do kryjówki przybył Hans i żołnierze. Udało im się pochwycić Elsę, ale po Annie nie było ani śladu. Po powrocie do Arendelle Hans zamknął Elsę w więzieniu. Kristoff dotarł z Anną do zamku i oddał Annę w ręce służby, która zaprowadziła ją do środka. Brama została zamknięta. Zasmucony Kristoff stał jeszcze przez chwilę, po czym odwrócił się i poszedł w stronę gór. Tymczasem Hans i Anna zostali sami w bibliotece. Dziewczyna opowiedziało Hansowi całą historie i poprosiła go, żeby ja pocałował. Jednak Hans odmówił i ze złośliwym uśmiechem zaprezentował swój szatański plan. Jako ostatni z trzynastu braci nie miał szans na tron. Musiał więc przypiąć się do jakiejś rodziny królewskiej. Przybył w tym właśnie celu do Arendelle. Na początku chciał się ożenić z Elsą, ale ta nie była nim zainteresowana. Za to Anna chciała za niego wyjść z "marszu". Po ślubie z Anną miał zabić Elsę, dzięki czemu objął by władzę. Teraz Hans stwierdził, że skoro Anna zaraz i tak umrze, a zabicie Elsy jest na obecną chwilę banalne, nic nie może go powstrzymać. Gasi kominek i kieruje się do wyjścia. Anna próbowała go powstrzymać i powiedziała, że nie ma z jej starszą siostrą szans. Ale Hans nie przejął się nią i odszedł. Anna została sama w bibliotece, powoli umierając z zimna.

Następnie Hans wszedł do sali, gdzie byli dygnitarze i poinformował ich o rzekomej śmierci Anny. Oskarżył też Elsę o zabójstwo siostry. Arcysiążę Weseltonu oświadczył, że Arendelle jest na prawdę w poważnym niebezpieczeństwie. Hans powiedział też, że przed śmiercią Anna i on złożyli sobie przysięgę małżeńską, co uplasowuje go na stanowisku króla. Wydał też wyrok śmierci za zdradę na Elsę.

Zamarzanie Anny/Odnalezienie Kristoffa[]

Anna18

Kiepski stan Anny

Tymczasem Elsie udało się uciec z więzienia. Anna dalej siedziała w bibliotece, a jej temperatura ciągle spadała. Wnet przybył Olaf i natychmiast pomógł Annie. Zapalił ogień w kominku i starał się ją jak najlepiej ogrzać. Nagle bałwan zaczął topnieć, Anna bała się, że roztopi się cały, na co on odpowiedział, że jeżeli ktoś kogoś kocha to przekłada czyjeś życie nad swoje własne. Spytał się również, co z Hansem. Anna powiedziała mu o zdradzieckim księciu. Potem Olaf stwierdził, że tak naprawdę kocha ją Kristoff, ponieważ oddał ją, a sam odszedł, nie zważając na swoje potrzeby. Bałwanek i Anna postanowili ruszyć na poszukiwanie Kristoffa, by ten pocałował dziewczynę i odczarował urok. Wybiegli na korytarz. Cały zamek zaczął zamarzać, a kolejne drogi ucieczki zamykały się. W końcu wydostali się na zewnątrz przez okno. Na polu panowała zamieć.

W tym samym czasie Kristoff maszerował ze Svenem w stronę gór. Nagle renifer zatrzymał się i ciągnął mężczyznę w stronę Arendelle. Kristoff z początku stawiał opór, ale potem razem ze swoim przyjacielem ruszył pędem do Anny, nie zważając na panującą zamieć. Gdy przybyli na miejsce Anna wołała chłopaka o pomoc. Hans manipulował Elsą, prosząc, żeby zakończyła zimę.

Akt Prawdziwej Miłości[]

AnnaZamarznięcie

Anna zamarza

Hans zaczął mówić o szkodach, jakie Elsa wyrządziła uciekając. Elsa kazała Hansa by przestał tak mówić, on jednak nie zważał na jej słowa. Powiedział o Annie, która wróciła słaba i zimna z gór, z lodową drzazgą w sercu i pomimo jego wysiłków nie była do uratowania. Oskarżył Elsę o zabójstwo młodszej siostry. Elsa usiadła na zlodowaciałej powierzchni płacząc. Wokół panowała szalona zamieć. Kristoff coraz bardziej zbliżał się do Anny. Ta nagle zauważyła, że Hans przygotowywał się do zabicia jej starszej siostry. Anna musiała wybierać - swoje życie albo życie Elsy. Posłała ostatnie spojrzenie w kierunku Kristoffa, po czym popędziła do Elsy oraz Hansa i wbiegła pomiędzy miecz księcia a jej starszą siostrę. W tej samej sekundzie ciało Anny zamarzło do końca. Miecz Hansa roztrzaskał się o lodową dłoń Anny. Hans został odepchnięty. Anna wydała z siebie ostatnie tchnienie.

Gdy tylko Elsa zauważała, co się stało - zaczęła płakać. Chwilę potem przybyli Kristoff, Sven i Olaf. Na twarzy mężczyzny widać wyraz ogromnego smutku i niedowierzania. Elsa objęła posąg młodszej siostry, płacząc. W tym momencie ciało Anny zaczęło odmarzać i niebawem Anna znowu była żywa. Wszyscy wokół radowali się, a siostry mocno przytuliły.

