Kristoff

“	Oj no weź, chałupa cała z lodu! Jestem z branży.	”
—Kristoff do Anny przed Lodowym Pałacem

Kristoff Bjorgman
Informacje
Płeć	Mężczyzna
Wiek	21 lat (Kraina lodu) 22 lata (Gorączka lodu) 24 lata (Kraina Lodu 2)
Status	Żywy
Lokalizacja	Zamek w Arendelle (obecnie)
Rodzina
Matka	Bulda (przybrana)
Ojciec	Cliff (przybrany)
Inni	Sven (zwierzę , przyjaciel) Trolle (przybrana rodzina) Bazaltar (przybrany dziadek) Anna (żona) Elsa (szwagierka) Olaf (przyjaciel)
Szczegóły
Debiut	Kraina lodu
Dubbing oryginalny	Jonathan Groff
Dubbing polski	Paweł Ciołkosz

Kristoff - nadworny zbieracz, handlarz i dostawca lodu z Arendelle. Jest jednym z głównych bohaterów filmu animowanego Kraina lodu oraz jego sequelu Kraina lodu 2. Głosu w polskiej wersji użyczył mu Paweł Ciołkosz, zaś w oryginale Jonathan Groff.

Pod koniec swojej przygody Kristoff związał się z Anną i został przyjęty do rodziny królewskiej Arendelle. Po kolejnych trzech latach ich związku Kristoff się jej oświadczył.

Opis

Oficjalna biografia

“	Kristoff uwielbia życie na łonie natury. Mieszka w wysokich górach, gdzie zbiera lód i sprzedaje go królestwu Arendelle. Jest nieokrzesany, silny, twardo stąpa po ziemi i ma swój własny kodeks zasad, według którego postępuje. Sprawia wrażenie samotnika, ale nie może się obejść bez swojego najlepszego przyjaciela – wiernego i bardzo sponiewieranego renifera imieniem Sven.	”
—Oficjalna strona filmu

Osobowość i cechy charakteru

Spędzając lata bez prawdziwego kontaktu z innymi osobami, poza Trollami i Svenem, Kristoff jest indywidualistą i typem samotnika. Czasem jest zrzędliwy oraz nieco samolubny, jak i ciut leniwy. Lecz mimo tych wszystkich wad, kryje się w nim serce ze złota oraz ukazuje sympatię do tych, którzy traktują go z przyjaźnią i miłością, tak jak Sven, a później Anna. Jego relacje ze Svenem doskonale przedstawiają jego, wbrew pozorom, miękkie serce. Traktuje go jako jedynego, prawdziwego przyjaciela. Stawia go ponad wszystko inne do tego stopnia, że ocalił dla niego marchewki w ostatnich sekundach od zniszczenia sań, pozostawiając inne niezbędne rzeczy na ich pokładzie. Udowodnił, że czyjeś szczęście jest dla niego o wiele ważniejsze, niż własne.

Kristoff znany jest także z tego, że naśladuje głos Svena, będąc w stanie zrozumieć myśli renifera za pośrednictwem jego parsknięć, dlatego postanowił po prostu wypowiadać myśli Svena podczas ich wspólnych rozmów. Chłopak uważa, że zwierzęta są lepszymi kompanami niż ludzie, wyrażając to w piosence, której słowa mówią, iż ludzie są draniami, kłamią i oszukują, co wyjaśnia jego samotny styl życia.

Milsza strona Kristoffa ukazuje się podczas jego wędrówki z Anną. Na początku okazuje niechęć wobec pomocy dziewczynie, ale w końcu zmienia zdanie, dzięki "przekonywaniom" Svena. Podczas trwania przygody, Kristoff zaczyna przekonywać się do słodkiej i naiwnej Anny, stając się bardzo opiekuńczym, a także wiernym. Na sam koniec oboje zakochują się w sobie całkowicie, choć chłopak wydaje się być lekko nieśmiały, po raz kolejny pokazując swoją łagodniejszą stronę.

Wygląd

Kristoff jest smukłym i muskularnym mężczyzną. Ma jasną cerę, a na twarzy widnieją lekkie piegi. Jego włosy są koloru czystego blondu, a oczy pięknego brązu.

Jego ubiór stanowią głównie futrzane i skórzane wytwory. Ma ciemno szary sweter i spodnie. Na to zakłada czarną kamizelkę i wzorzysty bordowy pas. W związku z tym, że żyje w górach zakłada na ręce czarnawe rękawice. Jego buty są koloru jasnej i ciemnej zieleni, zakończone są spiczasto.

Jego codzienny strój stanowią czarne spodnie przepasane bordowym, wzorzystym pasem i niebieska bluzka z podwijanymi rękawami, a do tego nałożona na nią czarna kamizelka z zielonawymi wykończeniami.

Historia

Wczesne życie

Kristoff dorastał jako sierota. W dzieciństwie uratował młodego renifera imieniem Sven i zaprzyjaźnił się z nim. Chłopiec od małego najczęściej towarzyszył handlarzom lodu w wydobywaniu lodowych brył. Pewnej nocy, gdy miał osiem lat, zauważył dwa konie i ich jeźdźców, a także ciągnący się za nimi lodowy ślad. Chłopiec i towarzyszący mu renifer postanawiają udać się za nimi, docierając do Doliny Żywej Skały.

Bulda przygarnia Svena i Kristoffa

Chcąc zostać niezauważonym, Kristoff i Sven ukrywają się za skałami. Obserwując rodzinę królewską są świadkami poruszania się skał i w końcu odkrywają, że są to trolle, a kamień znajdujący się przed chłopcem i jego zwierzęciem okazał się być Buldą. Trollica nazwała ich "słodziakami" i postanowiła ich przygarnąć. Później Kristoff był świadkiem, jak Bazaltar uzdrowił młodą dziewczynkę swoją magią.

Bulda dotrzymała słowa i przygarnęła Kristoffa i Svena. Przez lata Kristoff dorastał blisko Svena, często naśladując głos renifera, by "rozmawiać" ze swoim przyjacielem.

Mroźne lato

Trzynaście lat później, Kristoff wyrósł na samowystarczalnego handlarza lodem. On i Sven przebywali w mieście w dniu koronacji księżniczki Elsy. Jednakże nie pozostali tam na długo i po chwili udali się na wydobywanie lodu. Po tym, jak Elsa przypadkowo zamroziła całe królestwo, Sven i Kristoff skierowali się do najbliższego sklepu, by zakupić materiały niezbędne na nagłą zimę.

