Kraina lodu Wiki
Advertisement


Elsa - pierwsza córka Iduny i Agnarra, starsza siostra Anny.

Protektorka Zaczarowanego Lasu, Opiekun Duchów, Piąty Duch, Obrończyni Northuldrów.

Zrobi wszystko by ochronić swój nowy dom zwany Zaczarowany Las i swoje plemie zwane Northuldra.

Bliska przyjaciółka Hani Mayi, Yeleny, Nokka, Brudiego.

Głosu użyczyła jej Idina Menzel, zaś w oficjalnym polskim dubbingu głos podłożyła Lidia Sadowa, a śpiewem zajęła się Katarzyna Łaska.

Jedna z głównych bohaterek filmu animowanego "Kraina Lodu", Kraina Lodu 2, Kraina Lodu 3 oraz krótkometrażowych: Gorączka Lodu i Przygoda Olafa.

Opis[]

Oficjalna Biografia[]

Z zewnątrz Elsa sprawiała wrażenie bardzo opanowanej, ale w rzeczywistości żyła w wielkim strachu, gdyż skrywała ogromną tajemnicę - urodziła się ze zdolnością tworzenia lodu i śniegu. Jest to niezwykle piękna, ale i niebezpieczna umiejętność. Elsa, prześladowana przez wspomnienia o swej młodszej siostrze, Annie, która omal nie zginęła w wyniku działania tej mocy, żyła w odosobnieniu i spędzała czas na spacerach, które pomagały jej poskromić drzemiącą w niej siłę. Pewnego dnia stłumione emocje uwolniły tę magiczną moc i sprowadziły do Arendelle niekończącą się zimę. Elsa obawiała się, że zamieni się w potwora i nawet młodsza siostra nie będzie w stanie jej pomóc.

Osobowość i Cechy Charakteru[]

Jako królowa, Elsa była wyniosła, nieprzystępna, sprawia wrażenie spokojnej i stara się być opanowana. We wczesnej młodości starała się jak najbardziej troszczyć o młodszą siostrę i, chociaż była bardziej odpowiedzialna, zwykle chętnie się z nią bawiła. Jednak odkąd jej magia niemal doprowadziła do śmierci Anny, Elsa żyła w strachu i zbyt dużych nerwach, by rozwijać swoje moce. W rezultacie została odizolowana od wszystkich, na których jej zależy, w tym także od młodszej siostry, z lęku, iż może ich skrzywdzić i postanowiono, aby dziewczyna nikomu nie ujawniała sekretu o magicznych mocach. Jednak pod wpływem strachu lub wywieranej presji, Elsa traciła kontrolę nad magią.

Elsa jest wrażliwa w stosunku do innych ludzi i ich dobra, przez co zawsze czuła, że musi trzymać się od nich z daleka, aby nie wyrządzić im żadnej krzywdy. Czuła także, że nie może w pełni dobrze rządzić Arendelle, izolując się od jego mieszkańców, choć starała się bardzo skrupulatnie ukrywać swoje niebezpieczne zdolności. Była to bezpośrednia przyczyna odcięcia się od młodszej siostry, ponieważ Elsa musiała panować nad emocjami, ale kiedy Anna była w pobliżu, coraz bardziej je pobudzała. Anna straciła swoje magiczne wspomnienia z Elsą, co jeszcze bardziej osłabiło więź sióstr. Elsa uważała również, że nie jest częścią Arendelle, ponieważ widziała w sobie tylko niszczycielską stronę.

Mimo strachu, Elsa naprawdę troszczyła się o swoją rodzinę i Arendelle, które było być dla niej czymś więcej niż tylko miejscem. Była przerażona, gdy zdała sobie sprawę, iż pogrążyła je w wiecznej zimie, kiedy to starała się jak najbardziej ochronić je przed niebezpieczeństwem. Ze względu na działanie jej magii, Elsa nie chciała konfrontować się z tym, co spowodowała, ponieważ zawsze wierzyła, że potrafi tylko niszczyć, a nie tworzyć. Nie sądziła, że umie odwrócić skutki swoich czarów.

Jednak na dobrowolnym wygnaniu, Elsa ujawniła prawdziwą siebie. Bez stresu i strachu przed zranieniem innych, jest silna i pozbawiona lęku, jednak aura elegancji nadal ją otacza. Mając poczucie wolności, jest pewna swych umiejętności, pozwalając im poruszać się z gracją i pięknem, a jednocześnie już dłużej nie martwi się i nie obawia o swoje dotychczasowe ograniczenia. W tym czasie, Elsa dowodzi, że jest silną młodą kobietą, pragnącą być z daleko od tego, do czego była chowana od dziecka, nawet stanowisko królowej Arendelle dla własnej wolności.

Chociaż unikała swojej młodszej siostry Anny przez większość swojego dotychczasowego życia, Elsa chętnie wymieniła z nią parę zdań na balu, nawet sprytnie namawiając arcyksięcia Szwądękaunta do tańca z jej młodszą siostrą, pokazując w ten sposób swoją bardziej figlarną i zabawną stronę.

Jednakowoż najsilniejszą siłą Elsy jest jej miłość do młodszej siostry. Cecha, która dała dziewczynie ostateczną motywację do uratowania Anny. Mimo, że czuła się odpowiedzialna za chaos przez nią wywołany, więź pomiędzy Elsą a Anną jest silniejsza, niż myśli, co przypomina jej, iż tak naprawdę jest jeszcze osoba, która o nią dba i troszczy się. Poprzez tę miłość, Elsa znalazła silniejszą kontrolę nad swymi mocami po to, by uratować tych, na których jej zależy. Odtąd Elsa przeciwstawiła się strachowi i nauczyła się, jak używać mocy dla dobra, a nie z braku równowagi. W ten sposób zyskała kontrolę nad czarami.

Gdy Elsa zaczęła kontrolować swoje moce, po raz kolejny stała się ciepła i zabawna, gdy chętnie bawiła się z młodszą siostrą i przyjaciółmi na lodowisku. Nawet starała się nauczyć młodszą siostrę łyżwiarstwa bez obaw o skrzywdzeniu jej.

Nie zniosła by kolejnej straty swojej młodszej siostry Anny.

W drugiej części Elsa szukała prawdy o źródle swoich mocy, a także o tym, kim naprawdę jest. Zaczęła kwestionować swoje miejsce w Arendelle, gdy Ahtohallan wzywał ją każdej nocy, dopóki nie odpowiedziała podczas „ chce uwierzyć snom ”. Po wejściu do Zaczarowanego Lasu Elsa stała się bardziej pewna swoich umiejętności i bohaterstwa, chroniąc swoją młodszą siostrę, przyjaciół i Northuldrów przed duchami wiatru i ognia. Od tego czasu stała się bardziej bohaterska, obiecując Northuldrom, że zrobi wszystko, co w jej mocy, aby przełamać klątwę i uwolnić las. To napędzało ją do poszukiwania prawdy o przeszłości poprzez podróż do Ahtohallan pomimo niebezpieczeństw, jakie ze sobą niosło, a także wielką siłę i determinację w walce i oswojeniu Nokka. Po tym, jak była świadkiem śmierci swoich rodziców poprzez wspomnienie przechowywane w lodzie, Elsa obwiniała się i nie pozwoliła Annie podążać za nią do mrocznego morza.

W końcu dotarła i weszła do Ahtohallan w poszukiwaniu źródła głosu, które objawiło się jej w postaci jasnego światła. Podążała za źródłem światła przez lodowe jaskinie, gdzie napotkała kilka przeszkód, z którymi poradziła sobie z łatwością. Po przekroczeniu przepaści za pomocą skonstruowanych przez siebie lodowych filarów i odsunięciu innych przeszkód w dużym przedpokoju, dotarła do innego pomieszczenia; wejście pękło w zawieszonych lodowych diamentach, które widziała w Arendelle. Z pewnym niepokojem Elsa weszła do środka, gdzie w środku ukazały się jej symbole żywiołów. Kryształy kolejno uformowały się w cztery duchy żywiołów, zanim przekształciły się w większe formy symboli żywiołów. Opuściła cztery duże odłamki na podłogę, tworząc czteroramienną gwiazdę. Wchodząc do środka, wzór płatka śniegu wystrzelił na zewnątrz z miejsca, w którym stała, a wokół niej wystrzelił ogromny wybuch energii, który opadł po bokach pokoju, ujawniając wspomnienia z przeszłości. Wezwanie głosu okazało się być wezwaniem Iduny jako dziecka, wzywającej ducha wiatru, by uratował Agnarra. Odwracając się, Elsa ujrzała wspomnienie Iduny śpiewającej kołysankę z dzieciństwa. Elsa była piątym duchem, połączeniem magii natury i ludzi.

Ogarnięta radością Elsa zebrała otaczające ją wspomnienia i uniosła je w wielki śnieżny wir, tworząc z nich śnieżne animowane postacie reprezentujące wspomnienia. Po obejrzeniu niektórych własnych wspomnień oraz wspomnień swojej matki i ojca, usłyszała głos swojego dziadka rozmawiającego z doradcą. Podeszła do nich, gdzie pomimo nalegań strażnika, że Northuldowie nie stanowią zagrożenia, Runard nadal znajdował powody do podejrzeń, nie ufając ich związkowi z magią. Stwierdził, że magia doprowadziła ludzi do tego, że stali się zbyt uprawnieni, prowadząc ich do przeciwstawienia się woli króla. Elsa odparła, że ​​to z powodu jego własnych obaw przed tym, czego nie rozumie. Postacie nadal szły przez ścianę, w głąb jaskiń. Elsa postanowiła pójść za nią, tworząc wejście w ścianie. Kontynuowała podróż w głąb Ahtohallan, schodząc dalej do zimnych i ciemnych jaskiń - tak zimnych, że Elsa zaczęła się trząść. Elsa wkrótce odkryła prawdę, do której nawiązuje kołysanka: że tama nie była w rzeczywistości darem dobrem woli, ale podstępem mającym na celu osłabienie ziem Northuldrów, a zgromadzenie jako sposób, aby Northuldranie stracili czujność i aby Runard mógł ocenić ich liczbę. Ujawniło się wspomnienie przywódcy Northuldrów, który zwracał się do Runarda, informując go o tamie niszczącej las. Obserwując z daleka, Elsa stawała się coraz zimniejsza, a na jej rękach tworzył się lód. Runard poprosił przywódcę, aby spotkał się z nim nad wodami fiordu, gdzie zabił przywódcę Northuldrów, gdy był odwrócony plecami. Elsa zawołała i zaczęła iść do przodu, ale została zamrożona w miejscu, w którym stała; zaczęła całkowicie zamarzać.