Odwilż[]

AnnaElsaKristoffSven

Pogodzenie z siostrą

Wraz z Anną odmarzło całe Arendelle. Elsa zdała sobie sprawę, że kluczem do kontrolowania lodowej mocy jest miłość. Elsa stworzyła Olafowi chmurkę ze śniegiem, która pozwala mu na przeżycie przez cały rok, nawet w lato. Kristoff przygotowywał się do zaatakowania Hansa, ale Anna zatrzymała go i sama uderzyła go w twarz pięścią. Hans wpadł do wody. Ostatni raz widać było zdrajcę w komórce więziennej statku, podczas gdy dwaj mężczyźni rozmawiają o tym co powie jego dwunastka braci na takie zachowanie.

Po raz kolejny w Arendelle zapanowuje pokój. Elsa została zaakceptowana jako królowa. Hans, Arcyksiążę Weseltonu i bandyci Arcyksięcia zostali deportowani. Olaf cieszył się latem. Anna odkupiła Kristoffowi jego sanie, tylko, że teraz są o wiele bardziej odlotowe. Mężczyzna otrzymał też oficjalny tytuł nadwornego dostawcy lodu i sopli. Kristoff był jednak zbyt skromny i próbował odrzucić podarunki od Anny, ta jednak podkreśliła, że to na specjalne życzenie Elsy. Gdy Anna spytała chłopaka co sądzi o saniach, ten podniósł ją i obrócił w powietrzu, krzycząc, że chciałby ją pocałować. Nagle otrząsnął się, odstawił dziewczynę na ziemie i speszony zaproponował pocałunek. Anna przerwała mu, całując go w policzek. Następnie oboje zatapiali się w namiętnym pocałunku.

Później, by uczcić ten radosny dzień, Elsa zorganizowała na dziedzińcu zamkowym lodowisko dla całego Arendelle. Stworzyła Annie łyżwy. Pod koniec sceny widzimy jak obie siostry wspólnie jeżdziły na łyżwach w otoczeniu przyjaciół.

Urodziny Anny[]

Elsa budzi Annę

Elsa budzi Annę w dniu jej urodzin

W krótkometrażówce mającej miejsce niemal rok po wydarzeniach z filmu, Anna obchodziła swoje urodziny, a Elsa miała plany, aby jej uroczystość była absolutnie doskonała, chcąc wynagrodzić jej swoje dawne zachowanie. Anna została obudzona przez podnieconą Elsę, która wyjawiła jej swoje plany, po czym dała jej pierwszy prezent: nową sukienkę urzeczywistniającą jasną, kolorową aurę wiosny.

Po ubraniu się, Elsa towarzyszyła Annie w podróży po całym zamku i Arendelle, podążając za sznurkiem i dając jej kolejne upominki. Podczas przechadzki ze starszą siostrą, Anna dostrzegła, jak Elsa kichała i pociągała nosem, i doszła do wniosku, że Elsa była chora i potrzebowała pomocy medycznej. Niemniej jednak, Elsa zapewniła, że wszystko ​​było w porządku.

Po otrzymaniu lekarstwa od Oakena, Elsa czuła się gorzej i poruszała się jak pijana. Po wejściu na wieżę zegarową, Elsa prawie spadła z niej, ale została uratowana przez Annę, która oficjalnie zakończyła uroczystość, aby opiekować się starszą siostrą.

Frozen-Fever-44

Anna opiekuje się Elsą

Kiedy Elsa w końcu przyznała, że była przeziębiona, siostry wracały do zamku, gdzie zastały Olafa, Kristoffa, Svena i kilku innych obywateli Arendelle, a także małe bałwanki na dziedzińcu, ogłaszając przyjęcie niespodziankę. Anna była podekscytowana i odbierała tort urodzinowy od ukochanego Kristoffa. Potem jednak wracała do kwestii dbania o Elsę i zaprowadza ją do łóżka, gdzie podziękowała jej za fantastyczne urodziny. Anna stwierdziła, że najlepszym prezentem była możliwość opiekowania się starszą siostrą.

Boże Narodzenie (Kraina Lodu.Przygoda Olafa)[]

Kristoff , Anna , Elsa , Olaf , Sven 1

Na pierwsze wspólne święta bożego narodzenia od trzynastu lat Anna i Elsa przygotowały przyjęcie dla mieszkańców. Anna poszła do jadalni i podziwiała konfigurację; próbowała wziąć kawałek ciasta ze stołu, ale Olaf się z niej wyskoczył z ciasta. Elsa powiedziała mu, że nie może jeszcze ujawnić niespodzianki. Anna była podekscytowana pierwszymi świętami w Arendelle i wyszła na dziedziniec z Elsą i Olafem, by przywitać mieszkańców.

Po przedstawieniu dzwonu przez Kristoffa i Svena zadzwoniła z Elsą i Olafem. Po tym, jak Elsa ogłosiła, że ​​się święta zaczęły, Anna powiedziała Olafowi, że może teraz podzielić się niespodzianką. Wszyscy jednak zaczęli wychodzić z dziedzińca, co spowodowało, że Anna zapytała, dlaczego wszyscy tak szybko wychodzą. Wszyscy ludzie, z którymi rozmawiała, odpowiedzieli, że muszą iść i przygotować rodzinne tradycje. To sprawiło, że Anna i Elsa poczuły się trochę niepewnie, ale Kristoff zapewnił siostry, że nie potrzebują dużej imprezy i wyjaśnił im swoją tradycję poprzez balladę. Anna była otwarta na tradycję, ale wahała się, czy Kristoff zaoferuje swój tradycyjny gulasz.

Anna, Elsa i Olaf wrócili następnie do jadalni. Kiedy Olaf zapytał, jaka jest ich rodzinna tradycja, Anna zapytała Elsę, czy pamięta coś z dzieciństwa. Kiedy Elsa , pamiętała tylko, że dzwonienie dzwonem , Anna wskazała, że ​​to jest dla Arendelle; Elsa przeprosiła, mówiąc, że to jej wina, że ​​nie mieli tradycji. Wyszła z korytarza, zamykając za sobą drzwi. Anna próbowała za nią podążyć, ale westchnęła i odeszła.