Kristoff próbuje bezskutecznie targować się z Oakenem

Tej nocy Kristoff przybył do dyskontu prowadzonego przez Oakena – wszedł przez drzwi cały w śniegu oraz w szorstkim nastroju. Wewnątrz został przywitany przez właściciela rozmawiającego z Anną. Od razu zaczął zbierać rzeczy, które zamierzał kupić: rozpoczął od marchewek, do których przejście zostało blokowane przez księżniczkę. Po przeproszeniu dziewczyny i wyrzuceniu warzyw na ladę, Kristoff udał się do działu zimowego po kilof i linę, podczas gdy Oaken starał się nawiązać przyjacielską rozmowę, pytając o pochodzenie nagłej mroźnej pogody. Handlarz lodem odpowiedział, że burza pochodzi z Lodowego Wierchu, po czym zamierzał kupić wybrane przedmioty. Kiedy okazało się, że Oaken zażądał czterokrotnie większej ilości pieniędzy niż przypuszczał, Kristoff próbował targować się z nim, ale bezskutecznie.

Kiedy Anna usłyszała o Lodowym Wierchu, który wzbudził jej zainteresowanie, zapytała, czy nagła anomalia na górze ma związek z magią. Zdenerwowany Kristoff bez ogródek powiedział jej "tak" i zaczął obrażać właściciela sklepu, nazywając go "gazdą". Zdenerwowany Oaken wyrzucił mężczyznę ze sklepu. Tam do Kristoffa zbliżył się podekscytowany Sven, ale chłopak ostudził jego zapał stwierdzając, że nie był w stanie kupić marchewek, ale jasno wskazał, że wie, gdzie mogą zatrzymać się na noc: w małej stodole położonej w okolicy sklepu.

Towarzystwo Anny

Kristoff śpiewa kołysankę

W stodole, Kristoff i Sven przygotowują się do snu, kiedy chłopak śpiewa kołysankę. Nagle do budynku wchodzi Anna, która prosi mężczyznę, aby ten zaprowadził ją na Lodowy Wierch. Kristoff nie jest zainteresowany, stwierdzając, że "nie robi za przewodnika". Na to księżniczka daje mu worek z kilofem i liną, których nie był w stanie kupić, co przekonuje go – Kristoff stwierdza, że wyjadą rano i dodał, że ​​zapomniała kupić marchewek dla Svena. Wtem Anna rzuca marchewkami w jego twarz i mówi mu, że wyruszają natychmiast.

Kristoff postanowił przystać na rozkaz Anny i trio udaje się w kierunku gór na saniach. Chcąc nawiązać rozmowę, Kristoff pyta księżniczkę o przyczynę sprowadzenia zimy przez Elsę. Anna wyjaśniła, że królowa odmówiła dania błogosławieństwa jej małżeństwu z człowiekiem, którego zna jeden dzień. Chłopak próbuje uświadomić jej, że chce poślubić zupełnie obcego mężczyznę, ale dziewczyna nie zgadza się z nim twierdząc, że to "prawdziwa miłość". Para kłóci się tak długo, aż Kristoff, zaniepokojony czymś, każe Annie zamilknąć.

Kristoff zauważa stado wilków

Kristoff wpatruje się w ciemność i zauważa stado wilków. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, każe Svenowi uciekać, podczas gdy sam zapala pochodnię do obrony sań przed drapieżnikami. Kiedy chłopak walczy z wilkami, Anna interweniuje, oszałamiając jednego ze zwierząt lutnią: zaskoczony mężczyzna nie zauważa zbliżającego się wilka i zostaje wypada z pędzących sań, ledwo chwytając się lin. Bezradnie wleczony za saniami zostaje zaatakowany przez kilka wilków. Anna szybko reaguje, rzucając w drapieżniki podpalone bagaże. Potem pomaga Kristoffowi wejść z powrotem na pojazd. Nagle zdają sobie sprawę, że zbliżają się do ogromnego wąwozu.

Sven "przekonuje" Kristoffa, by dalej pomagał Annie

Kristoff rzucił Annę na grzbiet Svena i kazał mu skakać po oddzieleniu sań od uprzęży renifera. Choć Sven i Anna przeskoczyli na drugą stronę, Kristoff wylądował w niepewnym miejscu i zaczął ześlizgiwać się z klifu zaraz po opłakiwaniu straty swoich sań, które spadły z urwiska. Jednak z pomocą księżniczki i zwierzęcego przyjaciela udało się uratować chłopaka. Rozpacz po stracie sań spowodowała, że Kristoff prawie opuścił Annę, jednak po "rozmowie" ze Svenem postanowił dalej jej pomagać

Podróż na piechotę

Trio kontynuowało swoją podróż na piechotę przez całą noc. Następnego dnia dotarli do punktu widokowego, z którego zauważyli Arendelle całe skute lodem. Kristoff jak i Anna spojrzeli na zamrożone królestwo z niepokojem. Choć Anna była przekonana, że ​​Elsa odmrozi je, Kristoff miał wątpliwości.

Po pewnym czasie, Kristoff, Sven i Anna docierają do zamrożonego lasu, gdzie zachwycają się pięknem kryształów lodu. Jednak ich uwagę przykuł nieznany głos, a po chwili ujrzeli mówiącego bałwana. Anna początkowo panikuje, widząc go, i przypadkowo wykopuje mu głowę i rzuca ją do Kristoffa. Ten zauważa, że bałwan "ma zeza", po czym odrzuca ją w stronę księżniczki. Po kilku wymianach głowa odwrotnie ląduje na ciele bałwana.

Kristoff zafascynowany gałązkową ręką Olafa

Po "naprawie" bałwana i otrzymaniu marchewkowego nosa od Anny, ten przedstawia się jako Olaf. Wtedy dziewczyna przedstawia siebie i jej towarzyszy – Olaf błędnie zakłada, że i Kristoff, i jego renifer nazywają się "Sven". Gdy księżniczka prosi go o pomoc w odnalezieniu Elsy, Kristoff, zafascynowany jedną z gałązkowych rąk bałwana, zaczyna ją oglądać, kiedy ta nagle uderza go w twarz. Gdy bałwan pyta, dlaczego szukają królowej, Kristoff mówi mu o misji przywrócenia lata. Po wyjawieniu swoich marzeń o lecie jako ulubionej porze roku, Olaf decyduje się szczęśliwie zaprowadzić grupę do zamku Elsy.

