Anna

“	To wszystko moja wina. To przeze mnie, więc... Więc teraz ja pójdę jej szukać!	”
—Anna, po ucieczce Elsy

Anna - druga córka Iduny i Agnarra , młodsza siostra Elsy , której nigdy nie przestała kochać , pomimo trwającej od dzieciństwa, niezrozumiałej dla niej rozłąki.

Była księżniczka, a obecnie królowa Arendelle , jedna z głównych bohaterów filmu animowanego Kraina lodu.

Gdy Elsa w dniu koronacji ujawnia swoje moce i ucieka, Anna wyrusza w niebezpieczną podróż, aby odnaleźć siostrę i uratować swoje królestwo przed wieczną zimą.

Głosu w polskiej wersji użycza jej Anna Cieślak, natomiast za wykonanie partii wokalnych odpowiada Magdalena Wasylik. Małej Annie głosu użyczyła Malwina Jachowicz, a starszej Julia Siechowicz.

W oryginale mówi i śpiewa głosem Kristen Bell.

Trzy lata po odnowieniu siostrzanej więzi Anna towarzyszyła Elsie w jej podróży do Zaczarowanego Lasu w poszukiwaniu tajemniczego głosu, który usłyszała jej siostra. Siostry wspólnie naprawiły błędy popełnione przez dziadka, ratując zarówno Zaczarowany Las, jak i Arendelle. Gdy Elsa postanawia pozostać na stałe w lesie, Anna zostaje później koronowana na królową Arendelle, a Elsa wierzyła, że dobrze nada się do tej roli.

Po zniszczeniu tamy Elsa wyjaśnia , że ona i Anna są teraz pomostem między ludźmi a magicznymi duchami, gdzie most ma dwa końce - Anna po stronie ludu i Elsa po stronie magicznych duchów ”.

Pomimo nowej roli jako królowa, Anna nadal znajduje czas dla swojej rodziny i organizuje kalambury w zamku, w którym Elsa zawsze bywa.

Jest tytułowana miłościwie na panująca jej Wysokość Anna Królowa Arendelle.

Opis

Oficjalna biografia

“	Anna przedkłada śmiałość nad elegancję i zdarza jej się najpierw działać, a dopiero potem myśleć. Jest pełna optymizmu i troskliwa, a jej największym pragnieniem jest odzyskanie swej siostry Elsy, z którą żyła bardzo blisko w dzieciństwie. Pewnego dnia Elsa uwolniła swą tajemniczą moc i sprowadziła na królestwo Arendelle wieczną zimę, dlatego Anna postanawia wyruszyć w niebezpieczną podróż i przywrócić stary porządek. Obdarzona nieustępliwym charakterem i wielką wiarą w ludzi, gotowa jest ocalić zarówno swoją rodzinę, jak i całe królestwo.	”
—Oficjalna strona filmu

Osobowość i cechy charakteru

Plik:Anna - młodsza siostra Elsy , księżniczka Arendelle.jpg

W przeciwieństwie do swojej starszej siostry, Anna jest bardzo ekscentryczna, niezręczna i daleka od elegancji. Woli najpierw działać, a dopiero potem myśleć, jest impulsywną osobą, ale posiada również dziecięcą niewinność. Jest typem wolnego ducha, nastawiona na spędzenie reszty życia przy otwartych pałacowych bramach królestwa po wielu latach ich zamknięcia, dla bezpieczeństwa królestwa z powodu narastających mocy Elsy. Anna jest również prawdziwą romantyczką, marzy o romantycznych chwilach, gdy bramy wreszcie zostają otwarte na bal z okazji koronacji Elsy. Może w niej być także naiwność, gdyż wierzy w bajkowy ślub z mężczyzną, którego zna zaledwie jeden dzień, bo tak mówi jej serce. I choć okazjonalnie jest naiwna, daleko jej do słabości. Dość biegle posługuje się swoją siłą, jak to widać w walce z wilkami, gigantycznym bałwanem Elsy, bądź gdy uderza Hansa, przez co ten wypada ze statku.

Choć bardzo ceni sobie romantyzm, oczywistym jest, że jej najcenniejszym skarbem są bliskie relacje z siostrą.

Jest również nieustraszona, odważna i lekko zwariowana.

Od dzieciństwa, Anna była bardzo przywiązana do Elsy i zawsze była chętna do spędzania z nią czasu. Jednak od pewnego incydentu, przez który Anna zdobyła swój platynowy kosmyk włosów, postanowiono, że siostry będą dorastały osobno. Załamana Anna cały czas starała się złapać z Elsą dawny kontakt, z osobą, którą kochała najbardziej, ale ze względu na potężne moce Elsy uznano to za zbyt niebezpieczne. Zmieniło się to dopiero dzięki staraniom Anny, starsza z sióstr nauczyła się wreszcie kontrolować swoje mroźne moce, wspierana ogromną siłą ich siostrzanej miłości.

Anna odznacza się też niezwykłą odwagą i bohaterstwem. Sama wyrusza w podróż w poszukiwaniu Elsy, pomimo panującego wokół chłodu. Nie boi się skoczyć w wielką przepaść, nie wiedząc tak na prawdę, co czeka ją na dole. W "wielkiej scenie" staje między Hansem a swoją siostrą, ratując tę drugą od śmierci.

Przez większość czasu, Anna jako jedyna wierzyła, że Elsa nie jest potworem. Szczególnie Arcyksiążę von Szwądękaunt był przeciwko królowej z powodu tej właśnie teorii, a Kristoff obawiał się jej, tak jak większość obywateli, gdyż nie byli świadomi, jaka naprawdę jest Elsa. Nawet pomimo długoletniego rozdzielenia, Anna była pewna, że jej siostra jest daleka od podłości i próbowała ją do tego przekonać, aby wróciła z nią do domu, nie tylko dla dobra królestwa, ale i w nadziei odnowienia łączącej je dawniej ścisłej więzi. Jest to przykład prawdziwego optymizmu księżniczki i jej potężnej nadziei, ale także ogromnej miłości do siostry. Innym przykładem może być mocno odczuwalny fragment podczas jej chwil z Hansem w bibliotece, gdy ten wyjawia swoje plany zagłady Elsy, Anna w reakcji na jego słowa całkiem opadła z sił, ze względu na przypadkowo zamrożone serce. Mówi mu wtedy, iż nie ma on z jej siostrą żadnych szans, dając jeden z najwyraźniejszych dowodów jej optymizmu, lojalności i prawdziwej miłości do siostry, pomimo zranień, których doznawała po latach izolacji.

Jak wspomniano wcześniej, jedną z uderzających cech Anny jest jej ekscentryczna, ale kapryśna osobowość. Jest szczególnie żartobliwa i bardzo aktywna, nieustannie biegając po zamku, podskakując i skacząc po meblach, rozmawiając z obrazami na ścianach, choć ostatni zwyczaj wynika z faktu, że odkąd urwała kontakt z siostrą, nie miała częstej okazji z nikim rozmawiać. Ponadto, ze względu na jej impulsywną postawę, dziewczyna ma tendencję do sprawiania problemów. Przykładowo, gdy prowokuje Puszka, kreaturę dwa razy większą od niej, bez myślenia o żadnych konsekwencjach.

Anna, pomimo jej wiecznego optymizmu, uważała siebie samą za nic więcej od zwyczajnej dziewczyny, zwłaszcza w porównaniu z jej starszą siostrą. Czuła, że nie ma nikogo na świecie, kto prawdziwie ją kocha. Również Elsa, która wydawała się, jakby nie chciała mieć nic wspólnego z Anną. Wyjaśnia to, dlaczego księżniczka bez ustanku marzy o przeżyciu prawdziwej miłości, odnalezieniu kogoś do towarzystwa, nie chcąc dłużej żyć w samotności. Jej wypowiedzi typu To tylko ja oraz Ja jestem zupełnie zwyczajna ukazują jej niską ocenę wobec samej siebie. Hans najwyraźniej świadom tego faktu, jak również i tego, że Anna mu ufa, manipuluje księżniczką. Podczas jego wypowiedzi Och, Anno... Ale tak się składa, że nie kocha cię tu nikt, księżniczka po raz kolejny czuje się znowu tak, jakby nie miała na świecie nikogo bliskiego, kto by o nią dbał. Na szczęście ten pogląd okazał się fałszywy, ponieważ za Anną stoją Elsa, Kristoff, Olaf, Sven i trolle, wszyscy oni wykazali wobec niej opiekuńczość, ostatecznie broniąc ją przed napotkanymi krzywdami.

Na koniec, pomimo kilku wad, Anna okazuje się być wyjątkowo słodką, bezinteresowną i kochaną osobą. Wiele razy przedkłada bezpieczeństwo i dobro innych nad swoje własne, pokazując wielką lojalność i podziw dla jej przyjaciół oraz rodziny. Jest szczególnie widoczne przy jej relacji z Elsą. Widać to również podczas, gdy Anna w sklepie zakupuje przedmioty, na które Kristoff nie mógł sobie pozwolić i wręcza mu je, bądź kiedy uniemożliwia Kristoffowi zakłócenie Olafowi marzeń o lecie. Jednak największym i najbardziej spektakularnym momentem dowodzących o odwadze oraz bohaterstwie księżniczki i jej zdolności do przedkładania dobra innych nad swoje, jest kulminacyjna scena, gdy Anna, chcąc uratować siostrę od śmierci z rąk Hansa, staje pomiędzy nimi, nie wiedząc, że zaraz przemieni się w lód.