Anna znajdowała się na poddaszu nad sypialnią, gdzie Elsa odnalazła ją, szukającą tradycji; w swoich poszukiwaniach znalazła rzeczy z dzieciństwa w swoim starym kufrze. Siostry spojrzały następnie na kufer Elsy, który był głównie wypełniony rękawiczkami. Elsa znalazła też ukochaną zabawkę z dzieciństwa , zanim Anna spojrzała na pudełko i możliwe rozwiązanie ich nieszczęścia. Pokazała młodszej siostrze zawartość pudełka, z którego złapała oddech.

Anna była gotowa zinterpretować wiadomość Svena, że ​​Olaf zaginął w lesie; ona, Elsa i Kristoff następnie zebrali grupę poszukiwawczą i udali się do lasu, aby go znaleźć. Po krótkich poszukiwaniach Anna i Elsa znalazły go pokrytego śniegiem przez drzewo. Wyjaśnił, że szukał dla nich tradycji, ale ostatecznie zawiódł. Anna i Elsa wyjaśniły mu, że on jest ich świąteczną tradycją; w ciągu kilku lat Anna robiła prezenty dla Elsy, której motywem przewodnim był zawsze Olaf. Był tym, co utrzymywało z nimi kontakt przez lata bez przerwy, i przypominało im, że nadal się kochają.

Anna wraz z grupą wracała do Arendelle. Po drodze zatrzymali się na zamarzniętym jeziorze. Elsa stworzyła stół z lodu, na którym układano jedzenie. Zabrała też Annę w kierunku jeziora, gdzie wygenerowała dużą choinkę. Anna wyjęła figurkę Olafa z pudełka prezentów, które Elsa zmieniła figurkę w ozdobę, i Olafa by na czubku drzewa zawiesił ozdobę. Anna i jej nowa rodzina zachwycili się tym widokiem.

Kraina Lodu 2[]

Nowe Początki[]

Anna - młodsza siostra Elsy 2

Szczęśliwa Anna

Trzy lata po przygodach w górach Anna była najszczęśliwsza niż kiedykolwiek dzięki spokojnemu życiu w Arendelle. Gdy bramy były otwarte, a Elsa, Olaf, Kristoff, Sven byli u jej boku, Anna czuła, że nie jest już sama. Mimo pozytywnego nastawienia Anna zauważyła pogorszenie nastroju Elsy. Anna pozornie była w stanie pocieszyć swoją starszą siostrę, ale jakiś czas później obudził ją atak na Arendelle, prowadzony przez cztery żywioły: ziemi, wiatru, ognia i wody. Siostry ewakuuowały swoich poddanych na klify, gdzie Elsa wyznała Annie, że obudziła duchy zaczarowanego lasu z powodu tajemniczego głosu, który ją wołał. Anna ponownie poprosiła starszą siostrę o zachowanie tajemnicy, ale mimo to ufała przeczuciu Elsy, że głos wołał nie bez powodu.

Kolejna Przygoda[]

Anna i Bazaltar 2

Rozmowa z Bazaltarem

Wkrótce pojawił się Bazaltar z trollami i poinformował siostry, że duchy był zdenerwowane z powodu popełnionej krzywdy. Elsa zdecydowała, że musi znaleźć głos, aby ocalić Arendelle, ale Anna nalegała, by się przyłączyć. Kristoff, Olaf i Sven również postanowili jechać, ku frustracji Elsy. Zanim odeszli, Bazaltar wyznał Annie że , martwił się o Elsę, ale Anna zapewniła go, że ​​nie pozwoli, by cokolwiek stało się jej starszej siostrze. Następnie drużyna wyruszyła w podróż do zaczarowanego lasu, a po drodze Kristoff niezręcznie próbował oświadczyć się Annie. Anna myślała, że Kristoff szukał odrzucenia, ale zanim zdążyli porozmawiać, dotarli do lasu. Przed wejściem Elsa obiecała Annie, że wspólnie wykonają misję, na prośbę Anny.

W Zaczarowanym Lesie[]

Elsa , Olaf , Anna , Kristoff , Sven 2

Spotkanie z Northudrami i Żołnierzami

W lesie grupa została skonfrontowana z plemieniem Northuldra i żołnierzami z Arendelle, którzy zostali tam uwięzieni od czasu pojawienia się mgły. Northuldranie powiedzieli siostrom, że szal ich matki należał do jednego z ich najstarszych rodów, a Elsa zdała sobie wtedy sprawę, że dziewczyna ratująca ich ojca jest w rzeczywistości ich matką. Następnie Northuldranie zebrali się, śpiewając i oficjalnie przywitali Annę i Eelsę jako nowe członkinie Norhuldrów, po czym Elsa obiecała dowiedzieć się prawdy o tym, co się stało i przywrócić las.

Grupa została by odpocząć w obozowisku plemienia Northuldry z żołnierzami z Arendelle. Anna rozmawiała z porucznikiem Mattiasem o jego życiu w Arendelle. Podzielił się z Anną radą, której udzielił mu ojciec. Pytając dalej o rady i co zrobić, gdy życie wkroczy na nową ścieżkę, Mattias powiedział Annie, że nigdy nie należy się poddawać. Anna zakończyła myśl, sugerując, że należy zrobić „następną właściwą rzecz”, z którą Mattias się zgodził. Po bliskim spotkaniu z skalnym kolosem Elsa zgodziła się z Anną, że powinni kontynuować podróż na północ. Anna nie była w stanie znaleźć Kristoffa ani Svena i zdecydowała się kontynuować podróż bez nich ze swoją starszą siostrą i Olafem.