Lodowy pałac

Anna spada w ramiona Kristoffa

Z pomocą Olafa, grupa udaje się w kierunku lodowego pałacu Elsy, ale po drodze natrafiają na stromy klif. Kristoff zauważa, że wspinaczka byłaby niebezpiecznym przedsięwzięciem, ale to nie powstrzymuje Anny przed spróbowanie. Jednak, ze względu na brak umiejętności wspinaczkowych, księżniczce nie udaje się wejść na szczyt. Nieco rozbawiony działaniami dziewczyny, Kristoff postanawia jej pomóc, ale Olaf informuje ich, że znalazł schody. Słysząc to, Anna postanawia szybko zejść ze zbocza góry, rzucając się w ramiona chłopaka.

Zauważając lodowy pałac, Kristoff i Anna byli zafascynowani jego widokiem. Kiedy okazało się, że Sven nie jest w stanie wejść po zamarzniętych schodach, jego właściciel każe mu zaczekać na niego i resztę przed wejściem do zamku. Kiedy Kristoff wszedł na schody, zaczął podziwiać ich nieskazitelną budowę, przez co szedł wolniej niż reszta. Chłopak dołączył do Olafa i Anny przy drzwiach pałacu, gdzie nadal patrzył na budowlę z wielkim podziwem. Tymczasem Anna w końcu zebrała się na odwagę, by wejść do środka. Ku jej zdziwieniu, drzwi się otworzyły, a przed wejściem poprosiła Kristoffa i Olafa, aby pozostali na minutkę na zewnątrz. Choć początkowo rozczarowany, Olaf wziął wniosek Anny zbyt dosłownie i zaczął liczyć do sześćdziesięciu, a Kristoff, nie widząc innego wyjścia, zaczął liczyć razem z nim.

Konfrontacja z Elsą

Gdy doliczyli do sześćdziesiątki, Olaf z niecierpliwością wszedł do środka, jednak Kristoff pozostawał na zewnątrz. W końcu i on wszedł do pałacu i po schodach dostał się do górnego pokoju, gdzie zobaczyć Annę na kolanach, dotkniętą magią Elsy. Chłopak rzucił się jej na pomoc i pomógł jej wstać, pytając, czy nic jej nie jest. Zaniepokojona pojawieniem się Kristoffa, Elsa powiedziała wszystkim, aby opuścili pałac. Anna stwierdziła jednak, że nie pójdzie bez niej: w tym czasie, Kristoff zauważył cienie pojawiające się za murami pałacu, i wyczuwając niebezpieczeństwo, zasugerował odejście. Ale gdy Anna ponownie odmówiła, Elsa stworzyła ogromnego bałwana, by wyprosił gości na zewnątrz. Po zepchnięciu ze schodów Kristoffs i Anny, śnieżny potwór wyrzucił w stronę pary rozdzielonego na części Olafa. To rozwścieczyło księżniczkę, która – mimo prośby handlarza lodu – rzuciła śnieżką w bestię.

Ucieczka przed Puszkiem

Anna i Kristoff uciekają przez Puszkiem

Uderzenie Puszka bardzo go rozwścieczyło. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, Olaf zgłasza się na ochotnika, aby odciągnąć uwagę potwora tak, aby Kristoff i Anna mieli okazję uciec. Duet zsunął się po stromym zboczu, ale bestia dorównywała im tempa. Annie udało się spowolnić Puszka, uderzając go drzewem. Jednak szczęście nie trwało długo, gdyż wkrótce para dotarła na krawędź urwiska.

Zdając sobie sprawę, że zsunięcie się z klifu jest jedyną opcją, Kristoff przygotowuje się do zejścia, obwiązując Annę liną, ale potwór Elsy dogania ich jeszcze raz i rzuca w ich stronę drzewem, aby zasygnalizować swoje przyjście. Księżniczka zrzuca się z klifu, ciągnąc za sobą Kristoffa. W tym momencie Olaf pojawia się ponownie, wierząc, że udało mu się zgubić Puszka. Jednak ten znajduje się bezpośrednio za nim i kieruje się w stronę opadających z klifu. Mały bałwanek próbuje powstrzymać potwora, ale zostaje zrzucony z urwiska. Potwór zaczyna wciągać linę, ale Anna przecina ją, dzięki czemu para ucieka przed potworem i spada z sześćdziesięciu metrów w dół. Na szczęście miękki śnieg amortyzuje ich upadek.

Na dole, Kristoff wydostaje się ze śniegu i pomaga Olafowi połączyć jego ciało. Ku radości bałwanka, Svenowi udało się znaleźć grupę i radośnie się z nim wita. Widząc, że Anna jest wciąż uwięziona w śniegu, chłopak postanawia jej pomóc i wydostaje ją z zaspy. Wdzięczna za pomoc, Anna pyta Kristoffa, co z jego głową, ale ten uznaje to za nic i pyta, co mają robić dalej. Dziewczyna zaczyna panikować. Po chwili Kristoff zauważa, że włosy Anny powoli siwieją i uznaje to za efekt uderzenia magią Elsy. Chłopak mówi, że jego przyjaciele mogą pomóc, twierdząc, że już widział ich w akcji.

W poszukiwaniu lekarstwa

Kristoff pomaga Annie ogrzać się

Grupa dotarła do Doliny Żywej Skały, ale w czasie drogi Anna zaczęła drżeć z zimna. Zaniepokojony Kristoff zabrał ją do znajdującego się w pobliżu gejzeru. Po rozgrzaniu dziewczyny, grupa kontynuowała podróż na polanę, kiedy handlarz lodu ujawnił, że jego przyjaciele są bardziej jak rodzina, która przygarnęła go i Svena. Kristoff zaczął martwić się o zrobienie dobrego wrażenia i ostrzegł Annę, że jego krewni mogą być "gburowaci", "głośni", "uparci", "mało delikatni" i "przyciężcy". Jednak dziewczyna rozwiała wszelkie obawy chłopaka mówiąc, że na pewno są cudowni.

Kristoff rozłożył ręce i przedstawił Annę trollom, które były jeszcze w formach skalnych. Zaczął się z nimi widać, nie zdając sobie sprawy, że Anna i Olaf myśleli, że ten postradał zmysły, rozmawiając z kamieniami. Kiedy księżniczka zaczęła uciekać, chłopak kazał się jej zatrzymać, a skały nagle zaczęły toczyć się w kierunku handlarza lodu, przybierając swoje prawdziwe formy. Gdy Bulda szczęśliwie ogłosiła powrót syna do domu, inne trolle zaczęły dziko świętować. Kristoff próbował zapytać ich o miejsce pobytu Bazaltara, ale mały troll powiedział mu, że ten śpi.

