Kraina lodu Wiki
Advertisement

Oj no weź, chałupa cała z lodu! Jestem z branży.

—Kristoff do Anny przed Lodową Kryjówką


Kristoff - przyszły mąż Anny, przyszły szwagier Elsy.

Jest jednym z głównych bohaterów filmu animowanego Kraina Lodu, Kraina lodu 2, Kraina Lodu 3 oraz krótkometrażowych: Gorączka Lodu i Przygoda Olafa. Głosu w polskiej wersji użyczył mu Paweł Ciołkosz, zaś w oryginale Jonathan Groff.

Pod koniec swojej przygody Kristoff związał się z Anną i został przyjęty do rodziny królewskiej Arendelle. Po trzech latach ich związku Kristoff się oświadczył Annie na co ta się zgodziła, tym samym został jej narzeczonym.

Opis[]

Oficjalna Biografia[]

Kristoff uwielbiał życie na łonie natury. Mieszkał w wysokich górach, gdzie zbierał lód i sprzedawał go królestwu arendelle. Był nieokrzesany, silny, twardo stąpał po ziemi i miał swój własny kodeks zasad, według którego postępował. Sprawiał wrażenie samotnika, ale nie mógł się obejść bez swojego najlepszego przyjaciela – wiernego i bardzo sponiewieranego renifera imieniem sven.

—Oficjalna strona filmu

Osobowość i Cechy Charakteru[]

Spędzając lata bez prawdziwego kontaktu z innymi osobami, poza trollami i Svenem, Kristoff był indywidualistą i typem samotnika. Czasem był zrzędliwy oraz nieco samolubny, jak i ciut leniwy. Lecz mimo tych wszystkich wad, kryło się w nim serce ze złota oraz ukazywał sympatię do tych, którzy traktowali go z przyjaźnią i miłością, tak jak Sven, a później Anna. Jego relacje ze Svenem doskonale przedstawiają jego, wbrew pozorom, miękkie serce. Traktował go jako jedynego, prawdziwego przyjaciela. Stawiał go ponad wszystko inne do tego stopnia, że ocalił dla niego marchewki w ostatnich sekundach od zniszczenia sań, pozostawiając inne niezbędne rzeczy na ich pokładzie. Udowodnił, że czyjeś szczęście było dla niego o wiele ważniejsze, niż własne.

Kristoff znany był także z tego, że naśladuje głos Svena, będąc w stanie zrozumieć myśli renifera za pośrednictwem jego parsknięć, dlatego postanowił po prostu wypowiadać myśli Svena podczas ich wspólnych rozmów. Chłopak uważał, że zwierzęta są lepszymi kompanami niż ludzie, wyrażając to w piosence, której słowa mówią, iż ludzie byli draniami, kłamali i oszukiwali, co wyjaśnia jego samotny styl życia.

Milsza strona Kristoffa ukazała się podczas jego wędrówki z Anną. Na początku okazywał niechęć wobec pomocy dziewczynie, ale w końcu zmienił zdanie, dzięki "przekonywaniom" Svena. Podczas trwania przygody, Kristoff zaczął przekonywać się do słodkiej i naiwnej Anny, stając się bardzo opiekuńczym, a także wiernym. Na sam koniec oboje zakochali się w sobie całkowicie, choć chłopak wydawał się być lekko nieśmiały, po raz kolejny pokazując swoją łagodniejszą stronę.

W Gorączce Lodu, delikatniejsza strona Kristoffa urosła i stała się bardziej widocznym aspektem jego osobowości. Z siostrą Anny, Elsą, okazuje się, że jest przy niej dość wyluzowany, pocieszający i zachęcający, patrząc na jaśniejszą stronę sytuacji, bez względu na poziom ważności. Niemniej jednak nadal okazuje się, że jest zdenerwowany wokół Anny w wyniku swoich uczuć do niej.

W Krainie Lodu II Kristoff na poważnie myślał o ustabilizowaniu swojego związku z Anną, mimo że jego brak umiejętności komunikacyjnych przeszkadzał mu w próbach oświadczyn. Mimo to uczucia Kristoffa do Anny pozostały silne, gdy uratował Annę przed skalnymi kolosami w samą porę, aby pomóc jej dostać się do tamy Runarda, a także ponownie ją uratować, gdy nie udało jej się przeskoczyć z zawalającej się tamy na czas. Po powrocie Elsy, zmartwychwstaniu Olafa, ostatecznie zebrał się na odwagę i poprosił Annę o rękę na co Anna się z radością zgodziła.

Wygląd[]

Kristoff jest smukłym i muskularnym mężczyzną. Ma jasną cerę, a na twarzy widnieją lekkie piegi. Jego włosy są koloru czystego blondu, a oczy pięknego brązu.

Jego ubiór stanowił głównie futrzane i skórzane wytwory. Miał ciemno szary sweter i spodnie. Na to zakładał czarną kamizelkę i wzorzysty bordowy pas. W związku z tym, że żył w górach zakładał na ręce czarnawe rękawice. Jego buty były koloru jasnej i ciemnej zieleni, zakończone są spiczasto.

Jego codzienny strój stanowiły czarne spodnie przepasane bordowym, wzorzystym pasem i niebieska bluzka z podwijanymi rękawami, a do tego nałożona na nią czarna kamizelka z zielonawymi wykończeniami.

W Gorączce Lodu nosił czarną kamizelkę, błękitną koszulę, czarne spodnie, czarne buty.

W drugiej części nosił królewski strój w odcieniach brązu, białą koszulę i czarne buty. Kiedy przebywał z Elsą i Anną w zamku, nosił ciemnofioletową długą szatę wraz ze swoim strojem do spania.

Podczas podróży do Zaczarowanego Lasu czarną kamizelkę, brązowy sweter, czarne spodnie i buty.

Pod koniec filmu blond włosy Kristoffa były zaczesane do tyłu, a on nosił królewski strój, który był prawie podobny do Hansa, ale był ciemnoszary i ciemnoniebieski, a podszewki jego królewskich spodni są jasnoszare. Kołnierzyk jego królewskiej kurtki był jasnobrązowy ze złotymi wzorami, a zarówno jego ciemnoniebieski kołnierzyk, jak i fioletowe pagony również mają złote wzory. Miał również zaokrągloną przypinkę z fioletowym klejnotem osadzonym na jego królewskiej kurtce. Nosił również czarne buty do garnituru.