Kontynuacja Podróży na Północ[]

Elsa i Anna (siostry) 2

Rozmowa Sióstr

Po drodze Elsa dalej wołała do tajemniczego głosu. Duch wiatru pojawił się ponownie, tym razem prowadząc ich do wraku statku. Elsa zmusiła Annę i Olafa do odejścia po odkryciu wraku królewskiego statku ich rodziców i tego, czego szukali, a także ostatnich chwil przed śmiercią.

Następnie Elsa deklarowała, że musiała sama udać się do Ahtohallanu, aby znaleźć głos, Anna nalegała na dołączenie do Elsy, aby chronić ją przed klątwą Ahtohallanu, ale Elsa zamiast tego wysyłała Annę i Olafa na lodowej łódce, aby chronić ich przed niebezpieczeństwem, doprowadzając Annę do złości.

Anna i Olaf 2

Rozmowa Anny z Olafem

Anna próbowała sterować lodową łodzią z oblodzonej ścieżki, ale zamiast tego sprowadziła ją na szybko płynącą rzekę. Niezwykle poirytowany Olaf wyjaśnił Annie, że był zły. Zapewniła go, mówiąc, że wciąż tam była, by trzymać go za rękę. Nagle uciszyła Olafa po tym, jak zauważyła, że ​​zostali otoczeni przez skalne kolosy. Aby dalej unikać skalnych kolosów, skierowała łódź do ciemnej jaskini. Oboje spadli w dół wodospadu i po odzyskaniu sił po upadku weszli w głąb systemu jaskiń.

Naprawienie Przeszłości[]

Anna - młodsza siostra Elsy 2

Rozpacz Anny po Utracie Elsy i Olafa

Anna i Olaf, próbowali znaleźć wyjście, dostają wiadomość przez lodową rzeźbę wykonaną przez Elsę, która przedstawiła ich dziadka, Runarda, atakującego nieuzbrojonego przywódcę Northuldrów. Anna zdała sobie sprawę, że tama Runarda była podstępem mającym na celu wyeliminowanie Northuldrów i że był odpowiedzialny za wojnę, która rozgniewała duchy. Anna zdała sobie sprawę, że aby przełamać klątwę, musiała zniszczyć tamę Runarda, która zalałaby całe Arendelle. Olaf był w stanie pocieszyć Annę, znajdując wyjście z jaskini, ale zanim zdążyli odejść, magia z, której Olaf był zrobiony zaczęła słabnąć. Olaf wywnioskował, że działo się tak, ponieważ Elsa padła ofiarą klątwy Ahtohallanu i zmarła, co doprowadziło do jego własnej śmierci. Po odejściu Elsy i Olafa Anna czuła się zagubiona i miała myśli samobójcze, ale zmusiła się do pójścia naprzód i zrobienia tego, co słuszne: zniszczenia tamy. Anna przywołała skalne kolosy i zwabiła je do tamy. Z pomocą Kristoffa i Mattiasa, którzy ją uratowali.

Elsa i Anna (siostry) 2

Spotkanie Sióstr

Elsa i Anna - Rozstanie Na Zawsze Sióstr 2

Elsa i Anna - Rozstanie Na Zawsze Sióstr

Gdy mgła opadła, Anna przeprosiła Kristoffa za pozostawienie go w tyle, pozwalając zakochanym na pogodzenie się. Anna była jednak załamana utratą Elsy, ale nagle Orkanek zaprowadził ją do fiordu, gdzie Elsa wróciła cała i zdrowa oraz wytłumaczyła , że jest piątym duchem lasu - mostem łączącym magię duchów i ludzi. Elsa również wyjaśniła, że ​​duchy oszczędziły Arendelle dzięki bezinteresownemu aktowi Anny. Elsa powiedziała również, że sama Anna jest również piątym duchem - ponieważ most ma dwie strony. Olaf został wskrzeszony przez magię Elsy, a po zjednoczeniu rodziny Kristoff w końcu zebrał się na odwagę, by oświadczyć się Annie. Anna we łzach się zgodziła, tym samym zaręczając się z nim.

Powrót do Domu[]

Anna - Królowa Arendelle 2

Po Koronacji na Nową Królową Arendelle

Teraz wiedząc, co było jej przeznaczeniem, Elsa na stałe pozostała w Zaczarowanym Lesie, by na stałe opiekować się Duchami z Northuldrami, podczas gdy Anna została koronowana na nową królową Arendelle, z Kristoffem, Olafem, Svenem i Mattiasem u jej boku. Na placu królestwa Anna i generał Mattias wspólnie odsłonili posąg młodych Agnarra i Iduny, ludów i ziem Arendelle i Northuldrów, symbolizujący na zawsze złączenie w miłości i jedności między obiema stronami, a następnie wysłała wiadomość do swojej starszej siostry Elsy po przez Orkanka (ducha wiatru).

Kraina Lodu 3[]

Rodzina[]

Agnarr[]

Agnarr był ojcem Anny i Elsy. Pomimo swoich obowiązków jako króla, uważał dobro swoich córek za swój priorytet. Po wypadku, w którym Anna została ranna przez magię lodu Elsy, Agnarr gorączkowo szukał sposobu, aby pomóc swojej młodszej córce i zabrał ją do doliny żywe skały, gdzie Anna została uzdrowiona przez Bazaltara. Chociaż Anna doszła do siebie po incydencie, Agnarr był zdeterminowany, aby zapobiec powtórzeniu się takiego zdarzenia i zdecydował, że dopóki Elsa nie uzyska kontroli nad swoją lodową magią, będzie oddzielona od Anny. Postanowił też, że zamek zostanie odizolowany od świata zewnętrznego. Ze względu na ograniczony kontakt z innymi, Anna była dość blisko z ojcem i była zdruzgotana, gdy odkryła, że ​​zginął na morzu.

