| “ | Oj no weź, chałupa cała z lodu! Jestem z branży. | ” |
—Kristoff, do Anny przed Lodowym Pałacem | ||
Kristoff — jeden z głównych bohaterów filmu animowanego Kraina lodu. Głosu w polskiej wersji użyczył mu Paweł Ciołkosz, zaś w oryginale Jonathan Groff.
Opis
Oficjalna biografia
| “ | Kristoff uwielbia życie na łonie natury. Mieszka w wysokich górach, gdzie zbiera lód i sprzedaje go królestwu Arendelle. Jest nieokrzesany, silny, twardo stąpa po ziemi i ma swój własny kodeks zasad, według którego postępuje. Sprawia wrażenie samotnika, ale nie może się obejść bez swojego najlepszego przyjaciela – wiernego i bardzo sponiewieranego renifera imieniem Sven. | ” |
—Oficjalna strona filmu | ||
Osobowość i cechy charakteru
Spędzając lata bez prawdziwego kontaktu z innymi osobami, poza Trollami i Svenem, Kristoff jest indywidualistą i typem samotnika. Czasem jest zrzędliwy oraz nieco samolubny, jak i ciut leniwy. Lecz mimo tych wszystkich wad, kryje się w nim serce ze złota oraz ukazuje sympatię do tych, którzy traktują go z przyjaźnią i miłością, tak jak Sven, a później Anna. Jego relacje ze Svenem doskonale przedstawiają jego, wbrew pozorom, miękkie serce. Traktuje go jako jedynego, prawdziwego przyjaciela. Stawia go ponad wszystko inne do tego stopnia, że ocalił dla niego marchewki w ostatnich sekundach od zniszczenia sań, pozostawiając inne niezbędne rzeczy na ich pokładzie. Udowodnił, że czyjeś szczęście jest dla niego o wiele ważniejsze, niż własne.
Kristoff znany jest także z tego, że naśladuje głos Svena, będąc w stanie zrozumieć myśli renifera za pośrednictwem jego parsknięć, dlatego postanowił po prostu wypowiadać myśli Svena podczas ich wspólnych rozmów. Chłopak uważa, że zwierzęta są lepszymi kompanami niż ludzie, wyrażając to w piosence, której słowa mówią, iż ludzie są draniami, kłamią i oszukują, co wyjaśnia jego samotny styl życia.
Milsza strona Kristoffa ukazuje się podczas jego wędrówki z Anną. Na początku okazuje niechęć wobec pomocy dziewczynie, ale w końcu zmienia zdanie, dzięki "przekonywaniom" Svena. Podczas trwania przygody, Kristoff zaczyna przekonywać się do słodkiej i naiwnej Anny, stając się bardzo opiekuńczym, a także wiernym. Na sam koniec oboje zakochują się w sobie całkowicie, choć chłopak wydaje się być lekko nieśmiały, po raz kolejny pokazując swoją łagodniejszą stronę.
Wygląd
Kristoff jest smukłym i muskularnym mężczyzną. Ma jasną cerę, a na twarzy widnieją lekkie piegi. Jego włosy są koloru czystego blondu, a oczy pięknego brązu.
Jego ubiór stanowią głównie futrzane i skórzane wytwory. Ma ciemno szary sweter i spodnie. Na to zakłada czarną kamizelkę i wzorzysty bordowy pas. W związku z tym, że żyje w górach zakłada na ręce czarnawe rękawice. Jego buty są koloru jasnej i ciemnej zieleni, zakończone są spiczasto.
Jego codzienny strój stanowią czarne spodnie przepasane bordowym, wzorzystym pasem i niebieska bluzka z podwijanymi rękawami, a do tego nałożona na nią czarna kamizelka z zielonawymi wykończeniami.
Historia
Wczesne życie
Kristoff dorastał jako sierota. W dzieciństwie uratował młodego renifera imieniem Sven i zaprzyjaźnił się z nim. Chłopiec od małego najczęściej towarzyszył handlarzom lodu w wydobywaniu lodowych brył. Pewnej nocy, gdy miał osiem lat, zauważył dwa konie i ich jeźdźców, a także ciągnący się za nimi lodowy ślad. Chłopiec i towarzyszący mu renifer postanawiają udać się za nimi, docierając do Doliny Żywej Skały.