Historia[]

Wczesne Życie[]

Kristoff dorastał jako sierota. W dzieciństwie uratował młodego renifera imieniem Sven i zaprzyjaźnił się z nim. Chłopiec od małego najczęściej towarzyszył handlarzom lodu w wydobywaniu lodowych brył. Pewnej nocy, gdy miał osiem lat, zauważył dwa konie i ich jeźdźców, a także ciągnący się za nimi lodowy ślad. Chłopiec i towarzyszący mu renifer postanawiają udać się za nimi, docierając do doliny żywej skały.

Sven Kristoff Bulda

Bulda przygarnia Svena i Kristoffa

Chcąc zostać niezauważonym, Kristoff i Sven ukrywają się za skałami. Obserwując rodzinę królewską są świadkami poruszania się skał i w końcu odkrywają, że są to trolle, a kamień znajdujący się przed chłopcem i jego zwierzęciem okazał się być Buldą. Trollica nazwała ich "słodziakami" i postanowiła ich przygarnąć. Później Kristoff był świadkiem, jak Bazaltar uzdrowił młodą dziewczynkę swoją magią.

Bulda dotrzymała słowa i przygarnęła Kristoffa i Svena. Przez lata Kristoff dorastał blisko Svena, często naśladując głos renifera, by "rozmawiać" ze swoim przyjacielem.

Mroźne Lato[]

Trzynaście lat później, Kristoff wyrósł na samowystarczalnego handlarza lodem. On i Sven byli w mieście w dniu koronacji Elsy. Jednakże nie pozostali tam na długo i po chwili udali się na wydobywanie lodu. Po tym, jak Elsa przypadkowo zamroziła całe królestwo, Sven i Kristoff skierowali się do najbliższego sklepu, by zakupić materiały niezbędne na nagłą zimę.

Kristoff Anna Oaken

Kristoff próbuje bezskutecznie targować się z Oakenem

Tej nocy Kristoff przybył do dyskontu prowadzonego przez Oakena – wszedł przez drzwi cały w śniegu oraz w szorstkim nastroju. Wewnątrz został przywitany przez właściciela rozmawiającego z anną. Od razu zaczął zbierać rzeczy, które zamierzał kupić: rozpoczął od marchewek, do których przejście zostało blokowane przez Annę. Po przeproszeniu dziewczyny i wyrzuceniu warzyw na ladę, Kristoff udał się do działu zimowego po kilof i linę, podczas gdy Oaken starał się nawiązać przyjacielską rozmowę, pytając o pochodzenie nagłej mroźnej pogody. Kristoff odpowiedział, że burza pochodzi z lodowego wierchu, po czym zamierzał kupić wybrane przedmioty. Kiedy okazało się, że Oaken zażądał czterokrotnie większej ilości pieniędzy niż przypuszczał, Kristoff próbował targować się z nim, ale bezskutecznie.

Kiedy Anna usłyszała o lodowym wierchu, który wzbudził jej zainteresowanie, zapytała, czy nagła anomalia na górze ma związek z magią. Zdenerwowany Kristoff bez ogródek powiedział jej "tak" i zaczął obrażać właściciela sklepu, nazywając go "gazdą". Zdenerwowany oaken wyrzucił mężczyznę ze sklepu. Tam do Kristoffa zbliżył się podekscytowany Sven, ale chłopak ostudził jego zapał stwierdzając, że nie był w stanie kupić marchewek, ale jasno wskazał, że wie, gdzie mogą zatrzymać się na noc: w małej stodole położonej w okolicy sklepu.

Towarzystwo Anny[]

KristoffSven

Kristoff śpiewa kołysankę

W stodole, Kristoff i Sven przygotowywali się do snu, kiedy chłopak śpiewał kołysankę. Nagle do budynku weszła Anna, która prosi mężczyznę, aby ten zaprowadził ją na lodowy wierch. Kristoff nie był zainteresowany, stwierdzając, że "nie robi za przewodnika". Na to Anna dała mu worek z kilofem i liną, których nie był w stanie kupić, co przekonało go - Kristoff stwierdził, że wyjadą rano i dodał, że ​​zapomniała kupić marchewek dla Svena. Wtedy Anna rzuciła marchewkami w jego twarz i powiedziała mu, że wyruszają natychmiast.

Kristoff postanowił przystać na rozkaz Anny i trio udało się w kierunku gór na saniach. Chcąc nawiązać rozmowę, Kristoff spytał Annę o przyczynę sprowadzenia zimy przez Elsę. Anna wyjaśniła, że Elsa odmówiła dania błogosławieństwa jej małżeństwu z człowiekiem, którego znała jeden dzień. Chłopak próbował uświadomić jej, że chciała poślubić zupełnie obcego mężczyznę, ale dziewczyna nie zgadzała się z nim twierdząc, że to "prawdziwa miłość". Para kłóciła się tak długo, aż Kristoff, zaniepokojony czymś, kazał Annie zamilknąć.

Kristoff zauważa wilki

Kristoff zauważa stado wilków

Kristoff wpatrywał się w ciemność i zauważa stado wilków. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, kazał svenowi uciekać, podczas gdy sam zapalał pochodnię do obrony sań przed drapieżnikami. Kiedy chłopak walczył z wilkami, Anna interweniowała, oszałamiając jednego ze zwierząt lutnią: zaskoczony mężczyzna nie zauważył zbliżającego się wilka i wypadł z pędzących sań, ledwo chwytając się lin. Bezradnie wleczony za saniami został zaatakowany przez kilka wilków. Anna szybko zareagowała, rzucając w drapieżniki podpalone bagaże. Potem pomagała kristoffowi wejść z powrotem na pojazd. Nagle zdali sobie sprawę, że zbliżają się do ogromnego wąwozu.

Sven Kristoff rozmowa

Sven "przekonuje" Kristoffa, by dalej pomagał Annie

Kristoff rzucił Annę na grzbiet Svena i kazał mu skakać po oddzieleniu sań od uprzęży renifera. Choć Sven i Anna przeskoczyli na drugą stronę, Kristoff wylądował w niepewnym miejscu i zaczął ześlizgiwać się z klifu zaraz po opłakiwaniu straty swoich sań, które spadły z urwiska. Jednak z pomocą Anny i zwierzęcego przyjaciela udało się uratować chłopaka. Rozpacz po stracie sań spowodowała, że Kristoff prawie opuścił Annę, jednak po "rozmowie" ze Svenem postanowił dalej jej pomagać.