Elsa[]

MałeElsaAnna2

Od najmłodszych lat Anna miała bliski kontakt ze swoją starszą siostrą Elsą. Były nierozłączne, dzieliły sypialnię i często bawiły się razem; kiedy grały, w pełni wykorzystała moc Elsy nad lodem i śniegiem. Jednak pewnej nocy Anna została zraniona magią Elsy podczas gry i chociaż w pełni wyzdrowiała, incydent doprowadził do ich rozłąki. Mimo to Anna przez wiele lat starała się zachęcać Elsę do spędzania z nią czasu , choć bezskutecznie. Ponieważ wspomnienia Anny z wypadku zostały wymazane, zapomniała o darze Elsy i nigdy w pełni nie zrozumiała, dlaczego Elsa trzymała się z od niej z daleka. Przez utratę kontaktu ze swoją starszą siostrą Elsą, Anna została z wielką pustką, której pomimo jej najlepszych starań nigdy nie byłaby w stanie naprawdę zastąpić.

W dniu koronacji Elsy, chociaż Anna początkowo nie była pewna, jak zacząć rozmowę ze swoją starszą siostrą, od której została oddzielona, najwyraźniej poczyniła pewne postępy w naprawianiu ich więzi. Jednak, gdy Elsa przygotowywała się do ponownego zamknięcia zamku przed światem, emocje Anny wzięły górę i po krótkiej kłótni, moc Elsy została ujawniona. Anna błagała starszą siostrę, by została, ale Elsa odmówiła słuchania i uciekła z Arendelle. Mimo niebezpieczeństw związanych z podróżą, nagłego nadejścia zimy i lat odrzuceń, które znosiła, Anna pozostała lojalna wobec swojej starszej siostry Elsy i zgłosiła się na ochotnika, by ją odzyskać. Zapewniła również wszystkich, że Elsa nie była potworem i po prostu działała pod wpływem strachu.

Po pokonaniu dużych odległości i pokonaniu wielu przeszkód, Annie udało się zlokalizować Elsę w lodowej kryjówce. Chociaż Elsa nalegała, aby zachować dystans, Anna nie była ani trochę przestraszona i nie zamierzała odejść bez swojej starszej siostry, błagając Elsę, aby wróciła do Arendelle i przypominając jej o ich dawnej więzi siostrzanej i jej obowiązku wobec Arendelle. Jednak strach Elsy ogarnął ją i Anna została ponownie zaatakowana, tym razem w serce. Walcząc z bólem, Anna stała niewzruszenie i ponownie próbowała przekonać Elsę do powrotu, ale została wyrzucona z kryjówki przez strażnika Elsy, puszka. Anna w końcu odkryła, że ​​Elsa zmroziła jej serce i tylko akt prawdziwej miłości uratuje ją przed zamarznięciem na zawsze.

Anna i Elsa (siostry) 1.1

Chociaż Elsa wielokrotnie ją zraniła fizycznie i emocjonalnie, Anna nadal bardzo troszczyła się o swoją starszą siostrę. Kiedy zdała sobie sprawę, że Hans przygotowywał się do zabicia Elsy, Anna przestała próbować dotrzeć do Kristoffa, pozornie porzucając swoją jedyną szansę na przeżycie, aby przechwycić cios Hansa i uratować swoją starszą siostrę. Jednak bezinteresowna ofiara Anny była tak czystą reprezentacją jej miłości do Elsy, że była w stanie rozmrozić jej zamarznięte serce i odwrócić skutki klątwy Elsy. Tym aktem Anna nauczyła Elsę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej magii i z radością obserwowała, jak Elsa przywraca lato w Arendelle. Ich królestwo rozmroziło, Anna i Elsa objęły się, co oznaczało odnowienie ich siostrzanej więzi. Później na dziedzińcu zamkowym, obje jeździły razem na łyżwach, tak jak kiedyś, wiele lat temu. W Gorączce Lodu Anna była podekscytowana możliwością spędzenia dnia swoich urodzin z Elsą i była wdzięczna za wszystkie kłopoty, przez które przeszła jej starsza siostra, aby ten dzień był niezapomniany. Jednak Anna zauważyła, że ​​Elsa była chora i martwiła się stanem swojej starszej siostry. Kiedy musiała ratować ją przed upadkiem, Anna nalegała, aby Elsa wróciła do domu, aby odpocząć, i szybko nalegała, aby jej urodziny nie zostały zrujnowane. Po położeniu Elsy do łóżka Anna powiedziała jej, że opieka nad nią to najwspanialszy prezent urodzinowy ze wszystkich.

Anna i Elsa (siostry) 2

W Krainie Lodu 2, przysięgając, nic nie stanie się Elsie i, że nie opuści jej, Anna próbowała przekonać Elsę, by nie narażała się na niebezpieczeństwo, by odkryć pochodzenie jej mocy. Anna była tak zdesperowana, by chronić swoją starszą siostrę, że narażała się na niebezpieczeństwo i rozpaczała, gdy umarła Elsa. Objęły się, gdy Elsa wróciła cała i zdrowa po tym, jak Anna zniszczyła tamę, a Elsa ufała Annie, że ta dobrze zastąpi ją jako królowa Arendelle, aby Elsa mogła opiekować się czterema duchami z Northuldrami w Zaczarowanym Lesie. Jednocześnie obiecała Annie, że zawsze będą się spotykały aby zacieśnić swoją siostrzaną więź. W ciągu trzech lat od ponownego odnowienia ich siostrzanej więzi, ich relacja poprawiła się do tego stopnia, że ostatecznie rozeszły się w różne strony, tylko, że tym razem pozostały ze sobą w stałym kontakcie.