Bulda przygarnia Svena i Kristoffa
Chcąc zostać niezauważonym, Kristoff i Sven ukrywają się za skałami. Obserwując rodzinę królewską są świadkami poruszania się skał i w końcu odkrywają, że są to trolle, a kamień znajdujący się przed chłopcem i jego zwierzęciem okazał się być Buldą. Trollica nazwała ich "słodziakami" i postanowiła ich przygarnąć. Później Kristoff był świadkiem, jak Bazaltar uzdrowił młodą dziewczynkę swoją magią.
Bulda dotrzymała słowa i przygarnęła Kristoffa i Svena. Przez lata Kristoff dorastał blisko Svena, często naśladując głos renifera, by "rozmawiać" ze swoim przyjacielem.
Mroźne lato
Trzynaście lat później, Kristoff wyrósł na samowystarczalnego handlarza lodem. On i Sven przebywali w mieście w dniu koronacji Elsy. Jednakże nie pozostali tam na długo i po chwili udali się na wydobywanie lodu. Po tym, jak Elsa przypadkowo zamroziła całe królestwo, Sven i Kristoff skierowali się do najbliższego sklepu, by zakupić materiały niezbędne na nagłą zimę.
Kristoff próbuje bezskutecznie targować się z Oakenem
Tej nocy Kristoff przybył do dyskontu prowadzonego przez Oakena – wszedł przez drzwi cały w śniegu oraz w szorstkim nastroju. Wewnątrz został przywitany przez właściciela rozmawiającego z Anną. Od razu zaczął zbierać rzeczy, które zamierzał kupić: rozpoczął od marchewek, do których przejście zostało blokowane przez księżniczkę. Po przeproszeniu dziewczyny i wyrzuceniu warzyw na ladę, Kristoff udał się do działu zimowego po kilof i linę, podczas gdy Oaken starał się nawiązać przyjacielską rozmowę, pytając o pochodzenie nagłej mroźnej pogody. Handlarz lodem odpowiedział, że burza pochodzi z Lodowego Wierchu, po czym zamierzał kupić wybrane przedmioty. Kiedy okazało się, że Oaken zażądał czterokrotnie większej ilości pieniędzy niż przypuszczał, Kristoff próbował targować się z nim, ale bezskutecznie.
Kiedy Anna usłyszała o Lodowym Wierchu, który wzbudził jej zainteresowanie, zapytała, czy nagła anomalia na górze ma związek z magią. Zdenerwowany Kristoff bez ogródek powiedział jej "tak" i zaczął obrażać właściciela sklepu, nazywając go "gazdą". Zdenerwowany Oaken wyrzucił mężczyznę ze sklepu. Tam do Kristoffa zbliżył się podekscytowany Sven, ale chłopak ostudził jego zapał stwierdzając, że nie był w stanie kupić marchewek, ale jasno wskazał, że wie, gdzie mogą zatrzymać się na noc: w małej stodole położonej w okolicy sklepu.
Towarzystwo Anny
Kristoff śpiewa kołysankę
W stodole, Kristoff i Sven przygotowują się do snu, kiedy chłopak śpiewa kołysankę. Nagle do budynku wchodzi Anna, która prosi mężczyznę, aby ten zaprowadził ją na Lodowy Wierch. Kristoff nie jest zainteresowany, stwierdzając, że "nie robi za przewodnika". Na to księżniczka daje mu worek z kilofem i liną, których nie był w stanie kupić, co przekonuje go – Kristoff stwierdza, że wyjadą rano i dodał, że zapomniała kupić marchewek dla Svena. Wtem Anna rzuca marchewkami w jego twarz i mówi mu, że wyruszają natychmiast.
Kristoff postanowił przystać na rozkaz Anny i trio udaje się w kierunku gór na saniach. Chcąc nawiązać rozmowę, Kristoff pyta księżniczkę o przyczynę sprowadzenia zimy przez Elsę. Anna wyjaśniła, że królowa odmówiła dania błogosławieństwa jej małżeństwu z człowiekiem, którego zna jeden dzień. Chłopak próbuje uświadomić jej, że chce poślubić zupełnie obcego mężczyznę, ale dziewczyna nie zgadza się z nim twierdząc, że to "prawdziwa miłość". Para kłóci się tak długo, aż Kristoff, zaniepokojony czymś, każe Annie zamilknąć.