Podróż na Piechotę[]

Trio kontynuowało swoją podróż na piechotę przez całą noc. Następnego dnia dotarli do punktu widokowego, z którego zauważyli Arendelle całe skute lodem. Kristoff i Anna spojrzeli na zamrożone królestwo z niepokojem. Choć Anna była przekonana, że ​​Elsa odmrozi je, Kristoff miał wątpliwości.

Po pewnym czasie, Kristoff, Sven i Anna dotarli do zamrożonego lasu, gdzie zachwycili się pięknem kryształów lodu. Jednak ich uwagę przykuł nieznany głos, a po chwili ujrzeli mówiącego bałwana. Anna początkowo panikowała, widząc go, i przypadkowo wykopała mu głowę i rzucała ją do Kristoffa. Ten zauważył, że bałwan "ma zeza", po czym odrzucał ją w stronę Annę. Po kilku wymianach głowa odwrotnie wylądowała na ciele bałwana.

Kristoff z ręką Olafa

Kristoff zafascynowany gałązkową ręką Olafa

Po "naprawie" bałwana i otrzymaniu marchewkowego nosa od Anny, ten przedstawił się jako Olaf. Wtedy dziewczyna przedstawiła siebie i jej towarzyszy – Olaf błędnie zakładał, że i Kristoff, i jego renifer nazywają się "Sven". Gdy Anna poprosiła go o pomoc w odnalezieniu Elsy, Kristoff, zafascynowany jedną z gałązkowych rąk bałwana, zaczął ją oglądać, kiedy ta nagle uderzyła go w twarz. Gdy bałwan spytał, dlaczego szukają Elsy, Kristoff mówi mu o misji przywrócenia lata. Po wyjawieniu swoich marzeń o lecie jako ulubionej porze roku, Olaf zdecydował się szczęśliwie zaprowadzić grupę do kryjówki Elsy.

Lodowa Kryjówka[]

AnnaKristoffSven

Anna spada w ramiona Kristoffa

Z pomocą Olafa, grupa udała się w kierunku lodowej kryjówki, ale po drodze natrafili na stromy klif. Kristoff zauważył, że wspinaczka byłaby niebezpiecznym przedsięwzięciem, ale to nie powstrzymało Anny przed spróbowanie. Jednak, ze względu na brak umiejętności wspinaczkowych, Annie nie udało się wejść na szczyt. Nieco rozbawiony działaniami dziewczyny, Kristoff postanowił jej pomóc, ale Olaf poinformował ich, że znalazł schody. Słysząc to, Anna postanowiła szybko zejść ze zbocza góry, rzucając się w ramiona chłopaka.

Zauważając lodową kryjówkę, Kristoff i Anna byli zafascynowani jego widokiem. Kiedy okazało się, że Sven nie był w stanie wejść po zamarzniętych schodach, jego właściciel kazał mu zaczekać na niego i resztę przed wejściem do kryjówki. Kiedy Kristoff wszedł na schody, zaczął podziwiać ich nieskazitelną budowę, przez co szedł wolniej niż reszta. Chłopak dołączył do Olafa i Anny przy drzwiach kryjówki, gdzie nadal patrzył na budowlę z wielkim podziwem. Tymczasem Anna w końcu zebrała się na odwagę, by wejść do środka. Ku jej zdziwieniu, drzwi się otworzyły, a przed wejściem poprosiła Kristoffa i Olafa, aby pozostali na minutkę na zewnątrz. Choć początkowo rozczarowany, Olaf wziął wniosek Anny zbyt dosłownie i zaczął liczyć do sześćdziesięciu, a kristoff, nie widząc innego wyjścia, zaczął liczyć razem z nim.

AnnaKristoffOlafElsa

Konfrontacja z Elsą

Gdy doliczyli do sześćdziesiątki, Olaf z niecierpliwością wszedł do środka, jednak Kristoff pozostał na zewnątrz. W końcu i on wszedł do lodowej kryjówki i po schodach dostał się do górnego pokoju, gdzie zobaczyć Annę na kolanach, dotkniętą magią Elsy. Chłopak rzucił się jej na pomoc i pomógł jej wstać, pytając, czy nic jej nie jest. Zaniepokojona pojawieniem się Kristoffa, Elsa powiedziała wszystkim, aby opuścili kryjówkę. Anna stwierdziła jednak, że nie pójdzie bez niej: w tym czasie, Kristoff zauważył cienie pojawiające się za murami kryjówki, i wyczuwając niebezpieczeństwo, zasugerował odejście. Ale gdy Anna ponownie odmówiła, Elsa stworzyła ogromnego bałwana, by wyprosił gości na zewnątrz. Po zepchnięciu ze schodów Kristoffa i Anny, śnieżny potwór wyrzucił w stronę pary rozdzielonego na części Olafa. To rozwścieczyło Annę, która – mimo prośby handlarza lodu – rzuciła śnieżką w bestię.

Ucieczka przed Puszkiem[]

AnnaKristoffDużyBałwan

Anna i Kristoff uciekają przez Puszkiem

Uderzenie puszka bardzo go rozwścieczyło. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, Olaf zgłosił się na ochotnika, aby odciągnąć uwagę potwora tak, aby Kristoff i Anna mieli okazję uciec. Duet zsunął się po stromym zboczu, ale bestia dorównywała im tempa. Annie udało się spowolnić puszka, uderzając go drzewem. Jednak szczęście nie trwało długo, gdyż wkrótce para dotarła na krawędź urwiska.

Zdając sobie sprawę, że zsunięcie się z klifu jest jedyną opcją, Kristoff przygotowywał się do zejścia, obwiązując Annę liną, ale potwór Elsy doganiał ich jeszcze raz i rzucił w ich stronę drzewem, aby zasygnalizować swoje przyjście. Anna rzuciła się z klifu, ciągnąc za sobą Kristoffa. W tym momencie Olaf pojawił się ponownie, wierząc, że udało mu się zgubić puszka. Jednak ten znalazł się bezpośrednio za nim i kierował się w stronę opadających z klifu. Mały bałwanek próbował powstrzymać potwora, ale został zrzucony z urwiska. Potwór zaczął wciągać linę, ale Anna przecieła ją, dzięki czemu para uciekła przed potworem i spadła z sześćdziesięciu metrów w dół. Na szczęście miękki śnieg zamortyzował ich upadek.