Iduna[]

Iduna była matką Anny i Elsy. Podobnie jak jej mąż, Iduna bardzo dbała o swoje córki. W noc, gdy Anna została zraniona magią Elsy, Iduna wzięła Annę w ramiona, zaniepokojona, że ​​jest „zimna jak lód”. Towarzyszyła Annie do doliny żywej skały i poczuła ulgę, gdy Anna została uzdrowiona przez Bazaltara. Będąc bardziej pasywną niż Agnarr, Iduna w milczeniu zgodziła się na rozdzielenie Anny i Elsy, zdeterminowana, by zapewnić Annie bezpieczeństwo. Podobnie jak z Agnarrem, Anna była blisko z matką i bardzo opłakiwała jej śmierć.

Kristoff[]

Anna i Kristoff 1

Początkowo Kristoff towarzyszył Annie tylko w jej podróży, aby odnaleść jej starszą siostrę, ponieważ Anna zapłaciła mu kilofem, liną i torbą marchewki, której chciał, ale nie mógł sobie na to pozwolić, ponieważ Oaken podniósł ich cenę. Uznał szybkie zaręczyny Anny z Hansem za śmieszne i zakwestionował jej ocenę. Był również zirytowany, gdy zgubił sanie, ponieważ musiał towarzyszyć Annie w jej podróży, aby znaleźć Elsę, i nadal jej towarzyszył, gdy Sven go przekonał. Jednak, gdy oboje spędzili razem czas, a on zaczął widzieć więcej jej ognistego i słodkiego charakteru, został nią oczarowany i wydawało się, że odwzajemniono to, ale oboje nadal zaprzeczali i ignorowali to z powodu zaręczyn Anny z Hansem.

Stało się to oczywiste podczas ich podróży, a bardziej widoczne, gdy Kristoff opiekował się nią, gdy jej zdrowie pogarszało się z powodu klątwy Elsy, i dotarli do jaskini trolli, gdzie trolle drażniły się z nimi na temat ich związku. Kiedy Kristoff zdołał przywieść Annę do zamku, wyraźnie nadal martwił się o jej zdrowie i był załamany, że stracił Annę na rzecz Hansa. Niestety był zbyt tępy, by zdać sobie sprawę ze swoich uczuć, dopóki Sven mu nie pomoże. Nagle, gdy burza wokół zamku pogarsza się, Kristoff zdaje sobie sprawę, że Anna ma kłopoty i próbuje pomóc, ale Anna zamiast tego idzie uratować Elsę, a jej zaklęcie zamienia ją w stały lód. Opłakuje utratę Anny i jest zachwycony, gdy zobaczył, że została wskrzeszona dzięki aktowi prawdziwej siostrzanej miłości do Elsy.

Kiedy Hans budził się po tym, jak stracił przytomność przez jego śmiertelny cios odbity przez zamarznięte ciało Anny, Kristoff był na tyle zły z powodu zdrady Hansa, że ​​próbował go przebić. Jednak Anna powstrzymała go, aby zamiast tego mogła skonfrontować się i uderzyć Hansa. Po tym, jak Elsa zatrzymała burzę, Anna dała Kristoffowi nowe sanie, aby zastąpić stare, a on był tak szczęśliwy, że powiedział, że może ją pocałować. Następnie pokazano, że Kristoff jest nieśmiałą osobą w ich związku, ponieważ staje się niezręczny w związku z tym, co mówi, i to Anna prowokuje pocałunek. Po deportacji Hansa i Arcyksięcia Weselton Olaf i Sven cieszą się razem latem, a Anna kupuje Kristoffowi obiecane nowe sanie. Po poinformowaniu go, że Elsa nazwała go „dostawcą lodu i sopli z Arendelle”, próbuje odrzucić zarówno sanie, jak i tytuł, zbyt skromny, by go zaakceptować, ale Anna zwraca uwagę, że jest to bezpośredni rozkaz królowej. Kiedy pyta, co myśli o saniach, Kristoff podnosi Annę i obraca ją w swoje ramiona, wykrzykując, że to kocha i że może ją pocałować. Natychmiast ją odkłada i jąka się niezręcznie, pośród kilku zdań bzdur, zostawiając go zawstydzonego, zanim Anna pocałuje go w policzek, mówiąc do Kristoffa „Możemy”. Kristoff uśmiecha się i całuje ją, inicjując ich związek.

W Gorączce Lodu Kristoff przedstawia Annie jej urodzinowy tort, wyznając jej miłość, a Anna odwzajemnia te uczucia z radosnym, szczerym uśmiechem.

Kristoff i Anna 2

W Krainie Lodu 2, w grze zwanej kalambury, po tym, jak Elsa została rozproszona przez głos, Kristoff próbował oświadczyć się Annie, ale ku jej ślepemu rozsądkowi, zamiast się odwrócić, zapytała go: „Czy Elsa wydaje ci się dziwna?”, na co odpowiedział, „Wiesz jak to Elsa” i nie oświadczył się jej. Kiedy udali się do zaczarowanego lasu, próbował z nią porozmawiać, ale robiąc jej nieporozumienie, nie udało mu się z nią porozmawiać. Później poszła za Elsą, aby odkryć przyczynę jej mocy bez informowania Kristoffa. Kiedy zgubiła się w jaskini po tym, jak została porzucona przez Elsę ze względów bezpieczeństwa, Anna zaczęła wierzyć, że Kristoff nie będzie zawracał sobie głowy jej znalezieniem, ale kiedy wyszła, Kristoff przyszedł jej pomóc po tym, jak ją szukał.

