| “ | Ja wolę zostać tutaj. Sama. Tutaj mogę być sobą... Nikogo nie krzywdząc. | ” |
—Elsa, do Anny w Lodowym Pałacu | ||
Elsa - pierwsza córka Iduny i Agnarra , starsza siostra Anny.
Była królowa Arendelle a obecnie protektorka zaczarowanego lasu. Jest pierwszą w kolejce do objęcia władzy w Arendelle do chwili, gdy jej moce lodu i śniegu doprowadziły do tego, iż stała się słynną Królową Śniegu - władczynią zimy. Głosu użyczyła jej Idina Menzel, zaś w oficjalnym polskim dubbingu głos podłożyła Lidia Sadowa, a śpiewem zajęła się Katarzyna Łaska.
Jedna z głównych bohaterów filmu animowanego "Kraina lodu".
Trzy lata później po odnowieniu siostrzanej więzi Elsa i Anna wyruszyły w podróż do Zaczarowanego Lasu w poszukiwaniu tajemniczego głosu, który słyszała Elsa. Tam Elsa udała się do Ahtohallan, gdzie znalazła źródło głosu i stała się piątym duchem, pomostem między ludźmi a duchami. Odkryła także prawdę o tym, dlaczego las został przeklęty. Siostry wspólnie naprawiły błędy popełnione przez dziadka, ratując zarówno Zaczarowany Las, jak i Arendelle. Elsa postanowiła na stałe pozostać w lesie jako obrońca northuldów , przekazując tym samym Annie koronę Arendelle.
Po zniszczeniu tamy i zniknięciu mgły Elsa wyjaśnia, że ona i Anna są teraz pomostem między ludźmi a magicznymi duchami, gdzie most ma dwa końce - Anna po stronie ludzi a Elsa po stronie magicznych duchów ”.
Pomimo nowej roli jako duch lodu i strażniczka zaczarowanego czasu Elsa spotyka się z bliskimi w Arendelle.
Opis
Oficjalna biografia
| “ | Z zewnątrz Elsa sprawia wrażenie bardzo opanowanej, ale w rzeczywistości żyje w wielkim strachu, gdyż skrywa ogromną tajemnicę - urodziła się ze zdolnością tworzenia lodu i śniegu. Jest to niezwykle piękna, ale i niebezpieczna umiejętność. Elsa, prześladowana przez wspomnienia o swej młodszej siostrze, Annie, która omal nie zginęła w wyniku działania tej mocy, żyje w odosobnieniu i spędza czas na spacerach, które pomagają jej poskromić drzemiącą w niej siłę. Pewnego dnia stłumione emocje uwalniają tę magiczną moc i sprowadzają do królestwa niekończącą się zimę. Elsa obawia się, że zamieni się w potwora i że nawet siostra nie będzie w stanie jej pomóc. | ” |
—Oficjalna strona filmu | ||
Osobowość i cechy charakteru
Jako królowa, Elsa jest wyniosła, nieprzystępna, sprawia wrażenie spokojnej i stara się być opanowana. We wczesnej młodości starała się jak najbardziej troszczyć o siostrę i, chociaż była bardziej odpowiedzialna, zwykle chętnie się z nią bawiła. Jednak odkąd jej magia niemal doprowadziła do śmierci Anny, Elsa żyła w strachu i zbyt dużych nerwach, by rozwijać swoje moce. W rezultacie została odizolowana od wszystkich, na których jej zależy, w tym także od siostry, z lęku, iż może ich skrzywdzić i postanowiono, aby dziewczyna nikomu nie ujawniała sekretu o magicznych mocach. Jednak pod wpływem strachu lub wywieranej presji, Elsa traci kontrolę nad magią.
Elsa jest wrażliwa w stosunku do innych ludzi i ich dobra, przez co zawsze czuła, że musi trzymać się od nich z daleka, aby nie wyrządzić im żadnej krzywdy. Czuła także, że nie może w pełni dobrze rządzić królestwem, izolując się od jego mieszkańców, choć starała się bardzo skrupulatnie ukrywać swoje niebezpieczne zdolności. Była to bezpośrednia przyczyna odcięcia się od młodszej siostry, ponieważ Elsa musiała panować nad emocjami, ale kiedy Anna była w pobliżu, coraz bardziej je pobudzała. Młodsza księżniczka straciła swoje magiczne wspomnienia z Elsą, co jeszcze bardziej osłabiło więź sióstr. Starsza z księżniczek uważała również, że nie jest częścią Arendelle, ponieważ widziała w sobie tylko niszczycielską stronę.
Mimo strachu, Elsa naprawdę troszczy się o swoją rodzinę i królestwo, które zdaje się być dla niej czymś więcej niż tylko miejscem. Była przerażona, gdy zdała sobie sprawę, iż pogrążyła je w wiecznej zimie, kiedy to starała się jak najbardziej ochronić je przed niebezpieczeństwem. Ze względu na działanie jej magii, Elsa nie chciała konfrontować się z tym, co spowodowała, ponieważ zawsze wierzyła, że potrafi tylko niszczyć, a nie tworzyć. Nie sądziła, że umie odwrócić skutki swoich czarów.
Jednak na dobrowolnym wygnaniu, Elsa ujawnia prawdziwą siebie. Bez stresu i strachu przed zranieniem innych, jest silna i pozbawiona lęku, jednak aura elegancji nadal ją otacza. Mając poczucie wolności, jest pewna swych umiejętności, pozwalając im poruszać się z gracją i pięknem, a jednocześnie już dłużej nie martwi się i nie obawia o swoje dotychczasowe ograniczenia. W tym czasie, Elsa dowodzi, że jest silną młodą kobietą, pragnącą być z daleko od tego, do czego była chowana od dziecka, nawet odrzucając stanowisko królowej Arendelle dla własnej wolności.
Chociaż unikała Anny przez większość swojego dotychczasowego życia, Elsa chętnie wymieniła z nią parę zdań na balu, nawet sprytnie namawiając Arcyksięcia von Szwądękaunta do tańca z siostrą, pokazując w ten sposób swoją bardziej figlarną i zabawną stronę.
Jednakowoż najsilniejszą siłą Elsy jest jej miłość do siostry. Cecha, która daje dziewczynie ostateczną motywację do uratowania Anny. Mimo, że czuje się odpowiedzialna za chaos przez nią wywołany, więź pomiędzy Elsą a Anną jest silniejsza, niż myśli, co przypomina jej, iż tak naprawdę jest jeszcze osoba, która o nią dba i troszczy się. Poprzez tę miłość, Elsa znajduje silniejszą kontrolę nad swymi mocami po to, by uratować tych, na których jej zależy. Odtąd Elsa przeciwstawia się strachowi i uczy się, jak używać mocy dla dobra, a nie z braku równowagi. W ten sposób zyskała kontrolę nad czarami.
Gdy Elsa zaczyna kontrolować swoje moce, po raz kolejny staje się ciepła i zabawna, gdy to chętnie bawi się z siostrą i przyjaciółmi na lodowisku. Nawet stara się nauczyć siostrę łyżwiarstwa bez obaw o skrzywdzeniu jej.
Wygląd
Elsa jest niesamowicie piękną, młodą kobietą. Ma długie platynowe włosy, niebieskie oczy i bladą cerę z kilkoma piegami. Jest wysoka i szczupła. Odziedziczyła także twarz swojej matki; urodziła się uderzająco podobna do władczyni, aczkolwiek o innym kolorze włosów. Elsa ma jednak ciemne brwi, co może świadczyć o tym, że gdyby nie magiczna moc, miałaby ten sam kolor włosów, co matka.
Przed przeistoczeniem się w Królową Śniegu, ubierała się podobnie do swojej siostry. Nosiła purpurową pelerynę, a jej sukienka była koloru ciemnego turkusu. Posiadała gorset w tym samym kolorze z czarnymi rękawami. Włosy spinała w skomplikowany kok z tyłu głowy. Nosiła także jasnoniebieskie rękawiczki, by ujarzmić swe moce i choć trochę nad nimi panować.