Na dole, Kristoff wydostał się ze śniegu i pomagał Olafowi połączyć jego ciało. Ku radości bałwanka, Svenowi udało się znaleźć grupę i radośnie się z nim wita. Widząc, że Anna była wciąż uwięziona w śniegu, chłopak postanowił jej pomóc i wydostał ją z zaspy. Wdzięczna za pomoc, Anna spytała Kristoffa, co z jego głową, ale ten uznał to za nic i spytał, co mają robić dalej. Dziewczyna zaczęła panikować. Po chwili Kristoff zauważył, że włosy Anny powoli siwieją i uznał to za efekt uderzenia magią Elsy. Chłopak powiedział, że jego przyjaciele mogą pomóc, twierdząc, że już widział ich w akcji.

W Poszukiwaniu Lekarstwa[]

Ogrzewanie

Kristoff pomaga Annie ogrzać się

Grupa dotarła do doliny żywej skały, ale w czasie drogi Anna zaczęła drżeć z zimna. Zaniepokojony Kristoff zabrał ją do znajdującego się w pobliżu gejzeru. Po rozgrzaniu dziewczyny, grupa kontynuowała podróż na polanę, kiedy handlarz lodu ujawnił, że jego przyjaciele są bardziej jak rodzina, która przygarnęła go i Svena. Kristoff zaczął martwić się o zrobienie dobrego wrażenia i ostrzegł Annę, że jego krewni mogą być "gburowaci", "głośni", "uparci", "mało delikatni" i "przyciężcy". Jednak dziewczyna rozwiała wszelkie obawy chłopaka mówiąc, że na pewno są cudowni.

Kristoff rozłożył ręce i przedstawił Annę trollom, które były jeszcze w formach skalnych. Zaczął się z nimi witać, nie zdając sobie sprawy, że Anna i Olaf myśleli, że ten postradał zmysły, rozmawiając z kamieniami. Kiedy Anna zaczęła uciekać, chłopak kazał się jej zatrzymać, a skały nagle zaczęły toczyć się w kierunku handlarza lodu, przybierając swoje prawdziwe formy. Gdy Bulda szczęśliwie ogłosiła powrót syna do domu, inne trolle zaczęły dziko świętować. Kristoff próbował zapytać ich o miejsce pobytu Bazaltara, ale mały troll powiedział mu, że ten śpi.

W końcu trolle zauważali Annę i wzięli ją za narzeczoną Kristoffa. Mimo że para powiedziała im, że byli w błędzie, stworzenia próbowały połączyć ich ze sobą, dając im ślub. Lecz przed zakończeniem ceremonii Anna upadła w ramiona Kristoffa z powodu klątwy swojej starszej siostry.

Bazaltar Anna Kristoff 2

Bazaltar informuje Annę o jej stanie

Do grupy dołączył się Bazaltar, który wyczuł obecność "dziwnej magii". Trzymając ręce i patrząc dziewczynie w oczy, troll poinformował Annę, że jej sytuacja była tragiczna: siostra przebiła jej serce lodową drzazgą. Kristoff ma nadzieję, że Bazaltar będzie w stanie uleczyć ją, jednak ten z przykrością stwierdził, że "tylko prawdziwa miłość może roztopić lód w sercu". Kiedy Bulda zaproponowała "pocałunek prawdziwej miłości", Anna ponownie zadrżała, a jej włosy zbielały. Kristoff postanowił zabrać dziewczynę do narzeczonego, Hansa – szybko wsiadł na renifera i pędzili z powrotem do Arendelle.

Wyścig z Czasem[]

Powrót do Arendelle

Kristoff próbuje ratować Annę, zabierając ją do Arendelle

Rankiem Sven dociera do przedmieść Arendelle, choć stan Anny nadal się pogarszał. Chcąc nieco ogrzać dziewczynę, Kristoff dał jej swoją czapkę i każe przyspieszyć reniferowi. Gdy zbliżali się do zamku, Olaf oddzielił się od grupy, a mężczyzna kazał mu zachować ostrożność. Po przybyciu do bram zamku, Kaj i dwie służące wybiegają, aby zabrać Annę do środka. Kristoff powiedział im, że trzeba ją ogrzać i znaleźć Hansa. Kiedy brama zaczęła się zamykać, Kristoff błagał służącego, aby ten zajął się Anną. Wpatrując się z niepokojem w zamknięte wrota, chłopak wzdychał, po czym niechętnie odchodził razem ze Svenem.

Odchodząc od zamku, załamany Kristoff udał się w kierunku gór, a za nim Sven. Jednak nagle renifer wyprzedził go i blokował mu drogę, parskając na niego, chrząkając i zatrzymując porożami. Kristoff ignorował go i próbował wyprzedzić, ale renifer uniósł go porożami, chcąc zanieść go do Anny. Mężczyźnie udało się zejść i stanowczo stwierdził, że nie mogą wracać, gdyż Anna miała już "prawdziwą miłość". Na te słowa Sven patrzył na swojego przyjaciela z niedowierzaniem, a po chwili ich uwagę przykuła burza śnieżna w pobliżu zamku. Kristoff uważał, że Anna jest w niebezpieczeństwie i na grzbiecie Svena czym prędzej wracał do Arendelle.

Zamieć[]

Po dotarciu do fiordów, przyjaciele weszli w serce burzy śniegowej i zostali zaskoczeni silnym wiatrem. Mimo to przedostali się przez niego, jak i przez wiele wraków statków uwięzionych w lodzie. Konstrukcja jednego z okrętów zaczęła się zawalać tuż nad reniferem i jego właścicielem, ale udało im się bezpiecznie uciec. Niestety, dziób statku uderzył w lód, przez co ten zaczyna pękać tuż pod Svenem i Kristoffem. Widząc dziurę w lodzie, Sven próbował przeskoczyć, ale bezskutecznie – wyrzucił Kristoffa na drugą stronę, a sam wpadał do lodowatej wody.

Po kilku chwilach renifer wydostał się na lód i kazał przyjacielowi biec bez niego. Uspokojony Kristoff poruszał się ślepo w zamieci śnieżnej. Nagle słyszał głos Anny pośród wiejących wiatrów i czym prędzej kierował się w stronę źródła dźwięku.