Po uratowaniu Arendelle i Zaczarowanego Lasu Kristoff postanowił oświadczyć się Annie, a ona z radością się zgodziła.

Przyjaciele[]

Olaf[]

Olaf i Anna 1

Olaf był pierwotnie bałwanem, którego Anna zbudowała z Elsą, gdy obje były małymi dziewczynkami. Chociaż Olaf nie był wtedy świadomy, Anna nadal kochała bałwana, którego zbudowała razem ze swoją starszą siostrą.

Kiedy Anna wiele lat później ponownie spotkała Olafa, instynktownie i przerażająco zareagowała na dziwnego ożywionego bałwana, kopiąc go w głowę, oddzielając go od ciała. Anna w końcu odrzuciła głowę z powrotem w Olafa, choć ten wylądował do góry nogami; Współczując bałwanowi, który nie widział dobrze, Anna pomogła Olafowi ustawić głowę i dała mu marchewkowy nos. Zdając sobie sprawę, że Olaf był bałwanem, którego ona i Elsa zbudowały w przeszłości, Anna zapytała Olafa o miejsce pobytu jej starszej siostry, wyjaśniając, że Elsa musi przywrócić lato w Arendelle. Radośnie reagując na perspektywę lata , Olaf ogłosił, że zaprowadzi Annę do jej starszej siostry. Uważając, że Olaf jest ujmujący, Aanna nie pozwoliła Kristoffowi zniweczyć marzeń Olafa o byciu w letnim słońcu, ujawniając, że się rozpuści.

W miarę kontynuowania podróży Anny jej przyjaźń z Olafem zacieśnia się, a ona zaczęła opiekować się swoim bałwanem. Kiedy Olaf został wyrzucony z kryjówki Elsy, Anna gniewnie skonfrontowała się z puszkiem za złe traktowanie jej przyjaciela i rzuciła śnieżką w ogromnego śnieżnego potwora. Ponadto, gdy puszek zrzucił Olafa z klifu, Anna zareagowała z niepokojem, gdy bałwan spadł z pola widzenia. Troska Anny o Olafa zastąpiła nawet troskę o jej własne samopoczucie, ostrzegając Olafa przed rozpaleniem ognia; gdyby Olaf tego nie zrobił, Anna wcześniej uległaby mrozie w bibliotece i zamarzłaby do lodu. Jednak była wzruszona, gdy Olaf stwierdził, że „warto się dla niej roztopić”.

Kiedy wreszcie w Arendelle przywrócono lato, Olaf zaczął topnieć, przez co Anna patrzyła na Elsę z niepokojem. Ale zanim Olaf całkowicie się stopił, Elsa była w stanie zapewnić bałwanowi osobistą chmurkę, pozwalając mu przeżyć upalne dni.

Później, gdy straciła równowagę podczas jazdy na łyżwach na dziedzińcu, Anna była wdzięczna za pomoc Olafa w odzyskaniu równowagi.

Annę i Olafa łączy bardzo silna przyjaźń, która wzmacnia fakt, że oboje troszczą się o Elsę, a Olaf jest symbolem silnej siostrzanej więzi pomiędzy Anną a Elsą.

W Gorączce Lodu, kiedy Olaf został przyłapany na jedzeniu urodzinowego tortu Anny, przestał go jeść i położył kawałek ciasta, który zjadł z powrotem na ciasto. Pomógł przygotować przyjęcie urodzinowe Anny i świętował z nią.

Bazaltar[]

Anna i Bazaltar 2

Chociaż Anna spotkała Bazaltara tylko dwa razy w swoim życiu, starszy troll miał znaczący wpływ na jej życie. Ponieważ była nieprzytomna podczas ich pierwszego spotkania, Anna nie pamiętała, jak Bazaltar leczył uraz głowy, którego doznała z powodu niewypału z magii Elsy. Troll był odpowiedzialny za modyfikację wspomnień Anny o incydencie, w wyniku czego Anna zapomniała o mocach Elsy; również jego ostrzeżenia dotyczące mocy Elsy doprowadziły Agnarra do oddzielenia Anny od jej starszej siostry.

Ich drugie spotkanie odbyło się w podobnych, ale poważniejszych okolicznościach. Po raz kolejny Anna została zraniona przez Elsę, ale tym razem jej serce zostało uderzone. Ponieważ serce nie było łatwo manipulowane, Bazaltar nie był w stanie pomóc Annie. Jednak Anna nadal była dłużnikiem Bazaltara, ponieważ starszy troll dał jej ostatnią nadzieję: akt prawdziwej miłości może rozmrozić zamarznięte serce.

Sven[]

Sven i Anna 1

Oprócz zakupu zapasów Kristoffa Anna zajęła się również zakupem marchewki dla renifera Kristoffa, Svena. Od tamtej pory Anna dość szybko dogadała się ze Svena; miała nawet czelność nakazać Svena, by skoczył, gdy zbliżali się do wąwozu. Anna pomagała także reniferowi w ratowaniu Kristoffa, który omal nie spadł z klifu.

Pomimo tego, że Sven był zwierzęciem, Anna traktowała go z szacunkiem, poświęcając nawet czas na przedstawienie go Olafowi.

W Gorączce Lodu, Sven pomógł przygotować przyjęcie urodzinowe na cześć Anny, powstrzymał bałwanki przed zjedzeniem jej urodzinowego tortu i świętował z nią przyjęcie.