W końcu trolle zauważają Annę i biorą ją za narzeczoną Kristoffa. Mimo że para mówi im, że są w błędzie, stworzenia próbują połączyć ich ze sobą, dając im ślub. Lecz przed zakończeniem ceremonii Anna upada w ramiona Kristoffa z powodu klątwy siostry.

Bazaltar informuje Annę o jej stanie

Do grupy przyłącza się Bazaltar, który wyczuł obecność "dziwnej magii". Trzymając ręce i patrząc dziewczynie w oczy, troll poinformował Annę, że jej sytuacja jest tragiczna: siostra przebiła jej serce lodową drzazgą. Kristoff ma nadzieję, że Bazaltar będzie w stanie uleczyć ją, jednak ten z przykrością stwierdza, że "tylko prawdziwa miłość może roztopić lód w sercu". Kiedy Bulda zaproponowała "pocałunek prawdziwej miłości", Anna ponownie zadrżała, a jej włosy zbielały. Kristoff postanawia zabrać dziewczynę do narzeczonego, Hansa – szybko wsiada na renifera i pędzą z powrotem do Arendelle.

Wyścig z czasem

Kristoff próbuje ratować Annę, zabierając ją do Arendelle

Rankiem Sven dociera do przedmieść Arendelle, choć stan Anny nadal się pogarsza. Chcąc nieco ogrzać dziewczynę, Kristoff daje jej swoją czapkę i każe przyspieszyć reniferowi. Gdy zbliżają się do zamku, Olaf oddziela się od grupy, a mężczyzna każe mu zachować ostrożność. Po przybyciu do bram zamku, Kaj i dwie służebnice wybiegają, aby zabrać księżniczkę do środka. Kristoff mówi im, że trzeba ją ogrzać i znaleźć Hansa. Kiedy brama zaczęła się zamykać, Kristoff błagał służącego, aby ten zajął się Anną. Wpatrując się z niepokojem w zamknięte wrota, chłopak wzdycha, po czym niechętnie odchodzi razem ze Svenem.

Odchodząc od zamku, załamany Kristoff udaje się w kierunku gór, a za nim Sven. Jednak nagle reniger wyprzedza go i blokuje mu drogę, parskając na niego, chrząkając i zatrzymując porożami. Kristoff ignoruje go i próbuje wyprzedzić, ale renifer unosi go porożami, chcąc zanieść go do Anny. Mężczyźnie udaje się zejść i stanowczo stwierdza, że nie mogą wracać, gdyż Anna ma już "prawdziwą miłość". Na te słowa Sven patrzy na swojego przyjaciela z niedowierzaniem, a po chwili ich uwagę przykuwa burza śnieżna w pobliżu zamku. Kristoff uważa, że Anna jest w niebezpieczeństwie i na grzbiecie Svena czym prędzej wraca do Arendelle.

Zamieć

Po dotarciu do fiordów, przyjaciele weszli w serce burzy śniegowej i zostali zaskoczeni silnym wiatrem. Mimo to przedostali się przez niego, jak i przez wiele wraków statków uwięzionych w lodzie. Konstrukcja jednego z okrętów zaczyna się zawalać tuż nad reniferem i jego właścicielem, ale udaje im się bezpiecznie uciec. Niestety, dziób statku uderza w lód, przez co ten zaczyna pękać tuż pod Svenem i Kristoffem. Widząc dziurę w lodzie, Sven próbuje przeskoczyć, ale bezskutecznie – wyrzuca Kristoffa na drugą stronę, a sam wpada do lodowatej wody.

Po kilku chwilach renifer wydostaje się na lód i każe przyjacielowi biec bez niego. Uspokojony Kristoff porusza się ślepo w zamieci śnieżnej. Nagle słyszy głos Anny pośród wiejących wiatrów i czym prędzej kieruje się w stronę źródła dźwięku.

Kiedy burza ustaje, Kristoff zauważa Annę i biegnie w jej stronę

Nagle burza znika, a Kristoff widzi Annę. Nie tracąc czasu, chłopak biegnie do dziewczyny. Ta jednak udaje się w kierunku siostry, aby uratować ją przed zabiciem przez Hansa, jednocześnie cała zamienia się w lód. Kristoff jest w szoku rozpaczy, podczas gdy Elsa wybucha płaczem na widok zamrożonej Anny. Po chwili docierają Olaf i Sven, którzy również w milczeniu obserwują żałobę królowej.

Odwilż

Kristoff mocno przeżywa śmierć Anny, ale kiedy ta zaczęła odmrażać, Sven trącił swojego zrozpaczonego przyjaciela porożami. Dziewczyna cudem powraca do życia, a Olaf odkrywa, że poświęcenie się dla starszej siostry było aktem prawdziwej miłości. Jego słowa pomagają Elsie zdać sobie sprawę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej zdolności. Królowej udaje się odmrozić Arendelle, przywracając lato.

Szczęśliwa i spokojna atmosfera została zakłócona przez Hansa, który przewrócił się, gdy jego miecz dotknął zamrożonego ciała Anny. Rozgniewany Kristoff przygotowuje do konfrontacji z księciem, ale Anna zatrzymuje go i sama idzie z nim porozmawiać. Hans dziwi się, że dziewczyna żyje, gdyż zamarzło jej serce, ale ta informuje go, że nie jej, ale mu, po czym uderza go w twarz, zrzucając do wody. Kristoff następnie obserwuje uścisk Anny z Elsą, która uśmiecha się w jego stronę.

Pocałunek prawdziwej miłości

Kiedy w Arendelle zagościł spokój, Anna postanowiła spłacić dług Kristoffowi, dziękując mu za pomoc i wręczając mu nowe sanie. Choć mężczyzna stwierdził, że nie może przyjąć takiego hojnego daru, ustąpił po tym, jak Anna poinformowała go, że Elsa mianowała go "Nadwornym Dostawcą Lodu i Sopli". Pokazując swoją wdzięczność za prezent Anny, Kristoff bierze księżniczkę w ramiona i unosi ją, stwierdzając, że mógłby ją pocałować. Zdając sobie sprawę ze swoich słów, zakłopotany chłopak nerwowo zaczyna bełkotać, a Anna całuje go w policzek. Po chwili ośmielony Kristoff całuje dziewczynę w usta.

Później na dziedzińcu zamkowym, Sven i Kristoff ślizgali się na lodowisku razem z Anną, Elsą, Olafem i mieszkańcami królestwa.