Kristoff widzi Annę

Kiedy burza ustaje, Kristoff zauważa Annę i biegnie w jej stronę

Nagle burza zniknęła, a Kristoff zobaczył Annę. Nie tracąc czasu, chłopak biegł do dziewczyny. Ta jednak udała się w kierunku swojej starszej siostry, aby uratować ją przed zabiciem przez Hansa, jednocześnie cała zamieniła się w lód. Kristoff był w szoku rozpaczy, podczas gdy Elsa wybuchła płaczem na widok zamrożonej Anny. Po chwili dotarli Olaf i Sven, którzy również w milczeniu obserwowali żałobę Elsy.

Odwilż[]

Kristoff mocno przeżywał śmierć Anny, ale kiedy ta zaczęła odmrażać, Sven trącił swojego zrozpaczonego przyjaciela porożami. Dziewczyna cudem powróciła do życia, a Olaf odkrył, że poświęcenie się dla starszej siostry było aktem prawdziwej miłości. Jego słowa pomogły Elsie zdać sobie sprawę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej zdolności. Elsie udało się odmrozić Arendelle, przywracając lato.

Szczęśliwa i spokojna atmosfera została zakłócona przez Hansa, który przewrócił się, gdy jego miecz dotknął zamrożonego ciała Anny. Rozgniewany Kristoff przygotowywał do konfrontacji z Hansem, ale Anna zatrzymała go i sama poszła z nim porozmawiać. Hans zdziwił się, że dziewczyna żyje, gdyż zamarzło jej serce, ale ta poinformowała go, że nie jej, ale mu, po czym uderzyła go w twarz, zrzucając do wody. Kristoff następnie obserwował uścisk Anny z Elsą, która uśmiechała się w jego stronę.

Pocałunek

Pocałunek prawdziwej miłości

Kiedy w Arendelle zagościł spokój, Anna postanowiła spłacić dług Kristoffowi, dziękując mu za pomoc i wręczając mu nowe sanie. Choć mężczyzna stwierdził, że nie może przyjąć takiego hojnego daru, ustąpił po tym, jak Anna poinformowała go, że Elsa mianowała go "nadwornym dostawcą lodu i sopli". Pokazując swoją wdzięczność za prezent Anny, Kristoff bierze Annę w ramiona i uniósł ją, stwierdzając, że mógłby ją pocałować. Zdając sobie sprawę ze swoich słów, zakłopotany chłopak nerwowo zaczął bełkotać, a Anna pocałowała go w policzek. Po chwili ośmielony Kristoff pocałował dziewczynę w usta.

Później na dziedzińcu zamkowym, Sven i Kristoff ślizgali się na lodowisku razem z Anną, Elsą, Olafem i mieszkańcami królestwa.

Urodziny Anny[]

Kriss

Kristoff z tortem urodzinowym dla Anny

W krótkometrażówce Gorączka Lodu, w dniu urodzin Anny, prawie rok po wydarzeniach z filmu, Kristoff pomagał Elsie w przygotowaniu imprezy niespodzianki, aby urodziny Anny były idealne (nawet wziął prysznic w ramach przygotowań do uroczystości). Podczas gdy Elsa ozdabiała tort urodzinowy, Kristoff i Sven dekorowali dziedziniec zamkowy. Choć Elsa czuje niepokój, że nie wszystko będzie perfekcyjne, Kristoff dodaje jej optymizmu i uspokaja Elsę, mówiąc, że wszystko będzie dobrze.

Gdy nadchodzi czas, aby obudzić Annę, Elsa idzie po nią, a Kristoff jest odpowiedzialny za zachowanie porządku podczas nieobecności Elsy. Po odejściu Elsy, Kristoff, Olaf i Sven w końcu zasypiają w oczekiwaniu na powrót sióstr, a budzi ich dopiero pojawienie się małych bałwanków, które zaczynają siać chaos na dziedzińcu.

Kristoff i bałwanki

Kristoff próbuje bronić dekoracji przed bałwankami

Wystraszony Kristoff natychmiast podejmuje działania, próbując złapać niesforne maluchy, jednak te okazują się nieuchwytne i za swój cel biorą tort urodzinowy. Kristoffowi udaje się ochronić tort przed łakomczuchami, lecz w tym czasie pozostałe bałwanki niszczą dekorację. Mimo to, do czasu przybycia Anny i Elsy, bałwanki zostają oswojone, a chaos zostaje zażegnany. Kristoff wita swoją ukochaną z uśmiechem na twarzy, życzy jej wszystkiego najlepszego i wręcza jej tort urodzinowy.

Na koniec krótkometrażówki, Olaf, Kristoff i Sven udają się na lodowy wierch, zabierając bałwanki do lodowej kryjówki, aby zamieszkały tam razem z puszkiem.

Boże Narodzenie (Kraina Lodu.Przygoda Olafa)[]

Kristoff , Anna , Elsa , Olaf , Sven 1

W ramach obchodów pierwszego bożego narodzenia w Arendelle od otwarcia bram Kristoff wraz ze Svenem przyniósł do zamku dzwon. Kristoff pomógł następnie podnieść dzwon na miejsce i upuścił linę, aby Anna, Elsa i Olaf mogli zadzwonić dzwonkiem, aby rozpocząć sezon świąteczny .

Kiedy siostry były smutne, że wszyscy opuścili zamek, aby przygotować swoje tradycje, Kristoff zapewnił Annę i Elsę, że nie potrzebują dużej imprezy, i pocieszył ich, wprowadzając własną rodzinną tradycję. Zaczynając od ballady , w końcu ujawnił im wizerunek flemmingradu i powiedział im, jak trzeba polizać jego czoło i złożyć życzenie. Widząc, że pozostawił Annę i Elsę wątpliwości, wyszedł, aby przygotować swój „flemmy gulasz”, zapewniając ich, że podoba się tłumowi.

Podczas gdy Kristoff przygotowywał gulasz, Sven wrócił do zamku. Próbował wyjaśnić sytuację Olafa Kristoffowi, ale Kristoff nie był pewien, co Sven chciał mu powiedzieć. W końcu Elsa i Anna zrozumiały przekazaną przez Svena wiadomość i postanowili odnaleść Olafa.

Grupa zgromadziła mieszkańców Arendelle i udała się do lasu. Gdy Olaf został odnaleziony, Kristoff niósł pudełko zawierające prezenty Anny i Elsy. Kiedy Elsa zrobiła duże drzewo z lodu, Kristoff otworzył pudełko, aby pozwolić Annie dać figurkę Olafa, którą Elsa zamieniła w ozdobę, i uniosła Olafa by zawiesił ozdobę na czubku na drzewie. Kristoff i pozostali zachwycili się stworzeniem.