Dzięki tym informacjom Anna była w stanie naprawić błędy z przeszłości i przywrócić harmonię w lesie, zdejmując klątwę i rozmrażając Elsę. Będąc wciąż w jaskini, podłoga zapadła się pod Elsą i ta wpadła do dużego basenu z wodą, gdzie znalazł ją Nokk. Po tym, jak Nokk ją uratował, udali się prosto do Arendelle, aby zatrzymać szybkie zbliżanie się fali uwolnionej przez tamę, przechodząc przez nią, zanim dotarli przed zamek. Tam elsa była w stanie stworzyć barierę obronną, która zatrzymała falę. Następnie rozproszyła barierę i fala delikatnie się cofnęła. Spojrzała na Arendelle, po czym wróciła do lasu i ponownie spotkała się z Anną.

Po powrocie do lasu obie siostry objęły się, a Elsa pocieszyła Annę, wyjaśniając, że to ona uratowała Elsę i że Arendelle przetrwało. Kiedy Anna zdała sobie sprawę, że Elsa jest mostem łączącym naturę i ludzi, Elsa powiedziała Annie, że są dwiema stronami tego samego mostu, które będą kontynuować wspólną podróż. Uszczęśliwiony Kristoff zbiegł na dół, by powitać Elsę wraz ze Svenem. Elsa następnie użyła swoich mocy, aby przywrócić Olafa, w oparciu o wodę mającą pamięć. Następnie grupa uściskała się, a szczęśliwa Elsa patrzyła, jak Kristoff oświadczył się Annie, która się zgodziła.

Odnalawszy swoje stałe miejsce wśród Duchów i Northuldrów, przekazała na stałe Annie pozycję królowej Arendelle i na stałe została w Zaczarowanym Lesie, by żyć z Northuldrami i Duchami jako obrończyni Zaczarowanego Lasu.

Jakiś czas później Elsa otrzymała od Anny list przez Orkanka w, którym ta napisała, że w Arendelle było wszystko w porządku i że w środę spotka się z Elsą na kalamburach. Następnie Elsa wezwała Nokka z wody i zamroziła go, pozwalając mu przemierzać z nią ląd. Nokk i Elsa wyruszyli w stronę Ahtohallan, po drodze machając przyjaźnie do Hani Mayi i Haraldraydera. Z skalnym kolosem pomagającym jej wspiąć się na klif, Elsa z Nokkiem skierowała się do mrocznego morza, teraz całkowicie zamarzniętego.

Przyjaciółka Haraldraydera, Orkanka, Skalnych Kolosów.

Wygląd[]

Elsa jest niesamowicie piękną, młodą kobietą. Ma długie platynowe włosy, niebieskie oczy i bladą cerę z kilkoma piegami. Jest wysoka i szczupła. Odziedziczyła także twarz swojej matki Iduny; urodziła się uderzająco podobna do matki, aczkolwiek o innym kolorze włosów. Elsa ma jednak ciemne brwi, co może świadczyć o tym, że gdyby nie magiczna moc, miałaby ten sam kolor włosów, co matka.

Przed przeistoczeniem się w królową śniegu, ubierała się podobnie do swojej młodszej siostry. Nosiła purpurową pelerynę, a jej sukienka była koloru ciemnego turkusu. Posiadała gorset w tym samym kolorze z czarnymi rękawami. Włosy spinała w skomplikowany kok z tyłu głowy. Nosiła także jasnoniebieskie rękawiczki, by ujarzmić swe moce i choć trochę nad nimi panować.

Po ujawnieniu magii, Elsa zaczęła nosić warkocz francuski uczesany na bok, przeplatany kawałkami lodu i płatkami śniegu. Miała też krystalicznie błękitną suknię z półprzezroczystymi rękawami i przezroczystą pelerynę pokrytą płatkami śniegu. Strój ten prawdopodobnie chronił ją przed zimnem.

W Gorączce Lodu nosiła szmaragdowozieloną sukienkę z odkrytymi ramionami, wykonaną z lodu, z rozcięciem do kolan po prawej stronie. Miała gorset w kształcie serca pokryty turkusowymi kryształkami lodu, które miały wzór przypominający liście i jasnozielone półprzezroczyste krótkie rękawy. Jej rękawy i góra gorsetu ozdobione były różowymi kwiatami. Nosiła ciemnozielone, lodowe szpilki, a długą, przezroczystą, ciemnozieloną pelerynę z przezroczystego lodu, zamiatającą podłogę, ozdobioną kwiatowymi i liśćmi z naklejonymi różowymi kwiatami, przyczepiona jest z tyłu jej gorsetu. Jej cień do powiek był jasnoróżowy i nosiła ciemnoróżową szminkę. Nosiła włosy splecione w swój charakterystyczny francuski warkocz (przewiązany opaską z różowym kwiatkiem zamiast płatka śniegu) utkany z małych różowych kwiatów i większego różowego kwiatka po prawej stronie głowy.

W Przygodzie Olafa nosiła na sobie ciemnoniebieską suknię z odkrytymi ramionami – pokazującą powrót do używania przez nią ciemnych kolorów – która zawierała jej charakterystyczny styl. Sukienka miała aksamitną fakturę, ale miała duży futrzany kołnierz z małymi kamieniami w środku i małe rozcięcie w kształcie litery V na środku, które eksponował fioletowy podkoszulek. Odpowiednio do jej królewskiego statusu, strój Elsy zawierał przezroczystą niebieską pelerynę, ale ta była nieco mniej przezroczysta niż poprzednie peleryny. Nosiła ciemnoniebieskie lodowe szpilki. Na piersi, pelerynie i krawędziach stroju znajdowały się kryształy w kształcie rombu rozrzucone w poprzek, z których niektóre tworzyły dolną połowę jej emblematu płatka śniegu na dekolcie i większy wzór z tyłu peleryny. We włosach nosiła małą szpilkę z zimowym wiankiem z jagód.

W drugiej części nosiła fioletową suknię, fioletowy naszyjnik i fioletowe baletki, gdy grała w kalambury z Anną, Kristoffem, Olafem i Svenem nosiła purpurową koszulę nocną i purpurowe baletki, podczas podróży do zaczarowanego lasu nosiła jasnoniebieską kurtkę z bladoniebieską sukienką ozdobioną błękitnym paskiem, ponieważ długie rękawy odsłaniały jej ramiona, pasujące do jasnoniebieskich legginsów i butów, a wyróżniała powiewająca peleryna w dwóch z tyłu. Nosiła lodowoniebieskie buty z połyskującymi wzorami płatków śniegu od stóp do głów. Jej sukienka, która miała przezroczysty dekolt, była bladoniebieska, spódnica jej sukienki kończyła się na goleni. Kiedy Elsa dotarła samotnie nad morze i oswoiła Nokka, zdjęła kurtkę, pasek, buty i spinkę z francuskiego warkocza, aby go rozpuścić, i związała włosy w luźny kucyk.

Moce i Umiejętności[]

Elsa posiada całkowitą kontrolę nad żywiołem lodu i śniegu. Dzięki swoim umiejętnościom, z którymi się urodziła, może wyczarować rozmaite rzeczy, od przelotnych opadów śniegu, aż do potężnych śnieżyc. Jej moce są uwalniane przez dłonie, jednak kontrolowane emocjami. Kiedy jest szczęśliwa i spokojna, potrafi w pełni kontrolować swoją magię, lecz jeżeli jest zestresowana albo przestraszona, traci kontrolę i powoduje to duże szkody dla otaczających ją ludzi. Kiedy opłakiwała śmierć swoich rodziców, wszystkie kawałki śniegu w jej pokoju były unieruchomione w powietrzu, zupełnie tak, jakby czas się zatrzymał.

Już w wieku ośmiu lat potrafiła zaczarować całą salę balową w zimową krainę zabaw. Jest w stanie wyczarować zaczarowane bałwanki, zarówno małe, jak i duże, lodowe budynki, takie jak jej kryjówka, przerażające śnieżyce itp. Co ciekawe, prawie cała jej istota może wyczarować lód i śnieg, przykładowo kiedy weszła na wodę po nieudanym przyjęciu, od razu zamarza, zaraz po dotknięciu jej stopą.

Magia Elsy jest najbardziej eksponowana podczas śpiewanej przez nią piosenki mam tę moc, kiedy to w końcu uwolniła się od strachu i stresu, co pozwoliło jej w pełni odkryć swoje dotąd skrywane umiejętności. W efekcie stworzyła lodową kryjówkę, schody ze śniegu, Olafa, a także swą lodową sukienkę, która prawdopodobnie chroni ją przed chłodem.

Na początku filmu Elsa nie bała się używać swoich mocy, śmiało bawiła się z młodszą siostrą tworząc lodowe zaspy, bałwana. Wszystko zmienia wypadek. Agnarr postanowił chronić Elsę przed światem i próbować pomóc jej w okiełznaniu mocy. Uczył ją, aby nikt o tym nie wiedział oraz by pamiętała o noszeniu rękawiczek do czego z czasem przywykła. Zaszczepił też w niej przekonanie, że aby zdobyć pełną kontrolę nad mocami, musi pozbyć się emocji. Największym wyzwaniem dla niej była koronacja, podczas której musiała wziąć w ręce berło oraz złote jabłko. Widać było, że w tym momencie Elsa była bardzo zdenerwowana i co chwilę zerka ukradkiem na ręce.

W drugiej części Elsa ma magiczne połączenie z czterema Duchami Żywiołów i zdolność ich wyczuwania, kiedy są w pobliżu. Świadomie i nieświadomie była w stanie stłumić lodem zarówno ducha wiatru, jak i ducha ognia podczas pobytu w zaczarowanym lesie, przyciągnąć uwagę skalny kolosów i okiełznać ducha wody za pomocą magicznych wodzy. Jako Piąty Duch potrafi oswoić pozostałe Cztery Duchy. Elsa jest najpotężniejszą magiczną istotą, ustępującą jedynie Ahtohallanowi.

Jako piąty duch żywiołu, moce Elsy ogromnie wzrosły. Nawet na początku filmu małe uwolnienia z jej rąk były w stanie uformować gęsty szron wokół wszystkiego, czego dotknęła. W połączeniu z wyostrzoną koncentracją, Elsa może wyczarować swoją magię w imponujących i silniejszych formach, od kontrolowania wszystkich cząstek lodu do tworzenia realistycznych lodowych rzeźb ludzi z pamięci po próby przepłynięcia ciemnego morza poprzez zamrożenie śmiercionośnych fal z morza. Podczas gdy w krainie lodu pokazała, że ​​potrafi manipulować przepływem płatków śniegu, jej kontrola nad cięższymi formami lodu została zademonstrowana, jak pokazano podczas „ pokaż się” kiedy Elsa uniosła lodowe słupy w powietrzu machnięciem rąk, jakby nic nie ważyły. Kiedy duch ognia zaatakował, Elsa była w stanie ugasić cały las objęty ogniem, jednak chwilowo ją to wyczerpało z powodu jej ciągłe używanie jej do wypalania innych ognistych obszarów, co sugeruje, że jeśli Elsa użyje zbyt dużej części swojej mocy, może ją to zmęczyć. Elsa również wydaje się mieć ograniczoną kontrolę nad wodą, być może w odniesieniu do żywiołu lodu zamarznięta woda.