Urodziny Anny

Kristoff z tortem urodzinowym dla Anny

W krótkometrażówce Gorączka lodu, w dniu urodzin Anny, prawie rok po wydarzeniach z filmu, Kristoff pomagał Elsie w przygotowaniu imprezy niespodzianki, aby urodziny księżniczki były idealne (nawet wziął prysznic w ramach przygotowań do uroczystości). Podczas gdy królowa ozdabiała tort urodzinowy, Kristoff i Sven dekorowali dziedziniec zamkowy. Choć Elsa czuje niepokój, że nie wszystko będzie perfekcyjne, Kristoff dodaje jej optymizmu i uspokaja królową, mówiąc, że wszystko będzie dobrze.

Gdy nadchodzi czas, aby obudzić Annę, siostra idzie po nią, a Kristoff jest odpowiedzialny za zachowanie porządku podczas nieobecności Elsy. Po odejściu królowej, Krisotf, Olaf i Sven w końcu zasypiają w oczekiwaniu na powrót sióstr, a budzi ich dopiero pojawienie się małych bałwanków, które zaczynają siać chaos na dziedzińcu.

Kristoff próbuje bronić dekoracji przed bałwankami

Wystraszony Kristoff natychmiast podejmuje działania, próbując złapać niesforne maluchy, jednak te okazują się nieuchwytne i za swój cel biorą tort urodzinowy. Kristoffowi udaje się ochronić tort przed łakomczuchami, lecz w tym czasie pozostałe bałwanki niszczą dekorację. Mimo to, do czasu przybycia Anny i Elsy, bałwanki zostają oswojone, a chaos zostaje zażegnany. Kristoff wita swoją ukochaną z uśmiechem na twarzy, życzy jej wszystkiego najlepszego i wręcza jej tort urodzinowy.

Na koniec krótkometrażówki, Olaf, Kristoff i Sven udają się na Lodowy Wierch, zabierając bałwanki do lodowego pałacu Elsy, aby zamieszkały tam razem z Puszkiem.

Boże Narodzenie (Kraina Lodu : Przygoda Olafa)

W ramach obchodów pierwszego Bożego Narodzenia w Arendelle od otwarcia bram Kristoff wraz ze Svenem przyniósł do zamku dzwon .Kristoff pomógł następnie podnieść dzwon na miejsce i upuścił linę, aby Anna, Elsa i Olaf mogli zadzwonić dzwonkiem, aby rozpocząć sezon świąteczny .

Kiedy siostry były smutne, że wszyscy opuścili zamek, aby przygotować swoje tradycje, Kristoff zapewnił Annę i Elsę, że nie potrzebują dużej imprezy, i pocieszył ich, wprowadzając własną rodzinną tradycję. Zaczynając od ballady , w końcu ujawnił im wizerunek Flemmingradu i powiedział im, jak trzeba polizać jego czoło i złożyć życzenie. Widząc, że pozostawił Annę i Elsę wątpliwości, wyszedł, aby przygotować swój „Flemmy Gulasz”, zapewniając ich, że podoba się tłumowi.

Podczas gdy Kristoff przygotowywał gulasz, Sven wrócił do zamku. Próbował wyjaśnić sytuację Krisotffa Olafa, ale lodołamacz nie był pewien, co Sven chciał mu powiedzieć. W końcu Elsa i Anna zdawały się przekazywać wiadomość Svena i postanowili pomóc Olafowi.

Grupa zgromadziła mieszkańców Arendelle i udała się do lasu. Gdy Olaf został uznany za bezpiecznego, Kristoff niósł pudełko zawierające prezenty Anny i Elsy. Kiedy Elsa zrobiła duże drzewo z lodu, Krisotff otworzył pudełko, aby pozwolić Annie dać figurkę Olafa, którą Elsa zamieniła w ozdobę, i uniosła Olafa by zawiesił ozdobę na czubku na drzewie. Kristoff i pozostali zachwycili się stworzeniem.

Kraina Lodu 2 

Nowy Początek

Plik:Kristoff i Sven.png

Trzy lata po spotkaniu z Anną w górach Kristoff zastanawiał się, jak się jej oświadczyć. On wyznał to Svenowi przed spotkaniem Anny i Olafa w mieście. Tej nocy grupa, wraz z Elsą, grała w kalambury; Kristoff połączył siły z Olafem i udowodnił, że jest dobry w grze, ostatecznie pokonując siostry. Kiedy Elsa przeszła do swojej sypialni, Kristoff próbował oświadczyć się Annie; Jednak troska Anny o Elsę skłoniła ją do pójścia i sprawdzenia jej, a Kristoff stracił swoją szansę.

Zaczarowany Las

Plik:Olaf , Elsa , Anna , Kristoff , Sven 2.jpg

Po tym, jak Elsa nieumyślnie obudziła duchy Zaczarowanego Lasu , Kristoff dołączył do sióstr, wraz z Olafem i Svenem, w podróż do lasu. Podczas podróży, po frustracji nieustannym opowiadaniem przez Olafa ciekawostek, powiedział bałwanowi, że sen podczas długich podróży zapobiega szaleństwu, próbując go uciszyć; Elsa i Anna zgodziły się na poważnie. Kiedy Anna zwróciła uwagę, że Elsa i Olaf śpią, Kristoff skorzystał z okazji, by się jej oświadczyć, ale potknął się o słowa, zanim Elsa poprosiła go o ucieszenie po ponownym usłyszeniu głosu. Grupa zeszła z wozu zeszła na płaskowyż, na którym stała mgła. Kristoff początkowo próbował przejść przez mgłę, ale został odepchnięty. Po rozstaniu pod dotknięciem Elsy grupa weszła do środka.

Po wejściu do lasu i obejrzeniu tamy Kristoff podjął próbę kolejnego oświadczenia się Annie. Po raz kolejny Anna nie zdając sobie sprawy, do czego zmierza, a po nieumyślnym poinformowaniu jej, że mogą zginąć w lesie, Anna pospieszyła na poszukiwanie Elsy.

Później Kristoff zaprzyjaźnił się z Haraldrayderm , który podzielał jego sympatię do reniferów. Obaj zorganizowali tradycyjną propozycję oświadczeń. Oznaczało to, że Kristoff tęsknił za Elsą i Anną w kontynuacji ich podróży.