Po ujawnieniu magii, Elsa zaczęła nosić warkocz francuski uczesany na bok, przeplatany kawałkami lodu i płatkami śniegu. Miała też krystalicznie błękitną suknię z półprzezroczystymi rękawami i przezroczystą pelerynę pokrytą płatkami śniegu. Strój ten prawdopodobnie chronił ją przed zimnem.
Moce i umiejętności
Elsa posiada całkowitą kontrolę nad żywiołem lodu i śniegu. Dzięki swoim umiejętnościom, z którymi się urodziła, może wyczarować rozmaite rzeczy, od przelotnych opadów śniegu, aż do potężnych śnieżyc. Jej moce są uwalniane przez dłonie, jednak kontrolowane emocjami. Kiedy jest szczęśliwa i spokojna, potrafi w pełni kontrolować swoją magię, lecz jeżeli jest zestresowana albo przestraszona, traci kontrolę i powoduje to duże szkody dla otaczających ją ludzi. Kiedy opłakiwała śmierć swoich rodziców, wszystkie kawałki śniegu w jej pokoju były unieruchomione w powietrzu, zupełnie tak, jakby czas się zatrzymał.
Już w wieku ośmiu lat potrafiła zaczarować całą salę balową w zimową krainę zabaw. Jest w stanie wyczarować zaczarowane bałwanki, zarówno małe, jak i duże, lodowe budynki, takie jak jej pałac, przerażające śnieżyce itp. Co ciekawe, prawie cała jej istota może wyczarować lód i śnieg, przykładowo kiedy weszła na wodę po nieudanym przyjęciu, od razu zamarza, zaraz po dotknięciu jej stopą.
Magia Elsy jest najbardziej eksponowana podczas śpiewanej przez nią piosenki Mam tę moc, kiedy to w końcu uwalnia się od strachu i stresu, co pozwala jej w pełni odkryć swoje dotąd skrywane umiejętności. W efekcie stworzyła pałac, schody ze śniegu, Olafa, a także swą lodową sukienkę, która prawdopodobnie chroni ją przed chłodem.
Na początku filmu Elsa nie boi się używać swoich mocy, śmiało bawi się z siostra tworząc lodowe zaspy, bałwana. Wszystko zmienia wypadek. Król postanowił chronić Elsę przed światem i próbować pomóc jej w okiełznaniu mocy. Uczył ją, aby nikt o tym nie wiedział oraz by pamiętała o noszeniu rękawiczek do czego z czasem przywykła. Zaszczepił też w niej przekonanie, że aby zdobyć pełną kontrolę nad mocami, musi pozbyć się emocji. Największym wyzwaniem dla niej była koronacja, podczas której musiała wziąć w ręce berło oraz złote jabłko. Widać było, że w tym momencie Elsa jest bardzo zdenerwowana i co chwilę zerka ukradkiem na ręce.
Historia
Przeszłość
Mała Elsa
Elsa urodziła się jako pierwsza córka dwóch władców Arendelle w dniu przesilenia zimowego. Trzy lata po narodzeniu doczekała się młodszej siostry, Anny. Obie dziewczynki były ze sobą bardzo zżyte, a młodsza siostra wiedziała o umiejętnościach starszej. Uwielbiały się razem bawić, głównie lepić bałwana.
Przez pewną przygodę w młodości, Elsa została odizolowana od świata zewnętrznego. Stało się to pewnej nocy. Elsa spała w ogromnym łożu, lecz nagle obudziła ją Anna. Poprosiła starszą siostrę, aby ta się z nią pobawiła. Elsa odmówiła, lecz słysząc, że Anna proponuje jej ulepienie bałwana, szybko wstała i razem z Anną pobiegła do głównego pokoju, który szybko zamieniła w lodowy plac zabaw za pośrednictwem magii. Na początku siostry ulepiły małego bałwana. Niestety Anna zbytnio nadużyła mocy starszej siostry i zaczęła skakać po wyczarowywanych przez Elsę lodowych blokach. Elsa przewróciła się na lodzie, lecz zdążyła strzelić śnieżnym promieniem. Lodowy promień nie wyczarował jednak kolejnego bloku, ale trafił w głowę młodej księżniczki, zostawiając na jej włosach platynowe pasemko, które pozostaje jej na całe życie. Elsa zrozpaczona wezwała na pomoc rodziców, którzy postanowili zasięgnąć pomocy u trolli. Ich wódz, Bazaltar, zdecydował się na usunięcie magii ze wspomnień Anny. Rodzice postanowili odizolować Elsę od świata zewnętrznego, by ta nauczyła się kontrolować swoje moce i nie skrzywdziła ponownie siostry, ani nikogo więcej.
Od tej pory siostry straciły ze sobą kontakt. Anna starała się porozmawiać z swoją siostrą, lecz nigdy jej się to nie udawało. Sytuację przedstawiającą relacje sióstr wspaniale przedstawia piosenka "Ulepimy dziś bałwana?".
Później rodzice sióstr wyjeżdżają statkiem w interesach. Niestety burza powoduje zatonięcie statku, a tym samym śmierć władców Arendelle. Obydwie dziewczyny bardzo przeżywają śmierć rodziców. Anna ponownie próbuje nawiązać jakiś kontakt z siostrą, lecz nie udaje jej się to. Zostaje to przedstawione w trakcie piosenki "Ulepimy dziś bałwana?".
Koronacja i ucieczka
Elsa w dniu koronacji
Kilka lat później po osiemnastych urodzinach Anny, nadchodzi uroczystość otwarcia bram i koronowania Królowej Elsy, przedstawiona w piosence "Pierwszy raz jak sięga pamięć". Anna przed koronacją zapoznaje miłego księcia Hansa w którym się zakochuje. Nadchodzi upragnione otwarcie bram. Mimo obaw Elsy, koronacja idzie gładko. Potem, przychodzi czas na zabawę. Elsa pragnie polepszyć jej relacje z siostrą i rozmawia z nią. Anna śpiewa później z Hansem piosenkę "Miłość stanęła w drzwiach". Podczas piosenki, książę oświadcza się Annie. Kiedy młodsza siostra prosi Elsę o błogosławieństwo, Elsa odmawia. Anna wszczyna kłótnię, co kończy się ukazaniem na świat dzienny magii Królowej Elsy. Królowa zostaje odrzucona przez mieszkańców, a książę Weseltonu pierwszy nazywa ją wiedźmą i potworem. Elsa bojąc się, że zrobi komuś krzywdę, ucieka na północ, w góry.
Na miejscu Elsa w końcu może spokojnie użyć swoich mocy, będąc pewna, że nikt nie będzie miał z tego powodu do niej żalu. W tym celu śpiewa piosenkę "Mam tę moc", gdzie przedstawia swoje uczucia. Elsa buduje wtedy swój lodowy pałac i w końcu staje się wolna i niezależna. Od tej pory, mieszkając w pałacu i rozwijając swoje moce nie wie o śnieżycy, którą sprowadziła na swoją rodzinną krainę.
Poszukiwania Elsy
Tymczasem Anna wyrusza na wyprawę, by odnaleźć swoją siostrę. Podczas niej spotyka Kristoffa oraz jego lojalnego towarzysza - renifera Svena, który choć zachowuje się jak pies, ma naprawdę wielkie serce.
Tymczasem koń młodej księżniczki dociera sam do Arendelle (początkowo Anna jechała na koniu, lecz przez pewien wypadek koń się spłoszył), którą w tym czasie włada książę Hans. Hans postanawia odnaleźć ukochaną.