Jest bardzo szybka, zwinna, wytrzymała fizycznie. Po przybyciu do Ahtohallan wykonała niesamowite ruchy parkour, takie jak ślizganie się po lodzie z doskonałą równowagą i przeskakiwanie z jednej lodowej struktury na drugą. Przed konfrontacją z Nokkiem najpierw pokonała ogromne fale mrocznego morza, choć nie bez wysiłku. Potem wykazała się ponadprzeciętną siłą fizyczną, jak podczas walki z Nokkiem i wiązania go magicznie stworzonymi wodzami.

Historia[]

Przeszłość[]

Mała Elsa

Mała Elsa

Elsa urodziła się jako pierwsza córka Agnarra i Iduny w dniu przesilenia zimowego. Trzy lata po narodzeniu doczekała się młodszej siostry, Anny. Obie dziewczynki były ze sobą bardzo zżyte, a młodsza siostra wiedziała o umiejętnościach starszej. Uwielbiały się razem bawić, głównie lepić bałwana.

Przez pewną przygodę w dzieciństwie, Elsa została odizolowana od świata zewnętrznego. Stało się to pewnej nocy. Elsa spała w ogromnym łożu, lecz nagle obudziła ją Anna. Poprosiła starszą siostrę, aby ta się z nią pobawiła. Elsa odmówiła, lecz słysząc, że Anna proponuje jej ulepienie bałwana, szybko wstała i razem z Anną pobiegła do głównego pokoju, który szybko zamieniła w lodowy plac zabaw za pośrednictwem magii. Na początku siostry ulepiły małego bałwana. Niestety Anna zbytnio nadużyła mocy starszej siostry i zaczęła skakać po wyczarowywanych przez Elsę lodowych blokach. Elsa przewróciła się na lodzie, lecz zdążyła strzelić śnieżnym promieniem. Lodowy promień nie wyczarował jednak kolejnego bloku, ale trafił w głowę Anny, zostawiając na jej włosach platynowe pasemko, które pozostaje jej na całe życie. Elsa zrozpaczona wezwała na pomoc rodziców, którzy postanowili zasięgnąć pomocy u trolli. Ich wódz, Bazaltar, zdecydował się na usunięcie magii ze wspomnień Anny. Rodzice postanowili odizolować Elsę od świata zewnętrznego, by ta nauczyła się kontrolować swoje moce i nie skrzywdziła ponownie młodszej siostry, ani nikogo więcej.

Od tej pory siostry straciły ze sobą kontakt. Anna starała się porozmawiać z swoją starszą siostrą, lecz nigdy jej się to nie udawało. Sytuację przedstawiającą relacje sióstr wspaniale przedstawia piosenka "ulepimy dziś bałwana?".

Później rodzice sióstr wyjeżdżają statkiem w interesach. Niestety burza powoduje zatonięcie statku, a tym samym śmierć Agnarra i Iduny. Obydwie dziewczyny bardzo przeżywają śmierć rodziców. Anna ponownie próbuje nawiązać kontakt ze swoją starszą siostrą, lecz nie udaje jej się to. Zostaje to przedstawione w trakcie piosenki "ulepimy dziś bałwana?".

Koronacja i Ucieczka[]

Na Przyjęciu 1

Kilka lat później po osiemnastych urodzinach Anny, nadeszła uroczystość otwarcia bram i koronowania Elsy na królową, przedstawiona w piosence "pierwszy raz jak sięga pamięć". Anna przed koronacją poznała złego księcia Hansa w którym się zakochała. Nadeszło upragnione otwarcie bram. Mimo obaw Elsy, koronacja poszła gładko. Potem, przyszedł czas na zabawę. Elsa pragnęła polepszyć relacje z młodszą siostrą i rozmawiała z nią. Anna zaśpiewała później z Hansem piosenkę "miłość stanęła w drzwiach". Podczas piosenki, Hans oświadczył się Annie. Kiedy młodsza siostra poprosiła Elsę o błogosławieństwo, Elsa odmówiła. Anna wszczęła kłótnię, co skończyło się ukazaniem na świat dzienny magii Elsy. Elsa została odrzucona przez mieszkańców, a arcyksiążę Weseltonu pierwszy raz nazwał ją wiedźmą i potworem. Elsa bojąc się, że zrobi komuś krzywdę, uciekła na północ, w góry.

Na miejscu Elsa w końcu mogła spokojnie użyć swoich mocy, będąc pewna, że nikt nie będzie miał z tego powodu do niej żalu. W tym celu zaśpiewała piosenkę "mam tę moc", gdzie przedstawiła swoje uczucia. Elsa zbudowała lodową kryjówkę i w końcu stała się wolna i niezależna. Od tej pory, mieszkając w lodowej kryjówce i rozwijając swoje moce nie wiedziała o śnieżycy, którą sprowadziła na Arendelle.

Poszukiwania Elsy[]

Tymczasem Anna wyruszyła na wyprawę, by odnaleźć swoją starszą siostrę. Podczas niej spotkała Kristoffa oraz jego lojalnego towarzysza - renifera Svena, który choć zachowuje się jak pies, ma naprawdę wielkie serce.

Tymczasem koń Anny dotarł sam do Arendelle (początkowo Anna jechała na koniu, lecz przez pewien wypadek koń się spłoszył), którą w tym czasie władał Hans. Hans postanowił odnaleźć Annę.

Anna Elsa zamieć

Elsa, nękana wyrzutami sumienia za sprowadzenie wiecznej zimy w Arendelle

Anna dotarła do swojej starszej siostry, gdzie skonfrontowała się z nią. Elsa mimo próśb młodszej siostry nie chciała się z nią pogodzić. Przedstawiła to w repryzie piosenki "pierwszy raz jak sięga pamięć". Elsa nagle straciła kontrole nad mocą i niechcący trafia młodszą siostrę lodowym promieniem w serce. Co ciekawe promień ten wystrzelił prosto z serca Elsy. Chwil później gdy Anna ciągle próbowała namówić swoją starszą siostrę do powrotu do Arendelle nieświadoma niczego Elsa wyczarowała puszka, by ten wyrzucił nieproszonych gości oraz bronił kryjówki.

Atak na Lodową Kryjówkę[]

Kiedy Anna zaczęła się czuć coraz gorzej, Kristoff zabierał ją do swojej przyszywanej rodziny. Tam Bazaltar powiedział, że Annę może uratować jedynie dowód prawdziwej miłości. Kristoff postanowił więc zabrać Annę do Hansa, by ten ją pocałował i odczarował.

W międzyczasie Hans razem z żołnierzami atakował lodową kryjówkę. Elsa zła na wszystkich prawie zabiła dwóch łuczników. Bandyci Szwądękaunta strzelali w nią, lecz ostatecznie uratował ją Hans, który skierował grot w górę. Niestety ten wystrzelił co spowodowała spadnięcie gigantycznego żyrandola. Na szczęście Elsa jedynie zemdlała.

Powrót do Arendelle[]

Rozmowa w Lochach 04

Elsa w więzieniu

Elsa obudziła się w więzieniu, z którego szybko się uwolniła i uciekła. Tymczasem Anna dotarła do Arendelle i prawie została pocałowana przez Hansa, lecz ten wyznał jej, iż tak naprawdę nigdy jej nie kochał, lecz chciał zdobyć koronę Arendelle. Na szczęście uratował ją Olaf i pomógł się jej uwolnić.

Przed miastem Kristoff zdał sobie sprawę, że tak naprawdę kocha Annę. Biegł jej również na pomoc. Na miejscu Hans wmówił Elsie, że zabiła młodszą siostrę swoją mocą. Ta prawie została zgładzona przez Hansa, lecz uratowała ją Anna, ostatecznie zamieniając się w lodowy posąg.

Elsa pełna żalu przytuliła Annę, a magia miłości pozwoliła jej odczarować młodszą siostrę Annę i przywrócić Arendelle upragnione ciepło. Siostry pogodziły się, ostatecznie przywracając swoje dobre relacje.

Na sam koniec podczas epilogu okazuje się, że mieszkańcy zaakceptowali magię Elsy i nawet ją polubili. Elsa wyczarowała lodowisko, gdzie mieszkańcy jeżdzili na łyżwach. Następnie, uczyła swoją młodszą siostrę jeździć na łyżwach.

Urodziny Anny[]

Elsa z tortem

Elsa dekoruje tort urodzinowy dla Anny

W krótkometrażówce mającej miejsce prawie rok po wydarzeniach z filmu, Elsa planowała urodziny Anny. Ze względu na lata spędzone w izolacji od młodszej siostry, Elsa postanowiła uczynić ten dzień specjalnym, aby naprawić bolesne wspomnienia i obdarzyć Annę urodzinami, na jakie zasługuje.

Z pomocą Kristoffa, Svena i Olafa, Elsa czyniła przygotowania na zamkowym dziedzińcu, choć była szczególnie zdenerwowana i stara się stłumić swoją naturę perfekcjonistki. Kiedy przyszedł czas, by rozpocząć uroczystość, Elsa udała się do zamku, aby obudzić swoją młodszą siostrę.

Anna Elsa w nowych strojach

Anna i Elsa w dniu urodzin Anny

Anna zostaje obudzona przez podnieconą Elsę, która wyjawiła jej swoje plany, po czym dała jej pierwszy prezent: nową sukienkę urzeczywistniającą jasną, kolorową aurę wiosny, dzięki swoim mocom odświeżyła także swój strój.

Po ubraniu się, Elsa towarzyszyła Annie w podróży po całym zamku i królestwie, podążając za sznurkiem i dając jej kolejne upominki. Jednak w czasie podróży Elsa nieustannie kichała, tworząc przy okazji małe bałwanki, które zaczęły sprawiać problemy na dziedzińcu, którego pilnowali Kristoff, Sven i Olaf.

Anna Elsa prezenty

Elsa towarzyszy Annie w podróży po Arendelle i zbieraniu prezentów

Anna, widząc stan swojej starszej siostry, martwiła się o nią i podała jej lekarstwo od Oakena. Po wypiciu antidotum, Elsa czuła się gorzej i poruszała się jak pijana. Po wejściu na wieżę zegarową, Elsa zaczęła majaczyć i prawie z niej spada, lecz uratowała ją Anna. Kiedy Elsa w końcu przyznała, że była przeziębiona, siostry wracały do zamku. W czasie podróży elsa przeprosiła młodszą siostrę za zrujnowanie jej kolejnych urodzin.

