Zaczęły się! Szalone przygotowania do królewskiego ślubu. Wszyscy byli wielce podekscytowani gdyż Anna księżniczka Arendelle wychodziła za mąż . Jej wybrankiem był niejaki Kristoff nadworny dostawca lodu i przyjaciel korony. Zasłyną między innymi z misji mającej na celu zapobiegnięcie zimie stulecia.
Służba była niezwykle zbiegana sprzątaniem zamku i przygotowywaniem potraw na weselną ucztę. Anne widywano tylko i wyłącznie na wspólnych posiłkach gdyż resztę dni spędzała w swoim pokoju pisząc zaproszenia, próbując ciast i przymierzając suknie ślubne. Cały czas chodziła poddenerwowana i wściekała się na każdego kto jej przeszkodził w pracy. Kristoff korzystając z okazji że do doliny żywej skały nie dociera poczta pojechał osobiście dostarczyć zaproszenie do swojej przybranej rodziny. Bulda prawie zemdlała kiedy dowiedziała się że jej syn wychodzi za księżniczkę. A Bazaltar pogratulował mu wspaniałego wyboru. Zaproszenie dostał też Olaf okazyjnie przebywający u tioli. Po powrocie omijał zamek szerokim łukiem próbując umknąć kolejnej pracy i opowiadał każdemu kto chciał go słuchać jak zaręczył się Annie. Lecz gdy jego wybranka dowiedziała się że wrócił i się obija zrobiła mu niezłą drakę i wybiła głupoty z głowy. mimo tych wszystkich zajęć najbardziej zapracowana okazała się Elsa ponieważ łączyła ciężkie obowiązki królowej Arendelle z dekorowaniem sali balowej w prześliczne lodowe wzory. Nikt oprócz niej nie widział dekoracji ponieważ miała to być niespodzianka dla gości weselnych i samej pary młodej.
I nareszcie po tygodniu żmudnych i męczących przygotowań Nadszedł TEN dzień. Ceremonia rozpoczęła się o 15:00. W tej samej katedrze co koronacja Elsy. Rozbrzmiały dzwony i do kościoła weszła Anna w przepięknej sukni ślubnej prowadzona przez siostrę. Kristoff ,w wytwornym kremowym kubraku, aż otworzył usta na ich widok lecz pod wpływem sugestywnego spojrzenia biskupa szybko je zamknął. Kiedy panna młoda zniżała się do swojego przyszłego męża, dało się słyszeć podniecone szepty pomiędzy gośćmi. Po chwili wydającej się trwać całe godziny, doszły do ołtarza a Elsa "oddała" siostrę w ręce narzeczonego. Spojrzeli na siebie zakochanym wzrokiem. Wtedy kapłan zaczął wypowiadać przysięgę małżeńską.
- Czy ty Kristoffie synu Cliffa i Buldy tioli bierzesz sobie za żonę tą oto niewiastę. Zaczął Biskup.
- Tak.
- Czy ty Anno córko ... - Tak, Tak ,TAK!! - Prawię wykrzyknęła Anna przerywając mu w pół słowie.
- Ego conjungo vos in matrimonium. In nomine Patris et Filii et
Spiritus Sancti. Amen. Możesz pocałować żonę.
Pocałowali się, a cała katedra rozbrzmiała od oklasków.
Po wszystkich tych ceremonialnych obrzędach przyszedł czas na zabawę. Goście zostali zaproszeni do sali balowej. Na wszystkich bez wyjątku widok lodowej sali biesiadnej zrobił niewyobrażalne wrażenie. A po chwili na stołach pojawiły się wyśmienite potrawy a muzyka rozbrzmiała w lodowej komnacie. Wszyscy tańczyli aż do upadłego a po paru godzinach wspaniałej zabawy nadszedł czas na taniec na lodzie. Elsa zamieniła parkiet w lodowisko i wyczarowała każdemu piękną parę łyżew. Anna tańczyła z Kristoffem a Olaf z królową. Wszystko toczyło się jak w bajce do czasu gdy drzwi komnaty rozwarły się z hukiem a w drzwiach stał dość nędznie wyglądający mężczyzna. Kiedy wypatrzył Elsę wzrokiem podbiegł do niej i padł na kolana.
- O miłościwa pani pomóż, nasz kraj jest w straszliwym niebezpieczeństwie!