Wygląd

Anna jest przepiękną, młodą dziewczyną o szczupłej sylwetce i jasnej cerze. Ma błyszczące, jasnoniebieskie oczy i włosy koloru truskawkowego blondu, przypominający bardziej rudy, zazwyczaj związane w dwa warkocze oraz grzywkę po prawej stronie czoła. Na koronacji Elsy miała przepięknego koka. Na jej twarzy i ramionach można zauważyć wiele piegów. Jej twarz jest nieco okrąglejsza niż Elsy, ale wciąż tak samo piękna. Posiadała również platynowe pasemko, pasujące do koloru włosów Elsy, które znajdowało się po prawej stronie jej włosów, z powodu wypadku mającego miejsce w dzieciństwie. Po odwilży ono znika.

Jej zimowy strój to tradycyjna norweska odzież, nazywana bunad, która jest średniej długości. Górna jej część to czarny gorset, a pod nim jasnoniebieska koszula. Spódnica ma kolor granatowy, a w jej dolnej partii widnieją norweskie wzory. Anna posiada także czarne buty i rękawiczki koloru morskiego. Nosi również zdejmowaną, purpurową pelerynę i czapkę w tej samej barwie.

Jej suknia balowa składa się z czarnego gorsetu z oliwkowymi ramiączkami, czarnego satynowego naszyjnika ze złotym wisiorkiem przedstawiającym symbol Arendelle, oliwkowej spódnicy z ciemnozielonymi pasami i wzorami, białych rajstop i czarnych butów. Włosy spina w kok, wpina w niego ozdobny grzebień i trzy satynowe, oliwkowe wstążki.

Jej codzienny strój stanowi gorset w barwie brudnej zieleni, w norweskich wzorach, a pod nim beżowa koszula z podwijanymi rękawami. Spódnica jest w kolorze ciemnej, brudnej zieleni. Nosi także białe buty ze wzorami.

Historia

Przeszłość

Anna urodziła się w maju jako córka króla i królowej Arendelle, trzy lata po narodzinach Elsy. Dwie siostry były wówczas bardzo blisko siebie, nawet dzieliły razem sypialnię pomimo życia w dużym zamku.

W młodym wieku, Anna i Elsa cieszą się życiem jako księżniczki, spędzając większość czasu przy użyciu lodowych i śnieżnych mocy Elsy, zazwyczaj tworząc zimowy park rozrywki dla swoich dziecięcych zabaw, kiedy tylko zechcą.

Wypadek

KochamCięOlaf — Anna bawi się z Elsą, lepiąc bałwana

Pewnej nocy, pięcioletnia Anna weszła starszej siostrze do łóżka i błagała, żeby się z nią pobawiła, ponieważ była zbyt pobudzona, by zasnąć. Elsa żartobliwie odprawiała Annę do chwili, gdy ta zasugerowała budowę bałwana, którego Elsa uroczo zgadza się ulepić. Księżniczki udają się do sali tronowej zamku, gdzie Elsa tworzy śnieżny plac zabaw, na którym dziewczynki spędzają czas z ogromną dawką radości, aż nagle Elsa przypadkowo uderza Annę lodowym promieniem w głowę, sprawiając, że ta traci przytomność. Przerażona Elsa natychmiast woła rodziców, króla i królową Arendelle, którzy bez namysłu podbiegają do córeczek. W końcu, król udaje się do biblioteki i odnajduje mapę do doliny, która zamieszkiwana jest przez magiczne trolle, zdolne do ocalenia małej Anny.

Para królewska wraz z dwiema córkami udają się do doliny, gdzie najstarszy z trolli – Bazaltar, informuje ich, iż Anna może zostać uleczona, aczkolwiek mają wielkie szczęście, ponieważ lodowy promień szczęśliwie nie trafił w serce, co mogłoby nieść za sobą śmiertelne skutki. Następnie, stary troll mówi rodzinie królewskiej, że dar Elsy jest piękny, ale powinna nauczyć się nim posługiwać, gdyż strach może sprawić, że straci nad nim kontrolę. Król zapewnia, że wraz z żoną pomoże córce ukrywać moce do chwili, kiedy ta nauczy się je w pełni kontrolować. Przed odejściem władców, Bazaltar wymazał wspomnienia Anny związane z jakąkolwiek magią, zamieniając je w zupełnie zwyczajne, zimowe zabawy.

Ulepimy dziś bałwana?

W celu zapewnienia córkom bezpieczeństwa, król i królowa Arendelle odseparowują je od siebie i trzymają w zamkniętych murach zamku, aby nie narażać innych obywateli. Lata mijały, a wraz z nimi więź dwóch sióstr, którą kiedyś dzieliły.

AnnaMówiPrzezDrzwi — Młoda Anna próbująca odnowić więzi z siostrą

Przez lata, Anna spędzała większość swoich dni na figlarnym bieganiu po zamku, będąca praktycznie wciąż samotna bądź z rodzicami. Mimo to, cały czas stara się ponownie nawiązać więź z Elsą, ale była przez nią odtrącana za każdym razem. Stała odmowa sprawiła, że Anna zaczęła wierzyć w to, iż jej siostra gardzi nią, co prowadzi do zaprzestania przez księżniczkę prób odnowienia relacji, przelewając miłość do siostry na rodziców.

Jednak pewnego dnia, podczas podróży statkiem przez morze, władcy Arendelle zginęli podczas potężnego sztormu, ponieważ w ich statek uderzyła monstrualna fala, powodując jego zatonięcie. Te straszne wieści zdruzgotały Annę. Młoda księżniczka znów poczęła starania, aby pogodzić się z siostrą, która była jedyną bliską osobą, jaka jej została, potrzebując jej miłości i pocieszenia, by poradzić sobie z tą tragedią. Jednak, jak zazwyczaj, Elsa wciąż pozostawała w swoim pokoju, nawet podczas pogrzebu rodziców. Obie z królewskich sióstr opłakiwały śmierć swoich kochających rodziców samotnie.

Dzień koronacji

AnnaLud — Anna obserwuje tętniące życiem miasto

Trzy lata później, Elsa w końcu osiągnęła wiek, kiedy to może otrzymać tytuł królowej Arendelle. Całe królestwo przygotowuje się do ceremonii, całkowicie zadowoleni z przyszłej królowej. Na tę okazję przybywają możni z różnych stron świata, reprezentujący honor swoich krajów, tacy jak książę Hans z Nasturii, czy Arcyksiążę von Szwądękaunt. W zamku, Anna nie mogła być już, ani odrobinę, bardziej podekscytowana, obserwowała pierwszy raz od lat otwierane w zamku drzwi i okna, służący oraz lokaje przygotowywali zamek do wieczornego balu, a wrota zostały w końcu otwarte, pierwszy raz od dzieciństwa królewskich sióstr. Anna nie tylko ma nadzieję, że w końcu znajdzie sobie jakiegoś towarzysza, żegnając się z wieczną samotnością, lecz także zaczyna robić sobie nadzieje na bajeczne romanse z jakimś nieznanym młodzieńcem, gdyż w końcu ma na to realne szanse. W swojej kwaterze, Elsa w przeciwieństwie do siostry, jest nerwowa na myśl o koronacji i balu z tej okazji, obawiając się ujawnienia jej mocy. Ukrywając w sobie strach, nakazuje służbie otworzyć wrota. W chwili, gdy to się dzieje, uradowana Anna wyskakuje na zewnątrz i zaczyna zwiedzać swoje królestwo, chodzić po ulicach, obserwować przybyłych gości, aż nagle, gdy przechodzi obok portu, przypadkiem zderza się z pewnym koniem, wpadając do łódki. Okazuje się, że jego właścicielem jest przystojny książę Hans z Nasturii, w którym Anna nagle się zakochuje.

Choć pierwszym, co poczuła Anna było rozgniewanie niezdarnością nieznajomego, dziewczyna szybko pozbywa się tego uczucia, gdy tylko na niego spojrzała. Księżniczka natychmiast zostaje nim zauroczona. Po przedstawieniu się, Anna i Hans bardziej się zapoznali i najwyraźniej coś do siebie poczuli. Chwilę tą przerywają jednak dzwony informujące o rozpoczęciu koronacji księżniczki Elsy, zmuszając Annę do szybkiego opuszczenia portu i pożegnania Hansa, co też uczyniła. W kościele, gdzie odbywa się ceremonia, Anna stoi u boku siostry, zauważając obecność księcia w tłumie, uroczo mu pomachała, potwierdzając tym samym swoją nowo zawartą przyjaźń. Po zakończeniu się koronacji i oficjalnym ogłoszeniu Elsy królową, bal na jej cześć rozpoczyna się tego samego wieczoru.