Po dotarciu na dziedziniec spotkały Olafa, Kristoffa, Svena i kilku innych obywateli Arendelle, a także małe bałwanki, ogłaszając przyjęcie niespodziankę. Podczas obchodów urodzin, Elsa, była jeszcze lekko odurzona, postanowiła zadąć w uroczysty barani róg, lecz przypadkowo w niego kichnęła, tworząc wielką śnieżkę, która poleciała aż na wyspy południowe, gdzie trafiła w Hansa.

Wieczorem, po uroczystości, Anna wróciła do kwestii dbania o Elsę i zaprowadziła ją do łóżka, gdzie dziękuje jej za fantastyczne urodziny. Anna stwierdziła, że najlepszym prezentem była możliwość opiekowania się starszą siostrą.

Boże Narodzenie (Kraina Lodu.Przygoda Olafa)[]

Kristoff , Anna , Elsa , Olaf , Sven 1

Święta Bożego Narodzenia

Aby uczcić sezon świąteczny, Elsa i jej nowa rodzina przygotowali niespodziewane przyjęcie świąteczne z okazji pierwszych oficjalnych świąt bożego narodzenia, jakie królestwo widziało od trzynastu lat. Elsa zeszła na dół do sali, w której zostały przygotowane, i dodała szron do girland zimozielonych owiniętych wokół balustrad. Następnie wyjaśniła i, że uroczystości nie mogą się rozpocząć, dopóki w południe nie zadzwoni dzwon. Podarowała wyjęty z wieńca i razem z Anną i Olafem wyszli na dziedziniec, aby przywitać mieszkańców Arendelle. Po podniesieniu dzwonu Elsa, Anna i Olaf zadzwonili, sygnalizując rozpoczęcie uroczystości.

Po tym jednak siostry były rozczarowane widokiem wszystkich obywateli wracających do domu. Elsa i Anna próbowały przekonać ich do pozostania, ale wszyscy nalegali na powrót do domu, aby przygotować rodzinne tradycje, pozostawiając Elsę, Annę i Olafa nieco rozczarowanych.

Kristoff zapewnił siostry, że nie potrzebują dużej imprezy, i wyjaśnił im swoją rodzinną tradycję. Elsa uniosła się w geście, ale niektóre elementy tradycji sprawiły, że poczuła się trochę nieswojo; odrzuciła ofertę Kristoffa dotyczącą jego tradycyjnego gulaszu, tłumacząc, że zjadła już duże śniadanie. Elsa, Anna i Olaf wrócili do jadalni, gdzie Anna zapytała Elsę, czy pamięta jakieś rodzinne tradycje z dzieciństwa; wszystko, co Elsa pamiętała, to dzwonienie z rodzicami. Ogarnięta smutkiem Elsa przeprosiła Annę i wyszła z korytarza, zamykając za sobą drzwi.

Później tego samego dnia Elsa poszła do sypialni Anny, aby przeprosić za jej nagłe wyjście. Znalazła Annę na poddaszu nad sypialnią, gdzie Elsa była zaskoczona, gdy Anna wyskoczyła z pudełka, w którym szukała tradycji rodzinnych. Zajrzały do kufra Elsy, wypełnionego głównie satynowymi rękawiczkami; i jej ukochaną zabawkę z dzieciństwa, pluszową zabawkę kaczkę słuchaczkę, którą zapamiętała jako dobrą powierniczkę. W skrzyni Elsy znajdowało się również pudełko zawierające coś, co według niej było odpowiedzią na ich problem braku tradycji świątecznych.

Kiedy Sven wrócił ze swoich podróży z Olafem, Elsa była tam, aby zinterpretować swoje przesłanie, że Olaf zaginął w lesie i potrzebował pomocy. Elsa, Anna i Kristoff wyruszyli, by zebrać mieszkańców i poszukać Olafa. W końcu Elsa i mieszkańcy udali się do otaczającego lasu, gdzie Elsa i Anna wkrótce znalazły Olafa pod kupą śniegu, który był smutny tym, że nie udało mu się znaleźć tradycji dla sióstr. Elsa zapewniła go, że nie zawiódł, ujawniając, że tak naprawdę on jest ich świąteczną tradycją, i siostry pokazały mu pudełko prezentów, które Anna przygotowała dla Elsy, gdy dorastali, wszystkie z udziałem Olafa. To on utrzymywał więź Elsy i Anny przez lata, pokazując im, że nadal się kochają. Siostry przytuliły Olafa, a Elsa zrobiła mu nowy łuk z lodu.

Elsa i mieszkańcy zaczęli wracać przez las , po drodze zatrzymując się na zamarzniętym jeziorze. Tutaj Elsa wyczarowała duże stoły z lodu, na których pracownicy zamku i mieszkańcy podawali jedzenie dla wszystkich. Elsa również stworzyła dużą choinkę i ozdobiła ją latarniami. Aby dokończyć drzewo, zamroziła figurkę Olafa wewnątrz gwiazdy wykonanej z lodu i przetransportowała Olafa na szczyt drzewa, gdzie umieścił dekorację. Po powrocie Elsa skomentowała że, teraz w Arendelle mają nową rodzinną tradycję, po czym na Olafa spadł piernik.

Kraina Lodu 2[]

Nowe Początki[]

Elsa - starsza siostra Anny 2

Elsa na Balkonie

Minęły trzy lata, odkąd Elsa ujawniła swoje moce, a teraz zajęła stanowisko panującego monarchy Arendelle. Mimo to Elsa nie była zadowolona ze swojego miejsca, pomimo jej towarzystwa z Anną, Olafem, Kristoffem i Svenem oraz akceptacji ze strony poddanych. Gdy zbliżała się jesień w Arendelle, Elsa stanęła przed wieloma pytaniami o to, kim i czym tak naprawdę jest, i zastanawiała się, czy jej przeznaczeniem było rządzenie Arendelle. Tymczasem tajemniczy głos, który słyszała tylko Elsa, wciąż ją wzywał.

Pewnej nocy, gdy Elsa, Anna, Kristoff i Olaf grali w zamku w kalambury. Pomimo wszelkich starań, by się przyłączyć, Elsa rozproszyła się, gdy ponownie usłyszała głos. Kiedy gra się skończyła, Elsa powiedziała Annie, że jest zmęczona i wyszła do swojego pokoju. Anna poszła za nią na górę i zobaczyła Elsę w szaliku matki. Anna pocieszyła Elsę i zaśpiewała jej kołysankę. Siostry zasnęły, ale Elsa została obudzona głosem. Elsa zastanawiała się, czy może to może jej pokazać, skąd wzięły się jej magiczne moce. Pomimo swoich obaw, Elsa zdecydowała się podążyć za głosem pewnej nocy, wierząc, że ma on coś ważnego do powiedzenia.

Elsa - starsza siostra Anny 2

Podążanie Elsy za Głosem

Podążając za głosem z zamku, Elsa uwolniła swoją magię, nieświadomie generując śnieżne projekcje różnych scen i obiektów, w tym podmuch wiatru, płomień, skalne kolosy i mistycznego konia. Elsa, zanurzona w duchowym duecie z głosem, pobiegła w stronę szczytu z widokiem na fiord. Głos zniknął, a Elsa wygenerowała mnóstwo lodowych diamentów zawieszonych w powietrzu. Elsa rozpoznała symbole w diamentach jako znaki żywiołów, zanim wszystkie upadły na ziemię po pojawieniu się na niebie dużego symbolu. Elsa udała się z powrotem do miasta, a wokół gwałtownie wiał wiatr. Gdy woda i ogień w Arendelle zniknęły, Elsa zdała sobie sprawę, że następną rzeczą, która zostanie zakłócona, była ziemia. Elsa kontynuowała podróż przez miasto,

Po tym, jak wszyscy ewakuowali się na klify, Elsa przyznała się Annie, że obudziła duchy żywiołów zaczarowanego lasu, a czyniąc to, uwolniła siły żywiołów duchów na Arendelle, zmuszając mieszkańców do schronienia się. Następnie przybył Bazaltar, mówiąc Elsie, że żywioły działały z gniewu wynikającego z przeszłych wydarzeń w zaczarowanym lesie, a jedynym sposobem na uratowanie Arendelle było stłumienie ich wściekłości i przywrócenie równowagi. Ostrzegł Elsę i Annę, że zło musi zostać naprawione, bo inaczej nie będzie przyszłości dla Arendelle. Elsa obiecała wszystko naprawić i pomimo jej pragnienia podróżowania samotnie, Anna, Olaf, Kristoff i Sven nalegali, aby towarzyszyć Elsie w jej podróży. Po drodze Olaf podzielił się z grupą zabawnymi faktami, w tym stwierdzeniem, że „woda ma pamięć”.

W Zaczarowanym Lesie[]

Olaf , Elsa , Anna , Kristoff , Sven 2

Przed Mgłą

Gdy grupa zbliżyła się do lasu, Elsa znów zaczęła słyszeć głos. Powiedziała kristoffowi, żeby przestał mówić, a on zatrzymał sanie. Elsa poprowadziła grupę za róg urwiska, gdzie na płaskowyżu powitała ich ogromna mgła. Elsa podbiegła do niego; po tym, jak obiecała Annie, że razem przejdą podróż, wyciągnęła rękę i dotknęła mgły, która się przed nią rozstała. Grupa zaczęła wtedy wchodzić, a mgła zamykała się za nimi. Olaf wyjaśnił, że zaczarowany las był miejscem transformacji, w którym to momencie mgła wciągnęła ich do lasu. Wiedząc, że zostali uwięzieni, Elsa odwróciła się, zachwyciła się pięknem lasu i zaczęła go odkrywać.

Grupa rozdzieliła się na jakiś czas, zanim Anna ponownie odnalazła Elsę. Okazało się, że Olaf został porwany przez tornado, w które pochłonęła także reszta grupy. Elsa użyła swoich mocy, by ochronić Annę przed latającymi szczątkami, zanim wiatr zaczął badać ręce Elsy. Reszta grupy została wyrzucona, pozostawiając Elsę, by użyła swoich mocy, by wydostać się. Po odzyskaniu równowagi na ścianie huraganu pojawiły się upiorne obrazy. Wiatr rozproszył się nagle, pozostawiając zamarznięte posągi otaczające Elsę. Zdała sobie sprawę, że to były chwile w czasie. Siostry rozpoznały również swojego ojca jako jeden z posągów, z dziewczyną, która wydawała się go ratować.

Grupa zaczęła wtedy słyszeć szelest w krzakach, który okazał się być ludem Northuldrów, który nakazał Annie opuścić podniesiony miecz. Pojawiła się również grupa żołnierzy z Arendelle, która zażądała od Northuldrów opuszczenia broni. Gdy napięcia między dwiema grupami narastały, Elsa użyła swoich mocy, aby je powstrzymać, powodując ich poślizg. Zszokowani Northuldranie jej użyciem magii, Olaf wyjaśnił następnie, kim byli i dlaczego udali się do zaczarowanego lasu, ku zawstydzeniu Elsy. Wyjaśniła przywódczyni Northuldrów, że ​​chciałaby pomóc, w którym to momencie duch ognia zaczął palić drzewa otaczające grupę.