Kristoff zauważa stado wilków
Kristoff wpatruje się w ciemność i zauważa stado wilków. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, każe Svenowi uciekać, podczas gdy sam zapala pochodnię do obrony sań przed drapieżnikami. Kiedy chłopak walczy z wilkami, Anna interweniuje, oszałamiając jednego ze zwierząt lutnią: zaskoczony mężczyzna nie zauważa zbliżającego się wilka i zostaje wypada z pędzących sań, ledwo chwytając się lin. Bezradnie wleczony za saniami zostaje zaatakowany przez kilka wilków. Anna szybko reaguje, rzucając w drapieżniki podpalone bagaże. Potem pomaga Kristoffowi wejść z powrotem na pojazd. Nagle zdają sobie sprawę, że zbliżają się do ogromnego wąwozu.
Sven "przekonuje" Kristoffa, by dalej pomagał Annie
Kristoff rzucił Annę na grzbiet Svena i kazał mu skakać po oddzieleniu sań od uprzęży renifera. Choć Sven i Anna przeskoczyli na drugą stronę, Kristoff wylądował w niepewnym miejscu i zaczął ześlizgiwać się z klifu zaraz po opłakiwaniu straty swoich sań, które spadły z urwiska. Jednak z pomocą księżniczki i zwierzęcego przyjaciela udało się uratować chłopaka. Rozpacz po stracie sań spowodowała, że Kristoff prawie opuścił Annę, jednak po "rozmowie" ze Svenem postanowił dalej jej pomagać
Podróż na piechotę
Trio kontynuowało swoją podróż na piechotę przez całą noc. Następnego dnia dotarli do punktu widokowego, z którego zauważyli Arendelle całe skute lodem. Kristoff jak i Anna spojrzeli na zamrożone królestwo z niepokojem. Choć Anna była przekonana, że Elsa odmrozi je, Kristoff miał wątpliwości.
Po pewnym czasie, Kristoff, Sven i Anna docierają do zamrożonego lasu, gdzie zachwycają się pięknem kryształów lodu. Jednak ich uwagę przykuł nieznany głos, a po chwili ujrzeli mówiącego bałwana. Anna początkowo panikuje, widząc go, i przypadkowo wykopuje mu głowę i rzuca ją do Kristoffa. Ten zauważa, że bałwan "ma zeza", po czym odrzuca ją w stronę księżniczki. Po kilku wymianach głowa odwrotnie ląduje na ciele bałwana.
Kristoff zafascynowany gałązkową ręką Olafa
Po "naprawie" bałwana i otrzymaniu marchewkowego nosa od Anny, ten przedstawia się jako Olaf. Wtedy dziewczyna przedstawia siebie i jej towarzyszy – Olaf błędnie zakłada, że i Kristoff, i jego renifer nazywają się "Sven". Gdy księżniczka prosi go o pomoc w odnalezieniu Elsy, Kristoff, zafascynowany jedną z gałązkowych rąk bałwana, zaczyna ją oglądać, kiedy ta nagle uderza go w twarz. Gdy bałwan pyta, dlaczego szukają królowej, Kristoff mówi mu o misji przywrócenia lata. Po wyjawieniu swoich marzeń o lecie jako ulubionej porze roku, Olaf decyduje się szczęśliwie zaprowadzić grupę do zamku Elsy.
Lodowy pałac
Anna spada w ramiona Kristoffa
Z pomocą Olafa, grupa udaje się w kierunku lodowego pałacu Elsy, ale po drodze natrafiają na stromy klif. Kristoff zauważa, że wspinaczka byłaby niebezpiecznym przedsięwzięciem, ale to nie powstrzymuje Anny przed spróbowanie. Jednak, ze względu na brak umiejętności wspinaczkowych, księżniczce nie udaje się wejść na szczyt. Nieco rozbawiony działaniami dziewczyny, Kristoff postanawia jej pomóc, ale Olaf informuje ich, że znalazł schody. Słysząc to, Anna postanawia szybko zejść ze zbocza góry, rzucając się w ramiona chłopaka.