Na balu, Anna i Elsa stają obok siebie na specjalnym podeście w pobliżu tronu, obserwując tłum w sali. W pewnym momencie Elsa rozpoczęła konwersację, która przerodziła się w przyjazną rozmowę, pierwszą od bardzo wielu lat. Z początku speszona Anna zaczyna integrować się z siostrą, co przynosi dla niej wspaniałe i miłe odczucia. Widząc Elsę szczęśliwą, a nie poważną i skrytą, Anna postanowiła kontynuować rozmowę. Jednak została ona przerwana przez lokaja, Kaja, który przedstawia księżniczkom Arcyksięcia von Szwądękaunta, który oferuje Elsie jej pierwszy taniec, jako królowej. Elsa uprzejmie odmawia mężczyźnie, a potem żartobliwie zgłasza Annę na taneczną partnerkę dla arcyksięcia, niemniej zdawał się on być zadowolony. Odeszli więc od królowej i udali się na środek sali, wdając się w komiczny taniec. W czasie, gdy Anna wydaje się być nieco speszona umiejętnościami tanecznymi arcyksięcia, Elsa nie może powstrzymać się od chichotu z pary, powodując zadowolenie Anny, gdyż od lat nie widziała jej w dobrym humorze. Następnie, Anna wraca do siostry, komentując jak dobrze potoczył się ten dzień i wyrażając, że chce, aby cały czas było tak przyjemnie. Niestety, uśmiech Elsy od razu znika, a ona sama z niechęcią zaprzecza życzeniom Anny, bez wyjaśnień, dlaczego.

Ślepa miłość

Plik:AnnaHans4.png

Zbliżenie się Anny i Hansa

Zasmucona Anna odchodzi, na granicy łez. Szła przed siebie, wymijając szczęśliwych ludzi, aż w końcu ktoś ją popchnął. Mało brakowało, by dziewczyna upadła, ale w samą porę ktoś ją złapał. Okazało się, że był to Hans, który od razu proponuje dziewczynie walca. Anna bez zawahania zgadza się, a romantyczny taniec wkrótce przeradza się w randkę wokół miasta. Anna i Hans spędzają razem cały wieczór, poznając się nawzajem. Okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego, od zainteresowań po relacje z rodzeństwem. Uszczęśliwiona tym, że w końcu ma kogoś, przed kim może się otworzyć i z kim może się związać, Anna zakochuje się w Hansie, wierząc w to, że w końcu pozbędzie się bolesnego życia w samotności. Najwyraźniej Hans poczuł to samo i oboje pozwolili rozwijać się kwitnącemu uczuciu. Dwójka tak się do siebie zbliżyła, że na koniec ich randki, Hans oświadcza się, na co Anna bezzwłocznie się zgadza. Para wraca więc do sali, aby prosić Elsę o udzielenie im błogosławieństwa. Elsa natychmiast odmawia,powodując, że Anna traci nad sobą panowanie. Widząc, że emocje wyszły spod kontroli, Elsa oświadcza, iż bal zakończony, a wrota mają zostać zamknięte, na co Anna reaguje wielkim oburzeniem, bojąc się, że spędzi resztę życia zamknięta samotnie w zamku.

Klątwa Elsy

Konfrontacja pomiędzy siostrami bardziej narasta, aż w końcu z nerwów, Elsa przypadkowo strzela z ręki swą mocą, wytwarzając ogromne lodowe kolce, które prawie uderzają w zgromadzonych gości, wliczając w nich Annę. Przerażona tym, co właśnie uczyniła, a także przez reakcję ludzi, Elsa wybiega z zamku. Arcyksiążę von Szwądękaunt nakazuje swoim ludziom ją schwytać, ale ta zdąża uciec w góry, nie wiedząc, że skazała królestwo na nieodwracalną zimę. Anna, czując się winna całej sytuacji, postanawia wyruszyć na poszukiwanie starszej siostry, tymczasowo pozostawiając władzę nad królestwem księciu Hansowi.

AnnaKristoff8 — Pierwsze spotkanie Anny z Kristoffem

Nie mając pojęcia, dokąd właściwie jedzie, Anna niedługo traci konia, gałęzie drzew obrywają jej płaszcz, wpada w zaspę i zsuwa się do lodowatego potoku, co powoduje, że jej suknia zamarza na kość. W końcu na swojej drodze zauważa sklepik Pod ciupagami, gdzie poznaje uprzejmego właściciela dyskontu, Oakena, który szczęśliwie posiada pozostałości zimowego asortymentu, między innymi odzież, którą Anna pragnie zakupić. Jednak w tej chwili do sklepu wszedł cały ośnieżony, nieprzyjemny mężczyzna imieniem Kristoff , przychodzący z Lodowego Wierchu. Według niego, można tam było zauważyć jakieś magiczne zjawiska, co dało Annie wskazówkę, co do położenia Elsy. Dzięki tym informacjom, Anna wiedziała, że Kristoff mógłby pomóc jej dotrzeć do upragnionego celu, ale po znieważeniu przez niego Oakena, chłopak został wyrzucony ze sklepiku, uniemożliwiając mu nabycie kilofa, liny i marchwi, które wcześniej chciał zakupić. Anna jednakowoż zdecydowała się zakupić mężczyźnie te przedmioty, mając nadzieję, że zgodzi się zaprowadzić ją na Lodowy Wierch. Po otrzymaniu sprzętu górskiego i marchewek dla jego renifera, a także najlepszego przyjaciela, Kristoff niechętnie zgadza się na propozycję księżniczki i we troje ruszają w środku nocy, by odnaleźć Królową Śniegu.

Niespodziewana podróż

Podczas podróży, Kristoff pyta, dlaczego królowa osaczyła swoje królestwo wieczną zimą, a Anna zaczyna wyjaśniać mu całą sytuację z Hansem. Powoduje to, że zaskoczony Kristoff uznaje za śmieszne, że dziewczyna zaręcza się z mężczyzną, którego zna zaledwie jeden dzień, wątpiąc w to, że Hans rzeczywiście jest jej prawdziwą miłością. Jednak przed kontynuacją ich konwersacji, trójka zostaje zaatakowana przez stado dzikich wilków. Na szczęście, zdołali uciec wilkom, ale przy tym sanie Kristoffa zostają doszczętnie zniszczone, a w tym także i większość towarów, które się w nich znajdowały. Czując się winna, Anna obiecuje towarzyszowi zakupić nowe sanie, a także wszystkie przedmioty, które zostały zniszczone, a potem wyrusza samotnie, rozumiejąc, że sprzedawca lodu nie będzie chciał już jej pomagać. Szczęśliwie dla niej, Sven był w stanie przekonać chłopaka do kontynuowania podróży, wiedząc, że Anna sama w górach zginie, tak więc Kristoff niechętnie zgadza się i wyrusza u boku Anny w poszukiwania królowej.

Spotkanie Olafa

AnnaOlafKristoffSven3 — Anna rozmawia z Olafem

Następnego dnia Anna, Kristoff i Sven wchodzą na polanę z zamarzniętym wodospadem. Z tamtą widzą straszny widok pięknego niegdyś Arendelle, które teraz spoczywa pod grubą warstwą lodu i śniegu. Anna wierzy jednak, że siostra odwróci zły czar i w królestwie na nowo zapanuje ciepło. Kristoff ma co do tego wątpliwość. Nagle za ich plecami pojawia się żyjący bałwan. Anna wpada w panikę, ale po chwili okazuje się, że bałwan jest nieszkodliwy. Dowiadujemy się, że Olaf został stworzony przez Elsę i fascynuje się latem. Za prośbą Anny, bałwan zaprowadza trójkę bohaterów do zamku Królowej.

Z lodem w sercu

Gdy Olaf doprowadza ich do zamku, Kristoff jest nim oszołomiony. Anna wchodzi do środka, nakazując reszcie zostać na zewnątrz, dla bezpieczeństwa. W środku spotyka siostrę, która cieszy się na jej widok. Po chwili nakazuje Annie odejść dla jej bezpieczeństwa. Księżniczka zapewnia Elsę, że nie ma powodu, żeby się bać, ta jednak jej nie słucha i chce, żeby siostra wróciła do domu. Anna odmawia ponownie. Elsa zaczyna się denerwować i traci panowanie nad sobą. Siostra próbuje ją uspokoić, ale nie udaje jej się. Nagle Królowa zaczyna strzelać promieniami dookoła. Jeden z nich trafia w serce Anny. Przybiega Kristoff i podtrzymuje upadającą Annę. Elsa znowu nakazuje siostrze odejść, ta ponownie się nie zgadza. Wtedy Królowa Śniegu wytwarza wielkiego śniegowego potwora - Puszka, który wyrzuca księżniczkę, Kristoffa i Olafa z zamku. Anna rzuca w niego śnieżką i Puszek zaczyna ich gonić. Aby uciec przed niebezpieczeństwem, trójka bohaterów skacze w przepaść i ląduje na miękkim śniegu. Nagle kolejny kosmyk Anny staje się biały.