Samotny ze Svenem w Lesie

Po omyłkowym oświadczeniu się Yelenie Kristoff był zszokowany, że sióstr dawno nie było. Yelena, by wyruszył z Northuldrami w drodze przez porostowe łąki; ale zanim wyruszył, Kristoff poświęcił trochę czasu dla siebie. Zwierzył się Svenowi, że tak trudno mu znaleźć miłość. Wtedy był w stanie wyrazić swoje uczucia do Anny, a bez niej był po prostu zagubiony w lesie. Pomimo pozostawienia w tyle Kristoff nie tracił nadziei na perspektywy swojego związku z Anną, potwierdzając swoje postanowienie, że będzie czekał na znak, że ma być z Anną.

Później, gdy Anna poprowadziła Skalne Kolosy do zniszczenia tamy, Kristoff zauważył ich i podążył za Kolosami. Kristoff i Sven uratowali Annę przed stratowaniem i pomogli jej w końcu dotrzeć do tamy. Po asystowaniu jej we wspinaczce Kristoff powiedział Annie, że będzie po drugiej stronie i tam na nią poczeka. Kristoff pojawił się w samą porę, aby pomóc porucznikowi Mattiasowi uratować Annę przed upadkiem podczas zawalenia się tamy. Następnie Kristoff wziął rudowłosą w ramiona, która mocno go przytuliła.

Mgła w końcu się zniknęła; Kristoff i Anna dotarli na skraj lasu z resztą Northuldów. Anna przeprosiła, że ​​go zostawiła, martwiąc się, że ma chronić Elsę, która w tym czasie uważała, że ​​zginęła. Kristoff zapewnił ją, mówiąc, że jak kocha to poczeka. Po tym, jak Anna spotkała się ponownie z Elsą nad wodą, Kristoff rzucił się w dół i przytulił Elsę, zadowolony, że żyje i ma się dobrze. Zauważając jej nowy wygląd, zapytał, czy to dlatego, że zrobiła coś z włosami. Po tym, jak Elsa wskrzesiła Olafa i Kristoff dołączyli do grupy w uścisku, w końcu miał szansę zaproponować Annie. Klękając na jedno kolano i wyznając jej miłość, Anna, przytłoczona radością, przyjęła jego oświadczyny.

Powrót do Domu

Jakiś czas później Kristoff przebrał się dla Anny podczas odsłonięcia posągu, aby uczcić nowy sojusz między Arendelle i Northuldrami. Po przywitaniu się z Anną, pocałowała go i zmierzwiła mu włosy, mówiąc, że woli go w skórze Kristoff następnie udał się z Olafem i Svenem, aby zobaczyć, jak Anna i Mattias odsłaniają posąg.

Rodzina

Anna

Plik:Anna i Kristoff (para) 2.jpg

Kiedy Kristoff po raz pierwszy spotkał Annę w punkcie handlowym i saunie Wędrującego Dębu , ledwo rozpoznał księżniczkę, zamiast tego skupił się na zdobywaniu zapasów i żywności. W związku z tym był zaskoczony, gdy Anna przyszła prosić o pomoc. Chociaż Kristoff nie chciał zaoferować swojej pomocy, Anna podarowała mu zapasy i marchewki, na które nie mógł sobie pozwolić z Dębu ; traktując to jako ofertę biznesową, ustąpił kombajn do lodu .

Początkowo Kristoff nie miał dobrej opinii o Annie, czując, że jej pośpieszne zaręczyny z Hansem były poważnym błędem w ocenie. Stwierdził również, że Anna jest raczej lekkomyślna, ponieważ prawie go podpaliła, ratując go przed wilkami . Kristoff rozważał nawet skorzystanie z oferty Anny, by odejść, kiedy zgubił sanie podczas ucieczki przed wilkami. Postanowił jednak nadal towarzyszyć księżniczce i był rozbawiony, gdy Anna udała nonszalancję na jego decyzję.

Gdy ich podróż trwała dalej, postrzeganie Anny przez Kristoffa zaczęło się zmieniać i zaczął podziwiać Annę za jej optymizm i nieustraszoność. Kristoff zaczął wyrażać troskę o bezpieczeństwo Anny, podbiegł do niej po tym, jak Elsa ją zraniła i pomimo Puszka będącego bezpośrednio za nim, Kristoff pomógł Annie wstać, zanim razem uciekli przed szalejącym bałwanem. Był szczególnie zaniepokojony, gdy zdał sobie sprawę, że włosy Anny stały się białe jako skutek działania magii Elsy i poprosił o pomoc, zabierając ją do swojego domu w Dolinie Żywej Skały. Kiedy Bazaltar poinformował Annę, że jej zamarznięte serce może zostać rozmrożone tylko przez akt prawdziwej miłości, Kristoff natychmiast przyjął zadanie sprowadzenia Anny z powrotem do Hansa, chociaż pozostał nieświadomy swojego uczucia do księżniczki.

Kiedy Kristoff dostarczył Annę do zamku, nadal martwił się o jej stan, nalegając, aby nie martwiła się o jego sprawy. I nawet gdy bramy zamknęły się przed nim, Kristoff stał przy wejściu do zamku, zanim w końcu odszedł, dochodząc do wniosku, że Anna jest teraz ze swoją „prawdziwą miłością”, Hansem. Jednak kiedy Kristoff zauważył, że nad zamkiem tworzy się zamieć, natychmiast odwrócił się, by wrócić po Annę, mimo że musiał wejść w samo serce burzy. Chociaż poruszał się po burzy na ślepo, Kristoff usłyszał głos Anny i przepychał się dalej. Ale w końcu burza ustała, a Kristoff w końcu zobaczył ścieżkę do Anny i rzucił się do przodu.

Jednak Anna odwróciła się od niego, a Kristoff mógł tylko zatrzymać się i patrzeć z rozpaczą, jak rzuciła się na ścieżkę miecza Hansa , zamarzając w tym procesie. Przytłoczony utratą kobiety, z którą był tak blisko podczas ich przygód, Kristoff poczuł ogromną ulgę, gdy Anna rozmroziła się i radośnie patrzył na swoje spotkanie z Elsą. Przypominając sobie, że Kristoff zgubił sanie, Anna wymieniła je na nowy model i z przyjemnością poinformowała go, że został oficjalnym „ Nadwornym dostawcą Lodu i Sopli ". Kiedy w Arendelle jest spokojne i ich kłopoty są za sobą, Kristoff poczuł się na tyle podekscytowany, że zawirował Annę w powietrzu i oświadczył, że może ją pocałować. Po lekkim zaskoczeniu Anna pocałowała Kristoffa w policzek, wywołując u handlarza Lodu, aby zainicjować ich związek z bardziej namiętnym pocałunkiem.