Elsa ścigała źródło płomieni, chroniąc obóz Northuldrów i gasząc płomienie, przez które przeszła Anna, aby uchronić ją przed krzywdą. Zaginając stworzenie, zdała sobie sprawę, że to mała wystraszona salamandra. Elsa rozproszyła ostatni ogień rozpalony przez salamandrę, w którym to momencie uspokoiła i weszła na jej ręce. Po pokazaniu Elsie, że powinna podróżować na północ, Anna przytuliła starszą siostrę. Elsa zganiła ją za próbę skakania za nią w ogień, na co Anna odparła, że ​​przede wszystkim nie powinna zbliżać się do ognia. Elsa przeprosiła młodszą siostrę i nałożyła Annie szal matki z torby. Northuldranie zareagowali ze zdumieniem, informując siostry, że haft ich matki pochodził z jednej z ich najstarszych rodzin. Elsa i Anna pobiegły z powrotem do posągu swojego ojca, zdając sobie sprawę, że ratująca go dziewczyna była w rzeczywistości ich matką. Następnie Northuldranie zebrali się, śpiewając piosenkę, witając je w plemieniu jako nowe członkinie, po czym Elsa obiecała dowiedzieć się prawdy o tym, co się stało i przywrócić las.

Grupa pozostała w obozowisku, gdzie Hania Maya pokazała Elsie cztery żywioły i wyjaśniła istnienie piątego ducha, o którym mówiło się, że jest pomostem między magią a naturą. Nagle usłyszeli, jak skalne kolosy wędrują w kierunku obozu, w którym to momencie Elsa schowała się za drzewem. Kuszona, by pójść za nią, Anna przemówiła do niej. Decydując, że narażają wszystkich na niepotrzebne niebezpieczeństwo, Elsa poinformowała Annę, że natychmiast wyruszają na północ. Nie mogąc znaleźć Kristoffa i Svena, Anna i Olaf wyruszyli z Elsą.

Kontynuacja Podróży na Północ[]

Elsa - starsza siostra Anny 2

Dotarcie na Północ

Po drodze Elsa próbowała śpiewać melodię, wołając do niego w ten sam sposób. Duch wiatru odnalazł grupę, która zwróciła ich uwagę na flagę umieszczoną tuż nad szczytem wzgórza. Elsa wbiegła na szczyt, a za nią Anną. Siostry z przerażeniem rozpoznały duży statek, który widzieli, jako statek ich rodziców. Weszli przez wyrwę w jego kadłubie, zaalarmowani, że znaleźli statek tak daleko na północ przy mrocznym morzu, kiedy sądzono, że statek został zatopiony na morzu południowym. Anna zlokalizowała wodoodporną skrytkę, w której na kartce papieru znajdowały się nierozpoznawalne napisy, wraz z mapą przedstawiającą trasę pokonaną przez statek.

Elsa i Anna (siostry) 2

Rozmowa Sióstr

Rozpoznając pismo matki i nawiązując do wody, która miała pamięć, Elsa wezwała wodę znajdującą się na statku, aby odkryć, co stało się z jej rodzicami. Lodowa rzeźba ich obejmowała się wzajemnie. Głęboko zrozpaczona Elsa uciekła z miejsca zbrodni. Zrozpaczona poczuciem winy z powodu swojej pośredniej roli w śmierci rodziców, Elsa powiedziała Annie, że musi kontynuować podróż samotnie, uznając, że podróż przez mroczne morze jest zbyt niebezpieczna. Anna nalegała, żeby z nią wyruszyć, błagając, że nie chce widzieć, jak Elsa umiera. Gdy Anna powiedziała jej, że nie może drugi raz jej stracić, Elsa przytuliła Annę i odwzajemniła jej troskę. Poprosiła Olafa, aby przyłączył się do uścisku, po czym Elsa wyczarowała dla nich łódkę, wysyłając Annę i Olafa po oblodzonej ścieżce z powrotem na południe.

Ahtohallan[]

Elsa - starsza siostra Anny 2

Dotarcie Elsy do Mrocznego Morza

Elsa kontynuowała podróż samotnie na północ, gdzie dotarła do wybrzeża wzdłuż mrocznego morza. Zdejmując płaszcz, kurtkę i sukienkę, próbowała przejść za pomocą swojej magii, ale przeszkodziła jej zaciekłość fal. Za drugim razem była w stanie przejść przez jedną falę, ale została zalana przez inną, jeszcze większą, która zrzuciła ją pod fale. To tutaj zbliżył się do niej wodny koń. Gdy koń znalazł się na powierzchni, uniósł się z głębin, by ją spotkać. Dwójka zaangażowała się w walkę wręcz, w której koń wypychał Elsę pod fale, Elsa zamrażała konia, który następnie się rozproszył, a Elsa ponownie rzucała się na powierzchnię. Ciągnięta przez konia z ręką w pysku, Elsa wyczarowała magiczną wodzę, która przyczepiła się do głowy konia.

Elsa - starsza siostra Anny 2

Podróż na Duchu Wody do Atohallan

Dosiadając ducha wody, koń próbował wyrzucić Elsę, ale po chwili uspokoił się i pozwolił się pokierować, zabierając Elsę w stronę Ahtohallanu. Duch wody się uspokoił, a Elsa ponownie usłyszała wołający ją głos.

Przybywając do Ahtohallanu, Elsa weszła do środka w poszukiwaniu źródła głosu, który dał jej się poznać w postaci jasnego światła. Podążała za źródłem światła przez lodowe jaskinie, gdzie napotkała kilka przeszkód, które z łatwością pokonała. Po przekroczeniu przepaści za pomocą skonstruowanych przez siebie lodowych filarów i odsunięciu na bok innych przeszkód w dużym pomieszczenie, dotarła do innego pomieszczenia; wejście pękło w zawieszonych lodowych diamentach, które widziała w Arendelle. Z pewnym niepokojem weszła Elsa, gdzie w środku pojawiły się symbole żywiołów. Kryształy uformowały się kolejno w cztery duchy żywiołów, zanim przekształciły się w większe formy symboli elementarnych. Opuściła cztery duże odłamki na podłogę, tworząc czteroramienną gwiazdę. Wchodząc do centrum, wzór płatka śniegu wystrzelił na zewnątrz z miejsca, w którym stała, a wokół niej wystrzelił potężny wybuch energii, który opadł po bokach pokoju, ujawniając wspomnienia z przeszłości. Głos objawił się jako wezwanie jej matki jako dziecka, wzywające ducha wiatru, by uratował ojca Elsy. Odwracając się, Elsa ujrzała wspomnienie matki śpiewającej jej kołysankę z dzieciństwa.

Elsa - starsza siostra Anny 2

Odnalezienie Głosu i Odkrycie Swojego Prawdziwego Przeznaczenia

Ogarnięta emocjami Elsa została obdarowana białą sukienką z wprowadzonymi w nią symbolami żywiołów. Elsa jest piątym duchem, łącznikiem między magią duchów a ludźmi. Ogarnięta radością Elsa wzięła następnie otaczające wspomnienia i zamieściła je w wielki śnieżny wir, tworząc z nich śnieżne ożywione postacie, które reprezentowały wspomnienia. Po obejrzeniu kilku własnych wspomnień oraz wspomnień matki i ojca, usłyszała głos dziadka rozmawiającego z doradcą. Podeszła do nich, gdzie pomimo nalegań strażnika, że ​​Northuldranie nie stanowią zagrożenia, jej dziadek wciąż znalazł powód do podejrzeń, nieufności w ich związek z magią. Stwierdził, że magia sprawiła, że ​​ludzie stali się zbyt uprawnieni, co prowadzi ich do przeciwstawienia się woli króla. Elsa odparła, że ​​to z powodu jego własnych lęków przed tym, czego nie rozumiał. Postacie kontynuowały przechodzenie przez ścianę, w głąb jaskiń. Elsa zdecydowała się pójść za nim, tworząc w ścianie wejście. Kontynuowała podróż w głębszą część Ahtohallanu, schodząc głębiej w zimne i ciemne jaskinie - tak zimne, że Elsa zaczęła się trząść. Elsa wkrótce odkryła prawdę, do której nawiązała kołysanka: że tama w rzeczywistości nie była darem, ale podstępem mającym na celu osłabienie ziem Northuldrów, a zgromadzenie miało na celu zmusić Northuldrów do zrzucenia czujności i umożliwienia Runardowi ocenić ich liczbę. Ujawniło się wspomnienie przywódcy Northuldrów, który apelował do Runarda, gdy informował króla o zaporze niszczącej las.

Elsa - starsza siostra Anny 2

Zamrożenie

Obserwując z daleka, Elsa stawała się coraz zimniejsza, a na jej rękach tworzył się lód. Runard poprosił przywódcę, aby spotkał się z nim nad wodami fiordu, gdzie zaatakował przywódcę Northuldrów, odwracając się plecami. Elsa zawołała i zaczęła iść do przodu, ale została zamrożona w miejscu, w którym stała; zaczęła całkowicie zamarzać.

Powrót do Anny[]

Dzięki tym informacjom Anna była w stanie naprawić błędy z przeszłości i przywrócić harmonię w lesie, zdejmując klątwę i rozmrażając Elsę. Będąc wciąż w jaskini podłoga ustąpiła pod nią, a ona wpadła do dużego basenu z wodą, gdzie znalazł ją Nokk. Skierowali się do Arendelle, aby powstrzymać gwałtowne zbliżanie się fali wypuszczanej przez tamę, przecinając ją, zanim dotarli przed zamek. Tam Elsa była w stanie utworzyć barierę obronną, która zatrzymała falę. Następnie rozproszyła barierę i fala delikatnie ustąpiła. Spojrzawszy na Arendelle, wyruszyła do lasu by ponownie spotkać się z Anną.

Elsa i Anna (siostry) 2

Spotkanie Sióstr

Następnie wróciła do lasu, gdzie spotkała się z Anną , Kristoffem i Svenem, a później ożywiła Olafa, co było możliwe dzięki pamięci o wodzie. Elsa podziękowała Annie, której przypisała jej uratowanie drugi raz. Oznajmiła, że duchy zgadzają się, że Arendelle zasłużyło na to, by dostać drugą szansę, dzięki Annie.

Elsa i Anna - Rozstanie Na Zawsze Sióstr 2

Elsa i Anna - Rozstanie Na Zawsze Sióstr

Elsa później podzieliła się swoimi doświadczeniami z Ahtohallanu z Yeleną i Hanią Mayą. Hania Maya i Yelena powiedziały Elsie, że teraz należała do Northuldrów i do zaczarowanego lasu obok reszty duchów. Wiedząc, że Hania Maya i Yelena miały rację, że powinna na stałe pozostać z innymi Duchami i Northuldrami, Elsa na stałe zrzekła się tronu, przekazując tym samym władze Annie w Arendelle. Elsa pozostała na stałe w Zaczarowanym Lesie jako jego obrończyni.