Lekarstwo

Trole2 — Bazaltar informuje Annę o jej stanie

Kristoff z Anną wybierają się do Doliny Żywej Skały, którą zamieszkuje przyszywana rodzina chłopaka - trolle. Podczas podróży więzi pary umacniają się. Po przybyciu na miejsce przyszywana matka Kristoffa, Bulda, uznaje Annę za jego nową dziewczynę. Trolle szybko organizują ślub, przebierając przybyłą parę w specjalne stroje i wykonując ołtarz. Nagle Anna upada i kolejne kosmyki jej włosów stają się białe. Kristoff łapie ją. Nagle zjawia się Bazaltar i informuje co Annie dolega. Mówi, że cios lodową drzazgą był niezwykle niebezpieczny i Anna może umrzeć, jeżeli nie pomoże jej prawdziwa miłość. Bulda mówi, że najlepszy byłby pocałunek prawdziwej miłości. Księżniczka, Kristoff i Olaf ruszają na Svenie do zamku, gdzie poszkodowana ma pocałować swojego ukochanego - Hansa.

Powrót do Arendelle/Tyrania Hansa

Plik:ZłyHans.png

Hans ukazuje swoje prawdziwe, złe oblicze

W tym czasie do zamku przybywa żołnierzy. Udaje im się pochwycić królową, ale po Księżniczce nie ma ani śladu. Po powrocie do Arendelle Hans zamyka Elsę w więzieniu. Kristoff dociera z Anną do zamku i oddaje Księżniczkę w ręce służby, która zaprowadza ją do środka. Brama zostaje zamknięta. Zasmucony Kristoff stoi jeszcze przez chwilę, po czym odwraca się i idzie w stronę gór. Tymczasem Hans i Anna zostają sami w bibliotece. Dziewczyna opowiada ukochanemu całą historie i prosi go, żeby ja pocałował. Jednak Hans odmawia i ze złośliwym uśmiechem prezentuje swój szatański plan. Jako ostatni z trzynastu braci nie miał szans na tron. Musiał więc przypiąć się do jakiejś rodziny królewskiej. Przybył w tym właśnie celu do Arendelle. Na początku chciał się ożenić z Elsą, ale ta nie była tym zainteresowana. Za to Anna chciała za niego wyjść z "marszu". Po ślubie z Anną miał zabić Królową, dzięki czemu objął by władzę. Teraz Hans stwierdza, że skoro Księżniczka zaraz i tak umrze, a zabicie Elsy jest na obecną chwilę banalne, nic nie może go powstrzymać. Gasi kominek i kieruje się do wyjścia. Anna próbuje go powstrzymać i mówi, że nie ma z jej siostrą szans. Ale Hans nie przejmuje się nią i odchodzi. Anna zostaje sama w bibliotece, powoli umierając z zimna.

Następnie Hans wchodzi do sali, gdzie przesiadują dygnitarze i informuje ich o rzekomej śmierci Anny. Oskarża też Elsę o zabójstwo siostry. Książę Weseltonu oświadcza, że Arendelle jest na prawdę w poważnym niebezpieczeństwie. Hans mówi też, że przed śmiercią Anna i on złożyli sobie przysięgę małżeńską, co uplasowuje go na stanowisku króla. Wydaje też wyrok śmierci za zdradę na Królową Elsę.

Zamarzanie Anny/Odnalezienie Kristoffa

Tymczasem Elsie udaje się uciec z więzienia. Anna dalej siedzi w bibliotece, a jej temperatura ciągle spada. Wnet przybywa Olaf i natychmiast pomaga Księżniczce. Zapala ogień w kominku i stara się ją jak najlepiej ogrzać. Nagle bałwan zaczyna topnieć, Anna boi się, że roztopi się cały, na co on odpowiada, że jeżeli ktoś kogoś kocha to przekłada czyjeś życie nad swoje własne. Pyta się również, co z Hansem. Anna mówi mu o zdradzieckim księciu. Potem Olaf stwierdza, że tak naprawdę kocha ją Kristoff, ponieważ oddał ją, a sam odszedł, nie zważając na swoje potrzeby. Bałwanek i Anna postanawiają ruszyć na poszukiwanie miłośnika reniferów, by ten pocałował dziewczynę i odczarował urok. Wybiegają na korytarz. Cały zamek zaczyna zamarzać, a kolejne drogi ucieczki zamykają się. W końcu wydostają się na zewnątrz przez okno. Na polu panuje zamieć.

W tym samym czasie Kristoff maszeruje ze Svenem w stronę gór. Nagle renifer zatrzymuje się i ciągnie mężczyznę w stronę Arendelle. Kristoff z początku stawia opór, ale potem razem ze swoim przyjacielem rusza pędem do Anny, nie zważając na panującą zamieć. Gdy przybywają na miejsce Anna woła chłopaka o pomoc. Hans manipuluje Elsę, prosząc, żeby zakończyła zimę.

Akt prawdziwej miłości

Hans zaczyna mówić o szkodach, jakie Królowa wyrządziła uciekając. Elsa prosi księcia by przestał tak mówić, on jednak nie zważa na jej słowa. Mówi o Annie, która wróciła słaba i zimna z gór, z lodową drzazgą w sercu i pomimo jego wysiłków nie była do uratowania. Oskarża Elsę o zabójstwo siostry. Władczyni Arendelle siedzi na zlodowaciałej powierzchni płacząc. W okół panuje szalona zamieć. Kristoff coraz bardziej zbliża się do Anny. Ta nagle zauważa, że Hans przygotowuje się do zabicia jej siostry. Księżniczka musi wybierać - swoje życie albo życie Elsy. Posyła ostatnie spojrzenie w kierunku Kristoffa, po czym pędzi do Elsy oraz Hansa i wbiega pomiędzy miecz księcia a jej siostrę. W tej samej sekundzie ciało Anny zamarza do końca. Miecz Hansa roztrzaskuje się o lodową dłoń księżniczki. Książę zostaje odepchnięty. Anna wydaje z siebie ostatnie tchnienie.

Gdy tylko Elsa zauważa, co się stało - zaczyna płakać. Chwilę potem przybywają Kristoff, Sven i Olaf. Na twarzy mężczyzny widnieje wyraz ogromnego smutku i niedowierzania. Elsa obejmuje posąg siostry, płacząc. W tym momencie ciało Anny zaczyna odmarzać i niebawem księżniczka znowu jest żywa. Wszyscy wokół radują się, a siostry mocno obściskują.

Odwilż

AnnaElsaKristoffSven — Pogodzenie z siostrą

Wraz z Anną odmarza całe królestwo Arendelle. Elsa zdaje sobie sprawę, że kluczem do kontrolowania lodowej mocy jest miłość. Królowa tworzy Olafowi chmurkę ze śniegiem, która pozwala mu na przeżycie przez cały rok, nawet w lato. Kristoff przygotowuje się do zaatakowania Hansa, ale Anna zatrzymuje go i sama uderza go w twarz pięścią. Książę Nasturii wpada do wody. Ostatni raz widzimy zdrajcę w komórce więziennej statku, podczas gdy dwaj mężczyźni rozmawiają o tym co powie jego dwunastka braci na takie zachowanie.

Po raz kolejny w Arendelle zapanowuje pokój. Elsa zostaje zaakceptowana jako królowa. Hans i książę Weseltonu zostają deportowani. Olaf cieszy się latem. Anna odkupuje Kristoffowi jego sanie, tylko, że teraz są o wiele bardziej odlotowe. Mężczyzna otrzymuje też oficjalny tytuł Nadwornego Dostawcy Lodu. Kristoff jest jednak zbyt skromny i próbuje odrzucić podarunki od Anny, ta jednak podkreśla, że to na specjalne życzenie Królowej. Gdy Księżniczka pyta chłopaka co sądzi o saniach, ten podnosi ją i obraca w powietrzu, krzycząc, że chce ją pocałować. Nagle otrząsa się, odstawia dziewczynę na ziemie i speszony proponuje pocałunek. Anna przerywa mu, całując go w policzek. Następnie oboje zatapiają się w namiętnym pocałunku.

Później, by uczcić ten radosny dzień, Elsa organizuje na dziedzińcu zamkowym lodowisko dla całego Królestwa. Stwarza Annie łyżwy. Pod koniec sceny widzimy jak obie siostry wspólnie jeżdżą na łyżwach w otoczeniu przyjaciół.

Urodziny Anny

W krótkometrażówce mającej miejsce niemal rok po wydarzeniach z filmu, Anna obchodzi swoje urodziny, a Elsa ma plany, aby jej uroczystość była absolutnie doskonała, chcąc wynagrodzić jej swoje dawne zachowanie. Księżniczka zostaje obudzona przez podnieconą Elsę, która wyjawia jej swoje plany, po czym daje jej pierwszy prezent: nową sukienkę urzeczywistniającą jasną, kolorową aurę wiosny.

Po ubraniu się, Elsa towarzyszy Annie w podróży po całym zamku i królestwie, podążając za sznurkiem i dając jej kolejne upominki. Podczas przechadzki ze starszą siostrą, Anna dostrzega, jak Elsa kicha i pociąga nosem, i dochodzi do wniosku, że królowa jest chora i potrzebuje pomocy medycznej. Niemniej jednak, Elsa zapewnia, że wszystko jest w porządku.

Po otrzymaniu lekarstwa od Oakena, Elsa czuje się gorzej i porusza się jak pijana. Po wejściu na wieżę zegarową, Elsa prawie spada z niej, ale zostaje uratowana przez Annę, która oficjalnie kończy uroczystość, aby opiekować się siostrą.