Następnego lata Kristoff pomógł przygotować się na dziewiętnaste urodziny Anny, dekorując dziedziniec dużym sztandarem. Po obronie ciasta przed złośliwymi Bałwankami, kombajn do lodu z dumą podarował go Annie i zyskał na tyle pewności siebie, że otwarcie wyznał jej miłość. Siła ich więzi jest taka, że ​​Kristoff zwracał się do Anny za każdym razem, gdy był zdenerwowany i potrzebował wsparcia, ponieważ uważał ją za dobre źródło rad.

Plik:Kristoff i Anna (para).jpg

Trzy lata później miłość Kristoffa do Anny jest silniejsza niż kiedykolwiek i w końcu poczuł, że nadszedł właściwy czas, aby się jej oświadczyć. Miał pewne trudności, jak się do tego zabrać, nie tylko dlatego, że brakowało mu pewności siebie. Jego wysiłki były również utrudnione przez poszukiwanie głosu wzywającego Elsę; Kristoff ciągle tracił swoją szansę, a Anna często źle rozumiała, co próbuje powiedzieć. Kiedy Anna odeszła bez słowa, nieświadoma, że ​​Kristoff przygotowuje wielką propozycję, otwarcie wyraził swoje uczucia o tym, jak byłby zagubiony bez niej. Kiedy Anna wróciła i potrzebowała pomocy w zniszczeniu tamy, Kristoff natychmiast przyszedł jej z pomocą. Po zniszczeniu tamy i uwolnieniu lasu oboje mieli trochę czasu na pogodzenie się. Wziął ją w ramiona, oświadczając, że jego miłość do niej nie jest krucha. Po spotkaniu Elsy, która była cała i zdrowa, Kristoff w końcu miał okazję się oświadczyć. Anna, ogarnięta radością, zgodziła się.

Elsa

Jeszcze zanim ją poznał, Kristoff wydawał się do pewnego stopnia obawiać Elsy, ponieważ nie był pewien, czy Anna da radę, by jej siostra rozmroziła zimę . Nadal wyrażał swoje wątpliwości dotyczące Elsy, kiedy on, Anna, Sven i Olaf zbliżyli się do lodowego pałacu Elsy i napotkali pole smaganych wiatrem sopli, prawie wbijając mu nos w kolec. Kiedy w końcu spotkał Elsę, Kristoff zachował wobec niej ostrożność i błagał Annę, aby wyszli, zauważając, że za murami pałacu pojawiają się złowieszcze cienie. Po tym, jak Anna odmówiła, Elsa użyła swoich mocy, aby stworzyć Puszka, który wyrzucił ich z pałacu.

Jednak Kristoff ostatecznie zaakceptował Elsę, a nawet próbował skonfrontować Hansa za swoje czyny. Przyjął także prezent od Anny po tym, jak usłyszał, że Elsa uczyniła go Lodowym Mistrzem i Wybawicielem Arendelle.

Do urodzin Anny Kristoff czuł się na tyle komfortowo w pobliżu Elsy, że pomógł jej przygotować się na przyjęcie. Chociaż kiedy Elsa powiedziała mu, żeby niczego nie dotykał, gdy szła obudzić Annę, żartobliwie zinterpretował jej słowa mówiąc do renifera jako Sven ona uważa cię za durnia.

Plik:Anna , Elsa , Kristoff.png

W Krainie Lodu 2 więź Elsy i Kristoffa zacieśniła do tego stopnia, że ​​ona faktycznie postrzega go jako część rodziny. A kiedy Elsa wraca żywa po zamrożeniu w Ahtohallanie, wita Kristoffa w uścisku z otwartymi ramionami. Wyraża również szczęście, gdy Kristoff oświadcza się Annie tym samy witając go oficjalnie w rodzinie.

Przyjaciele

Olaf

Plik:Olaf i Kristoff.jpg

Podczas ich pierwszego spotkania Kristoff był zaskoczony wrażliwością Olafa i powiedział, że bałwan był „przerażający”. Ale wydawał się też raczej zafascynowany Olafem, zwracając szczególną uwagę na swoje ramię z gałązką. Kiedy Olaf opisał swoje marzenie o przeżyciu lata , Kristoff początkowo zareagował rozbawieniem i starał się powiedzieć bałwanowi, że rozpłynie się w upale; Jednak Anna ostrzegła handlarza lodu przed zrobieniem czegoś takiego, ku jego niedowierzaniu. Mimo to Kristoff zdecydował się zachować milczenie na temat braku doświadczenia ciepła Olafa.

Chociaż Olaf nazwał go „funky wyglądającym osłem” i nadal błędnie nazywał go „Sven”, Kristoff był przyjacielski wobec bałwana. Po przybyciu do lodowego pałacu Elsy Kristoff i Olaf wyrazili wzajemne rozczarowanie, że nie mogą wejść i wzięli dosłownie prośbę Anny o „minutę” z Elsą, licząc razem do sześćdziesięciu sekund. Później, kiedy Olaf został podzielony na jego części składowe po walce z Puszkiem, Kristoff pomógł bałwanowi wrócić do siebie. A kiedy przywiózł Annę z powrotem do Arendelle, aby zobaczyć się z Hansem, Kristoff był na tyle przewidujący, że kazał Olafowi trzymać się z daleka, chociaż ostrzeżenie padło na głuche uszy.

Sven

Plik:Kristoff i Sven.jpeg

Przed spotkaniem z trollami Kristoff nie miał bliskich stosunków poza swoim reniferem Svenem. Nawet w młodym wieku Kristoff był niesamowicie blisko Svena i obaj pracowali razem, aby zdobyć swoje miejsce wśród kombajnów do lodu . Kiedy dorastał, Kristoff nadal opiekował się Svena, zaczynając postrzegać go jako więcej niż tylko zwierzaka; nie tylko dzielił posiłki ze Svenem, ale też zawsze upewniał się, że Sven zjadł pierwszy kęs. Kristoff nawet „rozmawiał” i „ śpiewał ” ze Svenem, symulując głos renifera. W tym celu Sven działał jak sumienie Kristoffa, przekonując handlarza lodu, aby nie opuszczał Anny podczas jej podróży w poszukiwaniu Elsy.