Zauważając lodowy pałac, Kristoff i Anna byli zafascynowani jego widokiem. Kiedy okazało się, że Sven nie jest w stanie wejść po zamarzniętych schodach, jego właściciel każe mu zaczekać na niego i resztę przed wejściem do zamku. Kiedy Kristoff wszedł na schody, zaczął podziwiać ich nieskazitelną budowę, przez co szedł wolniej niż reszta. Chłopak dołączył do Olafa i Anny przy drzwiach pałacu, gdzie nadal patrzył na budowlę z wielkim podziwem. Tymczasem Anna w końcu zebrała się na odwagę, by wejść do środka. Ku jej zdziwieniu, drzwi się otworzyły, a przed wejściem poprosiła Kristoffa i Olafa, aby pozostali na minutkę na zewnątrz. Choć początkowo rozczarowany, Olaf wziął wniosek Anny zbyt dosłownie i zaczął liczyć do sześćdziesięciu, a Kristoff, nie widząc innego wyjścia, zaczął liczyć razem z nim.
Konfrontacja z Elsą
Gdy doliczyli do sześćdziesiątki, Olaf z niecierpliwością wszedł do środka, jednak Kristoff pozostawał na zewnątrz. W końcu i on wszedł do pałacu i po schodach dostał się do górnego pokoju, gdzie zobaczyć Annę na kolanach, dotkniętą magią Elsy. Chłopak rzucił się jej na pomoc i pomógł jej wstać, pytając, czy nic jej nie jest. Zaniepokojona pojawieniem się Kristoffa, Elsa powiedziała wszystkim, aby opuścili pałac. Anna stwierdziła jednak, że nie pójdzie bez niej: w tym czasie, Kristoff zauważył cienie pojawiające się za murami pałacu, i wyczuwając niebezpieczeństwo, zasugerował odejście. Ale gdy Anna ponownie odmówiła, Elsa stworzyła ogromnego bałwana, by wyprosił gości na zewnątrz. Po zepchnięciu ze schodów Kristoffs i Anny, śnieżny potwór wyrzucił w stronę pary rozdzielonego na części Olafa. To rozwścieczyło księżniczkę, która – mimo prośby handlarza lodu – rzuciła śnieżką w bestię.
Ucieczka przed Puszkiem
Anna i Kristoff uciekają przez Puszkiem
Uderzenie Puszka bardzo go rozwścieczyło. Zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa, Olaf zgłasza się na ochotnika, aby odciągnąć uwagę potwora tak, aby Kristoff i Anna mieli okazję uciec. Duet zsunął się po stromym zboczu, ale bestia dorównywała im tempa. Annie udało się spowolnić Puszka, uderzając go drzewem. Jednak szczęście nie trwało długo, gdyż wkrótce para dotarła na krawędź urwiska.
Zdając sobie sprawę, że zsunięcie się z klifu jest jedyną opcją, Kristoff przygotowuje się do zejścia, obwiązując Annę liną, ale potwór Elsy dogania ich jeszcze raz i rzuca w ich stronę drzewem, aby zasygnalizować swoje przyjście. Księżniczka zrzuca się z klifu, ciągnąc za sobą Kristoffa. W tym momencie Olaf pojawia się ponownie, wierząc, że udało mu się zgubić Puszka. Jednak ten znajduje się bezpośrednio za nim i kieruje się w stronę opadających z klifu. Mały bałwanek próbuje powstrzymać potwora, ale zostaje zrzucony z urwiska. Potwór zaczyna wciągać linę, ale Anna przecina ją, dzięki czemu para ucieka przed potworem i spada z sześćdziesięciu metrów w dół. Na szczęście miękki śnieg amortyzuje ich upadek.
Na dole, Kristoff wydostaje się ze śniegu i pomaga Olafowi połączyć jego ciało. Ku radości bałwanka, Svenowi udało się znaleźć grupę i radośnie się z nim wita. Widząc, że Anna jest wciąż uwięziona w śniegu, chłopak postanawia jej pomóc i wydostaje ją z zaspy. Wdzięczna za pomoc, Anna pyta Kristoffa, co z jego głową, ale ten uznaje to za nic i pyta, co mają robić dalej. Dziewczyna zaczyna panikować. Po chwili Kristoff zauważa, że włosy Anny powoli siwieją i uznaje to za efekt uderzenia magią Elsy. Chłopak mówi, że jego przyjaciele mogą pomóc, twierdząc, że już widział ich w akcji.