Elsa, nękana wyrzutami sumienia za sprowadzenie wiecznej zimy w Arendelle
Anna dociera do swojej siostry, gdzie konfrontuje się z nią. Elsa mimo próśb siostry nie chce się z nią pogodzić. Przedstawia to w repryzie piosenki "Pierwszy raz jak sięga pamięć". Elsa nagle straciła kontrole nad mocą i niechcący trafia młodszą siostrę lodowym promieniem w serce. Co ciekawe promień ten wystrzelił prosto z serca Elsy. Chwile później gdy Anna ciągle próbuje namówić siostrę do powrotu do Arendelle nieświadoma niczego Elsa wyczarowuje Puszka, by ten wyrzucił nieproszonych gości oraz bronił jej rezydencji.
Atak na lodowy pałac
Kiedy Anna zaczyna się czuć coraz gorzej, jej lojalny towarzysz podróży zabiera ją do swojej przyszywanej rodziny. Tam Bazaltar mówi, że księżniczkę może uratować jedynie dowód prawdziwej miłości. Kristoff postanawia więc zabrać Annę do Hansa, by ten ją pocałował i odczarował.
W międzyczasie Hans razem z wojskami atakuje pałac Elsy. Elsa zła na wszystkich prawie zabija dwóch łuczników. Żołnierze strzelają w nią, lecz ostatecznie ratuje ją Hans, który kieruje grot w górę. Niestety ten wystrzela co powoduje spadnięcie gigantycznego żyrandola. Na szczęście Elsa jedynie mdleje.
Powrót do Arendelle
Elsa w więzieniu
Królowa budzi się w więzieniu, z którego szybko się uwalnia i ucieka. Anna tymczasem dociera do Arendelle i prawie zostaje pocałowana przez ukochanego, lecz Hans wyznaje jej, iż tak naprawdę nigdy jej nie kochał, lecz chciał zdobyć Arendelle. Na szczęście ratuje ją Olaf i pozwala się jej uwolnić.
Przed miastem Kristoff zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę kocha Annę. Biegnie jej również na pomoc. Na miejscu Hans wmawia Elsie, że zabiła młodszą siostrę swoją mocą. Ta prawie daje się zgładzić, lecz ratuje ją Anna, ostatecznie zamieniając się w lodowy posąg.
Elsa pełna żalu przytula Annę, a magia miłości pozwala jej odczarować młodszą siostrę i przywrócić Arendelle upragnione ciepło. Siostry godzą się, ostatecznie przywracając swoje dobre relacje.
Na sam koniec podczas epilogu okazuje się, że mieszkańcy zaakceptowali magię Elsy i nawet ją polubili. Elsa wyczarowuje lodowisko, gdzie mieszkańcy jeżdżą na łyżwach. Następnie, uczy swoją siostrę jeździć na łyżwach.
Urodziny Anny
Elsa dekoruje tort urodzinowy dla Anny
W krótkometrażówce mającej miejsce prawie rok po wydarzeniach z filmu, Elsa planuje urodziny Anny . Ze względu na lata spędzone w izolacji od młodszej siostry, królowa postanawia uczynić ten dzień specjalnym, aby naprawić bolesne wspomnienia i obdarzyć Annę urodzinami, na jakie zasługuje.
Z pomocą Kristoffa, Svena i Olafa, Elsa czyni przygotowania na zamkowym dziedzińcu, choć jest szczególnie zdenerwowana i stara się stłumić swoją naturę perfekcjonistki. Kiedy przychodzi czas, by rozpocząć uroczystość, królowa udaje się do zamku, aby obudzić swoją siostrę.
Anna i Elsa w dniu urodzin księżniczki
Księżniczka zostaje obudzona przez podnieconą Elsę, która wyjawia jej swoje plany, po czym daje jej pierwszy prezent: nową sukienkę urzeczywistniającą jasną, kolorową aurę wiosny, dzięki swoim mocom odświeża także swój strój.
Po ubraniu się, Elsa towarzyszy Annie w podróży po całym zamku i królestwie, podążając za sznurkiem i dając jej kolejne upominki. Jednak w czasie podróży królowa nieustannie kicha, tworząc przy okazji małe bałwanki, które zaczynają sprawiać problemy na dziedzińcu, którego pilnują Kristoff, Sven i Olaf.
Elsa towarzyszy Annie w podróży po Arendelle i zbieraniu prezentów
Anna, widząc stan swojej siostry, martwi się o nią i podaje jej lekarstwo od Oakena. Po wypiciu antidotum, Elsa czuje się gorzej i porusza się jak pijana. Po wejściu na wieżę zegarową, królowa zaczyna majaczyć i prawie z niej spada, lecz ratuje ją Anna. Kiedy Elsa w końcu przyznaje, że jest przeziębiona, siostry wracają do zamku. W czasie podróży Elsa przeprasza siostrę za zrujnowanie jej kolejnych urodzin.
Po dotarciu na dziedziniec spotykają Olafa, Kristoffa, Svena i kilku innych obywateli królestwa, a także małe bałwanki, ogłaszając przyjęcie niespodziankę. Podczas obchodów urodzin, Elsa, jeszcze lekko odurzona, postanawia zadąć w uroczysty barani róg, lecz przypadkowo w niego kicha, tworząc wielką śnieżkę, która leci aż na Wyspy Południowe, gdzie trafia w Hansa.
Wieczorem, po uroczystości, Anna wraca do kwestii dbania o Elsę i zaprowadza ją do łóżka, gdzie dziękuje jej za fantastyczne urodziny. Księżniczka twierdzi, że najlepszym prezentem jest możliwość opiekowania się siostrą.
Boże Narodzenie (Kraina Lodu : Przygoda Olafa)
Aby uczcić sezon świąteczny, Elsa i jej nowa rodzina przygotowali niespodziewane przyjęcie świąteczne z okazji pierwszych oficjalnych świąt Bożego Narodzenia, jakie królestwo widziało od trzynastu lat. Elsa zeszła na dół do sali, w której zostały przygotowane, i dodała szron do girland zimozielonych owiniętych wokół balustrad. Następnie wyjaśniła Olafowi, że uroczystości nie mogą się rozpocząć, dopóki w południe nie zadzwoni dzwon . Podarowała Olafowi łuk wyjęty z wieńca i razem z Anną i Olafem wyszi na dziedziniec, aby przywitać mieszkańców Arendelle. Po podniesieniu dzwonu Elsa, Anna i Olaf zadzwonili, sygnalizując rozpoczęcie uroczystości .
Po tym jednak siostry były rozczarowane widokiem wszystkich obywateli wracających do domu. Elsa i Anna próbowały przekonać ich do pozostania, ale wszyscy nalegali na powrót do domu, aby przygotować rodzinne tradycje, pozostawiając Elsę , Annę i Olafa nieco rozczarowanych.
Kristoff zapewnił siostry, że nie potrzebują dużej imprezy, i wyjaśnił im swoją rodzinną tradycję . Królowa Elsa uniosła się w geście, ale niektóre elementy tradycji sprawiły, że poczuła się trochę nieswojo; odrzuciła ofertę Kristoffa dotyczącą jego tradycyjnego gulaszu, tłumacząc, że zjadła już duże śniadanie. Elsa, Anna i Olaf wrócili do jadalni, gdzie Anna zapytała Elsę, czy pamięta jakieś rodzinne tradycje z dzieciństwa; wszystko, co Elsa pamiętała, to dzwonienie z rodzicami . Ogarnięta smutkiem Elsa przeprosiła Annę i wyszła z korytarza, zamykając za sobą drzwi.
Później tego samego dnia Elsa poszła do sypialni Anny, aby przeprosić za jej nagłe wyjście. Znalazła Annę na poddaszu nad sypialnią, gdzie Elsa była zaskoczona, gdy Anna wyskoczyła z pudełka, w którym szukała tradycji rodzinnych. Zajrzały do kufra Elsy, wypełnionego głównie satynowymi rękawiczkami; i jej ukochaną zabawkę z dzieciństwa, pluszową zabawkę kaczkę słuchaczkę , którą zapamiętała jako dobrą powierniczkę W skrzyni Elsy znajdowało się również pudełko zawierające coś, co według niej było odpowiedzią na ich problem braku tradycji świątecznych.