Podczas przygody w zaczarowanym lesie Sven pomógł Kristoffowi oświadczyć się Annie i uratować jej życie przed skalnymi kolosami.

Generał Mattias[]

Mattias i Anna 2

Po spotkaniu z Mattiasem w zaczarowanym lesie Anna szybko się z nim zaprzyjaźniła i oboje znaleźli wiele tematów do omówienia. Po uświadomieniu sobie, że Anna zamierza zniszczyć tamę, Mattias próbował ją powstrzymać, ponieważ zagrażała Arendelle, ale zdecydował się stanąć po stronie Anny, a nawet pomóc jej po tym, jak powiedziała mu prawdę. Po powrocie do Arendelle i koronacji na królową, Anna awansowała Mattiasa na generała.

Piosenki[]

Cytaty[]

Anna: Chodzi o to, że Elsa zawsze chodzi w rękawiczkach. No, a jak tak to może... Może ona coś z higieną ma?
Anna: Kristoffku!
Kristoff: Bez zdrobnień mi tu!
Kristoff: Chciałaś mnie zabić kobieto?!
Anna: Już kilka razy!
Anna: Nie masz żadnych szans z Elsą.
Hans: Nie, to ty nie masz z nią szans.
Anna: Niezły pasztet, nie ty pasztet — w sensie my, tu… pasztet. Ty ciacho... Chwila, co ja…
Anna: Nie, nie, nie szkodzi. Jestem tą drugą księżniczką. Jakbyś rozjechał moją siostrę... To wtedy... siwy dym! Ona trochę...
Anna: Ale masz szczęście, że to tylko ja.
Hans: Tylko Ty?
Kristoff: Martw się o włosy.
Anna: Ej! Spadłam w przepaść, sam się uczesz!
Kristoff: Nie, chodzi o to, że... siwiejesz...
Anna: Postarzają mnie?
Kristoff: ...Nie.
Olaf: Nie szczere to było.
Kristoff: Nie, wcale, że nie!
Anna: Ładnie to tak w kogoś czyjąś pupą rzucać?!


Galeria[]

Aby zobaczyć galerię Anny, naciśnij Galeria:Anna.

Ciekawostki i Inne Informacje[]

  • Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że najpierw miała 18 lat; potem miała 21 lat,
  • Imię Anna oznacza "Pełna Wdzięku, Łaski",
  • Jak na ironię, Anna jest bardziej ekscentryczna, niż pełna wdzięku,
  • Imię Anna wymawia się po norwesku "Ah-Na",
  • Anna czasami dotyka swoich włosów, kiedy się denerwuje,
  • Anna często przygryza dolną wargę,
  • Postać Anny jest luźno oparta na postaci Gerdy z oryginalnej baśni królowa śniegu,
  • Niektóre z oficjalnych szkiców Anny są zmodyfikowaną wersją szkiców Riany z Księżniczki i Żaby,
  • Mimo że Anna ma niebieskie oczy, z powodu efektów świetlnych w animacji, jej tęczówki mogą wydawać się czasami jasnozielone,
  • Anna najczęściej ubiera się w odcienie zieleni i purpury; świetnie sobie radzi jako nowa Królowa Arendelle,
  • Zieleń i Purpura reprezentują wiosnę i lato, a także wesoły i optymistyczny charakter Anny,
  • Jest: również nieustraszona, odważna, lekko zwariowana, wytrwała, beztroska, charyzmatyczna, uważna, sumienna, osobą żyjącą w zgodzie ze sobą,
  • Ma przyjazną, towarzyską, dojrzałą emocjonalnie i psychicznie osobowość,
  • Podąża drogą swojego serca,
  • Zna siebie i potrafi o siebie zadbać,
  • Łatwiej radzi sobie z przeciwnościami losu,
  • Myśli i bierze odpowiedzialność za własne decyzje,
  • Utrzymuje swoje kryteria ponad społecznymi żądaniami i wzmocnieniami,
  • Z łatwością nawiązywała nowe znajomości,
  • Anna śpiewa najwięcej ze wszystkich postaci z Krainy Lodu,
  • Jedyną prawdziwą miłością Anny cały czas jest Kristoff,
  • Przyjaźni się z Olafem, Svenem, Mattiasem,
  • Mimo, że mieszka na stałe w Arendelle należy do plemienia Northuldrów,
  • Anna uwielbia skakać po lodowych krach. Dowiadujemy się tego w książce Anna i Elsa: magia i wspomnienia,
  • Najbardziej boi się, że straci swoją starszą siostrę Elsę,
  • Uwielbia: Jej Rodzina, Śpiew, Taniec, Joanna D'Arc, Być z Przyjaciółmi, Spotkania z Elsą, Czekolada, Miłość, Magia Elsy, Uznanie, Akceptacja, Imprezy, Kanapki, Jazda Konna, Cieszyć się Życiem, Prawda, Czytanie Opowiadań, Szachy, Słoneczniki, Wikingowie, Kalambury, Związek z Kristoffem, Otwarte Bramy, Rządzenie,
  • Pomimo nowej roli jako Królowa Panująca, Anna nadal znajduje czas dla swojej rodziny i organizuje kalambury w zamku, w którym Elsa zawsze bywała,
  • Wiedząc, że jej starsza siostra Elsa, żyje i jest bezpieczna, Anna może spokojnie rządzić Arendelle,
  • Utrzymuje stały (regularny) kontakt ze swoją starszą siostrą Elsą za pośrednictwem wiadomości dostarczanych po przez Orkanka,
  • Będąc nową królową żyje szczęśliwie z Olaffem, Kristoffem, Svenem w Arendelle.
Advertisement