Nowe Życie w Zaczarowanym Lesie[]

Elsa - Protektorka Zaczarowanego Lasu , Opiekun Duchów , Piąty Duch , Obrończyni Northuldrów 2

Nowe Życie Elsy w Zaczarowanym Lesie z Duchami Żywiołów i z Northuldrami

Zamieszkała na stałe wśród Northuldrów, ale regularnie odwiedzała Arendelle, aby spędzać czas z Anną i innymi. Utrzymywała także stały kontakt ze swoją młodszą siostrą za pośrednictwem wiadomości dostarczanych od Orkanka. Po otrzymaniu zaproszenia od Anny na następną noc kalamburów do zamku i nie martwiąc się o przyszłość Arendelle, Elsa wyruszyła z Nokkiem na przejażdżkę przez las do Ahtohallanu, wzięła głęboki wdech świeżego, chłodnego powietrza, rozkoszując się swoją wolnością jako piąty duch.

Kraina Lodu 3[]

Rodzina[]

Agnarr[]

Elsa i Agnarr

Agnarr był ojcem Elsy i Anny. Chociaż był królem Arendelle, uważał dobro swoich córek za swój priorytet. Po tym, jak magia Elsy zraniła Annę, Agnarr zabrał swoją rodzinę do doliny żywej skały, gdzie Bazaltar uleczył Annę. Bazaltar ostrzegł Elsę, że musi nauczyć się kontrolować swoje moce, inaczej będą niebezpieczne. Zdeterminowany, by pomóc Elsie, jednocześnie chroniąc wszystkich przed jej magią, Agnarr zdecydował, że Elsa będzie odizolowana od świata zewnętrznego i że będzie oddzielona od Anny.

Przez kolejne lata Elsa przeważnie pozostawała zamknięta w swoim pokoju, z ograniczonym kontaktem z ludźmi; jednak pozwoliła ojcu być z nią, mając nadzieję, że pomoże jej uzyskać kontrolę nad jej mocami. Agnarr podarował Elsie parę białych rękawiczek, aby stłumić jej magię, i nauczył ją mantry: „Ukrywaj nie przeżywaj. Niech nie wie nikt”. Ale nawet w rękawiczkach moce Elsy zdołały się ujawnić, a Elsa uznała, że ​​dotykanie jej przez ojca jest zbyt niebezpieczne. Kiedy Agnarr zginął na morzu, Elsa poczuła, że ​​nie ma już nikogo, do kogo mogłaby się zwrócić i była zdruzgotana stratą.

Po śmierci Agnarra Elsa nadal darzyła ojca wielkim szacunkiem. W dniu swojej koronacji spojrzała na portret Agnarra w bibliotece, próbując uspokoić nerwy. Kiedy ustabilizowała się na swoim miejscu, Elsa zaczęła się martwić, że jest kiepską przywódczynią w porównaniu z ojcem. Jednak przyznała, że ​​Agnarr zrobił wszystko, co w jego mocy, aby przygotować ją w danych okolicznościach i starała się uczcić jego pamięć.

Anna[]

MałeElsaAnna

Od najmłodszych lat Elsa i Anna były bardzo blisko; dzieliły tę samą sypialnię i często bawiły się ze sobą, używając lodowej magii Elsy, aby wzmocnić zabawę. Jednak wszystko się zmieniło, gdy Elsa przypadkowo zraniła Annę swoimi mocami. Chociaż Anna całkowicie wyzdrowiała, Elsa doznała traumy po incydencie i zgodziła się na decyzję ojca, by ukryć ją przed światem i oddzielić od Anny, uważając to za konieczne, aby zapewnić wszystkim bezpieczeństwo. W miarę upływu lat Elsa wielokrotnie odrzucała ciągłe próby spędzania z nią czasu przez Annę i między siostrami narastała przepaść.

Kilka lat później po osiemnastych urodzinach Anny, nadeszła uroczystość otwarcia bram i koronowania Elsy na królową, Anna przed koronacją zapoznała Hansa w którym się zakochała. Nadeszło upragnione otwarcie bram. Mimo obaw Elsy, koronacja poszła gładko. Potem, przyszedł czas na zabawę. Elsa pragnęła polepszyć jej relacje z młodszą siostrą i rozmawia z nią. Anna śpiewała później z Hansem piosenkę. Podczas piosenki, Hans oświadczył się Annie.

Jednak kiedy Anna ujawniła, że ​​zamierzała poślubić Hansa , Elsa była zszokowana tak nagłą propozycją i odmówiła pobłogosławienia małżeństwa. To skłoniło ją do rozkazanie służbie zamknięci bram, ogłaszając zakończenie uroczystości koronacyjnej. Zrozpaczona perspektywą ponownego odizolowania Anna wszczęła kłótnię, co skończyło się ukazaniem na świat dzienny magii Elsy. Tracąc cierpliwość do swojej młodszej siostry, Elsa nieumyślnie ujawniła swoje moce, prawie uderzając Annę i niektórych gości ścianą lodowych kolców. Spędziwszy ponad dekadę próbując powstrzymać swoje moce, aby nie skrzywdzić Anny, Elsa była przerażona, że ​​jej wysiłki poszły na marne i pomimo protestów młodszej siostry uciekła z Arendelle, na północ, nieświadomie pogrążając Arendelle w zimie.

W górach Elsa w końcu mogła spokojnie użyć swoich mocy, będąc pewna, że nikt nie będzie miał z tego powodu do niej żalu. W tym celu zaśpiewała piosenkę "mam tę moc", gdzie przedstawiła swoje uczucia. Elsa zbudowała lodową kryjówkę i w końcu stała się wolna i niezależna. Od tej pory, mieszkając w lodowej kryjówce i rozwijając swoje moce nie wiedziała o śnieżycy, którą sprowadziła na swoją rodzinną krainę.

Anna dotarła do swojej starszej siostry, gdzie skonfrontowała się z nią. Elsa mimo próśb młodszej siostry nie chciała się z nią pogodzić. Przedstawiła to w repryzie piosenki "Pierwszy raz jak sięga pamięć". Elsa nagle straciła kontrole nad mocą i niechcący trafiła młodszą siostrę lodowym promieniem w serce. Co ciekawe promień ten wystrzelił prosto z serca Elsy. Chwile później gdy Anna ciągle próbowała namówić starszą siostrę do powrotu do Arendelle nieświadoma niczego Elsa wyczarowała puszka, by ten wyrzucił nieproszonych gości oraz bronił kryjówki.

Kiedy Anna zaczęła się czuć coraz gorzej, Kristoff zabrał ją do swojej przyszywanej rodziny. Tam Bazaltar powiedział, że Annę może uratować jedynie dowód prawdziwej miłości. Kristoff postanowił więc zabrać Annę do Hansa, by ten ją pocałował i odczarował.

W międzyczasie Hans razem z wojskami atakowali kryjówkę. Elsa zła na wszystkich prawie zabiła dwóch łuczników. Bandyci Szwądękaunta strzelali w nią, lecz ostatecznie uratował ją Hans, który skierował grot w górę. Niestety ten wystrzelił co spowodowało spadnięcie gigantycznego żyrandola. Na szczęście Elsa jedynie zemdlała.

Elsa obudziła się w więzieniu, z którego szybko się uwolniła i uciekła. Anna tymczasem dotarła do Arendelle i prawie została pocałowana przez ukochanego, lecz Hans wyznał jej, iż tak naprawdę nigdy jej nie kochał, lecz chciał zdobyć koronę Arendelle. Na szczęście uratował ją Olaf i pomógł się jej uwolnić.

Anna i Elsa (siostry) 1.1

Przed miastem Kristoff zdał sobie sprawę, że tak naprawdę kochał Annę. Biegł jej również na pomoc. Na miejscu Hans wmówił Elsie, że zabiła młodszą siostrę swoją mocą. Ta prawie dała się zgładzić, lecz uratowała ją Anna, ostatecznie zamieniając się w lodowy posąg.

Elsa pełna żalu przytuliła Annę, a magia miłości pozwoliła jej odczarować młodszą siostrę i przywrócić Arendelle upragnione ciepło. Siostry pogodziła się, ostatecznie przywracając swoje dobre relacje.

W Gorączce Lodu i Przygodzie Olafa ich siostrzana więź zacieśniła się, gdy nadrabiały zaległości w obchodach różnych uroczystości, które przegapiły w przeszłości, takich jak urodziny i święta. Pierwszy raz widać Elsę świętującą urodziny Anny z nią pomimo choroby Elsy i skończyła się gorączkową Elsą pod opieką Anny po spektakularnych obchodach urodzin; Anna uważała, że ​​jej najlepszym prezentem urodzinowym była opieka nad Elsą. Anna ujawniła, że Elsa zachowała prezenty, które Anna dla niej zrobiła, na podstawie Olafa, w każde boże narodzenie jakoby przypomnienie ich dzieciństwa i wzajemnej miłości, co sprawiło, że ​​siostry zdają sobie sprawę, że Olaf był ich świąteczną tradycją.

Elsa i Anna (siostry) 2

W Kranie Lodu 2 Elsa uratowała Annę przed duchami wiatru i ognia, a także uniemożliwiła jej towarzyszenie jej przez mroczne morze, przyznając, że podróż przez mroczne morze była zbyt niebezpieczna, kiedy Elsa zaczęła zamarzać w Ahtohallanie, Elsa użyła swojej mocy, by wysłać wiadomość do Anny, ufając jej, że złamie klątwę. Po tym, jak Anna zniszczyła tamę, duchy zdjęły klątwę z lasu i rozmroziły Elsę, pozwalając jej ocalić Arendelle, chociaż Elsa przypisała Annie zarówno swoje odrodzenie, jak i ocalenie Arendelle, okazując jej wielki szacunek i podziw dla jej bezinteresowności i odwagi. Na koniec Elsa wyznaczyła Annę jako swoją następczynię jako nową królową Arendelle, jednocześnie obiecując, że zawsze będą się spotykały aby zacieśnić swoją siostrzaną więź. W ciągu trzech lat od ponownego odnowienia ich siostrzanej więzi, ich relacja poprawiła się do tego stopnia, że ​ostatecznie rozeszły się w różne strony, tylko, że tym razem pozostały ze sobą w stałym kontakcie.

Iduna[]

Iduna była matką Elsy i Anny. Podobnie jak Agnarr, niezmiernie dbała o swoje córki. Gdy opisywał niebezpieczeństwo związane z mocami Elsy, słuchała z niepokojem i po cichu zgodziła się na decyzję męża o rozdzieleniu Elsy i Anny i odizolowaniu ich w zamku. Chociaż jej rola w szkoleniu Elsy nie była tak aktywna jak jej męża, Iduna nadal chodziła do Elsy. Była udręczona, gdy Elsa poprosiła ją o zachowanie dystansu, bojąc się, że jej moce mogą ją uderzyć i zranić. Podobnie jak z Agnarrem, Elsa była blisko z matką i była ogromnie zrozpaczona jej śmiercią.