Kraina Lodu 2[]

Nowy Początek[]

Kristoff 2

Trzy lata po spotkaniu z Anną w górach Kristoff zastanawiał się, jak się jej oświadczyć. On wyznał to Svenowi przed spotkaniem Anny i Olafa w mieście. Tej nocy grupa w zamku, wraz z Elsą, grała w kalambury; Kristoff połączył siły z Olafem i udowodnił, że jest dobry w grze, ostatecznie pokonując siostry. Kiedy Elsa przeszła do swojej sypialni, Kristoff próbował oświadczyć się Annie; Jednak troska Anny o Elsę skłoniła ją do pójścia i sprawdzenia jej, a Kristoff stracił swoją szansę.

Zaczarowany Las[]

Olaf , Elsa , Anna , Kristoff , Sven 2

Po tym, jak Elsa nieumyślnie obudziła Duchy Zaczarowanego Lasu, Kristoff dołączył do sióstr, wraz z Olafem i Svenem, w podróż do lasu. Podczas podróży, po frustracji nieustannym opowiadaniem przez Olafa ciekawostek, powiedział bałwanowi, że sen podczas długich podróży zapobiega szaleństwu, próbując go uciszyć; Elsa i Anna zgodziły się na poważnie. Kiedy Anna zwróciła uwagę, że Elsa i Olaf śpią, Kristoff skorzystał z okazji, by się jej oświadczyć, ale potknął się o słowa, zanim Elsa poprosiła go o ucieszenie po ponownym usłyszeniu głosu. Grupa zeszła z wozu zeszła na płaskowyż, na którym stała mgła. Kristoff początkowo próbował przejść przez mgłę, ale został odepchnięty. Po rozstaniu pod dotknięciem Elsy grupa weszła do środka.

Po wejściu do lasu i obejrzeniu tamy Kristoff podjął próbę kolejnego oświadczenia się Annie. Po raz kolejny Anna nie zdając sobie sprawy, do czego zmierza, a po nieumyślnym poinformowaniu jej, że mogą zginąć w lesie, Anna pospieszyła na poszukiwanie Elsy.

Samotny ze Svenem w Lesie[]

Kristoff i Sven 2

Po omyłkowym oświadczeniu się Yelenie Kristoff był zszokowany, że sióstr dawno nie było. Yelena powiedziała że, jeśli chce może wyruszyć z Northuldrami w drodze przez porostowe łąki; ale zanim wyruszył, Kristoff poświęcił trochę czasu dla siebie. Zwierzył się Svenowi, że tak trudno mu znaleźć miłość. Wtedy był w stanie wyrazić swoje uczucia do Anny, a bez niej był po prostu zagubiony w lesie. Pomimo pozostawienia w tyle Kristoff nie tracił nadziei na perspektywy swojego związku z Anną, potwierdzając swoje postanowienie, że będzie czekał na znak, że ma być z Anną.

Kristoff i Sven 2

Później, gdy Anna poprowadziła skalne kolosy do zniszczenia tamy, Kristoff zauważył ich i podążył za skalnymi kolosami. Kristoff i Sven uratowali Annę przed stratowaniem i pomogli jej w końcu dotrzeć do tamy. Po asystowaniu jej we wspinaczce Kristoff powiedział Annie, że będzie po drugiej stronie i tam na nią poczeka. Kristoff pojawił się w samą porę, aby pomóc porucznikowi Mattiasowi uratować Annę przed upadkiem podczas zawalenia się tamy. Następnie Kristoff wziął Annę w ramiona, która mocno go przytuliła.

Kristoff i Sven 2

Mgła w końcu się zniknęła; Kristoff i Anna dotarli na skraj lasu z resztą Northuldów. Anna przeprosiła, że ​​go zostawiła, martwiąc się, że ma chronić Elsę, która w tym czasie uważała, że ​​jej starsza siostra zginęła. Kristoff zapewnił ją, mówiąc, że jak kocha to poczeka. Po tym, jak Anna spotkała się ponownie z Elsą nad wodą, Kristoff rzucił się w dół i przytulił Elsę, szczęśliwy, że żyje i ma się dobrze. Zauważając jej nowy wygląd, zapytał, czy to dlatego, że zrobiła coś z włosami. Po tym, jak Elsa wskrzesiła Olafa , Kristoff dołączyli do grupy w uścisku, w końcu miał szansę poprosić Anne o rękę. Klękając na jedno kolano i wyznając jej miłość, Anna, przytłoczona radością, przyjęła jego oświadczyny.

Powrót do Domu[]

Jakiś czas później Kristoff przebrał się dla Anny podczas odsłonięcia posągu, aby uczcić nowy sojusz między Arendelle i Northuldrami. Po przywitaniu się z Anną, pocałowała go i zmierzwiła mu włosy, mówiąc, że woli go w skórze a Kristoff następnie udał się z Olafem i Svenem, aby zobaczyć, jak Anna i generał Mattias odsłaniają posąg.

Kraina Lodu 3[]

Rodzina[]

Anna[]

Anna i Kristoff 1

Kiedy Kristoff po raz pierwszy spotkał Annę w punkcie handlowym i saunie wędrującego dębu , ledwo rozpoznał księżniczkę, zamiast tego skupił się na zdobywaniu zapasów i żywności. W związku z tym był zaskoczony, gdy Anna przyszła prosić o pomoc. Chociaż Kristoff nie chciał zaoferować swojej pomocy, Anna podarowała mu zapasy i marchewki, na które nie mógł sobie pozwolić z dębu; traktując to jako ofertę biznesową, ustąpił sanie do lodu.

Początkowo Kristoff nie miał dobrej opinii o Annie, czując, że jej pośpieszne zaręczyny z Hansem były poważnym błędem w ocenie. Stwierdził również, że Anna jest raczej lekkomyślna, ponieważ prawie go podpaliła, ratując go przed wilkami. Kristoff rozważał nawet skorzystanie z oferty Anny, by odejść, kiedy zgubił sanie podczas ucieczki przed wilkami. Postanowił jednak nadal towarzyszyć Annie i był rozbawiony, gdy Anna udała nonszalancję na jego decyzję.