W poszukiwaniu lekarstwa
Kristoff pomaga Annie ogrzać się
Grupa dotarła do Doliny Żywej Skały, ale w czasie drogi Anna zaczęła drżeć z zimna. Zaniepokojony Kristoff zabrał ją do znajdującego się w pobliżu gejzeru. Po rozgrzaniu dziewczyny, grupa kontynuowała podróż na polanę, kiedy handlarz lodu ujawnił, że jego przyjaciele są bardziej jak rodzina, która przygarnęła go i Svena. Kristoff zaczął martwić się o zrobienie dobrego wrażenia i ostrzegł Annę, że jego krewni mogą być "gburowaci", "głośni", "uparci", "mało delikatni" i "przyciężcy". Jednak dziewczyna rozwiała wszelkie obawy chłopaka mówiąc, że na pewno są cudowni.
Kristoff rozłożył ręce i przedstawił Annę trollom, które były jeszcze w formach skalnych. Zaczął się z nimi widać, nie zdając sobie sprawy, że Anna i Olaf myśleli, że ten postradał zmysły, rozmawiając z kamieniami. Kiedy księżniczka zaczęła uciekać, chłopak kazał się jej zatrzymać, a skały nagle zaczęły toczyć się w kierunku handlarza lodu, przybierając swoje prawdziwe formy. Gdy Bulda szczęśliwie ogłosiła powrót syna do domu, inne trolle zaczęły dziko świętować. Kristoff próbował zapytać ich o miejsce pobytu Bazaltara, ale mały troll powiedział mu, że ten śpi.
W końcu trolle zauważają Annę i biorą ją za narzeczoną Kristoffa. Mimo że para mówi im, że są w błędzie, stworzenia próbują połączyć ich ze sobą, dając im ślub. Lecz przed zakończeniem ceremonii Anna upada w ramiona Kristoffa z powodu klątwy siostry.
Bazaltar informuje Annę o jej stanie
Do grupy przyłącza się Bazaltar, który wyczuł obecność "dziwnej magii". Trzymając ręce i patrząc dziewczynie w oczy, troll poinformował Annę, że jej sytuacja jest tragiczna: siostra przebiła jej serce lodową drzazgą. Kristoff ma nadzieję, że Bazaltar będzie w stanie uleczyć ją, jednak ten z przykrością stwierdza, że "tylko prawdziwa miłość może roztopić lód w sercu". Kiedy Bulda zaproponowała "pocałunek prawdziwej miłości", Anna ponownie zadrżała, a jej włosy zbielały. Kristoff postanawia zabrać dziewczynę do narzeczonego, Hansa – szybko wsiada na renifera i pędzą z powrotem do Arendelle.
Wyścig z czasem
Kristoff próbuje ratować Annę, zabierając ją do Arendelle
Rankiem Sven dociera do przedmieść Arendelle, choć stan Anny nadal się pogarsza. Chcąc nieco ogrzać dziewczynę, Kristoff daje jej swoją czapkę i każe przyspieszyć reniferowi. Gdy zbliżają się do zamku, Olaf oddziela się od grupy, a mężczyzna każe mu zachować ostrożność. Po przybyciu do bram zamku, Kaj i dwie służebnice wybiegają, aby zabrać księżniczkę do środka. Kristoff mówi im, że trzeba ją ogrzać i znaleźć Hansa. Kiedy brama zaczęła się zamykać, Kristoff błagał służącego, aby ten zajął się Anną. Wpatrując się z niepokojem w zamknięte wrota, chłopak wzdycha, po czym niechętnie odchodzi razem ze Svenem.
Odchodząc od zamku, załamany Kristoff udaje się w kierunku gór, a za nim Sven. Jednak nagle reniger wyprzedza go i blokuje mu drogę, parskając na niego, chrząkając i zatrzymując porożami. Kristoff ignoruje go i próbuje wyprzedzić, ale renifer unosi go porożami, chcąc zanieść go do Anny. Mężczyźnie udaje się zejść i stanowczo stwierdza, że nie mogą wracać, gdyż Anna ma już "prawdziwą miłość". Na te słowa Sven patrzy na swojego przyjaciela z niedowierzaniem, a po chwili ich uwagę przykuwa burza śnieżna w pobliżu zamku. Kristoff uważa, że Anna jest w niebezpieczeństwie i na grzbiecie Svena czym prędzej wraca do Arendelle.