Kiedy Sven wrócił ze swoich podróży z Olafem, Elsa była tam, aby zinterpretować swoje przesłanie, że Olaf zaginął w lesie i potrzebował pomocy. Elsa, Anna i Kristoff wyruszyli, by zebrać mieszkańców i poszukać Olafa. W końcu królowa i mieszkańcy udali się do otaczającego lasu , gdzie Elsa i Anna wkrótce znaleźli Olafa pod kupą śniegu, który był zdenerwowany tym, że nie udało mu się znaleźć tradycji dla pary. Elsa zapewniła go, że nie zawiódł, ujawniając, że tak naprawdę on jest ich tradycją, i siostry pokazały mu pudełko prezentów, które Anna przygotowała dla Elsy, gdy dorastali, wszystkie z udziałem Olafa. To on utrzymywał więż Elsy i Anny przez lata, pokazując im, że nadal się kochają. Siostry przytuliły Olafa, a Elsa zrobiła mu nowy łuk z lodu.
Elsa i mieszkańcy zaczęli wracać przez las , po drodze zatrzymując się na zamarzniętym jeziorze. Tutaj Elsa wyczarowała duże stoły z lodu, na których pracownicy zamku i mieszkańcy podawali jedzenie dla wszystkich. Elsa również stworzyła dużą choinkę i ozdobiła ją latarniami. Aby dokończyć drzewo, zamroziła figurkę Olafa wewnątrz gwiazdy wykonanej z lodu i przetransportowała Olafa na szczyt drzewa, gdzie umieścił dekorację. Po powrocie Elsa skomentowała żę , teraz w Arendelle mają nową rodzinną tradycję, po czym na Olafa spadł piernik.
Kraina Lodu 2
Nowe początki
Minęły trzy lata, odkąd Elsa ujawniła swoje moce, a teraz zajęła stanowisko panującego monarchy Arendelle. Mimo to Elsa nie była zadowolona ze swojego miejsca, pomimo jej towarzystwa z Anną, Kristoffem, Olafem i Svenem oraz akceptacji ze strony poddanych. Gdy zbliżała się jesień do Arendelle, Elsa stanęła przed wieloma pytaniami o to, kim i czym naprawdę jest, i zastanawiała się, czy jej przeznaczeniem jest rządzenie Arendelle. Tymczasem dziwny głos, który słyszała tylko Elsa, wciąż ją wzywał.
Pewnej nocy, gdy Elsa, Anna, Kristoff i Olaf grali w kalambury. Pomimo wszelkich starań, by się przyłączyć, Elsa rozproszyła się, gdy ponownie usłyszała głos. Kiedy gra się skończyła, Elsa powiedziała Annie, że jest zmęczona i wyszła do swojego pokoju. Anna poszła za nią na górę i zobaczyła Elsę w szaliku matki. Anna pocieszyła Elsę i zaśpiewała jej kołysankę. Siostry zasnęły, ale Elsa została obudzona głosem. Elsa zastanawiała się, czy może to może jej pokazać, skąd wzięły się jej magiczne moce. Pomimo swoich obaw, Elsa zdecydowała się podążyć za głosem pewnej nocy, wierząc, że ma on coś ważnego do powiedzenia.
Podążając za głosem z zamku, Elsa uwolniła swoją magię, nieświadomie generując śnieżne projekcje różnych scen i obiektów, w tym podmuch wiatru, płomień, skalne kolosy i mistycznego konia. Elsa, zanurzona w duchowym duecie z głosem, pobiegła w stronę szczytu z widokiem na Fiord. Głos zniknął, a Elsa wygenerowała mnóstwo lodowych diamentów zawieszonych w powietrzu. Elsa rozpoznała symbole w diamentach jako znaki żywiołów, zanim wszystkie upadły na ziemię po pojawieniu się na niebie dużego symbolu. Elsa udała się z powrotem do miasta, a wokół gwałtownie wiał wiatr. Gdy woda i ogień w królestwie zniknęły, Elsa zdała sobie sprawę, że następną rzeczą, która zostanie zakłócona, była ziemia. Elsa kontynuowała podróż przez miasto,
Po tym, jak wszyscy ewakuowali się na klify, Elsa przyznała się Annie, że obudziła duchy żywiołów Zaczarowanego Lasu, a czyniąc to, uwolniła siły żywiołów duchów na Arendelle, zmuszając mieszkańców do schronienia się. Następnie przybył Bazaltar, mówiąc Elsie, że żywioły działały z gniewu wynikającego z przeszłych wydarzeń w puszczy, a jedynym sposobem na uratowanie Arendelle było stłumienie ich wściekłości i przywrócenie równowagi. Ostrzegł Elsę i Annę, że zło musi zostać naprawione, bo inaczej nie będzie przyszłości dla Arendelle. Elsa obiecała wszystko naprawić i pomimo jej pragnienia podróżowania samotnie, Anna, Olaf, Kristoff i Sven nalegali, aby towarzyszyć Elsie w jej podróży. Po drodze Olaf podzielił się z grupą zabawnymi faktami, w tym stwierdzeniem, że „woda ma pamięć”.
W zaklętej Puszczy
Gdy grupa zbliżyła się do lasu, Elsa znów zaczęła słyszeć głos. Powiedziała Kristoffowi, żeby przestał mówić, a on zatrzymał sanie. Elsa poprowadziła grupę za róg urwiska, gdzie na płaskowyżu powitała ich ogromna mgła. Elsa podbiegła do niego; po tym, jak obiecała Annie, że razem przejdą podróż, wyciągnęła rękę i dotknęła mgły, która się przed nią rozstała. Grupa zaczęła wtedy wchodzić, a mgła zamykała się za nimi. Olaf wyjaśnił, że Zaczarowany Las był miejscem transformacji, w którym to momencie mgła wciągnęła ich do Lasu. Widząc, że zostali uwięzieni, Elsa odwróciła się, zachwyciła się pięknem lasu i zaczęła go odkrywać.
Grupa rozdzieliła się na jakiś czas, zanim Anna ponownie dogoniła Elsę. Okazało się, że Olaf został porwany przez tornado, w które pochłonęła także reszta grupy. Elsa użyła swoich mocy, by ochronić Annę przed latającymi szczątkami, zanim wiatr zaczął badać ręce Elsy. Reszta grupy została wyrzucona, pozostawiając Elsę, by użyła swoich mocy, by wydostać się. Po odzyskaniu równowagi na ścianie huraganu pojawiły się upiorne obrazy. Wiatr rozproszył się nagle, pozostawiając zamarznięte posągi otaczające Elsę. Zdała sobie sprawę, że to były chwile w czasie. Siostry rozpoznały również swojego ojca jako jeden z posągów, z dziewczyną, która wydawała się go ratować.
Grupa zaczęła wtedy słyszeć szelest w krzakach, który okazał się być ludem Northuldrów, który nakazał Annie opuścić podniesiony miecz. Pojawiła się również grupa żołnierzy z Arendelle, która zażądała od Northuldrów opuszczenia broni. Gdy napięcia między dwiema grupami narastały, Elsa użyła swoich mocy, aby je powstrzymać, powodując ich poślizg. Zszokowany jej użyciem magii, Olaf wyjaśnił następnie, kim są i dlaczego udali się do Zaczarowanego Lasu, ku zawstydzeniu Elsy. Wyjaśniła przywódcy Northuldrów, że chce pomóc, w którym to momencie duch ognia zaczął palić drzewa otaczające grupę.