Gdy ich podróż trwała dalej, postrzeganie Anny przez Kristoffa zaczęło się zmieniać i zaczął podziwiać Annę za jej optymizm i nieustraszoność. Kristoff zaczął wyrażać troskę o bezpieczeństwo Anny, podbiegł do niej po tym, jak Elsa ją zraniła i pomimo puszka będącego bezpośrednio za nim, Kristoff pomógł Annie wstać, zanim razem uciekli przed szalejącym bałwanem. Był szczególnie zaniepokojony, gdy zdał sobie sprawę, że włosy Anny stały się białe jako skutek działania magii Elsy i poprosił o pomoc, zabierając ją do swojego domu w dolinie żywej skały. Kiedy Bazaltar poinformował Annę, że jej zamarznięte serce może zostać rozmrożone tylko przez akt prawdziwej miłości, Kristoff natychmiast przyjął zadanie sprowadzenia Anny z powrotem do Hansa, chociaż pozostał nieświadomy swojego uczucia do Anny.

Kiedy Kristoff dostarczył Annę do zamku, nadal martwił się o jej stan, nalegając, aby nie martwiła się o jego sprawy. I nawet gdy bramy zamknęły się przed nim, Kristoff stał przy wejściu do zamku, zanim w końcu odszedł, dochodząc do wniosku, że Anna jest teraz ze swoją „prawdziwą miłością”, Hansem. Jednak kiedy Kristoff zauważył, że nad zamkiem tworzy się zamieć, natychmiast odwrócił się, by wrócić po Annę, mimo że musiał wejść w samo serce burzy. Chociaż poruszał się po burzy na ślepo, Kristoff usłyszał głos Anny i przepychał się dalej. Ale w końcu burza ustała, a Kristoff w końcu zobaczył ścieżkę do Anny i rzucił się do przodu.

Jednak Anna odwróciła się od niego, a Kristoff mógł tylko zatrzymać się i patrzeć z rozpaczą, jak rzuciła się na ścieżkę miecza Hansa , zamarzając w tym procesie. Przytłoczony utratą kobiety, z którą był tak blisko podczas ich przygód, Kristoff poczuł ogromną ulgę, gdy Anna rozmroziła się i radośnie patrzył na swoje spotkanie z Elsą. Przypominając sobie, że Kristoff zgubił sanie, Anna wymieniła je na nowy model i z przyjemnością poinformowała go, że został oficjalnym „ nadwornym dostawcą lodu i sopli ". Kiedy w Arendelle jest spokojne i ich kłopoty są za sobą, Kristoff poczuł się na tyle podekscytowany, że zawirował Annę w powietrzu i oświadczył, że może ją pocałować. Po lekkim zaskoczeniu Anna pocałowała Kristoffa w policzek, wywołując u handlarza Lodu, aby zainicjować ich związek z bardziej namiętnym pocałunkiem.

Następnego lata Kristoff pomógł przygotować się na dziewiętnaste urodziny Anny, dekorując dziedziniec dużym sztandarem. Po obronie ciasta przed złośliwymi bałwankami, kombajn do lodu z dumą podarował go annie i zyskał na tyle pewności siebie, że otwarcie wyznał jej miłość. Siła ich więzi jest taka, że ​​kristoff zwracał się do anny za każdym razem, gdy był zdenerwowany i potrzebował wsparcia, ponieważ uważał ją za dobre źródło rad.

Kristoff i Anna 2

Trzy lata później miłość Kristoffa do Anny jest silniejsza niż kiedykolwiek i w końcu poczuł, że nadszedł właściwy czas, aby się jej oświadczyć. Miał pewne trudności, jak się do tego zabrać, nie tylko dlatego, że brakowało mu pewności siebie. Jego wysiłki były również utrudnione przez poszukiwanie głosu wzywającego Elsę; Kristoff ciągle tracił swoją szansę, a anna często źle rozumiała, co próbuje powiedzieć. Kiedy Anna odeszła bez słowa, nieświadoma, że Kristoff przygotowuje wielką propozycję, otwarcie wyraził swoje uczucia o tym, jak byłby zagubiony bez niej. Kiedy Anna wróciła i potrzebowała pomocy w zniszczeniu tamy, Kristoff natychmiast przyszedł jej z pomocą. Po zniszczeniu tamy i uwolnieniu lasu oboje mieli trochę czasu na pogodzenie się. Wziął ją w ramiona, oświadczając, że jego miłość do niej nie jest krucha. Po spotkaniu z Elsy, która była cała i zdrowa, Kristoff w końcu miał okazję się oświadczyć ukochanej. Anna, ogarnięta radością, zgodziła się.

Elsa[]

AnnaKristoffOlafElsa

Jeszcze zanim ją poznał, Kristoff wydawał się do pewnego stopnia obawiać Elsy, ponieważ nie był pewien, czy Anna da radę, by jej starsza siostra rozmroziła zimę . Nadal wyrażał swoje wątpliwości dotyczące Elsy, kiedy on, Anna, Sven i Olaf zbliżyli się do lodowej kryjówki i napotkali pole smaganych wiatrem sopli, prawie wbijając mu nos w kolec. Kiedy w końcu spotkał Elsę, Kristoff zachował wobec niej ostrożność i błagał Annę, aby wyszli, zauważając, że za murami pałacu pojawiają się złowieszcze cienie. Po tym, jak Anna odmówiła, Elsa użyła swoich mocy, aby stworzyć puszka, który wyrzucił ich z kryjówki.

Jednak Kristoff ostatecznie zaakceptował Elsę, a nawet próbował skonfrontować Hansa za swoje czyny. Przyjął także prezent od Anny po tym, jak usłyszał, że Elsa uczyniła go nadwornym dostawcą sopli i lodu.

Sven , Kristoff , Elsa

W dniu urodzin Anny Kristoff czuł się na tyle komfortowo w pobliżu Elsy, że pomógł jej przygotować się na przyjęcie. Chociaż kiedy Elsa powiedziała mu, żeby niczego nie dotykał, gdy szła obudzić Elsę, żartobliwie zinterpretował jej słowa mówiąc do renifera jako Sven ona uważa cię za durnia.

Elsa i Kristoff 2

W Krainie Lodu 2 więź Elsy i Kristoffa zacieśniła do tego stopnia, że ​​ona faktycznie traktuje go jako członka rodziny. A kiedy Elsa wraca żywa po zamrożeniu w Ahtohallanie, wita się z Kristoffem w uścisku z otwartymi ramionami. Wyraża również szczęście, gdy Kristoff oświadcza się Annie tym samy witając go oficjalnie w rodzinie, pokazując, jak bardzo wspiera jego związek z jej młodszą siostrą i dając im swoje błogosławieństwo dla ich małżeństwa.