Frozen-Fever-44 — Anna opiekuje się Elsą

Kiedy Elsa w końcu przyznaje, że jest przeziębiona, siostry wracają do zamku, gdzie zastają Olafa, Kristoffa, Svena i kilku innych obywateli królestwa, a także małe bałwanki na dziedzińcu, ogłaszając przyjęcie niespodziankę. Anna jest podekscytowana i odbiera tort urodzinowy od ukochanego Kristoffa. Potem jednak wraca do kwestii dbania o Elsę i zaprowadza ją do łóżka, gdzie dziękuje jej za fantastyczne urodziny. Księżniczka twierdzi, że najlepszym prezentem jest możliwość opiekowania się siostrą.

Boże Narodzenie (Kraina Lodu : Przygoda Olafa)

Na pierwsze wspólne Święta Bożego Narodzenia od trzynastu lat Anna i Elsa przygotowały przyjęcie dla królestwa. Anna poszła do jadalni i podziwiała konfigurację; próbowała wziąć kawałek ciasta ze stołu, ale Olaf się z niej wyskoczył z ciasta. Elsa powiedziała mu, że nie może jeszcze ujawnić niespodzianki. Anna była podekscytowana pierwszymi świętami Arendelle na zawsze i wyszła na dziedziniec z Elsą i Olafem, by przywitać mieszkańców.

Po przedstawieniu dzwonu przez Kristoffa i Svena zadzwoniła z Elsą i Olafem. Po tym, jak Elsa ogłosiła, że ś święta zaczęły, Anna powiedziała Olafowi, że może teraz podzielić się niespodzianką. Wszyscy jednak zaczęli wychodzić z dziedzińca, co spowodowało, że Anna zapytała, dlaczego wszyscy tak szybko wychodzą. Wszyscy ludzie, z którymi rozmawiała, odpowiedzieli, że muszą iść i przygotować rodzinne tradycje. To sprawiło, że Anna i Elsa poczuły się trochę niepewnie, ale Kristoff zapewnił siostry, że nie potrzebują dużej imprezy i wyjaśnił im swoją tradycję poprzez balladę . Anna była otwarta na tradycję, ale wahała się, czy Kristoff zaoferuje swój tradycyjny gulasz.

Anna, Elsa i Olaf wrócili następnie do jadalni. Kiedy Olaf zapytał, jaka jest ich rodzinna tradycja, Anna zapytała Elsę, czy pamięta coś z dzieciństwa . Kiedy Elsa , pamiętała tylko, że dzwonienie dzwonem , Anna wskazała, że to jest dla królestwa; Elsa przeprosiła, mówiąc, że to jej wina, że nie mieli tradycji. Wyszła z korytarza, zamykając za sobą drzwi. Anna próbowała za nią podążyć, ale westchnęła i odeszła.

Anna znajdowała się na poddaszu nad sypialnią, gdzie Elsa odnalazła ją, szukającą tradycji; w swoich poszukiwaniach znalazła rzeczy z dzieciństwa w swoim starym kufrze. Siostry spojrzały następnie na kufer Elsy, która była głównie wypełniona rękawiczkami. Elsa znalazła też ukochaną zabawkę z dzieciństwa , zanim Anna spojrzała na pudełko i możliwe rozwiązanie ich nieszczęścia. Pokazała młodszej siostrze zawartość pudełka, z którego złapała oddech.

Anna była gotowa zinterpretować wiadomość Svena, że Olaf zaginął w lesie; ona, Elsa i Kristoff następnie zebrali grupę poszukiwawczą i udali się do lasu, aby go znaleźć. Po krótkich poszukiwaniach Anna i Elsa zastały go pokrytego śniegiem przez drzewo. Wyjaśnił, że szukał dla nich tradycji, ale ostatecznie zawiódł. Anna i Elsa wyjaśniły mu, że on jest ich tradycją; w ciągu kilku lat Anna robiła prezenty dla Elsy, której motywem przewodnim był zawsze Olaf. Był tym, co utrzymywało z nimi kontakt przez lata bez przerwy, i przypominało im, że nadal się kochają.

Anna wraz z grupą wróciła do Arendelle . Po drodze zatrzymali się na zamarzniętym jeziorze. Elsa stworzyła stół z lodu, na którym układano jedzenie. Zabrała też Annę w kierunku jeziora, gdzie wygenerowała dużą choinkę. Anna wyjęła figurkę Olafa z pudełka prezentów, które Elsa zmieniła figurkę w ozdobę, i Olafa by na czubku drzewa zawiesił ozdobę. Anna i jej rodzina zachwycili się tym widokiem.

Kraina Lodu 2

Nowe początki

Plik:Anna - młodsza siostra Elsy 7.jpg

Trzy lata po przygodach w górach Anna jest najszczęśliwsza niż kiedykolwiek dzięki spokojnemu życiu w Arendelle. Gdy bramy są otwarte, a Elsa, Kristoff, Sven i Olaf są u jej boku, Anna czuje, że nie jest już sama. Mimo pozytywnego nastawienia Anna zauważa pogorszenie nastroju Elsy. Anna pozornie jest w stanie pocieszyć swoją siostrę, ale jakiś czas później budzi ją atak na królestwo, prowadzony przez cztery żywioły: ziemi , wiatru , ognia i wody. Siostry ewakuują swoich poddanych na klify, gdzie Elsa wyznaje, że obudziła duchy Zaczarowanego Lasu z powodu tajemniczego głosu, który ją woła. Anna ponownie zmusza siostrę do zachowania tajemnic, ale mimo to ufa przeczuciu Elsy, że głos woła nie bez powodu.

Kolejna przygoda

Plik:Anna 66.png

Wkrótce pojawia się Bazaltar z Trollami i informuje siostry, że duchy są zdenerwowane z powodu popełnionej krzywdy. Elsa decyduje, że musi znaleźć głos, aby ocalić swoje królestwo, ale Anna nalega, by się przyłączyć. Kristoff, Olaf i Sven również, ku frustracji Elsy. Zanim odejdą, Bazaltar martwi się o Elsę, ale Anna zapewnia, że nie pozwoli, by cokolwiek stało się jej siostrze. Następnie drużyna wyrusza w podróż do Zaczarowanego Lasu, a po drodze Kristoff niezręcznie próbuje oświadczyć się Annie. Anna myli się, że Kristoff szuka odrzucenia, ale zanim zdążą porozmawiać, docierają do lasu. Przed wejściem Elsa obiecuje, że siostry wspólnie wykonają misję, na prośbę Anny.

W Zaczarowanym Lesie

Plik:Olaf , Elsa , Anna , Kristoff , Sven 2.jpg

W lesie grupa została skonfrontowana z plemieniem Northuldra i żołnierzami z Arendelli, którzy zostali tam uwięzieni od czasu pojawienia się mgły. Northuldranie powiedziali siostrom, że szal ich matki należał do jednego z ich najstarszych rodów, a Elsa zdała sobie wtedy sprawę, że dziewczyna ratująca ich ojca jest w rzeczywistości ich matką. Następnie Northuldranie zebrali się, śpiewając i oficjalnie przedstawili się, po czym Elsa obiecała dowiedzieć się prawdy o tym, co się stało i przywrócić las.

Grupa została w obozowisku plemienia Northuldry i żołnierzami z Arendelle, aby odpocząć w obozie Northuldry. Anna rozmawiała z porucznikiem Mattiasem o jego życiu w Arendelle. Podzielił się z Anną radą, której udzielił mu ojciec. Pytając dalej o rady i co zrobić, gdy życie wkroczy na nową ścieżkę, Mattias powiedział Annie, że nigdy nie należy się poddawać. Anna zakończyła myśl, sugerując, że należy zrobić „następną właściwą rzecz”, z którą Mattias się zgodził. Po bliskim spotkaniu z Skalnymi Kolosami Elsa zgodziła się z Anną, że powinni kontynuować swoją podróż. Anna nie była w stanie znaleźć Kristoffa ani Svena i zdecydowała się kontynuować podróż bez nich ze swoją siostrą i Olafem.

Kontynuacja podróży na północ

Plik:Elsa i Anna (siostry) 12.jpg

Po drodze Elsa dalej wołała do tajemniczego głosu. Duch wiatru pojawił się ponownie, tym razem prowadząc ich do wraku statku. Elsa zmusiła Annę i Olafa do odejścia po odkryciu wraku królewskiego statku ich rodziców i tego, czego szukali, a także ostatnich chwil przed śmiercią.

Następnie Elsa deklaruje, że musi sama udać się do Ahtohallanu, aby znaleźć głos, Anna nalega na dołączenie do Elsy, aby chronić ją przed klątwą Ahtohallanu, ale Elsa zamiast tego wysyła Annę i Olafa na lodowej łódce, aby chronić ich przed niebezpieczeństwem, doprowadzając księżniczkę do złości.