Elsa ścigała źródło płomieni, chroniąc obóz Northuldrów i gasząc płomienie, przez które przeszła Anna, aby uchronić ją przed krzywdą. Zaginając stworzenie, zdała sobie sprawę, że to mała wystraszona salamandra. Elsa rozproszyła ostatni ogień rozpalony przez salamandrę, w którym to momencie zaczęła się uspokajać i wspinać na jej ręce. Po pokazaniu Elsie, że powinna podróżować na północ, Anna dogoniła siostrę. Elsa zganiła ją za próbę skakania za nią w ogień, na co Anna odparła, że przede wszystkim nie powinna zbliżać się do ognia. Elsa przeprosiła siostrę i wręczyła Annie szal matki z torby. Northuldranie zareagowali ze zdumieniem, informując siostry, że haft pochodzi z jednej z ich najstarszych rodzin. Elsa i Anna pobiegły z powrotem do posągu swojego ojca, zdając sobie sprawę, że ratująca go dziewczyna była w rzeczywistości ich matką. Następnie Northuldranie zebrali się, śpiewając i oficjalnie przedstawili się, po czym Elsa obiecała dowiedzieć się prawdy o tym, co się stało i przywrócić las.
Grupa pozostała w obozowisku, gdzie Hania Maya wyjaśniła żywioły i istnienie piątego ducha, o którym mówi się, że jest pomostem między magią a naturą. Nagle usłyszeli, jak Skalne Kolosy wędrują w kierunku obozu, w którym to momencie Elsa schowała się za drzewem. Kuszona, by pójść za nią, Anna przemówiła do niej. Decydując, że narażają wszystkich na niepotrzebne niebezpieczeństwo, Elsa poinformowała Annę, że natychmiast wyruszają na północ. Nie mogąc znaleźć Kristoffa i Svena, Anna i Olaf wyruszyli z Elsą.
Kontynuacja podróży na północ
_12.jpg){kind=link}
Po drodze Elsa próbowała śpiewać melodię, wołając do niego w ten sam sposób. Duch wiatru odnalazł grupę, która zwróciła ich uwagę na flagę umieszczoną tuż nad szczytem wzgórza. Elsa wbiegła na szczyt, a za nią Anna. Siostry z przerażeniem rozpoznały duży statek, który widzieli, jako statek ich rodziców. Weszli przez wyrwę w jego kadłubie, zaalarmowani, że znaleźli statek tak daleko na północ na Mroczne Morze, kiedy sądzono, że statek został zatopiony na Morzu Południowym. Anna zlokalizowała wodoodporną skrytkę, w której na kartce papieru znajdowały się nierozpoznawalne napisy, wraz z mapą przedstawiającą trasę pokonaną przez statek.
Rozpoznając pismo matki i nawiązując do wody, która ma pamięć, Elsa wezwała wodę znajdującą się na statku, aby odkryć, co stało się z jej rodzicami. Lodowa rzeźba ich obejmowała się wzajemnie. Głęboko zrozpaczona Elsa uciekła z miejsca zbrodni. Zrozpaczona poczuciem winy z powodu swojej pośredniej roli w śmierci rodziców, Elsa powiedziała Annie, że musi kontynuować podróż samotnie, uznając, że podróż przez Mroczne Morze jest zbyt niebezpieczna. Anna nalegała, żeby z nią wyruszyć, błagając, że nie chce widzieć, jak Elsa umiera. Gdy Anna powiedziała jej, że nie może stracić drugi raz swojej siostry, Elsa przytuliła się i odwzajemniła jej troskę. Poprosiła Olafa, aby przyłączył się do uścisku, a leElsa wyczarowała dla nich łódkę, wysyłając Annę i Olafa po oblodzonej ścieżce z powrotem na południe.
Ahtohallan
Elsa kontynuowała podróż samotnie na północ, gdzie dotarła do wybrzeża wzdłuż Mrocznego Morza. Zdejmując płaszcz, kurtkę i sukienkę, próbowała przejść za pomocą swojej magii, ale przeszkodziła jej zaciekłość fal. Za drugim razem była w stanie przejść przez jedną falę, ale została zalana przez inną, jeszcze większą, która zrzuciła ją pod fale. To tutaj zbliżył się do niej wodny koń. Gdy koń znalazł się na powierzchni, uniósł się z głębin, by ją spotkać. Dwójka zaangażowała się w walkę wręcz, w której koń wypychał Elsę pod fale, Elsa zamrażała konia, który następnie się rozproszył, a Elsa ponownie rzucała się na powierzchnię. Ciągnięta przez konia z ręką w pysku, Elsa wyczarowała magiczną wodzę, która przyczepiła się do głowy konia.
Dosiadając ducha wody, koń próbował wyrzucić Elsę, ale po chwili uspokoił się i pozwolił się pokierować, zabierając Elsę stronę Ahtohallanu. Duch Wody się uspokoił, a Elsa ponownie usłyszała wołający ją głos.
Przybywając do Ahtohallanu, Elsa weszła do środka w poszukiwaniu źródła głosu, który dał jej się poznać w postaci jasnego światła. Podążała za źródłem światła przez lodowe jaskinie, gdzie napotkała kilka przeszkód, które z łatwością pokonała. Po przekroczeniu przepaści za pomocą skonstruowanych przez siebie lodowych filarów i odsunięciu na bok innych przeszkód w dużym pomieszczenie, dotarła do innego pomieszczenia; wejście pękło w zawieszonych lodowych diamentach, które widziała w Arendelle. Z pewnym niepokojem weszła Elsa, gdzie w środku pojawiły się symbole żywiołów. Kryształy uformowały się kolejno w cztery duchy żywiołów, zanim przekształciły się w większe formy symboli elementarnych. Opuściła cztery duże odłamki na podłogę, tworząc czteroramienną gwiazdę. Wchodząc do centrum, wzór płatka śniegu wystrzelił na zewnątrz z miejsca, w którym stała, a wokół niej wystrzelił potężny wybuch energii, który opadł po bokach pokoju, ujawniając wspomnienia z przeszłości. Głos objawił się jako wezwanie jej matki jako dziecka, wzywające ducha wiatru, by uratował ojca Elsy. Odwracając się, Elsa ujrzała wspomnienie matki śpiewającej jej kołysankę z dzieciństwa.
Ogarnięta emocjami Elsa została obdarowana białą sukienką z wprowadzonymi w nią symbolami żywiołów. Elsa jest piątym duchem, łącznikiem między magią duchów a ludźmi. wzywając ducha wiatru, by uratował ojca Elsy. Odwracając się, Elsa ujrzała wspomnienie matki śpiewającej jej kołysankę z dzieciństwa.
Ogarnięta radością Elsa wzięła następnie otaczające wspomnienia i zamieściła je w wielki śnieżny wir, tworząc z nich śnieżne ożywione postacie, które reprezentowały wspomnienia. Po obejrzeniu kilku własnych wspomnień oraz wspomnień matki i ojca, usłyszała głos dziadka rozmawiającego z doradcą. Podeszła do nich, gdzie pomimo nalegań strażnika, że Northuldranie nie stanowią zagrożenia, jej dziadek wciąż znalazł powód do podejrzeń, nieufności w ich związek z magią. Stwierdził, że magia sprawiła, że ludzie stali się zbyt uprawnieni, co prowadzi ich do przeciwstawienia się woli króla. Elsa odparła, że to z powodu jego własnych lęków przed tym, czego nie rozumiał. Postacie kontynuowały przechodzenie przez ścianę, w głąb jaskiń. Elsa zdecydowała się pójść za nim, tworząc w ścianie wejście. Kontynuowała podróż w głębszą część Ahtohallanu, schodząc głębiej w zimne i ciemne jaskinie - tak zimne, że Elsa zaczęła się trząść. Elsa wkrótce odkryła prawdę, do której nawiązała kołysanka: że tama w rzeczywistości nie była darem, ale podstępem mającym na celu osłabienie ziem Northuldrów, a zgromadzenie miało na celu zmusić Northuldrów do zrzucenia czujności i umożliwienia Runardowi ocenić ich liczbę. Ujawniło się wspomnienie przywódcy Northuldrów, który apelował do Runarda, gdy informował króla o zaporze niszczącej las.