Przyjaciele[]

Olaf[]

Olaf i Kristoff 1

Podczas ich pierwszego spotkania kristoff był zaskoczony wrażliwością Olafa i powiedział, że bałwan był „przerażający”. Ale wydawał się też raczej zafascynowany Olafem, zwracając szczególną uwagę na swoje ramię z gałązką. Kiedy Olaf opisał swoje marzenie o przeżyciu lata , Kristoff początkowo zareagował rozbawieniem i starał się powiedzieć bałwanowi, że rozpłynie się w upale; Jednak Anna ostrzegła handlarza lodu przed zrobieniem czegoś takiego, ku jego niedowierzaniu. Mimo to Kristoff zdecydował się zachować milczenie na temat braku doświadczenia ciepła Olafa.

Chociaż Olaf nazwał go „funky wyglądającym osłem” i nadal błędnie nazywał go „Sven”, Kristoff był przyjacielski wobec bałwana. Po przybyciu do lodowej kryjówki Kristoff i Olaf wyrazili wzajemne rozczarowanie, że nie mogą wejść i wzięli dosłownie prośbę Anny o „minutę” z Elsą, licząc razem do sześćdziesięciu sekund. Później, kiedy Olaf został podzielony na jego części składowe po walce z puszkiem, Kristoff pomógł bałwanowi wrócić do siebie. A kiedy przywiózł Annę z powrotem do Arendelle, aby zobaczyć się z Hansem, Kristoff był na tyle przewidujący, że kazał Olafowi trzymać się z daleka, chociaż ostrzeżenie padło na głuche uszy.

Sven[]

Kristoff i Sven 1

Przed spotkaniem z trollami Kristoff nie miał bliskich stosunków poza swoim reniferem Svenem. Nawet w młodym wieku Kristoff był niesamowicie blisko Svena i obaj pracowali razem, aby zdobyć swoje miejsce wśród kombajnów do lodu . Kiedy dorastał, Kristoff nadal opiekował się Svenem, zaczynając postrzegać go jako więcej niż tylko zwierzaka; nie tylko dzielił posiłki ze Svenem, ale też zawsze upewniał się, że Sven zjadł pierwszy kęs. Kristoff nawet „rozmawiał” i „ śpiewał ” ze Svenem, symulując głos renifera. W tym celu Sven działał jak sumienie Kristoffa, przekonując handlarza lodu, aby nie opuszczał Anny podczas jej podróży w poszukiwaniu Elsy.

Kocha Svena do stopnia, który graniczy z nadmierną opiekuńczością, ponieważ nie pozwolił Annie powiedzieć Svenowi, by skoczył, nawet gdy pędzili w kierunku ziejącego wąwozu, twierdząc, że tylko on może powiedzieć Svenowi, co ma robić. Trolle uważały nawet, że ich związek znajduje się na marginesie „praw natury”. Jednak Kristoff pokazał, że nie zawsze docenia wkład Svena, ponieważ energicznie walczył z próbami renifera, aby sprowadzić go z powrotem do Anny. Mimo to, handlarz lodu bardzo dbał o Svena i przestał próbować dotrzeć do Anny, gdy renifer wpadł do ​​fiordu, decydując się nie kontynuować, dopóki Sven nie wyjdzie żywy z wody.

Trolle[]

Trolle i Kristoff 1

Kiedy miał osiem lat, Kristoff napotkał trolle po ciekawym podążaniu szlakiem lodu do doliny żywej skały. Tam poznał Buldę , która polubiła go i Svena i postanowiła ich przyjąć i wychować. Przez lata Kristoff zaczął postrzegać trolle jako swoją rodzinę, pogląd, który został odwzajemniony, kiedy Bulda radośnie ogłosiła, że ​​Kristoff wrócił „do domu”. Przez lata trolle próbowały znaleźć partnerkę dla Kristoffa, ale bezskutecznie. Niemniej Kristoff uważał trolle za „ekspertów od miłości”.

Kiedy Anna miała zamrożone serce magią Elsy, Kristoff zdecydował się zabrać ją do doliny żywej skały w nadziei, że magia Bazaltara ją uzdrowi. Chociaż Kristoff był wdzięczny, że trolle się o niego troszczyły, nadal był zdenerwowany tym, jak będą się zachowywać wokół Anny; czuł, że trolle mogą być nieco apodyktyczne, mimo dobrych intencji. Obawy Kristoffa potwierdziły się, gdy trolle próbowały połączyć go z Anną , czując, że w końcu znaleźli idealną partnerkę. Pomimo protestów w tej sprawie Kristoff zdał sobie sprawę ze swoich uczuć do Anny i ostatecznie wrócił do zamku, aby ją uratować.

Piosenki[]

Cytaty[]

Anna: Czy ta anomalia na Lodowym Wierchu wyglądała na czary?
Kristoff:Tak! Nie wcinaj się! Nie widzisz, że mnie gazda chce orżnąć?!
Anna: Kristoffku!
Kristoff: Bez zdrobnień mi tu!
Kristoff: Chciałaś mnie zabić kobieto?!
Anna: Już kilka razy!
Kristoff: O ja cię, ale lód. Będę ryczał.
Anna: Nie krępuj się. Co kogo kręci.


Ciekawostki i Inne Informacje[]

  • Przyjaźni się z Olafem i Svenem,
  • Obecnie żyje szczęśliwie z Anną, Olaffem, Svenem w Arendelle,
  • Uwielbia: Być z Anną i Przyjaciółmi, Kalambury, Prawdę, Cieszyć się Życiem, Magia Elsy,
  • Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że najpierw miał 21 lat; potem miał 24 lata,
  • Postać Kristoffa powstała na podstawie pierwszych szkiców koncepcyjnych Juliana z filmu Zaplątani - produkcji Disney'a,
  • Długo przed premierą filmu fani wierzyli, że postać Kristoffa jest oparta na Kaju z baśni królowa śniegu. Jednak jak się później okazało jego rola w filmie bardziej nawiązuje do małej rozbójniczki (dziewczynki, która zaprzyjaźnia się z Gerdą i pomaga jej dotrzeć do pałacu królowej śniegu). W dodatku rozbójniczka również jest posiadaczką renifera.
Advertisement