Kocha Svena do stopnia, który graniczy z nadmierną opiekuńczością, ponieważ nie pozwolił Annie powiedzieć Svenowi, by skoczył, nawet gdy pędzili w kierunku ziejącego wąwozu, twierdząc, że tylko on może powiedzieć Svenowi, co ma robić. Trolle uważały nawet, że ich związek znajduje się na marginesie „praw natury”. Jednak Kristoff pokazał, że nie zawsze docenia wkład Svena, ponieważ energicznie walczył z próbami renifera, aby sprowadzić go z powrotem do Anny. Mimo to, handlarz lodu bardzo dbał o Svena i przestał próbować dotrzeć do Anny, gdy renifer wpadł do ​​fiordu, decydując się nie kontynuować, dopóki Sven nie wyjdzie żywy z wody.

Trolle

Plik:Trolle i Kristoff.PNG

Kiedy miał osiem lat, Kristoff napotkał trolle po ciekawym podążaniu szlakiem lodu do Doliny Żywej Skały . Tam poznał Buldę , która polubiła go i Svena i postanowił ich przyjąć i wychować. Przez lata Kristoff zaczął postrzegać trolle jako swoją rodzinę, pogląd, który został odwzajemniony, kiedy Bulda radośnie ogłosiła, że ​​Kristoff wrócił „do domu”. Przez lata trolle próbowały znaleźć partnerkę dla Kristoffa, ale bezskutecznie. Niemniej Kristoff uważał trolle za „ekspertów od miłości”.

Kiedy Anna miała zamrożone serce magią Elsy, Kristoff zdecydował się zabrać ją do Doliny Żywej Skały w nadziei, że magia Bazaltara ją uzdrowi. Chociaż Kristoff był wdzięczny, że trolle się o niego troszczyły, nadal był zdenerwowany tym, jak będą się zachowywać wokół Anny; czuł, że trolle mogą być nieco apodyktyczne, mimo dobrych intencji. Obawy Kristoffa potwierdziły się, gdy trolle próbowały połączyć go z Anną , czując, że w końcu znaleźli idealną partnerkę. Pomimo protestów w tej sprawie Kristoff zdał sobie sprawę ze swoich uczuć do Anny i ostatecznie wrócił do zamku, aby ją uratować.

Piosenki

• Człowiek zwierzęciu jest wilkiem
• Dzień jak ze snu
• To niezmienne jest
• Którą wybrać z dróg

Cytaty

Anna: Czy ta anomalia na Lodowym Wierchu wyglądała na czary? Kristoff:Tak! Nie wcinaj się! Nie widzisz, że mnie gazda chce orżnąć?!

Anna: Kristoffku! Kristoff: Bez zdrobnień mi tu!

Kristoff: Chciałaś mnie zabić kobieto?! Anna: Już kilka razy!

Kristoff: O ja cię, ale lód. Będę ryczał. Anna: Nie krępuj się. Co kogo kręci.

Ciekawostki

• Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że Kristoff ma 21 lat.
• Jeśli połączy się imię Kristoffa z imionami Hansa, Anny i Svena, można zauważyć, iż istnieje podobieństwo w nazwie Hans Christian Andersen – autora baśni Królowa Śniegu, na której Kraina lodu jest lekko oparta.
• Długo przed premierą filmu fani wierzyli, że postać Kristoffa jest oparta na Kaju z baśni Królowa Śniegu. Jednak jak się później okazało jego rola w filmie bardziej nawiązuje do małej rozbójniczki (dziewczynki, która zaprzyjaźnia się z Gerdą i pomaga jej dotrzeć do pałacu Królowej Śniegu). W dodatku rozbójniczka również jest posiadaczką renifera.
• Po trzech latach od koronacji Elsy na królową , Kristoff nie przywiązywał się już do trolli i ich zwyczajów tylko skupił się na relacji rodzinnej z Anną i Elsą oraz przyjaźni z Olafem i Svenem.

Galeria

Kristoff i Sven.jpeg

Sven Kristoff w mieście.png

Elsa , Anna , Kristoff , Sven , Olaf.jpg

Elsa , Anna , Kristoff , Sven , Olaf-0.jpg

Elsa , Anna , Kristoff , Sven , Olaff.jpg

Anna , Sven , Elsa , Olaff , Kristoff.jpg

Kristoff , Elsa , Anna , Olaff , Sven.jpg

Sven , Olaff , Kristoff , Elsa , Anna.jpg

Kristoff , Anna , Elsa , Olaf , Sven-0.jpg

Anna , Elsa , Kristoff.png

Elsa , Anna , Olaf , Kristoff , Sven.jpg

Nowa i Stara Rodzina Anny i Elsy.jpg

Kristoff i Sven 3.png

Kristoff 4.jpg

Kristoff i Sven 2.png

Kristoff i Sven.jpg

Kristoff i Sven.png

Anna i Kristoff (para) 2.jpg

Kristoff i Anna (para).jpg

Elsa , Anna , Kristoff.jpg

Elsa , Olaf , Kristoff.jpg

Anna , Sven , Elsa , Olaff , Kristoff.jpg

Olaf i Kristoff.jpg

Olaf , Elsa , Anna , Kristoff , Sven 2.jpg

Kristoff 3.jpg

Kristoff 5.png

Kristoff 6.png

Trolle i Kristoff.PNG

Zobacz też

Bohaterowie Kraina lodu
[[Plik:{{{Grafika1}}}|100x150px]]	Główni Bohaterowie: Anna • Elsa • Kristoff • Olaf • Sven Drugoplanowi Bohaterowie: Duchy Zaczarowanego Lasu (Nokk , Brudi , Skalne Kolosy , Orkanek) • Haraldrayder • Hania Maya • Yelena • Northuldra • Halima • Generał Mattias • Kaj • Gerda Inne Postacie: Mieszkańcy Arendelle • Strażnicy Zamkowi • Służba Zamkowa • Rita • Lord Aren • Eryk • Elise Postacie Usunięte: Anders • Norm • Piekarze Postacie Gościnne: Agnarr • Iduna • Persi • Aggie • Dokmistrz • Chłopiec z Arendelle • Kobieta z Arendelle • Puszek • Flegmisław • Bałwanki • Trolle (Bulda • Cliff • Bazaltar • Gothi) • Oaken • Kjekk • Mewy • Biskup Arendelle • Handlarze Lodu • Dygnitarze (Hiszpania • Francja • Niemcy • Irlandia) • Chór Kościelny • Rodzina z Sauny • Wilki Wrogowie: Arcyksiążę von Szwądękaunt • Hans • Erik i Francis • Sitron • Bracia Hansa • Runard • Król i Królowa Nasturii	[[Plik:{{{Grafika2}}}|100x150px]]