Gorączka lodu (ang. Frozen Fever) - film krótkometrażowy w reżyserii Chrisa Bucka i Jennifer Lee, będący kontynuacją filmu Kraina Lodu. Został potwierdzony 2 września 2014 roku, a jego światowa premiera miała miejsce 13 marca 2015 roku, tuż przed premierą filmu Kopciuszek Disneya w kinach.
Fabuła[]
Streszczenie[]
| “ | Anna budzi się w dniu swoich urodzin. Niespodzianka! Elsa i Kristoff zgotowali Annie wspaniałe przyjęcie! Ten dzień będzie pełen wrażeń i nieoczekiwanych prezentów, choć nie wszystkie okażą się trafione. Gości jak zwykle rozweseli i rozczuli 0laf, którego uwagę całkowicie pochłonie ogromny i przepyszny urodzinowy tort… | ” |
—Oficjalny zwiastun | ||
Szczegółowy opis[]
Elsa była podekscytowana, ponieważ dzisiaj były urodziny Anny i chciała się upewnić, że specjalny dzień jej młodszej siostry będzie idealny. Korzystając ze swoich magicznych umiejętności, Elsa stworzyła specjalną dekorację lodową na szczycie tortu urodzinowego: figurki przedstawiające Annę i Elsę, szczęśliwie jeżdżące na łyżwach. Kristoff w tym czasie zawiesza nad dziedzińcem zamkowym banner z napisem: "Sto Lat, Anno". Kiedy nadszedł czas, aby obudzić solenizantkę, Elsa udała się po młodszą siostrę i zostawiła Kristoffa razem ze Svenem i Olafem, aby pilnowali dekoracji do przybycia honorowego gościa.
Elsa zakradła się na palcach do pokoju Anny i delikatnie trąciła młodszą siostrę, która jeszcze spała. Anna starała się obudzić, ale gdy Elsa powiedziała jej o zaplanowanych urodzinach, natychmiast wyskoczyła z łóżka. Gdy Elsa kichnęła, żadna z sióstr nie zauważyła, że dwa małe bałwanki pojawiły się z magicznych mocy Elsy dziewczyny i uciekły. Po chwili Elsa użyła swojej magii do stworzenia olśniewających nowych sukienek dla siebie i solenizantki, po czym obie wyruszyły w trasę za długim sznurkiem, który Elsa rozwiesiła po całym królestwie, prowadząc Annę do różnorodnych darów: wewnątrz zbroi, Anna znalazła bransoletkę; wewnątrz szafy znajduje zegar z kukułką-Olafem, a na balkonie bukiet słoneczników. Elsa kichnęła znowu, tworząc ponownie małe bałwanki, których i tym razem dziewczyny nie zauważyły. Bałwanki biegały na dziedzińcu, gdzie znalazł je Olaf, który był zachwycony swoimi "braciszkami".
Anna i Elsa szły za sznurkiem po całym Arendelle, a Anna odkrywa kolejne prezenty: portret rodzinny, jedwabne pończochy, a nawet wędkę. W czasie wędrówki Elsa nadal kichała i za każdym razem tworzyła nowe bałwanki, które uciekały ich wzrokowi. Anna wesoło spędzała czas, ale obawiała się o zdrowie starszej siostry. Czuła, że powinna wrócić do domu i odpocząć, ale Elsa odmówiła. Elsa zaprowadziła Annę do sklepu Oakena, w którym wręczyła jej piękny sweter. Oeken, widząc stan Elsy, dał jej lekarstwo własnej roboty, które Anna przyjęła z wdzięcznością, wiedząc, że jej starsza siostra mogła je potrzebować. Następnie Elsa zabrała Annę do centrum miasta, gdzie chór dziecięcy zaśpiewał dla solenizantki.
Na dziedzińcu, Kristoff, Sven oraz Olaf starali się utrzymać wszystko pod kontrolą, tym bardziej, że gromada maleńkich bałwanków zaczęła siać chaos i powodować kłopoty. Gdy Kristoff dostrzegł, że kilka bałwanków wspinało się do tortu, chwycił głowę Olafa i celował nią w nich niczym kulą do kręgli. W tym czasie pozostałe stworzenia niszczyły napis urodzinowy. Olaf postanowił przewiesić litery, ale zrobił to w złej kolejności, jako że nie potrafił czytać.