Nawet po śmierci Iduna miała duży wpływ na swoją starszą córkę; po wstąpieniu na tron Elsa miała zastrzeżenia co do jej zdolności do rządzenia i martwiła się, że jest kiepską przywódczynią w porównaniu z matką. Niemniej jednak doceniała wysiłki matki, aby przygotować ją do rządzenia królestwem w trudnych okolicznościach i starała się uczcić pamięć Iduny.

Kristoff[]

AnnaKristoffOlafElsa

Elsa po raz pierwszy spotkała Kristoffa, kiedy Annie udało się wytropić ją w górach północnych i próbowała przekonać ją, by wróciła do Arendelle. Była zaskoczona obecnością Kristoffa iż z tego powodu coraz bardziej się bała; widziała Kristoffa jako kolejną potencjalną ofiarę jej niekontrolowanej magii. Kiedy Anna odmówiła odejścia, mimo że Kristoff nalegał, aby to zrobili, Elsa zwróciła się do swoich mocy, tworząc puszka, aby usunąć ich z jej kryjówki.

Pomimo jej początkowych obaw dotyczących Kristoffa, Elsa ostatecznie go zaakceptowała. Wydawała się wzruszona próbą konfrontacji Hansa przez Kristoffa za jego zdradzieckie zachowanie, a później pomogła Annie kupić nowe sanie dla Kristoffa; przyznała mu także tytuł „nadwornego dostawcy sopli i lodu”.

Sven , Kristoff , Elsa

W Gorączce Lodu Elsa i Kristoff są bliskimi przyjaciółmi i pracowali razem, aby zrobić Annie jak najlepsze urodziny. Elsa miała mieszane myśli na temat sztandaru, który zrobili Kristoff i Sven, wciąż była wzruszona tym gestem i poszła otrzeć farbę z jego lewego policzka. Chociaż kiedy Elsa powiedziała mu, żeby niczego nie dotykał, gdy szła obudzić Annę, żartobliwie zinterpretował jej słowa mówiąc do renifera jako Sven ona uważa cię za durnia.

Elsa i Kristoff 2

W Krainie :odu 2 więź Elsy i Kristoffa zacieśniła do tego stopnia, że ​​ona faktycznie traktuje go jako członka rodziny. A kiedy Elsa wraca żywa po zamrożeniu w Ahtohallanie, wita Kristoffa w uścisku z otwartymi ramionami. Wyraża również szczęście, gdy Kristoff oświadcza się Annie tym samy witając go oficjalnie w rodzinie , pokazując, jak bardzo wspiera jego związek z jej młodszą siostrą i dając im swoje błogosławieństwo dla ich małżeństwa.

Przyjaciele[]

Olaf[]

Elsa i Olaf 1

Olaf był pierwszym bałwanem, którego Elsa zbudowała z Anną, gdy były małymi dziewczynkami. Chociaż Olaf nie był wtedy ożywiony, Elsa poruszyła jego ramionami i przemówiła do niego, wymawiając jego charakterystyczne powitanie: „cześć, jestem Olaf i trochę brakuje mi ciepła”.

Po ucieczce z Arendelle, Elsa odtworzyła Olafa, swobodnie eksperymentując ze swoimi mocami po latach ukrywania. Jednak nieświadomie dała bałwanowi życie, a on później okazał się pomocny w dążeniu Anny do jej znalezienia. Elsa była zaskoczona, kiedy zobaczyła, jak Olaf porusza się sam, będąc pod wrażeniem zakresu jej własnych mocy. Początkowo Elsa cieszyła się, widząc bałwana, ponieważ jego obecność u boku Anny sprawiła, że ​​przypomniała sobie miłe wspomnienia z dzieciństwa. Jednak Elsa była stopniowo przytłaczana strachem przed przeszłością, co skłoniło ją do stworzenia puszka, aby wyrzucić Annę i Olafa.

Elsa spotkała później Olafa chwilę po poświęceniu Anny; bałwan pomógł Elsie nauczyć się kontrolować swoje moce, gdy zdał sobie sprawę, że poświęcenie Anny stanowiło akt prawdziwej miłości i doprowadziło do jej rozmrożenia. Po usłyszeniu objawienia Olafa, Elsa zrozumiała, że ​​kluczem do kontrolowania jej mocy jest miłość i przystąpiła do rozmrażania Arendelle. Ale letnie upały spowodowały, że Olaf się topił, więc Elsa szybko wywołała radość Olafa, aby upewnić, że jej ukochany bałwan nigdy się nie roztopi.

Później, gdy Elsa jeździła z młodszą siostrą na dziedzińcu, Olaf pomógł jej nauczyć Annę jeździć na łyżwach.

Elsa i Olaf 1

W Gorączce Lodu okazało się, że Elsa nadal przyjaźni się z Olafem. Kiedy przyłapała go na jedzeniu urodzinowego tortu Anny, zamiast się na niego wściekać, delikatnie upomniała go, że tort jest dla Anny. Kiedy Elsa przeziębiła się, jej kichnięcia stworzyły małe bałwanki , sprawiając, że Olaf był zachwycony, mając „małych braci”, których przytulał i nadawał im imiona.

Sven[]

Sven , Kristoff , Elsa

Kiedy mianowała Kristoffa oficjalnie nadwornym dostawcą lodu i sopli Arendelle, Elsa uznała za stosowne wręczyć Svenowi czujnik zmierzchu jako znak rozpoznawczy.

W gorączce lodu okazuje się, że Elsa i Sven są ze sobą w przyjacielskich stosunkach, ponieważ Elsa pozwoliła Svenowi pomóc w przygotowaniach do przyjęcia urodzinowego Anny.

Bazaltar[]

Bazaltar i Elsa 1

Elsa poznała Bazaltara, kiedy towarzyszyła rodzinie w dolinie żywej skały w nadziei na uzdrowienie Anny. Chociaż była to jedyna znana interakcja Elsy z Bazaltarem, starszy troll miałby ogromny wpływ na jej życie. Bazaltar ostrzegł Elsę przed niebezpieczeństwem w jej mocach i nalegał, by nauczyła się je kontrolować; jako taki był odpowiedzialny za oddzielenie Elsy od Anny i reszty świata.

Hania Maya[]

Elsa i Hania Maya 2

Elsa po raz pierwszy spotkała Hanie Mayie podczas konfrontacji między Northuldrami a grupą żołnierzy Arendelle. Po tym, jak Elsa rozwiała Northuldrów, ratując ich obóz przed zniszczeniem przez ducha ognia, grupy zebrały się i potrzebowały czasu, aby się poznać. Po rozpoznaniu szalika Iduny jako należącego do jednej z najstarszych rodzin Northuldrów, Hania Maya użyła go, aby wyjaśnić Elsie koncepcję piątego ducha, dodatkowo podsycając dążenie Elsy do kontynuowania poszukiwań głosu, który ją wzywał. Następnie obje zaśpiewały część kołysanki, którą obje znały.

Po uwolnieniu lasu i powrocie Elsy z Ahtohallan, opowiedziała Hanie Mayi i Yelenie, jak piękny jest lodowiec. Hania Maya i Yelena przekonały Elsę , że jej miejsce jest teraz w zaczarowanym lesie z Northuldami i Duchami; Elsa odparła, że ​​złożyła przysięgę, że zrobi to, co słuszne dla Arendelle, i uczyniła to, czyniąc Annę nową królową. Elsa później zobaczyła Hanie Maye podczas jazdy na Nokku, machając przyjaźnie zarówno do niej, jak i do Haraldraydera, gdy zaganiali swoje renifery.

Yelena[]

Yelena i Elsa 2

Elsa po raz pierwszy spotkała Yelene podczas konfrontacji między Northuldrami a grupą żołnierzy Arendelle. Po tym, jak Elsa rozwiała obawy Northuldrów, ratując ich obóz przed zniszczeniem przez ducha ognia, grupy zebrały się i potrzebowały czasu, aby się poznać. Po wyjaśnieniu kim są Anna i Elsa zostały przyjęte do Northuldrów jako nowe członkinie.

Po uwolnieniu lasu i powrocie Elsy z Ahtohallan, opowiedziała Hanie Mayi i Yelenie, jak piękny jest lodowiec. Hania Maya i Yelena przekonały Elsę , że jej miejsce jest teraz w zaczarowanym lesie z Northuldami i Duchami; Elsa odparła, że ​​złożyła przysięgę, że zrobi to, co słuszne dla Arendelle, i uczyniła to, czyniąc Annę nową królową.

Nokk[]

Kiedy Elsa usłyszała wołający ją tajemniczy głos, będąc w stanie radości przypadkowo ostrzegła duchy o swojej obecności w Arendelle. W odpowiedzi duchy zdalnie manipulowały żywiołami w Arendelle - ze swojej strony Nokk usunął całą wodę z kanalizacji i fontann królestwa - i zmusił mieszkańców do ewakuacji, aby uchronić ich przed niebezpieczeństwem. Elsa i jej młodsza siostra Anna dowiedziały się od Bazaltara, że muszą udać się do zaczarowanego lasu, aby udobruchać duchy i ocalić Arendelle.

Po tym, jak drużyna Elsy weszła do lasu, Nokk na krótko objawił się Olafowi, gdy ten zaglądał do stawu i widział, jak Nokk się na niego gapił, odstraszając bałwana.

Elsa - starsza siostra Anny 2

Później Elsa spotkała go, próbując samotnie przemierzyć mroczne morze, aby dotrzeć do Ahtohallan po odesłaniu Anny i Olafa, aby chronić ich przed klątwą Ahtohallan, pomimo próśb Anny, że samotne przemierzanie Elsy było zbyt niebezpieczne, przypominając jej o kołysance ich matki. Nokk był nieugięty w swoich próbach utopienia Elsy, ale Elsa użyła swoich mocy, aby stworzyć wodze, które pomogły jej dosiąść i jeździć na Nokku, ostatecznie go oswajając. Nokk następnie przeniósł ją do Ahtohallan, gdzie rozpuścił się po zejściu na lodowiec, ale nie przed wymianą z nią pełnego szacunku ukłonu. Przemierzając lodowiec, Elsa odkryła, że ​​jest piątym duchem i prawdziwym źródłem wojny między Arendelle i Northuldrą oraz klątwą ciążącą nad lasem: tamą, którą Runard zbudował w lesie, miał w rzeczywistości zaszkodzić ziemi, ponieważ nienawidził magii i zamordował przywódcę Northuldrów z zimną krwią, aby wszcząć wojnę między swoimi żołnierzami a Northuldrami. Kiedy Elsa odkryła tę prawdę, zaczęła zamarzać, ponieważ zapuściła się zbyt głęboko w lodowiec. Elsie udało się wysłać wiadomości do Anny, zanim całkowicie zamarzła. Kiedy Anna sprowokowała skalne kolosy do zniszczenia tamy, zdejmując w ten sposób klątwę, Elsa została wskrzeszona i wpadła do morza. Została uratowana przez Nokka, gdy widział ją w tarapatach, i zabrał ją do Arendelle, przywracając jej siły, tak jak oni, gdzie wyczarowują ogromną lodową barierę, aby powstrzymać falę uwolnioną przez zniszczenie tamy przed zniszczeniem królestwa, a następnie po rozpraszając barierę, zawracając falę z powrotem na siebie, zmuszając ją do recesji. Po zatrzymaniu fali odwrócili się, by spojrzeć w górę na klif, na którym znajdowali się Bazaltar, Oaken i inni mieszkańcy Arendelle oraz kamienne trolle, którzy gratulowali Elsie i Nokk za ich sukces, a Bazaltar z szacunkiem kiwał głową i uśmiechał się do Elsy za jej wysiłki, zanim wrócili do zaczarowanego lasu, a Nokk ponownie połączył Elsę z Anną, która obawiała się, że straciła starszą siostrę na zawsze.