Plik:Anna i Olaf 2.jpg

Anna próbowała sterować lodową łodzią z oblodzonej ścieżki, ale zamiast tego sprowadziła ją na szybko płynącą rzekę. Niezwykle poirytowany Olaf wyjaśnił Annie, że jest zły. Zapewniła go, mówiąc, że wciąż tam jest, by trzymać go za rękę. Nagle uciszyła Olafa po tym, jak zauważyła, że zostali otoczeni przez Gigantów Ziemi. Aby dalej unikać Skalnych Kolosów, skierowała łódź do ciemnej jaskini. Oboje spadli w dół wodospadu i po odzyskaniu sił po upadku weszli w głąb systemu jaskiń.

Naprawienie Przeszłości

Plik:Anna - młodsza siostra Anny 11.jpg

Anna i Olaf, próbując znaleźć wyjście, dostają wiadomość przez lodową rzeźbę wykonaną przez Elsę, która przedstawia ich dziadka, króla Runarda., atakując nieuzbrojonego przywódcę Northuldrów. Anna zdaje sobie sprawę, że tama Runarda była podstępem mającym na celu wyeliminowanie Northuldrów i że był odpowiedzialny za wojnę, która rozgniewała duchy. Anna zdaje sobie sprawę, że aby przełamać klątwę, musi zniszczyć tamę Runarda, która zalałaby całe Arendelle. Olaf jest w stanie pocieszyć Annę, znajdując wyjście z jaskini, ale zanim zdążą odejść, magia Olafa zaczyna uciekać. Olaf wnioskuje, że dzieje się tak, ponieważ Elsa padła ofiarą klątwy Ahtohallanu i zmarła, co doprowadziło do jego własnej śmierci. Po odejściu Elsy, Olafa i Kristoffa Anna czuje się zagubiona i ma myśli samobójcze, ale zmusza się do pójścia naprzód i zrobienia tego, co słuszne: zniszczenia tamy. Anna przywołuje Skalne Kolosy i zwabia je do tamy. Z pomocą Kristoffa i Mattiasa, którzy ją ratują.

Gdy mgła opadła, Anna przeprasza Kristoffa za pozostawienie go w tyle, pozwalając zakochanym na pogodzenie się. Anna pozostaje jednak załamana utratą Elsy, ale nagle orkanek prowadzi ją do fiordu, gdzie Elsa wraca i tłumaczy , że jest piątym duchem lasu - mostem łączącym magię duchów i ludzi. Elsa również wyjaśnia, że duchy oszczędziły Arendelle dzięki bezinteresownemu aktowi Anny. Elsa deklaruje również, że sama Anna jest również piątym duchem - ponieważ most ma dwie strony. Olaf zostaje wskrzeszony przez magię Elsy, a po zjednoczeniu rodziny Kristoff w końcu zbiera się na odwagę, by oświadczyć się Annie. Anna we łzach się zgadza, na nowo zaręczając się.

Powrót do domu

Plik:Anna - młodsza siostra Elsy 10.jpg

Teraz wiedząc, co jest jej przeznaczeniem, Elsa na stałę pozostaje w Zaczarowanym Lesie, by opiekować się duchami z Northuldrami, podczas gdy Anna zostaje koronowana na nową Królową Arendelle, z Kristoffem, Olafem, Svenem i Mattiasem u jej boku. Na placu królestwa Anna i Mattias wspólnie odsłonili posąg Agnarra i Iduny, ludów Arendelle i Northuldrów, symbolizujący miłość i jedność między obiema stronami , a następnie wysyła wiadomość do Elsy po przez orkanka (ducha wiatru).

Rodzina

Agnarr

Agnarr był ojcem Anny i Elsy . Pomimo swoich obowiązków jako króla, uważał dobro swoich córek za swój priorytet. Po wypadku, w którym Anna została ranna przez magię lodu Elsy, Agnarr gorączkowo szukał sposobu, aby pomóc swojej młodszej córce i zabrał ją do Doliny Żywe Skały , gdzie księżniczka została uzdrowiona przez Bazaltara . Chociaż Anna doszła do siebie po incydencie, Agnarr był zdeterminowany, aby zapobiec powtórzeniu się takiego zdarzenia i zdecydował, że dopóki Elsa nie uzyska kontroli nad swoją lodową magią, będzie oddzielona od Anny. Postanowił też, że zamek zostanie odizolowany od świata zewnętrznego. Ze względu na ograniczony kontakt z innymi, Anna była dość blisko z ojcem i była zdruzgotana, gdy odkryła, że zginął na morzu.

Elsa

Plik:Młode Elsa i Anna (siostry).jpg

Od najmłodszych lat Anna miała bliski kontakt ze swoją siostrą Elsą. Były nierozłączne, dzielili sypialnię i często bawiły się razem; kiedy grały, w pełni wykorzystała moc Elsy nad lodem i śniegiem. Jednak pewnej nocy Anna została zraniona magią Elsy podczas gry i chociaż w pełni wyzdrowiała, incydent doprowadził do ich rozłąki. Mimo to Anna przez wiele lat starała się zachęcać Elsę do spędzania z nią czasu , choć bezskutecznie. Ponieważ wspomnienia Anny z wypadku zostały wymazane, zapomniała o darze Elsy i nigdy w pełni nie zrozumiała, dlaczego Elsa trzymała się z daleka. Ze utratę kontaktu z Elsą, Anna została z wielką pustką, której pomimo jej najlepszych starań nigdy nie byłaby w stanie naprawdę zastąpić.

W dniu koronacji Elsy , chociaż Anna początkowo nie była pewna, jak zacząć rozmowę z siostrą, od której została oddzielona, najwyraźniej poczyniła pewne postępy w naprawianiu ich więzi. Jednak, gdy Elsa przygotowywała się do ponownego zamknięcia zamku przed światem, emocje Anny wzięły górę i po krótkiej kłótni , moc Elsy została ujawniona. Anna błagała siostrę, by została, ale Elsa odmówiła słuchania i uciekła z królestwa. Mimo niebezpieczeństw związanych z podróżą, nagłego nadejścia zimy i lat odrzuceń, które znosiła, Anna pozostała lojalna wobec Elsy i zgłosiła się na ochotnika, by ją odzyskać. Zapewniła również wszystkich, że Elsa nie była potworem i po prostu działała pod wpływem strachu.

Po pokonaniu dużych odległości i pokonaniu wielu przeszkód, Annie udało się zlokalizować Elsę w jej lodowym pałacu . Chociaż Elsa nalegała, aby zachować dystans, Anna nie była ani trochę przestraszona i nie zamierzała odejść bez siostry, błagając Elsę, aby wróciła do domu i przypominając jej o ich dawnej więzi siostrzanej i jej obowiązku wobec Arendelle . Jednak strach Elsy ogarnął ją i Anna została ponownie zaatakowana, tym razem w serce. Walcząc z bólem, Anna stała niewzruszenie i ponownie próbowała przekonać Elsę do powrotu, ale została wyrzucona z pałacu przez strażnika Elsy, Puszka . Anna w końcu odkryła, że Elsa zmroziła jej serce i tylko akt prawdziwej miłości uratuje ją przed zamarznięciem na zawsze.

Plik:Anna i Elsa (siostry) 3.jpg

Chociaż Elsa wielokrotnie ją zraniła fizycznie i emocjonalnie, Anna nadal bardzo troszczyła się o swoją siostrę. Kiedy zdała sobie sprawę, że Hans przygotowuje się do zabicia Elsy, Anna przestała próbować dotrzeć do Kristoffa, pozornie porzucając swoją jedyną szansę na przeżycie, aby przechwycić cios Hansa i uratować siostrę. Jednak bezinteresowna ofiara Anny była tak czystą reprezentacją jej miłości do Elsy, że była w stanie rozmrozić jej zamarznięte serce i odwrócić skutki klątwy Elsy. Tym aktem Anna nauczyła Elsę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej magii i z radością obserwowała, jak Elsa przywraca lato w Arendelle. Ich królestwo rozmroziło, Anna i Elsa objęły się, co oznaczało odnowienie ich starej więzi. Później na dziedzińcu zamkowym, obaj jeździli razem na łyżwach, tak jak kiedyś, wiele lat temu.

W gorączce lodu Anna była podekscytowana możliwością spędzenia dnia swoich urodzin z Elsą i była wdzięczna za wszystkie kłopoty, przez które przeszła jej siostra, aby ten dzień był niezapomniany. Jednak Anna zauważyła, że Elsa była chora i martwiła się stanem swojej siostry. Kiedy musiała ratować ją przed upadkiem, Anna nalegała, aby Elsa wróciła do domu, aby odpocząć, i szybko nalegała, aby jej urodziny nie zostały zrujnowane. Po położeniu Elsy do łóżka Anna powiedziała jej, że opieka nad nią to najwspanialszy prezent urodzinowy ze wszystkich.

Plik:Anna i Elsa (siostry) 27.jpg

W Krainie Lodu 2 , przysięgając, nic nie stało się Elsie i , że nie opuści jej , Anna próbuje przekonać Elsę, by nie narażała się na niebezpieczeństwo, by odkryć pochodzenie jej mocy. Anna była tak zdesperowana, by chronić swoją siostrę, że narażała się na niebezpieczeństwo i rozpaczała, gdy umarła Elsa. Obejmują się, gdy Elsa wraca żywa po tym, jak Anna niszczy tamę, a Elsa ufa Annie, że zastąpi ją jako królowa Arendelle, aby mogła zająć należne jej miejsce w zaczarowanym lesie jako piąty duch. Chociaż nadal starają się odwiedzać się nawzajem, aby nie stracić siostrzanej więzi . Pokazując, że w ciągu trzech lat od ponownego odnowienia ich więzi relacja poprawiła się do tego stopnia, że obje czują się komfortowo, rozchodząc się w różne strony, o tyle , że pozostają w stałym kontakcie.