Obserwując z daleka, Elsa stawała się coraz zimniejsza, a na jej rękach tworzył się lód. Runard poprosił przywódcę, aby spotkał się z nim nad wodami fiordu, gdzie atakował przywódcę Northuldrów, odwracając się plecami. Elsa zawołała i zaczęła iść do przodu, ale została zamrożona w miejscu, w którym stała; zaczęła całkowicie zamarzać.
Powrót do Anny
Dzięki tym informacjom Anna była w stanie naprawić błędy z przeszłości i przywrócić harmonię w lesie, zdejmując klątwę i rozmrażając Elsę. Wciąż w jaskini podłoga ustąpiła pod nią, a ona wpadła do dużego basenu z wodą, gdzie znalazł ją Nøkk. Skierowali się prosto z powrotem do Arendelle, aby powstrzymać gwałtowne zbliżanie się fali wypuszczanej przez tamę, przecinając ją, zanim dotarli przed zamek. Tam była w stanie utworzyć barierę obronną, która zatrzymała falę. Następnie rozproszyła barierę i fala delikatnie ustąpiła. Spojrzawszy na królestwo, wróciła do lasu i ponownie spotkała się z Anną.
_26.jpg){kind=link}
Następnie wraca do lasu, gdzie spotyka się z Anną , Kristoffem i Svenem, a później ożywia Olafa, co jest możliwe dzięki pamięci o wodzie. Elsa dziękuje Annie, której przypisuje jej uratowanie drugi raz. Oznajmia, że duchy zgadzają się, że Arendelle zasługuje na to, by dostać drugą szansę, dzięki Annie.
Elsa później dzieli się swoimi doświadczeniami z Ahtohallanu z Yeleną i Hanią Mayą. Hania Maya uważa, że Elsa teraz należy do lasu obok reszty duchów. Wiedząc, że Hania Maya ma rację, że powinna pozostać z innymi duchami, Elsa zrzeka się tronu, pozwalając Annie wstąpić na królową Arendelle. Elsa pozostaje na stałe w Zaczarowanym Lesie jako jego obrończyni.
Nowe życie w Zaczarowanym Lesie
Mieszka na stałę wśród Northuldrów, ale regularnie odwiedza Arendelle, aby spędzać czas z Anną i innymi. Utrzymuje także kontakt ze swoją siostrą za pośrednictwem wiadomości dostarczanych od orkanka. Po otrzymaniu zaproszenia na następną noc kalamburów do zamku , Elsa wyrusza z Nokkiem na przejażdżkę przez las do Ahtohallanu, rozkoszując się swoją wolnością jako duch.
Rodzina
Agnarr
Agnarr był ojcem Elsy i Anny . Chociaż był królem Arendelle , uważał dobro swoich córek za swój priorytet. Po tym, jak magia Elsy zraniła Annę, Agnarr zabrał swoją rodzinę do Doliny Żywej Skały , gdzie Bazaltar uleczył Annę. Bazaltar ostrzegł Elsę, że musi nauczyć się kontrolować swoje moce, inaczej będą niebezpieczne. Zdeterminowany, by pomóc Elsie, jednocześnie chroniąc wszystkich przed jej magią, Agnarr zdecydował, że Elsa będzie odizolowana od świata zewnętrznego i że będzie oddzielona od Anny.
Przez kolejne lata Elsa przeważnie pozostawała zamknięta w swoim pokoju, z ograniczonym kontaktem z ludźmi; jednak pozwoliła ojcu być z nią, mając nadzieję, że pomoże jej uzyskać kontrolę nad jej mocami. Agnarr podarował Elsie parę białych rękawiczek, aby stłumić jej magię, i nauczył ją mantry: „Ukrywaj nie przeżywaj. Niech nie wie nikt”. Ale nawet w rękawiczkach moce Elsy zdołały się ujawnić, a księżniczka uznała, że dotykanie jej przez ojca jest zbyt niebezpieczne. Kiedy Agnarr zginął na morzu, Elsa poczuła, że nie ma już nikogo, do kogo mogłaby się zwrócić i była zdruzgotana stratą.
Po śmierci Agnarra Elsa nadal darzyła ojca wielkim szacunkiem. W dniu swojej koronacji spojrzała na portret Agnarra w bibliotece, próbując uspokoić nerwy. Kiedy ustabilizowała się na swoim miejscu, Elsa zaczęła się martwić, że jest kiepską przywódczynią w porównaniu z ojcem. Jednak przyznała, że Agnarr zrobił wszystko, co w jego mocy, aby przygotować ją w danych okolicznościach i starała się uczcić jego pamięć.
Anna
.jpg){kind=link}
Od najmłodszych lat Elsa i Anna były bardzo blisko; dzielili tę samą sypialnię i często bawiły się ze sobą, używając lodowej magii Elsy, aby wzmocnić zabawę. Jednak wszystko się zmieniło, gdy Elsa przypadkowo zraniła Annę swoimi mocami. Chociaż Anna całkowicie wyzdrowiała, Elsa doznała traumy po incydencie i zgodziła się na decyzję ojca, by ukryć ją przed światem i oddzielić od Anny, uważając to za konieczne, aby zapewnić wszystkim bezpieczeństwo. W miarę upływu lat Elsa wielokrotnie odrzucała ciągłe próby spędzania z nią czasu przez Annę i między siostrami narastała przepaść.
Kilka lat później po osiemnastych urodzinach Anny, nadchodzi uroczystość otwarcia bram i koronowania Królowej Elsy, Anna przed koronacją zapoznaje miłego księcia Hansa w którym się zakochuje. Nadchodzi upragnione otwarcie bram. Mimo obaw Elsy, koronacja idzie gładko. Potem, przychodzi czas na zabawę. Elsa pragnie polepszyć jej relacje z siostrą i rozmawia z nią. Anna śpiewa później z Hansem piosenkę. Podczas piosenki, książę oświadcza się Annie.
Jednak kiedy Anna ujawniła, że zamierza poślubić Hansa , Elsa była zszokowana tak nagłą propozycją i odmówiła pobłogosławienia małżeństwa. To skłoniło ją do rozkazanie służbie zamknięci bram, ogłaszając zakończenie uroczystości koronacyjnej. Zrozpaczona perspektywą ponownego odizolowania Anna wszczyna kłótnię, co kończy się ukazaniem na świat dzienny magii Królowej Elsy. Tracąc cierpliwość do swojej siostry, Elsa nieumyślnie ujawniła swoje moce, prawie uderzając Annę i niektórych gości ścianą lodowych kolców. Spędziwszy ponad dekadę próbując powstrzymać swoje moce, aby nie skrzywdzić Anny, Elsa była przerażona, że jej wysiłki poszły na marne i pomimo protestów siostry uciekła z Arendelle, na północ, nieświadomie pogrążając królestwo w zimie.
W górach Elsa w końcu może spokojnie użyć swoich mocy, będąc pewna, że nikt nie będzie miał z tego powodu do niej żalu. W tym celu śpiewa piosenkę "Mam tę moc", gdzie przedstawia swoje uczucia. Elsa buduje wtedy swój lodowy pałac i w końcu staje się wolna i niezależna. Od tej pory, mieszkając w pałacu i rozwijając swoje moce nie wie o śnieżycy, którą sprowadziła na swoją rodzinną krainę.