Zamieć
Po dotarciu do fiordów, przyjaciele weszli w serce burzy śniegowej i zostali zaskoczeni silnym wiatrem. Mimo to przedostali się przez niego, jak i przez wiele wraków statków uwięzionych w lodzie. Konstrukcja jednego z okrętów zaczyna się zawalać tuż nad reniferem i jego właścicielem, ale udaje im się bezpiecznie uciec. Niestety, dziób statku uderza w lód, przez co ten zaczyna pękać tuż pod Svenem i Kristoffem. Widząc dziurę w lodzie, Sven próbuje przeskoczyć, ale bezskutecznie – wyrzuca Kristoffa na drugą stronę, a sam wpada do lodowatej wody.
Po kilku chwilach renifer wydostaje się na lód i każe przyjacielowi biec bez niego. Uspokojony Kristoff porusza się ślepo w zamieci śnieżnej. Nagle słyszy głos Anny pośród wiejących wiatrów i czym prędzej kieruje się w stronę źródła dźwięku.
Kiedy burza ustaje, Kristoff zauważa Annę i biegnie w jej stronę
Nagle burza znika, a Kristoff widzi Annę. Nie tracąc czasu, chłopak biegnie do dziewczyny. Ta jednak udaje się w kierunku siostry, aby uratować ją przed zabiciem przez Hansa, jednocześnie cała zamienia się w lód. Kristoff jest w szoku rozpaczy, podczas gdy Elsa wybucha płaczem na widok zamrożonej Anny. Po chwili docierają Olaf i Sven, którzy również w milczeniu obserwują żałobę królowej.
Odwilż
Kristoff mocno przeżywa śmierć Anny, ale kiedy ta zaczęła odmrażać, Sven trącił swojego zrozpaczonego przyjaciela porożami. Dziewczyna cudem powraca do życia, a Olaf odkrywa, że poświęcenie się dla starszej siostry było aktem prawdziwej miłości. Jego słowa pomagają Elsie zdać sobie sprawę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej zdolności. Królowej udaje się odmrozić Arendelle, przywracając lato.
Szczęśliwa i spokojna atmosfera została zakłócona przez Hansa, który przewrócił się, gdy jego miecz dotknął zamrożonego ciała Anny. Rozgniewany Kristoff przygotowuje do konfrontacji z księciem, ale Anna zatrzymuje go i sama idzie z nim porozmawiać. Hans dziwi się, że dziewczyna żyje, gdyż zamarzło jej serce, ale ta informuje go, że nie jej, ale mu, po czym uderza go w twarz, zrzucając do wody. Kristoff następnie obserwuje uścisk Anny z Elsą, która uśmiecha się w jego stronę.
Pocałunek prawdziwej miłości
Kiedy w Arendelle zagościł spokój, Anna postanowiła spłacić dług Kristoffowi, dziękując mu za pomoc i wręczając mu nowe sanie. Choć mężczyzna stwierdził, że nie może przyjąć takiego hojnego daru, ustąpił po tym, jak Anna poinformowała go, że Elsa mianowała go "Nadwornym Dostawcą Lodu i Sopli". Pokazując swoją wdzięczność za prezent Anny, Kristoff bierze księżniczkę w ramiona i unosi ją, stwierdzając, że mógłby ją pocałować. Zdając sobie sprawę ze swoich słów, zakłopotany chłopak nerwowo zaczyna bełkotać, a Anna całuje go w policzek. Po chwili ośmielony Kristoff całuje dziewczynę w usta.
Później na dziedzińcu zamkowym, Sven i Kristoff ślizgali się na lodowisku razem z Anną, Elsą, Olafem i mieszkańcami królestwa.
Urodziny Anny
Kristoff z tortem urodzinowym dla Anny
W krótkometrażówce Gorączka lodu, w dniu urodzin Anny, prawie rok po wydarzeniach z filmu, Kristoff pomagał Elsie w przygotowaniu imprezy niespodzianki, aby urodziny księżniczki były idealne (nawet wziął prysznic w ramach przygotowań do uroczystości). Podczas gdy królowa ozdabiała tort urodzinowy, Kristoff i Sven dekorowali dziedziniec zamkowy. Choć Elsa czuje niepokój, że nie wszystko będzie perfekcyjne, Kristoff dodaje jej optymizmu i uspokaja królową, mówiąc, że wszystko będzie dobrze.