Iduna

Iduna była matką Anny i Elsy. Podobnie jak jej mąż, Iduna bardzo dbała o swoje córki. W noc, gdy Anna została zraniona magią Elsy, Iduna wzięła Annę w ramiona, zaniepokojona, że jest „zimna jak lód”. Towarzyszyła Annie do Doliny Żywej Skały i poczuła ulgę, gdy Anna została uzdrowiona przez Bazaltara. Będąc bardziej pasywną niż Agnarr, Iduna w milczeniu zgodziła się na rozdzielenie Anny i Elsy, zdeterminowana, by zapewnić Annie bezpieczeństwo. Podobnie jak z Agnarrem, Anna była blisko z matką i bardzo opłakiwała jej śmierć.

Kristoff

Plik:Anna i Kristoff (para) 2.jpg

Początkowo Kristoff towarzyszył Annie tylko w jej podróży, aby odnaleść starszą siostrę, ponieważ Anna zapłaciła mu kilofem, liną i torbą marchewki, której chciał, ale nie mógł sobie na to pozwolić, ponieważ Oaken podniósł ich cenę. Uznał szybkie zaręczyny Anny z Hansem za śmieszne i zakwestionował jej ocenę. Był również zirytowany, gdy zgubił sanie, ponieważ musiał towarzyszyć Annie w jej podróży, aby znaleźć Elsę, i nadal jej towarzyszył, gdy Sven go przekonał. Jednak, gdy oboje spędzili razem czas, a on zaczął widzieć więcej jej ognistego i słodkiego charakteru, został nią oczarowany i wydawało się, że odwzajemniono to, ale oboje nadal zaprzeczali i ignorowali to z powodu zaręczyn Anny z Hansem.

Stało się to oczywiste podczas ich podróży, a bardziej widoczne, gdy Kristoff opiekował się nią, gdy jej zdrowie pogarszało się z powodu klątwy Elsy, i dotarli do jaskini trolli, gdzie trolle drażniły się z nimi na temat ich związku. Kiedy Kristoff zdołał przywieść Annę do zamku, wyraźnie nadal martwił się o jej zdrowie i był załamany, że stracił Annę na rzecz Hansa. Niestety był zbyt tępy, by zdać sobie sprawę ze swoich uczuć, dopóki Sven mu nie pomoże. Nagle, gdy burza wokół zamku pogarsza się, Kristoff zdaje sobie sprawę, że Anna ma kłopoty i próbuje pomóc, ale Anna zamiast tego idzie uratować Elsę, a jej zaklęcie zamienia ją w stały lód. Opłakuje utratę Anny i jest zachwycony, gdy zobaczył, że została wskrzeszona dzięki aktowi prawdziwej siostrzanej miłości do Elsy.

Kiedy Hans budził się po tym, jak stracił przytomność przez jego śmiertelny cios odbity przez zamarznięte ciało Anny, Kristoff był na tyle zły z powodu zdrady Hansa, że próbował go przebić. Jednak Anna powstrzymała go, aby zamiast tego mogła skonfrontować się i uderzyć Hansa. Po tym, jak Elsa zatrzymała burzę, Anna dała Kristoffowi nowe sanki, aby zastąpić stare, a on był tak szczęśliwy, że powiedział, że może ją pocałować. Następnie pokazano, że Kristoff jest nieśmiałą osobą w ich związku, ponieważ staje się niezręczny w związku z tym, co mówi, i to Anna prowokuje pocałunek. Po deportacji Hansa i księcia Weselton Olaf i Sven cieszą się razem latem, a Anna kupuje Kristoffowi obiecane nowe sanie. Po poinformowaniu go, że Elsa nazwała go „Oficjalnym Mistrzem i Zbawicielem Lodu Arendelle”, próbuje odrzucić zarówno sanie, jak i tytuł, zbyt skromny, by go zaakceptować, ale Anna zwraca uwagę, że jest to bezpośredni rozkaz królowej. Kiedy pyta, co myśli o saniach, Kristoff podnosi Annę i obraca ją w swoje ramiona, wykrzykując, że to kocha i że może ją pocałować. Natychmiast ją odkłada i jąka się niezręcznie, pośród kilku zdań bzdur, zostawiając go zawstydzonego, zanim Anna pocałuje go w policzek, mówiąc do Kristoffa „Możemy”. Kristoff uśmiecha się i całuje ją, inicjując ich związek. zostawiając go zawstydzonego zdenerwowanego, zanim Anna pocałuje go w policzek, mówiąc do Kristoffa „Możemy”. Kristoff uśmiecha się i całuje ją, inicjując ich związek. zostawiając go zawstydzonego zdenerwowanego, zanim Anna pocałuje go w policzek, mówiąc do Kristoffa „Możemy”. Kristoff uśmiecha się i całuje ją, inicjując ich związek.

W gorączce lody Kristoff przedstawia Annie swój urodzinowy tort, wyznając jej miłość, a Anna odwzajemnia te uczucia z radosnym, szczerym uśmiechem.

Plik:Kristoff i Anna (para).jpg

W Krainie Lodu II, w scenie szarady, po tym, jak Elsa została rozproszona przez głos, Kristoff próbował oświadczyć się Annie, ale ku jej ślepemu rozsądkowi, zamiast się odwrócić, zapytała go: „Czy Elsa wydaje ci się dziwna?”, na co odpowiedział, „Wiesz jak to Elsa” i nie oświadczył się jej. Kiedy udali się do Zaczarowanego Lasu, próbował z nią porozmawiać, ale robiąc jej nieporozumienie, nie udało mu się z nią porozmawiać. Później poszła z Elsą, aby odkryć przyczynę jej mocy bez informowania Kristoffa. Kiedy zgubiła się w jaskini po tym, jak została porzucona przez Elsę ze względów bezpieczeństwa, Anna zaczęła wierzyć, że Kristoff nie będzie zawracał sobie głowy jej znalezieniem, ale kiedy wyszła, Kristoff przyszedł jej pomóc po tym, jak ją szukał.

Po uratowaniu Arendelle i Zaczarowanego Lasu Kristoff postanowił oświadczyć się Annie, a ona z radością się zgodziła.

Przyjaciele

Olaf

Plik:Olaf i Anna.jpg

Olaf był pierwotnie bałwanem, którego Anna zbudowała z Elsą, gdy obje były małymi dziewczynkami. Chociaż Olaf nie był wtedy świadomy, Anna nadal kochała bałwana, którego zbudowała razem z siostrą.

Kiedy Anna wiele lat później ponownie spotkała Olafa, instynktownie i przerażająco zareagowała na dziwnego ożywionego bałwana, kopiąc go w głowę, oddzielając go od ciała. Anna w końcu odrzuciła głowę z powrotem w Olafa, choć ten wylądował do góry nogami; Współczując bałwanowi, który nie widział dobrze, Anna pomogła Olafowi ustawić głowę i dała mu marchewkowy nos. Zdając sobie sprawę, że Olaf był bałwanem, którego ona i Elsa zbudowały w przeszłości, Anna zapytała Olafa o miejsce pobytu jej siostry, wyjaśniając, że Elsa musi przywrócić lato w Arendelle. Radośnie reagując na perspektywę lata , Olaf ogłosił, że zaprowadzi Annę do jej siostry. Uważając, że Olaf jest ujmujący, Anna nie pozwoliła Kristoffowi zniweczyć marzeń Olafa o byciu w letnim słońcu, ujawniając, że się rozpuści.

W miarę kontynuowania podróży Anny jej przyjaźń z Olafem zacieśniają się, a ona zaczęła opiekować się swoim bałwanem. Kiedy Olaf został wyrzucony z pałacu Elsy, Anna gniewnie skonfrontowała się z Puszkiem za złe traktowanie jej przyjaciela i rzuciła śnieżką w ogromnego śnieżnego potwora. Ponadto, gdy Puszek zrzucił Olafa z klifu, Anna zareagowała z niepokojem, gdy bałwan spadł z pola widzenia. Troska Anny o Olafa zastąpiła nawet troskę o jej własne samopoczucie, ostrzegając Olafa przed rozpaleniem ognia; gdyby Olaf tego nie zrobił, Anna wcześniej uległaby mrozie w bibliotece i zamarzłaby do lodu. Jednak była wzruszona, gdy Olaf stwierdził, że „warto się dla niej roztopić”.

Kiedy wreszcie w Arendelle przywrócono lato, Olaf zaczął topnieć, przez co Anna patrzyła na Elsę z niepokojem. Ale zanim Olaf całkowicie się stopił, Elsa była w stanie zapewnić bałwanowi osobistą chmurkę, pozwalając mu przeżyć upalne dni.