Tymczasem Elsa zaprowadziła Annę do ostatniego przystanku, który znajdował się na szczycie wieży zegarowej. Ramiona Anny były teraz przeładowane prezentami, a Elsa czuła się coraz gorzej. Anna stwierdziła, że Elsa musiała odpocząć, ale ona jej nie słuchała. Elsa wspinała się po schodach na szczyt wieży, aż w końcu straciła równowagę. Anna zostawiła podarunki i popędziła, aby ją złapać przed upadkiem z wysokości. Zauważyła, że Elsa była rozpalona i musiała położyć się do łóżka, na co Elsa ostatecznie przystała.
Gdy Anna eskortowała Elsę do domu, Elsa czuła, że zrujnowała idealne urodziny młodszej siostry, ale Anna mówi jej, że nie. Kiedy siostry weszły przez bramy na dziedziniec, Anna byłs zaskoczona tym, co widzi: Kristoff, Sven, Olaf i setki małych bałwanków stworzyli dla niej specjalną urodzinową formację, Kristoff wręczył jej tort, a zebrani zaśpiewali dla niej piosenkę urodzinową. Choć zmęczona, Elsa postanawiła zadąć w uroczysty barani róg, lecz przypadkowo w niego kichnęła, tworząc wielką śnieżkę, która poleciała aż na wyspy południowe, gdzie trafiła w Hansa.
Następnie Anna zabrała Elsę do łóżka i podziękowała jej za wspaniałe urodziny i za to, że dała jej najlepszy prezent: możliwość opiekowania się nią. W tym samym czasie Kristoff, Sven i Olaf udali się wraz z bałwankami na Lodowy Wierch, do Lodowej Kryjówki, w którym zamieszkał puszek, aby małe stworzenia zamieszkały tam razem z nim.
Bohaterowie[]
- Elsa - starsza siostra Anny.
- Anna - młodsza siostra Elsy.
- Kristoff - ukochany Anny.
- Olaf - zabawny bałwan.
- Sven - renifer.
- Puszek - brat Olafa i Bałwanków.
- Bałwanki - bracia Olafa i Puszka.
Obsada[]
Oryginalna[]
|
Polska[]
|
Wersja polska[]
- Wersja polska: SDI MEDIA POLSKA
- Reżyseria: Wojciech Paszkowski
- Dialogi polskie i tekst piosenki: Michał Wojnarowski
- Kierownictwo muzyczne: Agnieszka Tomicka
- Kierownictwo produkcji: Beata Jankowska, Marcin Kopiec
- Zgranie wersji polskiej: Shepperton International
- Produkcja polskiej wersji językowej: Magdalena Dziemidowicz
- Lektor: Zbigniew Dziduch
Wideo[]
Muzyka[]
Osobny artykuł: Dzień jak ze snu
W krótkometrażówce Gorączka lodu pojawia się piosenka Dzień jak ze snu (ang. Making Today a Perfect Day), skomponowana przez Roberta Lopeza i Kristen Anderson-Lopez i zaśpiewana przez Idinę Menzel, Kristen Bell, Jonathana Groffa o Josha Gada w wersji oryginalnej, natomiast w wersji polskiej śpiewają ją Katarzyna Łaska, Magdalena Wasylik, Paweł Ciołkosz i Czesław Mozil.
Ciekawostki[]
- Dziecko występujące w chórze jest podobne do Anny, kiedy była młoda.
- Kristoff i Elsa rozmawiali ze sobą po raz pierwszy w tej krótkometrażówce.
- Mapa, która pojawiła się w krótkometrażówce ujawniła, że Nasturia znajdowała się na południe od Arendelle.
- W Gorączce Lodu okazało się, że Olaf nie potrafił pisać ani czytać,
- W oryginalnej wersji piosenki Dzień jak ze snu Elsa śpiewa: "a Cold Never Bothered me Anyway". Te same słowa śpiewa także w piosence Mam tę moc.
- W polskiej wersji, słowa te zostały przetłumaczone na "Od lat coś w objęcia chłodu mnie pcha" w piosence Mam tę moc i "Od lat dręczy mnie, ale co mi tam" w krótkometrażówce.
Linki zewnętrzne[]
- Gorączka lodu w bazie IMDb
- Gorączka lodu na Filmwebie