Anna dociera do swojej siostry, gdzie konfrontuje się z nią. Elsa mimo próśb siostry nie chce się z nią pogodzić. Przedstawia to w repryzie piosenki "Pierwszy raz jak sięga pamięć". Elsa nagle straciła kontrole nad mocą i niechcący trafia młodszą siostrę lodowym promieniem w serce. Co ciekawe promień ten wystrzelił prosto z serca Elsy. Chwile później gdy Anna ciągle próbuje namówić siostrę do powrotu do Arendelle nieświadoma niczego Elsa wyczarowuje Puszka, by ten wyrzucił nieproszonych gości oraz bronił jej rezydencji
Kiedy Anna zaczyna się czuć coraz gorzej, jej lojalny towarzysz podróży zabiera ją do swojej przyszywanej rodziny. Tam Bazaltar mówi, że księżniczkę może uratować jedynie dowód prawdziwej miłości. Kristoff postanawia więc zabrać Annę do Hansa, by ten ją pocałował i odczarował.
W międzyczasie Hans razem z wojskami atakuje pałac Elsy. Elsa zła na wszystkich prawie zabija dwóch łuczników. Żołnierze strzelają w nią, lecz ostatecznie ratuje ją Hans, który kieruje grot w górę. Niestety ten wystrzela co powoduje spadnięcie gigantycznego żyrandola. Na szczęście Elsa jedynie mdleje.
Królowa budzi się w więzieniu, z którego szybko się uwalnia i ucieka. Anna tymczasem dociera do Arendelle i prawie zostaje pocałowana przez ukochanego, lecz Hans wyznaje jej, iż tak naprawdę nigdy jej nie kochał, lecz chciał zdobyć Arendelle. Na szczęście ratuje ją Olaf i pozwala się jej uwolnić.
_3.jpg){kind=link}
Przed miastem Kristoff zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę kocha Annę. Biegnie jej również na pomoc. Na miejscu Hans wmawia Elsie, że zabiła młodszą siostrę swoją mocą. Ta prawie daje się zgładzić, lecz ratuje ją Anna, ostatecznie zamieniając się w lodowy posąg.
Elsa pełna żalu przytula Annę, a magia miłości pozwala jej odczarować młodszą siostrę i przywrócić Arendelle upragnione ciepło. Siostry godzą się, ostatecznie przywracając swoje dobre relacje.
W gorączce lodu i przygodzie Olafa ich siostrzana więź zacieśnia się, gdy nadrabiają zaległości w obchodach różnych uroczystości, które przegapiły w przeszłości, takich jak urodziny i święta. Pierwszy raz widać Elsę świętującą urodziny Anny z nią pomimo choroby Elsy i kończy się gorączkową Elsą pod opieką Anny po spektakularnych obchodach urodzin; Anna uważa, że jej najlepszym prezentem urodzinowym jest opieka nad Elsą. Anna ujawnia, że Elsa zachowała prezenty, które Anna dla niej zrobiła, na podstawie Olafa, w każde Boże Narodzenie jakoby przypomnienie ich dzieciństwa i wzajemnej miłości, co sprawia, że siostry zdają sobie sprawę, że Olaf jest ich tradycją.
_22.jpg){kind=link}
W Kranie Lodu 2 Elsa ratuje Annę przed duchami wiatru i ognia, a także uniemożliwia jej towarzyszenie jej przez mroczne morze, przyznając, że podróż jest zbyt niebezpieczna , kiedy Elsa zaczyna zamarzać w Ahtohallanie, królowa używa swojej mocy, by wysłać wiadomość do Anny, ufając jej, że złamie klątwę. Po tym, jak Anna niszczy tamę, duchy zdejmują klątwę nad lasem i rozmrażają Elsę, pozwalając jej ocalić Arendelle, chociaż Elsa przypisuje Annie zarówno swoje odrodzenie, jak i ocalenie Arendelle, okazując jej wielki szacunek i podziw dla jej bezinteresowności i odwagai. Na koniec Elsa ufa Annie jako swojej następczyni królowej Arendelle, jednocześnie obiecując, że odwiedzi ją, aby zacieśnić siostrzaną więź.
Iduna
Iduna była matką Elsy i Anny. Podobnie jak Agnarr, niezmiernie dbała o swoje córki. Gdy Bazaltar opisywał niebezpieczeństwo związane z mocami Elsy, słuchała z niepokojem i po cichu zgodziła się na decyzję męża o rozdzieleniu Elsy i Anny i odizolowaniu ich w zamku. Chociaż jej rola w szkoleniu Elsy nie była tak aktywna jak jej męża, Iduna nadal chodziła do Elsy. Była udręczona, gdy Elsa poprosiła ją o zachowanie dystansu, bojąc się, że jej moce mogą ją uderzyć i zranić. Podobnie jak Agnarr, Elsa była blisko z matką i była ogromnie zrozpaczona jej śmiercią.
Nawet po śmierci Iduna miała duży wpływ na swoją córkę; po wstąpieniu na tron Elsa miała zastrzeżenia co do jej zdolności do rządzenia i martwiła się, że jest kiepską przywódczynią w porównaniu z matką. Niemniej jednak doceniała wysiłki matki, aby przygotować ją do rządzenia królestwem w trudnych okolicznościach i starała się uczcić pamięć Iduny.
Kristoff
Elsa po raz pierwszy spotkała Kristoffa, kiedy Annie udało się wytropić ją w Górach Północnych i próbowała przekonać ją, by wróciła do Arendelle. Była zaskoczona obecnością Kristoffa iż tego powodu coraz bardziej się bała; widziała Kristoffa jako kolejną potencjalną ofiarę jej niekontrolowanej magii. Kiedy Anna odmówiła odejścia, mimo że Kristoff nalegał, aby to zrobili, Elsa zwróciła się do swoich mocy, tworząc Puszka, aby usunąć ich z jej pałacu .
Pomimo jej początkowych obaw dotyczących Kristoffa, Elsa ostatecznie go zaakceptowała. Wydawała się wzruszona próbą konfrontacji Hansa przez Kristoffa za jego zdradzieckie zachowanie, a później pomogła Annie kupić nowe sanki dla Kristoffa; przyznała mu także tytuł „nadwornego dostawcy Sopli i Lodu”.
W gorączce lodu Elsa i Kristoff są bliskimi przyjaciółmi i pracowali razem, aby zrobić Annie jak najlepsze urodziny. Elsa miała mieszane myśli na temat sztandaru, który zrobili Kristoff i Sven, wciąż była wzruszona tym gestem i poszła otrzeć farbę z jego lewego policzka. Chociaż kiedy Elsa powiedziała mu, żeby niczego nie dotykał, gdy szła obudzić Annę, żartobliwie zinterpretował jej słowa mówiąc do renifera jako Sven ona uważa cię za durnia.
W Krainie Lodu 2 więź Elsy i Kristoffa zacieśniła do tego stopnia, że ona faktycznie postrzega go jako część rodziny. A kiedy Elsa wraca żywa po zamrożeniu w Ahtohallanie, wita Kristoffa w uścisku z otwartymi ramionami. Wyraża również szczęście, gdy Kristoff oświadcza się Annie.
Przyjaciele
Olaf
Olaf był pierwszym bałwanem, którego Elsa zbudowała z Anną, gdy były małymi dziewczynka. Chociaż Olaf nie był wtedy ożywiony, Elsa poruszyła jego ramionami i przemówiła do niego, wymawiając jego charakterystyczne powitanie: „Cześć, jestem Olaf i trochę brakuje mi ciepła”.
Po ucieczce z Arendelle, Elsa odtworzyła Olafa, swobodnie eksperymentując ze swoimi mocami po latach ukrywania . Jednak nieświadomie dała bałwanowi życie, a on później okazał się pomocny w dążeniu Anny do jej znalezienia. Elsa była zaskoczona, kiedy zobaczyła, jak Olaf porusza się sam, będąc pod wrażeniem zakresu jej własnych mocy. Początkowo Elsa cieszyła się, widząc bałwana, ponieważ jego obecność u boku Anny sprawiła, że przypomniała sobie miłe wspomnienia z dzieciństwa. Jednak Elsa była stopniowo przytłaczana strachem przed przeszłością, co skłoniło ją do stworzenia Puszka, aby wyrzucić Annę i Olafa.