Gdy nadchodzi czas, aby obudzić Annę, siostra idzie po nią, a Kristoff jest odpowiedzialny za zachowanie porządku podczas nieobecności Elsy. Po odejściu królowej, Krisotf, Olaf i Sven w końcu zasypiają w oczekiwaniu na powrót sióstr, a budzi ich dopiero pojawienie się małych bałwanków, które zaczynają siać chaos na dziedzińcu.
Kristoff próbuje bronić dekoracji przed bałwankami
Wystraszony Kristoff natychmiast podejmuje działania, próbując złapać niesforne maluchy, jednak te okazują się nieuchwytne i za swój cel biorą tort urodzinowy. Kristoffowi udaje się ochronić tort przed łakomczuchami, lecz w tym czasie pozostałe bałwanki niszczą dekorację. Mimo to, do czasu przybycia Anny i Elsy, bałwanki zostają oswojone, a chaos zostaje zażegnany. Kristoff wita swoją ukochaną z uśmiechem na twarzy, życzy jej wszystkiego najlepszego i wręcza jej tort urodzinowy.
Na koniec krótkometrażówki, Olaf, Kristoff i Sven udają się na Lodowy Wierch, zabierając bałwanki do lodowego pałacu Elsy, aby zamieszkały tam razem z Puszkiem.
Relacje
- Aby zobaczyć stronę poświęconą relacjom Kristoffa z innymi bohaterami, kliknij tutaj.
Piosenki
Cytaty
| Anna: Czy ta anomalia na Lodowym Wierchu wyglądała na czary? Kristoff:Tak! Nie wcinaj się! Nie widzisz, że mnie gazda chce orżnąć?! |
| Anna: Kristoffku! Kristoff: Bez zdrobnień mi tu! |
| Kristoff: Chciałaś mnie zabić kobieto?! Anna: Już kilka razy! |
| Kristoff: O ja cię, ale lód. Będę ryczał. Anna: Nie krępuj się. Co kogo kręci. |
Ciekawostki
- Jennifer Lee ogłosiła oficjalnie, że Kristoff ma 21 lat.
- Jeśli połączy się imię Kristoffa z imionami Hansa, Anny i Svena, można zauważyć, iż istnieje podobieństwo w nazwie Hans Christian Andersen – autora baśni Królowa Śniegu, na której Kraina lodu jest lekko oparta.
- Długo przed premierą filmu fani wierzyli, że postać Kristoffa jest oparta na Kaju z baśni Królowa Śniegu. Jednak jak się później okazało jego rola w filmie bardziej nawiązuje do małej rozbójniczki (dziewczynki, która zaprzyjaźnia się z Gerdą i pomaga jej dotrzeć do pałacu Królowej Śniegu). W dodatku rozbójniczka również jest posiadaczką renifera.
Zobacz też
Bohaterowie Kraina lodu
|
|---|
|
Główni Bohaterowie: Anna • Elsa • Kristoff • Olaf • Sven Drugoplanowi Bohaterowie: Duchy Zaczarowanego Lasu (Nokk , Brudi , Skalne Kolosy , Orkanek) • Haraldrayder • Hania Maya • Yelena • Northuldra • Halima • Generał Mattias • Kaj • Gerda Inne Postacie: Mieszkańcy Arendelle • Strażnicy Zamkowi • Służba Zamkowa • Rita • Lord Aren • Eryk • Elise Postacie Usunięte: Anders • Norm • Piekarze Postacie Gościnne: Agnarr • Iduna • Persi • Aggie • Dokmistrz • Chłopiec z Arendelle • Kobieta z Arendelle • Puszek • Flegmisław • Bałwanki • Trolle (Bulda • Cliff • Bazaltar • Gothi) • Oaken • Kjekk • Mewy • Biskup Arendelle • Handlarze Lodu • Dygnitarze (Hiszpania • Francja • Niemcy • Irlandia) • Chór Kościelny • Rodzina z Sauny • Wilki Wrogowie: Arcyksiążę von Szwądękaunt • Hans • Erik i Francis • Sitron • Bracia Hansa • Runard • Król i Królowa Nasturii |