Później, gdy straciła równowagę podczas jazdy na łyżwach na dziedzińcu, Anna była wdzięczna za pomoc Olafa w odzyskaniu równowagi.

Anna i Olaf mają bardzo silną przyjaźń, która wzmacnia fakt, że oboje troszczą się o Elsę, a Olaf jest symbolem silnej siostrzanej więzi pomiędzy Anną i Elsą.

W gorączce lodu , kiedy Olaf został przyłapany na jedzeniu urodzinowego tortu Anny, przestał go jeść i położył kawałek ciasta, który zjadł z powrotem na ciasto. Pomógł przygotować przyjęcie urodzinowe Anny i świętował z nią.

Bazaltar

Plik:Anna 66.png

Chociaż Anna spotkała Bazaltara tylko dwa razy w swoim życiu, starszy troll miał znaczący wpływ na jej życie. Ponieważ była nieprzytomna podczas ich pierwszego spotkania, Anna nie pamiętałą, jak Bazaltar leczył uraz głowy, którego doznała z powodu niewypału z magii Elsy. Troll był odpowiedzialny za modyfikację wspomnień Anny o incydencie, w wyniku czego Anna zapomniała o mocach Elsy; również jego ostrzeżenia dotyczące mocy Elsy doprowadziły Agnarra do oddzielenia Anny od jej siostry.

Ich drugie spotkanie odbyło się w podobnych, ale poważniejszych okolicznościach. Po raz kolejny Anna została zraniona przez Elsę, ale tym razem jej serce zostało uderzone. Ponieważ serce nie było łatwo manipulowane, Bazaltar nie był w stanie pomóc Annie. Jednak Anna nadal była dłużnikiem Bazaltara, ponieważ starszy troll dał jej ostatnią nadzieję: akt prawdziwej miłości może rozmrozić zamarznięte serce.

Porucznik Mattias

Plik:Porucznik Mattias i Anna.jpg

Po spotkaniu z porucznikiem Mattiasem w Zaczarowanym Lesie Anna szybko się z nim zaprzyjaźniła i oboje znaleźli wiele do omówienia. Po uświadomieniu sobie, że Anna zamierza zniszczyć tamę, Mattias próbował ją powstrzymać, ponieważ zagrażała Arendelle, ale zdecydował się stanąć po stronie księżniczki, a nawet pomóc jej po tym, jak powiedziała mu prawdę. Po powrocie do Arendelle i koronacji na królową, Anna awansowała Mattiasa na generała.

Sven

Plik:Anna i Sven 2.jpg

Oprócz zakupu zapasów Kristoffa Anna zajęła się również zakupem marchewki dla renifera Kristoffa, Svena . Od tamtej pory Anna dość szybko dogadała się ze Svena; miała nawet czelność nakazać Svena, by skoczył, gdy zbliżali się do wąwozu. Anna pomagała także reniferowi w ratowaniu Kristoffa, który omal nie spadł z klifu.

Pomimo tego, że Sven był zwierzęciem, Anna traktowała go z szacunkiem, poświęcając nawet czas na przedstawienie go Olafowi.

W gorączce lodu , Sven pomógł przygotować przyjęcie urodzinowe na cześć Anny, powstrzymał Bałwanki przed zjedzeniem jej urodzinowego tortu i świętował z nią przyjęcie.

Podczas przygody w Zaczarowanym Lesie Sven pomógł Kristoffowi oświadczyć się Annie i uratować jej życie przed Skalnymi Kolosami.

Piosenki

Cytaty

Anna: Chodzi o to, że Elsa zawsze chodzi w rękawiczkach. No, a jak tak to może... Może ona coś z higieną ma?

Anna: Kristoffku!
Kristoff: Bez zdrobnień mi tu!

Kristoff: Chciałaś mnie zabić kobieto?!
Anna: Już kilka razy!

Anna: Nie masz żadnych szans z Elsą.
Hans: Nie, to ty nie masz z nią szans.

Anna: Niezły pasztet, nie ty pasztet — w sensie my, tu… pasztet. Ty ciacho... Chwila, co ja…

Anna: Nie, nie, nie szkodzi. Jestem tą drugą księżniczką. Jakbyś rozjechał moją siostrę... To wtedy... siwy dym! Ona trochę...

Anna: Ale masz szczęście, że to tylko ja.
Hans: Tylko Ty?

Kristoff: Martw się o włosy.
Anna: Ej! Spadłam w przepaść, sam się uczesz!
Kristoff: Nie, chodzi o to, że... siwiejesz...
Anna: Postarzają mnie?
Kristoff: ...Nie.
Olaf: Nie szczere to było.
Kristoff: Nie, wcale, że nie!

Anna: Ładnie to tak w kogoś czyjąś pupą rzucać?!

Ciekawostki

Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że Anna ma 18 lat,
Imię Anna oznacza "pełna wdzięku, łaski". Jak na ironię, Anna jest bardziej ekscentryczna, niż pełna wdzięku,
Co ciekawe, Anna jako młodsza z sióstr plecie dwa warkocze, podczas gdy Elsa, jako ta starsza, plecie jeden,
Anna czasami dotyka swoich włosów, kiedy się denerwuje,
Anna często przygryza dolną wargę,
Imię Anna wymawia się po norwesku "Ah-na",
Niektóre z oficjalnych szkiców Anny są zmodyfikowaną wersją szkiców Tiany z Księżniczki i żaby,
Postać Anny jest luźno oparta na postaci Gerdy z oryginalnej baśni Królowa Śniegu,
Anna zauroczyła się złym charakterem i zaśpiewała z nim romantyczną piosenkę,
Jeśli połączy się imię Anny z imionami Kristoffa, Hansa i Svena, można zauważyć, iż istnieje podobieństwo w nazwie Hans Christian Andersen – autora baśni Królowa Śniegu, na której Kraina lodu jest luźno oparta,
W piosence More Than Just The Spare, Anna jest bardzo podobna do Hansa, żyje w cieniu swojej siostry. Piosenka ta została zastąpiona przez Pierwszy raz jak sięga pamięć, ponieważ nie pasowała do historii,
Anna najczęściej ubiera się w odcienie zieleni i purpury, gdy Elsa zakłada stroje niebieskie. Zieleń i purpura reprezentują wiosnę i lato, a także wesoły i optymistyczny charakter księżniczki,
Mimo że Anna ma niebieskie oczy, z powodu efektów świetlnych w animacji, jej tęczówki mogą wydawać się czasami jasnozielone,
Chociaż Anna przeżyła zakochanie podwójnie, można zauważyć, że jej miłość do Hansa miała miejsce raczej z rozpaczy i naiwnego zauroczenia, a jej jedyną prawdziwą miłością był cały czas Kristoff,
Elsa przypadkowo zraniła dwie części ciała Anny - jej głowę i serce, zaś w baśni Królowa Śniegu odłamki lustra dotknęły dwie części ciała Kaja - oko i również serce,
Mimo iż to Elsa jest luźno oparta na Kaju z baśni Królowa Śniegu, to Anna otrzymuje łyżwy od siostry, podczas gdy Kaj dostał łyżwy od samej Królowej Śniegu,
Analogicznie, jeżeli Elsa urodziła się w przesilenie zimowe i posiada moc śniegu, to Anna, która urodziła się w przesilenie letnie, powinna mieć moc słońca/ciepła,
Anna uwielbia skakać po lodowych krach. Dowiadujemy się tego w książce Anna i Elsa. Magia i wspomnienia,
Świąteczną tradycją Elsy i Anny jest Olaf,
W żyłach Elsy i Anny płynie krew Northuldrów i Królów,
Elsa i Anna zostały przyjęte do plemienia jako członkinie ,
Przyjażni się z Olafem , Svenem , Bazaltarem , Northuldrami.

Galeria

Aby zobaczyć galerię Anny, naciśnij Galeria:Anna.

Zobacz też

Bohaterowie Kraina lodu
[[Plik:{{{Grafika1}}}\|100x150px]]	Główni Bohaterowie: Anna • Elsa • Kristoff • Olaf • Sven Drugoplanowi Bohaterowie: Duchy Zaczarowanego Lasu (Nokk , Brudi , Skalne Kolosy , Orkanek) • Haraldrayder • Hania Maya • Yelena • Northuldra • Halima • Generał Mattias • Kaj • Gerda Inne Postacie: Mieszkańcy Arendelle • Strażnicy Zamkowi • Służba Zamkowa • Rita • Lord Aren • Eryk • Elise Postacie Usunięte: Anders • Norm • Piekarze Postacie Gościnne: Agnarr • Iduna • Persi • Aggie • Dokmistrz • Chłopiec z Arendelle • Kobieta z Arendelle • Puszek • Flegmisław • Bałwanki • Trolle (Bulda • Cliff • Bazaltar • Gothi) • Oaken • Kjekk • Mewy • Biskup Arendelle • Handlarze Lodu • Dygnitarze (Hiszpania • Francja • Niemcy • Irlandia) • Chór Kościelny • Rodzina z Sauny • Wilki Wrogowie: Arcyksiążę von Szwądękaunt • Hans • Erik i Francis • Sitron • Bracia Hansa • Runard • Król i Królowa Nasturii	[[Plik:{{{Grafika2}}}\|100x150px]]