Elsa i Nokk 2

Później Elsa postanowiła na stałe zostać w Zaczarowanym Lesie, ponieważ odkryła, że ​​jest Piątym Duchem. W następnych miesiącach Nokk pozostał jednym z najbliższych przyjaciół i towarzyszy Elsy. Od czasu do czasu Elsa zamrażała jego ciało w czysty lód, aby mógł z nią przemierzać ląd. W końcowej scenie Elsa i Nokk jechali razem przez las i mroczne morze. Po drodze skalny kolos pomógł im wspiąć się na klif, trzymając ramiona jak most, a oni mijali Hanie Maye i Haraldraydera , zabierających stado reniferów na bieg, machając przyjaźnie do przejeżdzającej Elsy. Brudi próbował za nimi podążać, ale Elsa zostawiła dla niego dużą kupę płatków śniegu, w których mógł się zanurzyć i ucztować, podczas gdy ona i Nokk kontynuowali swoją drogę, przekraczając teraz zamarznięte mroczne morze w kierunku Ahtohallan.

Brudi[]

Brudi i Elsa 2

Brudi był drugim duchem żywiołu napotkanym przez Elsę, Annę, Kristoffa, Svena i Olafa. Po spotkaniu z duchem wiatru, plemieniem Northuldrów, porucznikiem Mattiasem i innymi żołnierzami z Arendelle uwięzionymi w zaczarowanym lesie, Brudi pojawił się jako płomień, który opadł i rozprzestrzenił się na drzewach i terenach leśnych. Używając swojej magii lodu, Elsa ugasiła płomienie generowane przez Brudiego i goniła go do małej dziury. Osaczony Brudi gotował się i próbował syczeć na Elsę, wciąż okazując jej otwartą wrogość i złość. Elsa gestem wskazała salamandrze, że nie chce zrobić krzywdy, wyciągając do niej rękę na znak dobrej woli. Choć ostrożny, Brudi niechętnie podszedł do dłoni Elsy, przypadkowo przypalając rękę Elsy z powodu jego gorąca, ale udało jej się go uspokoić, a kiedy on się uspokoił, to samo zrobiły pożary lasów. Następnie Elsa zaoferowała Brudiemu kilka płatków śniegu, które z radością połykał, ustanawiając nowo odkrytą więź z Elsą. Po uspokojeniu Elsa zdała sobie sprawę, że Brudi również słyszała tajemniczy głos, który ją wołał.

Kiedy skalny kolos, wyczuwając Elsę, przyszedł do obozowiska Northuldrów, gdzie cała drużyna zebrała się na noc, Olaf schował się za skałą i spotkał Brudiego. Brudi podpalił swoje ciało, wywołując panikę Olafa i myśląc, że skalne kolosy ich znajdą, więc próbował zdmuchnąć płomienie, co nie działało. Olaf następnie wziął Brudiego w swoje ręce, ale równie szybko położył go z powrotem po spaleniu jego gałązkowych dłoni. Próbując ugasić płomienie swoim wiecznie zmarzniętym ciałem, Brudi wskoczył na głowę Olafa, gasząc płomienie. Bałwan krótko skarcił salamandrę, mówiąc, że to jest powód, dla którego ludzie nie igrają z ogniem, ale Olaf szybko zdał sobie sprawę, że uważał Brudiego za zbyt słodką, by się na niego złościć.

Brudi towarzyszył Elsie, Annie i Olafowi w ich dalszej podróży na północ w poszukiwaniu tajemniczego głosu. Gdy Elsa wokalizowała wezwanie, aby spróbować zmusić głos do odpowiedzi, Olaf próbował wokalizować tę samą melodię, ale robił to w bardzo dziwnym płaczu, co Brudi nie lubił. Za każdym razem, gdy Olaf „wokalizował”, przerażał Brudiego i powodował, że na krótko stawał w płomieniach.

Brudi był później widziany, jak szczątki Olafa odleciały z jaskini, w której był z Anną po tym, jak został celowo oddzielony dla własnego bezpieczeństwa od Elsy. Patrząc na nich z przygnębieniem, zdawał sobie sprawę, że Elsa zmarła, ponieważ zapuściła się zbyt głęboko w Ahtohallan, padła ofiarą klątwy i w rezultacie została zamieniona w twardy lód. Brudi mógł może tylko zwinąć się w kłębek i cicho opłakiwać Elsę, ufając Annie, że dokończy to, co Elsa zaczęła przywracając tym samym równowagę w zaczarowanym lesie.

Po odkryciu prawdy i naprawieniu jedności pomiędzy Zaczarowanym Lasem a Arendelle, Anna zniszczyła tamę Runarda. Duchy zawarły pokój z ludźmi i przywitali Elsę, która się odrodziła upadku tamy i wróciła do lasu, jako piąty duch żywiołu i strażnik lasu. Elsa opowiedziała Hanie Mayi i Yelenie o swojej podróży do Ahtohallan chwilę przed pojawieniem się Brudiego, który wskoczył jej w ręce, z ulgą widząc, że wszystko w porządku po tym, jak myślał, że odeszła na zawsze. Trzymała go i pieściła, gdy Hania Maya powiedziała Elsie, że jej miejsce jest teraz na stałe w Zaczarowanym Lesie z Duchami i Northuldrami.

Brudi był ostatnio widziany w lesie, siedząc na ramieniu Elsy, kiedy otrzymała ona list od Orkanka, wysłany przez Annę, a on słuchał i patrzył na list, gdy Elsa go czyta. Następnie Elsa zdecydowała się na przejażdżkę z Nokkiem, a Brudi podążał za nią. Podczas jazdy Elsa dostarczyła mu stos płatków śniegu, w które chętnie wskoczył i na których radośnie ucztował, podczas gdy ona i Nokk kontynuuowali podróż przez zamarznięte mroczne morze w kierunku Ahtohallan.

Piosenki[]

Cytaty[]

Elsa: To co... Czyli tak wygląda przyjęcie.
Anna: I to ciepłe przyjęcie.
Elsa: Słuchaj, co tak bosko pachnie?
Elsa i Anna: Czekolada!
Elsa: No, książę ma dryg.
Anna: I buty na obcasach, niestety.
Anna: Co ja ci takiego zrobiłam?
Elsa: Przestań, dobrze?
Anna: Nie! Czemu się ode mnie odwracasz, czemu przed wszystkim uciekasz? Czego się tak strasznie boisz?!
Elsa: Mówię ci, przestań!
Anna: Przepraszam cię za wszystko, gdybym wiedziała, że...
Elsa: Nie, nie, nie. Nie szkodzi. Nie musisz za nic przepraszać. Ale lepiej idź już sobie. Proszę.
Kristoff: Anno! Nic ci nie jest?
Anna: Wszystko dobrze. W porządku!
Elsa: Kto to jest?! Zresztą, nie ważne, tylko idź już stąd!
Elsa: Po coś mnie tu przywiózł?
Hans: Nie chciałem, żeby cię zabili.
Elsa: Jestem zagrożeniem dla Arendelle. Wezwij Annę.
Anna: Wolę jak bramy są otwarte.
Elsa: Nie zamkniemy ich już nigdy.


Galeria[]

Aby zobaczyć galerię Elsy, naciśnij Galeria:Elsa.

Ciekawostki i Inne Informacje:[]

  • Uwielbia: Jazdę Konną z Nokkiem, Zaczarowany Las, Wolność, Magię, Być z Nowymi Przyjaciółmi, Northuldrów, Spotkania z Anną, Duchy Zaczarowanego Lasu, Cieszyć się Nowym Życiem,
  • Świetnie odnalazła się w Zaczarowanym Lesie, wśród Duchów oraz Northuldrów,
  • Członkini Plemienia Northuldrów,
  • Mieszka na stałe w Zaczarowanym Lesie,
  • Będąc protektorką Zaczarowanego Lasu, żyje szczęśliwie z Duchami i Northuldrami,
  • Ostatecznie zajęła na stałe należne jej miejsce jako Piąty Duch w Zaczarowanym Lesie, którego celem jest połączenie magii natury i ludzi,
  • Obecnie ma rozpuszczone włosy i nosi białą sukienkę z odkrytymi ramionami z rozcięciem do kolan po prawej stronie, jasnoszaro-niebieskie legginsy, białe długie rękawy, które na ramieniu mają symbol czterech żywiołów. Wzdłuż jej klatki piersiowej do pasa znajdują się kryształki lodu w kształcie rombu, przypominające żywioły Ognia, Wody, Wiatru, Ziemi. Jej półprzezroczysta peleryna blednie na dole i jest podzielona na dwie części, jak skrzydła wróżki, okrywając ją, symbolizując jej status Piątego Ducha. Błyszczące cekiny na jej rękawach i rajstopach oznaczają, że jest Królową Śniegu i Obrończynią Zaczarowanego Lasu, nosi białe baletki z odkrytymi palcami.
  • Teraz wiedząc, że jej moce rzeczywiście są darem, a nie przekleństwem, nie czuje się już dłużej ograniczona w używaniu swoich mocy,
  • Wreszcie pogodziła ze swoim prawdziwym przeznaczeniem i posiada zarówno wolność, której zawsze pragnęła, jak i więź z młodszą siostrą Anną, która jest silniejsza niż kiedykolwiek,
  • Utrzymuje stały (regularny) kontakt ze swoją młodszą siostrą Anną za pośrednictwem wiadomości dostarczanych od Orkanka,
  • Przyjaźni się z Hanią Mayą, Yeleną, Haraldrayderem, Northuldrami, Nokkiem, Brudim, Orkankiem, Skalnymi Kolosami.
Advertisement