Elsa spotkała później Olafa w chwilę po poświęceniu Anny; bałwan pomógł Elsie nauczyć się kontrolować swoje moce, gdy zdał sobie sprawę, że poświęcenie Anny stanowiło akt prawdziwej miłości i doprowadziło do jej rozmrożenia. Po usłyszeniu objawienia Olafa, Elsa zrozumiała, że kluczem do kontrolowania jej mocy jest miłość i przystąpiła do rozmrażania Arendelle. Ale letnie upały spowodowały, że Olaf się topił, więc Elsa szybko wywołała radość Olafa, aby upewnić, że jej ukochany bałwan się nie roztopi.
Później, gdy Elsa jeździła z siostrą na dziedzińcu, Olaf pomógł jej nauczyć Annę jeździć na łyżwach.
W gorączce lodu okazało się, że Elsa nadal przyjaźni się z Olafem. Kiedy przyłapała go na jedzeniu urodzinowego tortu Anny, zamiast się na niego wściekać, delikatnie upomniała go, że tort jest dla Anny. Kiedy Elsa przeziębiła się, jej kichnięcia stworzyły małe bałwanki , sprawiając, że Olaf był zachwycony, mając „małych braci”, w których przytulał i nadawał im imiona.
Sven
Kiedy mianowała Kristoffa oficjalnie nadwornym dostawcą Lodu i Sopli Arendelle, Elsa uznała za stosowne wręczyć Svenowi czujnik zmierzchu jako znak rozpoznawczy.
W gorączce lodu okazuje się, że Elsa i Sven są ze sobą w przyjacielskich stosunkach, ponieważ Elsa pozwoliła Svenowi pomóc w przygotowaniach do przyjęcia urodzinowego Anny.
Bazaltar
Elsa poznała Bazaltar, kiedy towarzyszyła rodzinie w Dolinie Żywej Skały w nadziei na uzdrowienie Anny. Chociaż była to jedyna znana interakcja Elsy z Bazaltarem, starszy troll miałby ogromny wpływ na jej życie. Bazaltar ostrzegł Elsę przed niebezpieczeństwem w jej mocach i nalegał, by nauczyła się je kontrolować; jako taki był odpowiedzialny za oddzielenie Elsy od Anny i reszty świata.
Piosenki
- Pierwszy raz jak sięga pamięć
- Mam tę moc
- Pierwszy raz jak sięga pamięć (repryza)
- Dzień jak ze snu
- Zaczynają się święta
- Zaczynają się święta (repryza)
- Kiedy mamy siebie
- To niezmienne jest
- Chce uwierzyć snom
- Pokaż się
| Elsa: To co... Czyli tak wygląda przyjęcie. Anna: I to ciepłe przyjęcie. Elsa: Słuchaj, co tak bosko pachnie? Elsa i Anna: Czekolada! |
| Elsa: No, książę ma dryg. Anna: I buty na obcasach, niestety. |
| Anna: Co ja ci takiego zrobiłam? Elsa: Przestań, dobrze? Anna: Nie! Czemu się ode mnie odwracasz, czemu przed wszystkim uciekasz? Czego się tak strasznie boisz?! Elsa: Mówię ci, przestań! |
| Anna: Przepraszam cię za wszystko, gdybym wiedziała, że... Elsa: Nie, nie, nie. Nie szkodzi. Nie musisz za nic przepraszać. Ale lepiej idź już sobie. Proszę. |
| Kristoff: Anno! Nic ci nie jest? Anna: Wszystko dobrze. W porządku! Elsa: Kto to jest?! Zresztą, nie ważne, tylko idź już stąd! |
| Elsa: Po coś mnie tu przywiózł? Hans: Nie chciałem, żeby cię zabili. Elsa: Jestem zagrożeniem dla Arendelle. Wezwij Annę. |
| Anna: Wolę jak bramy są otwarte. Elsa: Nie zamkniemy ich już nigdy. |
Ciekawostki
- Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że Elsa ma 21 lat, co czyni ją najstarszą księżniczką Disneya,
- Mimo powszechnego przekonania, że Królowa Śniegu jest zła, Elsa jest pozytywną postacią,
- Początkowo, Elsa miała być główną bohaterką, która jest oschłą królową usuwającą każdego, kto wchodzi jej w drogę. Miała być osobą chcącą samotności, lecz miała zostać "złagodzona" przez dobrego człowieka,
- Włosy Elsy są koloru platynowego, lecz brwi są w barwie brązu, co może oznaczać, że gdyby nie posiadała magicznych mocy miałaby ten sam kolor włosów, co jej matka. Co ciekawe, na niektórych szkicach koncepcyjnych Elsa miała krótkie czarne włosy,
- Postać Elsy jest oparta na dwóch postaciach z baśni Andersena: Kaju i Królowej Śniegu. Ze względu na to, że tytułowa Królowa Śniegu jest główną antagonistką, na długo przed premierą filmu fani wierzyli, że Elsa przejmie rolę czarnego charakteru. Jednakże jej rola w filmie stała się bliższa postaci Kaja. Co ciekawe, w niektórych przekładach baśni Kaj i Gerda (postać na której oparta jest Anna) byli rodzeństwem,
- Pod koniec filmu Elsa wręcza Annie w prezencie parę łyżew. Jest to nawiązanie do baśni o Królowej Śniegu, w której władczyni obiecała Kajowi nowe łyżwy w zamian za ułożenie dla niej układanki z bryłek lodu,
- Imię Elsa jest występującym teraz samodzielnie imieniem pochodzącym ze zdrobnienia imienia Elisabeth (Elżbieta),
- Gdy Elsa uderzyła Annę lodową drzazgą w serce pod koniec piosenki Pierwszy raz jak sięga pamięć (repryza) słychać melodię z fragmentu wstępnej piosenki, gdzie handlarze śpiewają bo serce ściska lód,
- Jednym z ulubionych posiłków Elsy są ryby. Jest to wspomniane w książce Anna i Elsa. Magia i wspomnienia
- Jest strażniczką zaczarowanego lasu , opiekunką duchów (wody , wiatru , ognia , ziemi),
- Przyjaźni się z Olafem , Bazaltarem , Kristofem i Svenem oraz Yeleną , Hanią Mayą , Northuldrami , i Haraldrayderem,
- Świąteczną tradycją Elsy i Anny jest Olaf.
Galeria
_4.jpg "Anna i Elsa (siostry) 4.jpg (148 KB)")
Zobacz też
Bohaterowie Kraina lodu
|
|---|
|
Główni Bohaterowie: Anna • Elsa • Kristoff • Olaf • Sven Drugoplanowi Bohaterowie: Duchy Zaczarowanego Lasu (Nokk , Brudi , Skalne Kolosy , Orkanek) • Haraldrayder • Hania Maya • Yelena • Northuldra • Halima • Generał Mattias • Kaj • Gerda Inne Postacie: Mieszkańcy Arendelle • Strażnicy Zamkowi • Służba Zamkowa • Rita • Lord Aren • Eryk • Elise Postacie Usunięte: Anders • Norm • Piekarze Postacie Gościnne: Agnarr • Iduna • Persi • Aggie • Dokmistrz • Chłopiec z Arendelle • Kobieta z Arendelle • Puszek • Flegmisław • Bałwanki • Trolle (Bulda • Cliff • Bazaltar • Gothi) • Oaken • Kjekk • Mewy • Biskup Arendelle • Handlarze Lodu • Dygnitarze (Hiszpania • Francja • Niemcy • Irlandia) • Chór Kościelny • Rodzina z Sauny • Wilki Wrogowie: Arcyksiążę von Szwądękaunt • Hans • Erik i Francis • Sitron • Bracia Hansa • Runard • Król i Królowa Nasturii |